Ο Φιλοπρόοδος Σύλλογος Κοζάνης ξεκινά τη χειμερινή περίοδο των προβολών του, αυτή τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2024 στην επάνω αίθουσα του κινηματοθέατρου «Ολύμπιον», στις 9:30 το βράδυ με το εξαιρετικό νεορεαλιστικό δράμα του Λουκίνο Βισκόντι «Ο Ρόκο και τ’ αδέρφια του» Rocco e i Suoi Fratelli (1960). Πρωταγωνιστούν οι Αλέν ντελόν, Κλαούντια Καρντινάλε, Κατίνα Παξινού, Ρενάτο Σαλβατόρι, Ανι Ζιραρντό, Σπύρος Φωκάς, Πάολο Στόπα.
Χωρισμένη σε πέντε κεφάλαια -όσα ακριβώς και τα αγόρια της οικογένειας Παρόντι- η ταινία που θα έγραφε την τελική πράξη στη νεορεαλιστική περίοδο του Λουκίνο Βισκόντι (η οποία είχε ξεκινήσει με το «Οssesione» του 1942 και το «Η Γη Τρέμει» του 1948) προδίδει από νωρίς τις προθέσεις της.
Ξεκινώντας ως ένα αρχετυπικό κοινωνικό δράμα, αφηγείται τις περιπέτειες μιας χήρας από τον ιταλικό νότο που θα φτάσει στην πόλη των θαυμάτων (το Μιλάνο) με αποσκευές τους τέσσερις γιους της και τα όνειρα τους για μια καλύτερη ζωή. Γρήγορα, όμως, το κοινωνικοπολιτικό φόντο μιας μεταπολεμικής Ιταλίας που έθετε ανέκαθεν τους ήρωες του νεορεαλισμού σε τροχιά επιβίωσης θα περάσει σε δεύτερη μοίρα.
Στο προσκήνιο, η σύγκρουση των δύο αδερφών, του αγγελικού Ρόκο (ο Αλέν Ντελόν σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρας του) και του ατίθασου Σιμόνε (Ρενάτο Σαλβατόρι), που μοιάζουν να είναι οι δύο όψεις του ίδιου ακριβώς νομίσματος, θα μεταθέσει το κέντρο βάρους σ’ ένα δράμα χαρακτήρων που, όσο απομακρύνεται από τον σκληρό ρεαλισμό, τόσο γιγαντώνεται σε μια τοιχογραφία μιας ολόκληρης γενιάς.
Και είναι ακριβώς σε εκείνη τη στιγμή που το καθημερινό μεταμορφώνεται σε μεγαλοπρεπές και το συνηθισμένο σε ξεχωριστό και που, μαζί με την αναπόφευκτη πτώση των ηρώων του, αναδύεται ο Βισκόντι του μετέπειτα έργου του. Ένας σκηνοθέτης που δεν φοβήθηκε ποτέ να πλησιάσει τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών του και να μείνει εκεί για περισσότερο χρόνο από όσο θα επέτρεπε η αρχή της όποιας λιτότητας, αναδεικνύοντας ένα λαϊκό μελόδραμα σε μια πρωτοφανή τραγωδία για την ακατέργαστη βία της ενηλικίωσης.
Στον ρόλο της Ροζάρια Παρόντι, η θρυλική Κατίνα Παξινού, ερμηνεύει υπέροχα την δεσποτική, υπερπροστατευτική αλλά και ταυτόχρονα αγχώδη και σπαρακτική μάνα, που δεν επιθυμεί τίποτα παραπάνω από το καλό των παιδιών της.
Το ελληνικό στοιχείο συμπληρώνει με μια πολύ καλή παρουσία ο Σπύρος Φωκάς στον ρόλο του πρωτότοκου Βιντσέντσο, ενώ πρέπει να αναφερθεί και η εμφάνιση της Κλαούντια Καρντινάλε, σε έναν σχετικά μικρό ρόλο, αυτόν της συντρόφου του Βιντσέντσο, Τζινέτα. Για την πανέμορφη και χαρισματική Ιταλίδα ηθοποιό, ο ρόλος αυτός ήταν ένας από τους πρώτους της καριέρας της.
Το δράμα όλων των ηρώων τονίζεται μέσα από την πολύ καλή ασπρόμαυρη φωτογραφία, ενώ η για άλλη μια φορά πολύ όμορφη μουσική του Νίνο Ρότα, απογειώνει το όλο εγχείρημα.
Η ταινία έκανε πρεμιέρα στους κινηματογράφους της Ιταλίας στις 6 Σεπτεμβρίου του 1960, δημιουργώντας ιδιαίτερη αίσθηση στο κοινό και αποσπώντας πολύ καλές κριτικές.
Υπήρξε υποψήφια για δύο Βραβεία BAFTA, ενώ βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας με ένα Αργυρό Λέοντα και με το ειδικό Βραβείο FIPRESCI.
Αρχικά η ταινία λογοκρίθηκε έντονα και ζητήθηκε από τον δημιουργό της να αφαιρεθούν κάποια πλάνα από τις σκηνές του βιασμού και του φόνου. Η ιστορία αυτή κατέληξε σε δικαστική διαμάχη την οποία τελικά κέρδισαν οι συντελεστές της ταινίας. Σήμερα θεωρείται κλασικότατη και συγκαταλέγεται σε αρκετές λίστες με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
Αυτή τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2024 και ώρα 9:30 το βράδυ στην επάνω αίθουσα
του Κιν/φου «ΟΛΥΜΠΙΟΝ»
Γενική είσοδος 3 ευρώ.
