Σχολιάζοντας ο Μέγας Χρυσόστομος την ιστορία του Αβραάμ στην Παλαιά Διαθήκη μάλωσε αυτούς που ενώ κάθε μέρα τον άκουγαν δεν εφάρμοζαν τίποτα απ’ αυτά που τους έλεγε. Δηλαδή τα λόγια του έμπαιναν από το ένα αυτί τους και από το άλλο έβγαιναν που λέμε και σήμερα. Ανάμεσα στα παραδείγματα που έδωσε αναφέρθηκε και στους μαθητές που πηγαίνουν σχολείο.
«Και οι τα μαθήματα δε τους παίδας εκπαιδεύοντες, επειδάν ίδωσι τα πρότερα αποπτύοντας και την μνήμην των ήδη δοθέντων αποβάλλοντας, πολλάκις αποστρέφονται την ραθυμίαν διορθούμενοι και προς σπουδήν πλείονα επανάγοντες … και ο των παίδων διδάσκαλος δια το ατελές της ηλικίας συμφερόντως πολλάκις τας πληγάς επανατείνεται τοις παισίν».
Μετάφραση : Και αυτοί που εκπαιδεύουν τους μαθητές στα μαθήματα (δάσκαλοι και καθηγητές) όταν δουν ότι ξεχνούν οι μαθητές αυτά που έμαθαν και διαγράφουν από την μνήμη τους αυτά που ήδη διδάχτηκαν, πολλές φορές τους αποστρέφονται, για να διορθώσουν την τεμπελιά τους και να τους κάνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο … και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές επειδή οι μαθητές είναι ανώριμοι πολλές φορές τους τιμωρούν περισσότερο για να τους ωφελήσουν.
Αχ Χρυσόστομε, και να τους αποστραφούμε σήμερα τους μαθητές που έχουν φορτώσει τα μαθήματα στον κόκορα και δεν ενδιαφέρονται για τίποτα απολύτως, καμιά τεμπελιά τους δεν θα διορθώσουμε και ούτε θα ενδιαφερθούν περισσότερο για τα μαθήματα. Τι Χημεία να τους μάθω όταν φτάνουν στο Λύκειο και δεν γνωρίζουν να χρησιμοποιούν σωστά την ελληνική γλώσσα, και δεν γνωρίζουν να κάμνουν απλές μαθηματικές πράξεις ;
Και τι έγινε που τους κατσαδιάζω πολλές φορές που άφησαν να περάσουν τζάμπα τα χρόνια στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο; Με πόνο διαπιστώνω κάθε μέρα πόσο υποβαθμίστηκε η μόρφωση των μαθητών μέσα σε 30 χρόνια ! Μα πώς να μάθουν, αφού δεν θέλουν ν’ ακούσουν τίποτα. Δεν κάθονται ν’ ακούσουν το μάθημα. Τουλάχιστον παλιά εμείς, θέλαμε δε θέλαμε, ακούγαμε τους δασκάλους και τους καθηγητές από φόβο, σήμερα πάει κι αυτό, οι μαθητές σήμερα δεν φοβούνται κανέναν και τίποτα.
Και γιατί να φοβηθούν αφού ότι και να γίνει το Υπουργείο Παιδείας θα κυνηγήσει τους εκπαιδευτικούς, οι δημοσιογράφοι των ΜΜΕ θα τους καταδικάσουν, οι γονείς και οι κηδεμόνες θα υποστηρίξουν τα παιδιά τους. Γιατί να φοβηθούν όταν μπορούν και κάμνουν καταλήψεις των σχολείων όποτε θέλουν και η ελληνική κοινωνία το ανέχεται. Θα υπολογίσει ο μαθητής εμένα τον εκπαιδευτικό όταν έχει την δύναμη να παίρνει μια αλυσίδα και να βάζει λουκέτο στο σχολείο ;
Θυμάμαι τα πρώτα χρόνια, από το 1995 και μετά που ξεκίνησα να εργάζομαι ως εκπαιδευτικός σε Λύκεια, πως με πρόσεχαν στο μάθημα ! Αν και ήμουν αρχάριος και έκαμνα πολλά λάθη, επιστημονικά και παιδαγωγικά, οι περισσότεροι μαθητές είχαν καλή προαίρεση και διάθεση. Σήμερα οι περισσότεροι με δυσκολία ακούνε τι τους λέω. Αντί αυτά τα προβλήματα να δει το Υπουργείο Παιδείας, μας κάνει και τρώμε τον καιρό μας με αξιολογήσεις και αυτοαξιολογήσεις και δράσεις και εγώ δεν ξέρω για ποιο πράγμα, με αποτέλεσμα η πικρή αλήθεια που δεν θέλουν να δουν είναι ότι η Εκπαίδευση στην Ελλάδα έχει αποτύχει.
Ποιος γονέας τολμάει να πάρει το ημερήσιο πρόγραμμα του παιδιού του και να του ζητήσει να του πει κάτι που έμαθε σε κάθε μάθημα σήμερα στο σχολείο ; Να σας πω γιατί δεν το κάμνει ; Επειδή ξέρει ότι δεν έμαθε τίποτα. Και όμως ο Χρυσόστομος λέει σε άλλο σημείο : «Ποιος από εσάς στέλνει το παιδί του στο σχολείο και δεν απαιτεί κάθε μέρα να κερδίζει κάτι παραπάνω σε κάθε μάθημα, και ποτέ δεν θα ανεχόταν να πηγαινοέρχεται στο σχολείο χωρίς να ωφελείται όλο και περισσότερο ;». Έλεγε σε ομιλία του ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος ότι σήμερα οι Έλληνες είμαστε ο πιο μοιρολατρικός λαός της Ευρώπης. Μήπως διαφωνείτε ;
Λέει συχνά ο Γέροντας π. Γεώργιος Αλευράς ότι τα παιδιά σήμερα είναι δαιμονισμένα. Προφανώς εννοεί ο Γέροντας όχι ότι έχει μπει μέσα τους δαιμόνιο, αλλά ότι πολλά παιδιά δέχονται ισχυρές δαιμονικές επιδράσεις. Μη βιαστείτε να πείτε ότι υπερβάλλει ο Γέροντας. Η αυθάδεια και η αναίδεια στην συμπεριφορά πολλών μαθητών συχνά είναι σε τέτοιο βαθμό που μένεις έκπληκτος.
Να θυμίσω αυτό που ζούσε μέσα στο μάθημα ο συνάδελφος Βιολόγος ο οποίος υπηρετούσε σε ΕΠΑΛ και παραιτήθηκε. Γράφει λοιπόν ο συνάδελφος στην γνωστή επιστολή του : « … Οι «μαθητές» κάναν σόου κοπανώντας θρανία και καρέκλες στους τοίχους, σκούζοντας όλοι μαζί «καλοοοο εεεεε», ή «μμμμμμμμμμμμ» ή βγάζοντας απλά άναρθες κραυγές δυνατά (όπως μου εξήγησαν «αυτό εκνευρίζει πολύ τους καθηγητές»), κάπνιζαν μέσα στη τάξη και έκαναν διάφορες ανοησίες πχ ένας αρκετά ψηλός και δυνατός μαθητής πήρε στους ώμους τους έναν πιο μικρόσωμο που κάπνιζε και έκανε ημικαθίσματα κοιτώντας με. Με περικύκλωναν και με κοιτούσαν κάνοντας διάφορες γκριμάτσες και λέγοντας μου διάφορες ανοησίες. Αυτά όλα μπορείτε σίγουρα να τα απολαύσετε και στο τικ-τοκ μιας και μέσα στη γενικότερη σύγχυση που με δεξιοτεχνία δημιουργούσαν φρόντιζαν κάποιος να βιντεοσκοπεί …».
Συγχαρητήρια σε όλους μας. Υπουργούς Παιδείας όλων των Κυβερνήσεων, γονείς, εκπαιδευτικούς, δημοσιογράφους, συγχαρητήρια σε όλη την ελληνική κοινωνία, επειδή αν και δυσκολευτήκαμε τελικά τα καταφέραμε να οδηγήσουμε την Εκπαίδευση της Ελλάδας στην αποτυχία. Μόνη ελπίδα είναι κάποιοι γονείς που ακόμα δεν παράτησαν τα παιδιά τους στην τύχη και κάποιοι εκπαιδευτικοί που δεν αφήνουν την φλόγα να σβήσει στην καρδιά τους.
Μη βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε απαισιόδοξο, αν και είδα σ’ ένα ντοκιμαντέρ ότι στην Ναζιστική Γερμανία περισσότερο ωφέλησαν τον κόσμο οι λίγο απαισιόδοξοι παρά οι αισιόδοξοι. Αυτά τα έχουν διαπιστώσει και άλλοι όπως ο γνωστός Ανδρέας Ανδριανόπουλος ο οποίος σε άρθρο του στο in.gr με τίτλο «Η χαϊδεμένη νεολαία» κατέληγε : «Τα παιδιά είναι πιο φροντισμένα και προστατευμένα από ποτέ. Αλλά και πιο αδιάφορα κι απομακρυσμένα από τη γνώση από οποτεδήποτε. Για τι μέλλον μπορούμε να μιλάμε; Ο Θεός να βάλει το χέρι του…».
Στέλιος κοκωνης καθηγη
- Edit
…….τα παιδια σήμερα είναι δαιμονισμένα……
Να είναι δυνατον;
από τότε που έγινε ο άνθρωπος
μέχρι το τέλος των εμφυλιων
σε Ελλάδα και άλλα κράτη,
Ο ένας σκότωνε τον άλλον
και ο άλλος έσφαζε τον άλλον στο γονατο!
και ποιοι τα έκαναν όλα αυτά τα βαρβαρα;
γέροντες 75 και 80 χρονων;
όλα τα παραπάνω τα έκαναν νέοι άνθρωποι
από 16 χρονων μέχρι 50;60;
πες στον γέροντα Γεώργιο,τη γλώσσα του
να την έχει για περισσότερη προσευχή
κι όχι να επιτίθεται στα παιδιά μας
και να τα αποκαλεί δαιμονισμενα!
οι ναζι στρατολογουσαν 16 χρονα παιδια
και οι φασίστες κι αυτοί 16 χρόνια παιδια,
την ηλικία που έχουν σήμερα τα δικά μας παιδια,
μαθητές Α Λυκειου!
γιατί τα στρατολογουσαν;για να αγιοποιηθουν;
όχι,αλλά για να σκοτωνουν!
στην ελλαδα και δη του εμφυλίου, δε σκοτώνονταν
16χρονα παιδια και 18 χρόνια που ανήκαν
σε διαφορετικα στρατοπεδα;
στην δεκαετία του ‘ 70 ,όλα τα παιδιά χωριζομασταν
σε δύο ομάδες κρατουσαμε παλούκια και ο ένας
άνοιγε το κεφάλι του άλλου, με μίσος και οργή
όλα αυτά!
κι αν ερχόταν κανένας ηλικιωμένος να μας ξεχωρίσει,
κάποιοι αψεις και πολύ νευρικοι μαθητές κυνηγούσαν τον
άνθρωπο, στολίζονται τον με όλες τις βρισιές του κοσμου!
όλοι όσοι κάναμε τα παραπάνω, τι ήμασταν αγιοι,όσιοι,βαρβαροι ημασταν!
μια δασκάλα εκείνη την εποχή, μια μέρα χτυπούσε με την περιβόητη
βέργα έναν ξάδελφό μου καθ τι έγινε μετα;
Ο ξάδελφος μου πήρε τη βέργα της δασκάλας κι άρχισε να χτυπάει
αλύπητα τη δασκαλα!
τι ήταν ο ξάδελφος μου ο Στυλιανός ο ησυχαστής;Στέλιος, το όνομα του!
όλα τα διαβολια μαζί δεν είχε, όταν χτυπούσε τη δασκαλα μας;
και αυθάδειά είχανε παλιά και περίσσια αναιδεια!
και σήμερα υπάρχουν παιδια αυθαδη και αναιδής,αλλά τα περισσότερα
παιδια των σχολειων μας είναι καλά και σοβαρά παιδια
και τιμουν με τη συμπεριφορά τους τους γονείς των!
στα 350 παιδια ενός σχολείου, θα βρεθούν και 7 ή 8 ατίθασοι
και πολυνευρικοι μαθητές,δηλαδή
εχεσθη η φορβάς εν αλωνίω μεσω!!
Στέλιος κοκωνης καθηγ
- Edit
στα χρόνια εκείνα τα παλια;
στον βολο υπήρχαν 2 γυμνάσια
και 2 λυκεια!
το 1 γυμνασιο και 1 λύκειο
συστεγαζονταν και ονομαζόταν
πανκυπριο ,επειδή το έκτισαν
κυπριοι!
αυτό το συγκρότημα, υπήρχε στην βόρεια
μεριά του βολου και δέχονταν παιδιά
φτωχά από χωριά και από την πόλη
σ αυτό το σχολείο πήγαινα κι εγώ με άλλα
παιδιά των χωριών!
στη νότια πλευρά της πόλης, δίπλα στο κύμα,
υπήρχε το άλλο συγκρότημα, 2 γυμνασιο ,2 λυκειο!
καθότι ήταν στην παραλία του βολου,εκεί πήγαιναν
μαθητές ανωτερω κοινωνικων και οικονομικών στρωματων!
εδώ μια στάση,στην παραλία του βολου και στα πέριξ αυτής
αγόραζαν σπίτια οι πλούσιοι Βολιώτες!
στο δικομα τωρσ σχολείο,όταν χτυπούσε το κουδούνι, ο διευθυντής
έτρεχε σαν τον Καρλ Λιούις στην κεντρική είσοδο του σχολείου
με μια τεράστια βέργα, καθημερινά καθυστερουσαν 30 και 40 μαθητες!
τους μάζευε σε μια άκρη και που σε πονει και που σε σφαζει!
τους έβαζε στις σειρά κι αν είχε μυδραλιοφορο ;μάλλον θα τους ε6κτελουσε6!
κι άρχιζε αυτούς τους μαθητές να τους χτυπάει, όπου έβρισκε,
στο κεφάλι, σττα χέρια, στο στήθος, στα πόδια και όπου
υποψιαζονταν,πως υπάρχει ανθρωπινο μελος!
Ο διευθυντής ήταν δαιμονισμενος;για μας που δεν τρώγαμε ξύλο
και δυαιμονισμενος ήταν και ουννος βαρβαρος!
θεέ σχωηρεστον!
κι από την άλλη μεριά, οι 40 μαθητές ήταν αυθάδεις,αναιδεις και πολύ ατιθασοι!
χτυπούσαν συμμαθητές και καθηγήτριες ακόμη,ήταν κι αυτοί δαιμονισμενοι;
ήταν πολύ άγρια τα πράγματα εκείνη την εποχη!
οι περισσότεροι μαθητές, επειδή φοβόμασταν και τρεμαμε,δεν
μας χτύπησε ποτέ, ούτε διευθυντής,ούτε καθηγητές !
πολλοί καθηγητές,καλή τους ώρα εκεί ψηλά που βρίσκονται,
έμπαιναν στην αίθουσα με βεργες,την ωραία παιδαγωγική μεθοδο!
και χτυπούσαν αλύπητα,τους αδιάβαστους μαθητές,μέχρι που μάλωναν
και μετα σταματούσε το ξυλο!
ήταν οι καθηγητές και οι μαθητές δαιμονισμενοι;
όχι,ήταν άγριοι και χωρίς ευαισθησια!
εάν εκείνη την εποχή υπήρχε κινητό ή ταμπλετ να καταγραφεί
τις καθημερινές σκηνές από πεδία Α παγκόσμιου πολεμου,δεν θα
βρίσκαμε μαντήλι να κλάψουμε!
πιο άγρια ήταν τα πράγματα εκείνη την εποχη ,απλώς δεν τα
μάθαινε όλη η πόλη του βολου!
στο β συγκρότημα, εκεί που πήγαιναν τα παιδιά των πλουσιων;
έπρεπε ο καθηγητής να μπει στην αίθουσα με περικεφαλαια ,
σάρισα και στολή Μ Αλεξάνδρου εν μέσω της μαχης!
τα πιο αυθαδη και τα πιο αναιδή μαθητουδια,υπήρχαν στο
σχολείο των πλουσιων!
εκεί έπρεπε να είναι ο γέροντας Γεώργιος και να μετράει δαιμονισμένους!
η λέξη δαιμονισμενος δεν άρμοζε, ούτε σ εκείνη την εποχή την πολεμική,
ούτε στη σημερινή εποχή, την,της ειρηνης!
σήμερα τα παιδιά είναι πιο ευαίσθητα, το ίδιο και οι καθηγητες!
όταν στο διάλειμμα βρεχει ,βγαίνει η δασκάλα με τις ζακέτες,
να τις δώσει στα παιδιά για να μην κρυωσουν και η μάνα που δουλεύει
στο Σούπερ μάρκετ,παίρνει άδεια 10 λεπτών,να πάει το αδιάβροχο
στην κόρη τους!
τότε,στην εποχή των άγριων και ” δαιμονισμενων” χιονιζε
και οι πιο ψύχραιμοι έβγαιναν έξω με το φανελάκι και έπαιζαν
χιονοπολεμο!
σκληρά παιδιά,γιατί σκληρή ήταν και τότε η ζωη!
θα τολμούσα εγώ ποτέ ή άλλοι καθηγητές να μείναμε στην αίθουσα
με βέργα, τη νέα παιδαγωγική,που έλεγε ο Καζαντακης;οχι!
ένας διευθυντής ,στα χρόνια τα δικα μας,πήγε να ξεχωρίσει
δύο μαθητές που μάλωναν κι έδωσε στον ένα μαθητή μια σφαλιάρα,
η περισσότερη έπιασε αέρα,αλλά η μητέρα του παιδιού που ήταν
δικηγόρος,έσερνε τον διευθυντή για 3 χρόνια στα δικαστηρια!
τι συμπεράσματα βγάζουμε τωρα;
πρώτα πρώτα ο π,Γεώργιος,να πάρει πίσω τις λέξεις
δαιμονισμενοι,μαθητές,είναι υπερβολή και δεν ταιριάζει
σ έναν Μόναχο που παλευει καθημερινά με τα δαιμόνια,
να αποκαλεί τα παιδιά δαιμονισμενα!
εάν υπήρχε ένα βίντεο από τα μαθητικά μου χρόνια, θα το έστελνα
στον γέροντα κι εκεί θα Έβλεπε πολεμικές σκηνές σαν αυτές
που εξελίχθηκαν στην απόβαση της Νορμανδιας!
χιλιάδες ” δαιμονισμενοι” και καθηγητές και δασκαλοι!
σήμερα υπάρχουν ατίθασα παιδιά,αλλά και η δική μας δεν είχε αγγελάκια
με μικρά ακόμα φρερα!
προχθές, αυτοκτόνησε ένας 14χρονος,κύριε Χαραλαμπε,
γιατι;πήρε αποβολή από το σχολείο,το είπε στον πατέρα του ,
τον τιμώρησε κι εκείνος και το παιδί έβαλε τέρμα στη ζωή του!
από ευαισθησια;μαλλον!
είχαμε έναν μαθητή, Ηλίας το όνομα του και καλή του ωρα!
Ο μαθητής αυτός δε διάβαζε ποτε;δεν είχε μυαλό, είχε και πολυ!
τι μας ελεγε;όταν τελειώσει το λύκειο, θα πάει στην
πυροσβεστική, επειδή ο πατέρας του ήταν αξιωματικός
πυροσβεστικης!
έτσι γινόταν τότε,το παιδί έπαιρνε τη θέση του πατερα!
Δεν διάβαζε ποτέ, ήταν ατίθασος, κοροιδευε τους καθηγητές
και καθημερινά σχεδόν ,έπαιρνε και μια μέρα αποβολή είχε ξεχάσει και τον
αριθμό των αποβολων ,από κεκτημένη ταχύτητα θα έπαιρνε και τους
θερινός μήνες αποβολες!
και ο Ηλίας με τον αριθμητο αριθμό των αποβολων ,τελείωσε
το λύκειο και έγινε ένας πυροσβέστης πολύ καλός και πολύ εργατικος!
έπεφτε μέσα στη φωτιά και τα γαλόνια πλάκα και πως του πηγαινε η στολή,
2 μέτρα παλικάρι,αλλά δαιμονισμενο;χαχαχα!
Στέλιος Κ καθηγ,
- Edit
παγκύπριο!
Ανώνυμος
- Edit
τι υπηρχε επετυχημένο
στην ελλαδα από παλια
και να υπάρχει και σήμερα
αποτυχία στην υγεία
αποτυχία στην παιδεια,
αποτυχία στην οικονομία,
αποτυχία στην κοινωνία
αποτυχία και στο δημογραφικό
που πεθαίνουν 100 και
γεννιούνται 10 παιδια;
ένα αποτυχημενο κράτος!
συγκριτικά με την υπόλοιπη Ευρώπη
βρισκόμαστε 40 χρονια πίσω της!
Υπάρχουν και εξαιρέσεις, υπάρχουν άνθρωποι
που μεγαλοργούν σε διάφορα λειτουργηματα,
επαγγέλματα, αλλά ο κανονας;
Στέλιος κοκωνης καθηγ
- Edit
μέχρι που μάτωναν και μετά σταματουσε το ξύλο!