Πως θα γίνει η πόλη μας ελκυστική, όταν δεν είναι για τους ίδιους τους κατοίκους της; Του Στέλιου Μήλιου



Σε μια πόλη που αγωνίζεται με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και τη δραματική μείωση του πληθυσμού, ειδικά των νέων, η ιδέα ότι ο τουρισμός θα αναστηθεί μόνο με ένα ανοιχτό μουσείο ή την καταγραφή πολιτιστικών μνημείων είναι απλώς απομακρυσμένη από την πραγματικότητα. Αυτές οι προσεγγίσεις όχι μόνο δεν επαρκούν, αλλά αποτελούν μια επικίνδυνη απλοποίηση των σύνθετων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πόλη.
Είναι επικίνδυνο και ανεύθυνο να πιστεύει κανείς ότι ο τουρισμός μπορεί να προκύψει μαγικά, όπως επικίνδυνη είναι η πολιτική που στηρίζεται σε επιφανειακές λύσεις και κενές υποσχέσεις. Η πολιτική χωρίς ουσία δεν είναι απλώς ανεπάρκεια, αλλά αποτελεί άμεσο εμπόδιο στην ανάπτυξη και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Αυτή η έλλειψη ουσίας καταδεικνύει την ανικανότητα των ηγεσιών να αναγνωρίσουν τις πραγματικές ανάγκες και να εφαρμόσουν βιώσιμες λύσεις.
Η λύση απαιτεί την υιοθέτηση καινοτόμων εργαλείων και στρατηγικών που θα μετασχηματίσουν την πόλη σε έξυπνη και ελκυστική, αξιοποιώντας την κρίση ως κινητήρια δύναμη της καινοτομίας. Η συνεχής μάθηση, η δημιουργικότητα και η συνεργασία μεταξύ διαφορετικών ειδικοτήτων και πόλεων είναι κρίσιμες για μια βιώσιμη αστική ανάπτυξη. Η τεχνολογία και η πληροφορία δεν είναι πολυτέλειες αλλά αναγκαιότητες για τη βελτίωση των αστικών συστημάτων και την αποτελεσματική αντιμετώπιση των αναγκών των πολιτών.
Η πραγματικότητα είναι σκληρή. Πέρα από τις διακηρύξεις και τις εντυπωσιακές ανακοινώσεις, το ζητούμενο είναι η εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων. Ο πολιτισμός πρέπει να είναι στο επίκεντρο της αστικής ανάπτυξης, αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενσωματώνει και να ενισχύει την τοπική κοινωνία, να προάγει τη συνοχή των γειτονιών και να καταπολεμά τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Αν δεν υπάρχει πραγματική δέσμευση και εφαρμογή αυτών των αρχών, η επιτυχία θα παραμείνει όνειρο θερινής νυκτός.
Αν η πόλη θέλει να προχωρήσει, πρέπει να διασφαλίσει ότι υπάρχουν οι άνθρωποι με τις απαραίτητες γνώσεις και εμπειρία για να υλοποιήσουν αυτές τις αλλαγές. Η πολιτική οφείλει να προχωρά πέρα από το θέατρο εντυπώσεων και να εστιάζει σε λύσεις με ουσία. Χωρίς αυτήν την προσέγγιση, η αποτυχία είναι σχεδόν βέβαιη και η υποβάθμιση της πόλης αναπόφευκτη.

Ένα σχόλιο στο άρθρο “Πως θα γίνει η πόλη μας ελκυστική, όταν δεν είναι για τους ίδιους τους κατοίκους της; Του Στέλιου Μήλιου

  1. Όλα αυτά που γράφεις συνονόματε,είναι
    πολυψαγμενα ,αλλά ανάγονται στη σφαίρα της ουτοπιας!
    Οι πόλεις στην Ελλάδα ανθίζουν κοινωνικά και πολιτιστικά
    και οικονομικά, οι πόλεις που έχουν θαλασσα!
    Δυστυχώς οι άλλες περιοχές είναι παριες !
    Οι κάτοικοι της Δυτικής μακεδονιας ,από τον χειμώνα,
    βάζουν τον χάρτη κάτω και προγραμματιζουν σε ποιο παραθαλάσσιο
    μέρος θα πάνε διακοπές το καλοκαιρι
    Όλα τα μέρη που έχουν θαλλσσα γίνονται όλο πιο ομορφες!
    Τι θα ήταν ο βολος χωρίς θαλασσα;ουτε χάνι θα είχε ,τι θα ήταν η Καβάλα χωρίς θαλλασα;ένα χωριουδάκι με δύο χάνια κι όχι με
    6 άστερα ξενοδοχεία, το ίδιο και τα νησιά μας!
    Ο κοσμοςσημερα κυνηγάει τον θαλάσσιο τουρισμό
    κι οχ τον ιστορικό και πολιτισμικό καο την Κουπελιδικη Εκκλησια,
    αυτό το αριστούργημα της Καβάλας.
    ” μεγα το της θαλάττης κρατος!
    Για να ανθίσει και να μεγαλουργεισει μια πόλη χωρίς θαλασσα ,
    Χρειάζεται δουλειά πολλη!
    Για να γυρισειο η…..,ή μια πολη θέλει δουλειά πολλη

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.