Μιλώντας ο Χρυσόστομος για την όμορφη σχέση που είχαν ο Αβραάμ και η Σάρρα σαν αντρόγυνο, αναφέρθηκε στο πως πρέπει να είναι η σχέση του αντρόγυνου μεταξύ τους. Διαβάζοντας τα λόγια του ελεεινολογούσα τον εαυτό μου και άλλους που γνώριζα, για την σχέση που είχαμε με το ταίρι μας.
«Προς βοήθειαν γάρ η γυνή εδόθη, ίνα αρκούμενος τη ταύτης παρακλήσει αντέχειν ο ανήρ δύνηται προς τα επιόντα αυτώ. Εάν γάρ ή κοσμία και επιεικής, ού μόνον την από της κοινωνίας παραμυθίαν παρέξει τω ανδρί, αλλά και εν τοις άλλοις άπασι πολλήν την εαυτής χρείαν επιδείξεται, πάντα αυτώ κούφα και ράδια κατασκευάζουσα, και ουκ αφιείσα πείραν λαβείν ούτε των έξωθεν, ούτε μην των κατά την οικίαν τικτομένων καθ’ εκάστην ημέραν δυσχερών, αλλά, καθάπερ κυβερνήτης άριστος, ούτως αυτώ τον χειμώνα της ψυχής δια της οικείας σοφίας εις γαλήνην καταστήσει, και τη παρ’ εαυτής συνέσει πολλήν αυτώ παρέξει την παραμυθίαν. Τους γάρ ούτω συνδεδεμένους ουδέν λοιπόν των εν τω παρόντι βίω λυπήσαι δυνήσεται, ουδέ την ηδονήν αυτών λυμήνασθαι … Μη τοίνυν, παρακαλώ, τούτου προτιμότερόν τι ηγώμεθα, αλλά πάντα ποιώμεν και πραγματευώμεθα, ώστε γαλήνην και ειρήνην είναι μεταξύ της συνοικήσεως».
Μετάφραση : Πράγματι η γυναίκα δόθηκε στον άνδρα για να τον βοηθάει, ώστε με την συμπαράστασή της να μπορεί να αντιμετωπίζει ο άνδρας αυτά που θα του συμβαίνουν. Διότι αν είναι ενάρετη και σώφρων, δεν θα προσφέρει στον άνδρα της μόνο παρηγοριά με την παρέα της, αλλά και σε όλα τ’ άλλα θα δείξει την χρησιμότητά της, με το να κάμνει τα πάντα ελαφριά κι εύκολα για τον άνδρα, και να μη τον αφήνει να δυσκολεύεται ούτε από εξωτερικά προβλήματα, ούτε απ’ αυτά που δημιουργούνται κάθε μέρα μέσα στο σπίτι, αλλά σαν άριστος κυβερνήτης θα οδηγεί με την σοφία της σε γαλήνη την ταραγμένη ψυχή του άνδρα της και με την σύνεσή της θα του προφέρει μεγάλη παρηγοριά. Το αντρόγυνο που είναι έτσι ενωμένοι, δεν μπορεί τίποτα σ’ αυτή την ζωή να τους λυπήσει, δεν μπορεί τίποτα σ’ αυτή την ζωή να καταστρέψει την ευτυχία τους … Μη λοιπόν, παρακαλώ, να θεωρεί το αντρόγυνο οτιδήποτε άλλο προτιμότερο απ’ αυτό, αλλά να κάμνουν τα πάντα ώστε να υπάρχει γαλήνη και ειρήνη στην σχέση μεταξύ τους.
Πόσο όμορφη είναι λοιπόν η σχέση του άντρα με την γυναίκα του όταν γίνεται όπως λέει ο Χρυσόστομος και πως εμείς πάμε και με τα χέρια μας βγάζουμε τα μάτια μας ! Φοβάμαι πως σε ελάχιστους γάμους τα αντρόγυνα ζουν αυτά που λέει ο Χρυσόστομος, αυτά που ζούσαν ο Αβραάμ και η Σάρρα. Ο καθένας μας ξέρει πόσες φορές φέρθηκε σκάρτα στην γυναίκα του, πόσες φορές πλήγωσε αυτό τον θησαυρό που έβαλε ο Θεός δίπλα μας για να πορευτεί μαζί μας σ’ αυτή την ζωή.
«Το μυστήριο τούτο μέγα εστί» φωνάζει ο Απόστολος Παύλος αλλά πώς να το καταλάβουμε όταν πολλοί από εμάς φτάνουμε εντελώς ανέτοιμοι και ανώριμοι στον γάμο ; Τζάμπα σπατάλησα τόσα χρόνια μέσα στην Χριστιανική Φοιτητική Δράση, ενώ έπρεπε να μαζεύω εφόδια τα χρόνια εκείνα για ν’ ανταποκριθώ σ’ αυτό το μέγα μυστήριο. Θα παρουσιάσω κάπως ποιητικά το προσωπικό μου τράνταγμα με τον γάμο μου και νομίζω ότι κάπως έτσι θα μπορούσε να μιλήσει και ο καθένας σας.
Ήμουν ένα παραχαϊδεμένο παιδάκι αγάπη μου όταν με παντρεύτηκες που έπρεπε να πεθάνει για να αναστηθεί ο άντρας που θα βλέπει κατάματα την ζωή κι αυτό μου το έμαθες εσύ που δεν μου χαριζόσουν και δεν με άφηνες να το βάλω στα πόδια, όπως έκαμνα τόσα χρόνια, μπροστά στην παραμικρή δυσκολία. Εσύ ανέλαβες να μεταμορφώσεις το δειλό σπουργιτάκι σε αετό που σχετίζεται θαρρετά με τους άλλους ανθρώπους. Κοντά σου αναγκάστηκα να παραμένω σε οποιαδήποτε εργασία εργαζόμουν για να βγάλω τα προς το ζην, όσο και να μου φαινόταν ότι δεν μου ταίριαζε.
Κοντά σου άρχισα να ζυμώνομαι με την πραγματικότητα, επειδή οι γονείς μου που μάλλον με θεωρούσαν χαζό και ανίκανο (έβλεπαν την τρέλα που κουβαλούσα), φρόντιζαν να μου τα παρέχουν όλα έτοιμα και δεν μου ανέθεταν καμία ευθύνη, ούτε καν να αγοράσω ένα ρούχο. Εσύ με προσγείωσες στον πραγματικό κόσμο από τον φανταστικό που τόσα χρόνια ζούσα και ήμουν φυσικά ένα εύκολο θύμα που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί ο κάθε επιτήδειος. Εσύ μου έμαθες να φροντίζω γι αυτούς που έχω δίπλα μου και με γλίτωσες από το παραμύθι της Χριστιανικής Φοιτητικής Δράσης ότι θα σώσω όλο τον κόσμο.
Εσύ μου χτυπούσες τον εγωισμό μου που ήταν πιο ψηλός κι από τον Όλυμπο δείχνοντάς μου τα λάθη που έκαμνα, τις ανοησίες που πίστευα, τον λήθαργο που ζούσα. Με τόσα μπράβο που άκουσα μέχρι να σε γνωρίσω έφτασα να νομίζω ότι είμαι αλάθητος σαν τον Πάπα και η δικιά σου αμφισβήτηση με προσγείωνε. Δεν με λυπόσουν μήπως πονέσω αλλά σαν καλός χειρουργός έβαζες βαθιά το νυστέρι όταν καυχιόμουνα και μούλεγες «για τα καλά καβάλησες το καλάμι». Τις φανταστικές ιστορίες που δηγιόμουν μπροστά σε άλλους για να εντυπωσιάσω και να μονοπωλώ τον λόγο, μου τις έκοβες με το μαχαίρι. Εσύ θανάτωσες την ιδιορρυθμία μου και μ’ έμαθες να συνεργάζομαι με τους άλλους.
Και άλλες πολλές καλές αλλοιώσεις μου προκάλεσες καλή μου αγάπη που όλες με έκαμναν και πονούσα και δεν στο κρύβω πολλές φορές κρυφά από εσένα έκλαιγα. Γιατί δεν είναι τόσο εύκολο και ανώδυνο ο κόκκος του σίτου να σαπίσει στην γη και να πεθάνει. Αν δεν πεθάνει όμως δεν θα φέρει καρπό, αλλά θα μείνει μόνος του. Κι αυτός ο κόκκος του σίτου ήμουν εγώ που εσύ με αγάπησες (εγώ με την τρέλα που κουβαλούσα δεν μπορούσα ν’ αγαπήσω) και με στεφανώθηκες.
Ήμουν ο σπόρος που έπρεπε να πεθάνει για να φέρει καρπό, κι εσύ καλή μου, μοναδική μου αγάπη, ήσουν αυτή που ανέλαβες τον δικό μου θάνατο και γι αυτό σ’ ευχαριστώ.
Ανώνυμος
- Edit
Ο Αβρααμ ειχε γυναίκα
Την Σάρρα και καβατζα
Την Αγαρ και χατουρα!
Κι εγώ αν είχα 3 γυναικες ,
Θα τις αγαπούσα πολύ
Και χωρίς προικα!
Ανώνυμος
- Edit
Όταν ο Θεός είπε στον Αβρααμ
Που ήταν 100 χρονων,πως θα γίνει πατέρας
Η Σάρα έσκασε στα γέλια!
Αχ βρε Σαρρα!
ΗωΣαρρ ηταν και ετεροθαλής αδελφή του!
Στέλιος Κ
- Edit
Για να έλθει ένα ζευγάρι
Σε γάμου κοινωνία,πρέπει να
Υπάρχει η αγαπη!
Η αγάπη αυτή απλώνεται και γεμίζει
Το σπίτι, όταν οι δυο νέοι έχουν το δικό τους
Σπίτι,έχουν και οι δύο δουλειά, και επειδή
Έχουν την άνεση την οικονομική
Η οικογένεια μεγαλώνει με δύο παιδιά,
Καρπό της αγάπης των νεων!
Να όμως που υπάρχει και η άλλη πλευρά του γεγγαριου!
Σ ένα ζευγάρι υπάρχει αγάπη, παντρεύεται, αλλά δεν έχει
Δικό του σπιτι ,παίρνει δάνειο για να στεγάσει την οικογένεια του !
Για κάποιο λόγο ο πατέρας ή η μητέρα χάνουν τη δουλειά τους!
Οι δοσεις του δανειουν τρεχουν ,διπλασιαζονται,και τωρσ αρχίζουν
Τα προβλήματα!
Η αγάπη σ αυτή την οικογένεια, φθίνει, συρρικνωνεται ,αρχίζει
Η γκρίνια μεταξύ των γονιών και τα παιδιά γίνονται μάρτυρες
αυτής της οικονομικής ανέχειας και φτώχειας,κι αρχίζουν
Κι αυτά να πληγωνονται, να γίνονται δυστροπα και η αγάπη, αυτή
Η αρχική αγάπη, δεν αρκεί να λύσει τα παραπάνω προβλήματα!
Υπάρχει και η βιβλική ρήσή,η αγάπη τα πάντα υπομένει, τα πάντα
Υποφερει!
Ωραία λόγια σε θεωρητικό επιπεδο!
Η ζωή όμως είναι διαφορετική, η ακρίβεια, η ανεργία, τα τόσα μύρια
Προβλήματα γονατιζουν
Τα ζευγάρια που νυμφευονται ή παντρεύονται, αντίστοιχα,
Δεν ανήκουν σε μια ουτοπική και Αγγελική πολιτεία,
Δεν έχουν στην καρδιά τους Τον Στέφανο της Αγιότητα,είναι
Άνθρωποι κοινοί θνητοί που η ζωή τους επηρεάζεται
από το κοινωνικό και οικονομικό γιγνεσθαι!
Στο Ζαΐρ, δεν υπάρχει ούτε ένα διαζύγιο,άσχετα αν υποφέρουν Και
Δύστυχος και πεθαίνουν από την πεινα!
Στην Ελλάδα, τα διαζύγια, κάθε χρονιά,είναι περισσότερα
Από τους γαμους!
Γιατι;δεν υπάρχει αγαπη;υπάρχει η αγάπη, αλλά έχει κι αυτή τις αντοχές της!
Ουδέποτε εκπιπτει, όμως λένε οι Γραφές,αλλά εμπίπτουν οι
Άνθρωποι, οι μελλονυμφοι που στην αρχή δίνουν όρκους ισχυρούς
Για μια αγάπη που θα κρατήσει μια ολόκληρη ζωη!
Να όμως,που η πραγματικότητα αλλά κελευει!
Φέρατε παράδειγμα τον Αβρααμ που ζούσε ευτυχισμένος με τη
Σάρρα,ο Αβρααμ όμως, ήταν ο πλουσιότερος άνθρωπος του Ισραήλ,
Δεν είχε βιοτικές μέριμνες και προβλήματα που έχουν οι σημερινοί
Άνθρωποι!
Απαλλαγμένος από δύσκολες ανάγκες της ζωης;
Αγαπούσε τη συζηγο του !
Δεν σημαίνει, πως η αγάπη των πλουσιων είναι αληθινή
και πως θα κρατήσει αιώνια!
Γνωρίζω μαθητές μου που από μικρά παιδιά, γυμνασιοπαιδα ,
Έδιναν όρκους φιλίας και αγνής και άδολος αγαπης!!
Σήμερα όμως, οι δρόμοι της ζωής τους είναι διαφορετικοί!
Για να μη γενικευω ,υπήρξαν παιδιά ,από κείνα
Τα γυμνασιοπαιδα που όντως κράτησαν τη φιλία τους
Και σήμερα έχουν κάνει οικογένεια και συμπλήρωμα αυτής
Και καρποι των είναι τα παιδιά τους!
Θα αντίπει κάποιος,μα η αγάπη όλα τα υπομενει!
Ας πάμε, να το πούμε αυτό, σ ένα ζευγάρι που το πετάει
Το φανς έξω, γιατί χρωστάει και έκανε το μεγαααααλο
Αμάρτημα να έχει 3 παιδιά!
Αν τους πετάξουν εξω;οι αρχες;
Και οι δυο γονείς και τα παιδιά κοιμούνται σε χαρτοκουτια;
Και στον ναρθηκα της Εκκλησίας,και ζεσταίνουν τα
Ακροδακτυλα τους με λίγα κεριά των Αγίων;
Τι θα τους πούμε τοτε;
Η αγάπη δεν ξεπεφτει
Και πως Ο Αβρααμ και η Σάρρα έκαναν υπομονή κι έζησαν
Μαζί ως τα βαθειά γεράματα τους;
Η αγάπη είναι ένα λουλούδι που ανθίζει σε ένα όμορφο
Γλαστρακι,για να ζήσει και να βγάλει ανθούς, θέλει πότισμα,
Θέλει υπομονή και υποχωρήσεις, θέλει κι άλλα όμως,
Ποια είναι αυτα;τα ανέφερα παραπανω?
Εδώ όμως, ίσως είναι δόκιμο, ν αναφέρω, τι είπε
Η Θάτσερ” ο καλός Σαμαρειτης ,δεν είχε μόνον αγάπη
Και καλές προθέσεις,αλλά είχε και χρηματα!
Ξέρω μια δασκάλα που έχει δουλειά και μελλον σύζυγος της
Είναι άνεργος, και συνέχεια αναβάλλουν τον γαμο τους ,και περνάνε
Τα χρόνια και περνάνε!
Θ αντέξει η αγαπη τους;
Θ αντέξει, φώναξε με δυνατή φωνή ο Αβρααμ,ο πλουσιότερος
Άνθρωπος των Ιουδαίων…..που αγαπούσε πολύ τη Σαρρα!
Στέλιος Κ
- Edit
Συναντάει ο Γιώργος τη γυναίκα του
Μαρία,έξω από το σούπερ μάρκετ,
Φορτωμένη σαν υποζυγιο με πολλές
Σακούλες τροφίμων κι άλλων ειδων!
Ο Γιώργος, αντί να δει τη γυναικα του,
Έβλεπε τα πολλά ψώνια που αγορασε!
Κι αντί για καλημέρα, της λέει,
Πόσα έδωσες για όλα αυτά που πηρες;
Εσύ σήκωσες όλο το σούπερ μάρκετ
Κι άρχισε να στολίζει τη γυναικα του με λέξεις
Που δε γράφονται εδω!
Μα Γιώργο,δεν είχαμε τίποτα στο σπίτι για να φάμε
Κι εμεις και τα παιδιά.,
Μη με φωνάζεις,μη με μαλώνεις μέσα στον δρόμο, θα νομίζει
Ο κόσμος, ότι είμαστε οι πιο μεγάλοι εχθροι!
Συγνωμην ,δεν θα ξανά ψωνίσω άλλη φορά,να πηγαίνεις
Εσύ αγάπη μου!
Κι ο Γιώργος ,χωριςνα ξαλάφρωσει τη γυναικα του από τα πολλά
Τα ψώνια,άρχισε να απομακρύνετε και να στολίζει την αγάπη του
Με χυδαία κοσμητικά επιθετα!
Εν κατακλειδι!
Ο Γιώργος, από τη στιγμή που γνώρισε την γυναικα του ,την αγαπημένη,
Είχε κολλήσει σαν τζίτζικας στο κλαδί του δενδρου ,το απέναντι
Από το παράθυρο της Μαρίας που λάτρευε και ατελείωτες
Νύχτες τις έκανε καντάδες για να τις δείξει τον έρωτα του καιντην
Μεγάλη του Αγαπη!
Αγαπη;μεγαλύτερη από εκείνη του Ρωμαίου και της Ιουλετας,
Πιο μεγάλη από εκείνη του Τασούλα και τηςΓκολφως…
Κι ο Γιώργος ο τζίτζικας,ο γλυκύς και γεμάτος αγάπη, έξω
Από το σούπερ,, μεταβληθηκε σε ταύρο αγριεμένο,κι ορμησε
Κατά τηςαγαπης ,μιας και οι σακούλες του σούπερ μάρκετ
Που φορτώθηκε…..ήταν κοκκινες!
Τώρα,γιατί το έγραψα αυτό κ.Χαραλαμπε;
Με τσιγκλάει το μολύβι μου ,αυτό γραφει ,κι εγώ το ακολουθω!
Που έπαιζε η ερωτευμένη μαζί του ;Βουγιουκλακη!
Στέλιος Κ
- Edit
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
ευτυχώς η Μαρία, δεν φορούσε κόκκινο φουστανι!
” σαγαπωωωωω,σαγαπω ,γιατί είσαι ωραιιιιιιιιια
Σαγαπω γιατί είσαι ωραιιιιιια,σαγαπω γιατί είσαι εσυυυυ”
Αυτά τα λόγια έλεγε ο Γιώργος, όταν σαν τζιτζικας
Ήταν κολημμενος στο κλαδί, απέναντι από το παράθυρο
Της Αγαπημένης του αγάπης !
Ο Υμνος της Αγάπης, είναι από τα ωραιότερα ποιηματα
Που υπάρχουν στον κόσμο β’κορθ.
Ύμνος τέλειος, Υμνος του κοσμου!
Οι άνθρωποι όμως, ούτε τέλειοι είμαστε, ούτε πολύ δυνατοι!
Αν η αγάπη μιλουσε,όλοι οι άνθρωποι θα ήμασταν μόνοι στη ζωη!
Εργένηδες και μοναχικοί σαν λυκοπουλα!
Θεοθω
- Edit
Όσο πάει γίνεται χειρότερο το πράγμα! Κάθε άρθρο χειρότερο από το προηγούμενο! Τα διάβασα όλα!Κοινός παρανομαστή τα λανθασμένα φοιτητικά χρόνια ( κατά τη γνώμη σας), που συμπλέκονται με την αγία γραφή ,τους ιερούς πατέρες και το αποτέλεσμα χρήζει μετάνοιας,εξομολόγησης και επανατοποθέτησης …… Τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα ίσως δεν ενδιαφέρουν ….κανέναν!!! Με συγχωρείτε αν κάνω λάθος
καταμάγια
- Edit
Μας επιτρέπει,τουλάχιστον,να ρίξουμε μια ματιά στο μυαλό ενός πιστού.Ο κος Παπαδόπουλος κάνει έναν απολογισμό (και ένα ξεκαθάρισμα) με τις νεανικές του αυταπάτες.Και το βρίσκω σημαντικό.Ενα είδος δημόσιας εξομολόγησης.Συνεχίστε κε Παπαδόπουλε.Διαβάζω τα άρθρα σας πάντα με ενδιαφέρον.
Στέλιος Κ
- Edit
καταμαγια,κι εγώ διαβάζω όλα
Τα άρθρα του ,αυτό
Που μ αρέσει στον κ Παπαδόπουλο
Είναι η αυτοκριτική του κι ο αυτοέλεγχος
Που κανει!
Έχει μια αθωότητα!