Η μικρή μας πόλη υποδέχθηκε το νέο έτος, όπως αποχαιρέτισε το προηγούμενο. Χωρίς ασφαλώς να έχει λύσει τα βασικά της προβλήματα, με τα ίδια άλυτα ζητήματα να στροβιλίζονται σαν καπνός γύρω μας, πνίγοντας κάθε προσπάθεια για ουσιαστική αλλαγή.
Ζούμε σε μια πόλη που δείχνει να κινείται, αλλά στην πραγματικότητα μένει στάσιμη. Υπάρχει ένα μοτίβο επανάληψης που δεν σπάει ποτέ. Επωφελούνται οι ίδιοι και οι ίδιοι. Οι ίδιοι άνθρωποι σε θέσεις, οι ίδιες πολιτικές, οι ίδιες υποσχέσεις που καταλήγουν σε ένα ατέρμονο παιχνίδι εξουσίας και συμφερόντων.
Εγκαινιάζονται κέντρα δεξιοτήτων, οργανισμοί, διαφημίζονται δράσεις και εκδηλώσεις που μοιάζουν πολλά υποσχόμενες. Όμως, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: μια κενή βιτρίνα, χωρίς βάθος και ουσία. «Η πόλη επιχείρηση, και οι πολίτες πελάτες». Οι αρχές εστιάζουν στο κέρδος και το προσωπικό όφελος, αδιαφορώντας συχνά για το κοινό καλό. Η γκλαμουριά, η διθενιά, και η ακραία αδιαφορία κρύβουν την πραγματική εικόνα μιας πόλης που χάνει τη ζωντάνια της.
Κι ενώ ο τουρισμός διαφημίζεται ως η «νέα ευκαιρία», η πραγματικότητα είναι ότι τουρισμός χωρίς πολιτισμό είναι κενό γράμμα. Οι χαμένες αξίες του τόπου μας, η αδιαφορία για τη διατήρηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και η έλλειψη δημιουργικής πνοής μας κρατούν πίσω. Οι νέοι φεύγουν, οι ιδέες λιγοστεύουν, και η πόλη αργοσβήνει.
Η προσφορά και η αφιλοκέρδεια, αυτές οι θεμελιώδεις αξίες που δίνουν ανθρώπινη έννοια στον πολιτισμό, μοιάζουν να έχουν χαθεί. Η κοινωνία μας έχει παρασυρθεί από μια νοοτροπία ωφελιμιστική, όπου το «τι θα κερδίσω» υπερτερεί του «τι μπορώ να δώσω». Όμως, χωρίς αλληλεγγύη και ανιδιοτελή δράση, καμία πόλη δεν μπορεί να προχωρήσει.
Αν δεν αλλάξουμε αυτό το μοτίβο, αν δεν αμφισβητήσουμε τη στασιμότητα και την εξυπηρέτηση των λίγων, τότε θα συνεχίσουμε να ζούμε σε μια πόλη που χάνει τις ευκαιρίες της. Χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα. Μια πόλη που θα δίνει ίσες ευκαιρίες, που θα στηρίζεται στις αξίες της, που θα δίνει φωνή στους πολίτες της και μέλλον στους νέους της.
Για να αλλάξουμε πορεία, χρειαζόμαστε ένα όραμα βασισμένο στις ανάγκες και αξίες μας, με τον πολιτισμό στο επίκεντρο. Οι βιβλιοθήκες, τα μουσεία, οι τέχνες είναι οι ρίζες μας. Και οι νέοι χρειάζονται ευκαιρίες για να μείνουν και να δημιουργήσουν εδώ.
Η ανάπτυξη πρέπει να έχει επίκεντρο τον άνθρωπο, με συμμετοχικές διαδικασίες και ενίσχυση των κοινωνικών δομών. Όλα αυτά απαιτούν διαφάνεια και λογοδοσία. Η εμπιστοσύνη κερδίζεται με πράξεις και αλήθεια.
Ας αφήσουμε πίσω μας τη δήθεν ανάπτυξη και ας δουλέψουμε για μια πραγματική αλλαγή. Η μικρή μας πόλη έχει τις δυνατότητες να γίνει μεγάλη. Όχι στα λόγια, αλλά στις πράξεις.
Καλή χρονιά σε όλες και όλους. Ας είναι αυτή η χρονιά που θα διεκδικήσουμε μια πόλη που θα ανήκει πραγματικά σε εμάς. Μια πόλη για όλους.
Σκ
- Edit
η πόλη της κοζανης ,είναι
από τη φύση της άσχημη, δε
φτιάχνεται με τίποτα,
δεν έχει δρόμους, δεν έχει
πράσινο, δεν έχει σχέδιο,δεν έχει
φυσική ομορφια!
δε διορθώνεται με τιποτα!
μοιάζει με τη Βασιλειάδου
που ο Αυλωνίτης για να την
παντρέψει είπε ” σοβατήστε την”
τουλάχιστον, όταν ήταν νέα η Βασιλειάδου,
ήταν πολύ ομορφη!η Κοζάνη είναι
μια Γάζα με βομβαρδισμους!
άκουσες παιδί μου πότε, γονείς να λένε στα
παιδιά τους;το καλοκαίρι θα πάνε 10 μέρες στην Κοζάνη
για διακοπες;
όλοι, κατα θάλασσα μεριά τραβανε!
ευτυχώς έχει ωραία και όμορφα εστιατόρια και
καφετεριες!