Με απέραντο σεβασμό, θαυμασμό και ευγνωμοσύνη αποχαιρετούμε τον Μίμη Πλέσσα, κορυφαίο Έλληνα μουσικό δημιουργό και τιμητή της Ελληνικής γλώσσας, στην Ελλάδα του εικοστού και εικοστού πρώτου αιώνα.
Τεράστιος ο μουσικός πλούτος που απλόχερα μας χάρισε ντύνοντας όμορφα τις ζωές των γενιών που πέρασαν και που περισσεύει να χαριστεί και στις επόμενες.
Το καλοκαίρι του 1998, φιλοξενήθηκε και τιμήθηκε από το Σύλλογό μας στην Κοζανίτικη αυλή του Αρχοντικού Γ. Τιάλιου, συντροφεύοντάς μας, παίζοντας στο πιάνο διαχρονικές επιτυχίες του μέχρι που πρόβαλε το φεγγάρι κοντά στα μεσάνυχτα εκείνης της αξέχαστης βραδιάς.
Μίμη Πλέσσα
Σ’ ευχαριστούμε και σε αποχαιρετούμε και εμείς απ’ την Κοζάνη.
Κατέκτησες με το έργο σου την αθανασία, παραμένεις ζωντανός στις μνήμες, τις καρδιές και τις ψυχές μας.
Το Δ.Σ.
