Νυν και αεί… Αιανή και όσο τα ποδάρια μας βαστούν να τρέχουν. Δριμύς ο βαρδάρης πάγωνε τα αυτιά και η ανάσα του έφθανε στα σωθικά μας, αλλά η μυστήρια φλόγα που μας οδηγεί ανέκαθεν, μας έσπρωχνε στα ψηλά εκεί που η Κοζάνη συναντάει την παλιά της ομόσταβλη, που τώρα πια μονάχη της ατενίζει τους καιρούς.
Αιανή από το αεί στο νυν και μείς βαλθήκαμε να αναπαραστήσουμε στον καμβά των αναμνήσεων μια ιστορία από τους πολλούς ξεχασμένη, μα ζωντανή στα φλογισμένα μάτια των λίγων που απέμειναν. Φύλακες αυτοί και ζηλωτές των αρχαίων τους τιμαλφών που κρατούν στον κόρφο τους με στοργή, μην τα σκορπίσει ο λίβας των δύστηνων καιρών, πασχίζουν να εμπνεύσουν την νέα γενιά που περιμένει.
Δείτε περισσότερα εδώ
