Πόσο αφελής είσαι παιδί μου! Tου Χαράλαμπου Παπαδόπουλου

Το 1987 δίνοντας το βιογραφικό μου σ’ έναν σπουδαίο Διευθυντή Προσωπικού μεγάλης φαρμακευτικής εταιρείας στην Αθήνα μου είπε να γράψω την διεύθυνσή μου. Εγώ έμενα στο φοιτητικό οικοτροφείο «Ο Μέγας Βασίλειος» που ανήκε στην θρησκευτική οργάνωση «Ο Σωτήρ». Τον ρώτησα να γράψω «Οικοτροφείο ο Μέγας Βασίλειος;». Και μου απάντησε χαμογελώντας : «Πόσο αφελής είσαι παιδί μου !».

Προς ντροπή μου να πω αν και λίγο καιρό αργότερα πήρε τηλέφωνο στο οικοτροφείο για να πει ότι με προσλαμβάνουν, αρνήθηκα την πρόσληψη λέγοντας ότι θα γίνω καθηγητής. Βέβαια σε ποιο σχολείο θα γινόμουν καθηγητής, μακάρι να ήξερα. Καταλάβατε ποιο ήταν το πρόβλημα σε μένα ; Η δειλία μου. Έλεγε ο άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης ο 60^ος ψαλμός να διαβάζεται γι αυτούς που δυσκολεύονται στην εργασία τους από τεμπελιά κι από δειλία (τον διαβάζω κάθε μέρα).

Το 1988 επειδή τελικά με προσέλαβε μια άλλη φαρμακευτική εταιρεία μιας και δεν υπήρχε σχολείο να εργαστώ ως καθηγητής, έμεινα πάλι στην Αθήνα για εκπαίδευση. Αν και η εταιρεία θα μου κάλυπτε τα έξοδα του ξενοδοχείου, εγώ επέλεξα να μείνω πάλι στο οικοτροφείο, αν και αυτό μου δημιουργούσε πρόβλημα επειδή το οικοτροφείο κλείδωνε στις 10 το βράδυ και εγώ κάποιες φορές έφτανα στην Αθήνα από την πόλη μου με το βραδινό λεωφορείο στις 4 το πρωί κι έπρεπε να ξυπνήσω κάποιον να μου ανοίξει. Το χειρότερο ήταν ότι η απόδειξη που προσκόμισα στην εταιρεία στην Θεσσαλονίκη έγραφε «Οικοτροφείο ο Μέγας Βασίλειος». Που ήταν το πρόβλημα ; Ο Διευθυντής εκεί ήταν Μασόνος και άρα από την αρχή έσκαψα τον λάκκο μου.

Τώρα, χρόνια μετά, το βλέπω ότι ήταν χαζομάρα μου που έμενα στο οικοτροφείο. Χίλιες φορές καλύτερα να νοίκιαζα ένα σπίτι στην Αθήνα (τότε ήταν φθηνά). Δυστυχώς το lifestyle στα οικοτροφεία δεν σ’ αφήνει να ωριμάσεις. Αν είσαι αφελής (όπως ήμουν εγώ), μείνε μακριά από θρησκευτικές οργανώσεις, επειδή θα πάρεις και τα καλά και τα στραβά τους. Γνώρισα άλλους στην Χριστιανική Φοιτητική Δράση που απολάμβαναν τα καλά, την παρέα, τα παιχνίδια, τις εκδρομές, τις κατασκηνώσεις, αλλά είχαν την εξυπνάδα να μην ακολουθούν τα στραβά τους με τους δήθεν «ιεραποστολικούς» σκοπούς» τους.

Με βάση ένα λεξικό «αφελής είναι ο άνθρωπος που δε σκέφτεται τα πράγματα σε βάθος ή που αφήνει και εξαπατάται από άλλους». Αν γράψω τα περιστατικά που φάνηκα αφελής από την παιδική μου ηλικία μέχρι σήμερα που σε λίγο μπαίνω στα 64, θα γέμιζα βιβλία ολόκληρα. Για παράδειγμα το καλοκαίρι του 1997 λόγω παγετού τα χωράφια με τις ροδακινιές στο χωριό μου δεν είχαν καθόλου καρπό. Οπότε αποφάσισα να εργαστώ μεροκάματο σ’ έναν θερμοϋδραυλικό που περνούσε καλοριφέρ. «Πόσα θέλεις ;» με ρώτησε. Εγώ του είπα λίγο καιρό πριν με πλήρωναν 5.000 δραχμές για εργασία σ’ ένα Ιερό Ναό. Τόσα μου έδωσε. Ναι αλλά, στον Ιερό Ναό και η εργασία ήταν πιο εύκολη και σχολούσα στις 1 το μεσημέρι. Ενώ μ’ αυτόν και η εργασία ήταν δύσκολη και σχολούσα κάθε μέρα στις 4, καμιά φορά και στις 5 το απόγευμα.

Για να μη σας κουράζω θα πω ένα ακόμα. Όταν το 1992 αγόρασα το διαμέρισμα που μένω είδα ότι είχε τουαλέτα τυφλή, με εξαεριστηράκι. Εντάξει, και πριν που νοικιάζαμε έτσι ήταν. Που να φανταστώ όμως ότι είχαν τα μπουριά από τις τουαλέτες 4 διαμερισμάτων να συναντιούνται με το δικό μου ώστε να στέλνουν ένα μπουρί στην ταράτσα ! Το αποτέλεσμα είναι να βγαίνουν στην δική μου τουαλέτα μυρωδιές από τις άλλες. Ναι αλλά, πριν αγοράσω το διαμέρισμα γιατί δεν απόρησα για ποιο λόγο το μπουρί από την γειτονική τουαλέτα να περνάει μέσα από την δική μου ;

Και όμως οι άγιοι δεν ήταν καθόλου αφελείς. Θα πω μόνο δυο παραδείγματα. Όταν ο μακαριστός Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας έψαχνε μαζί μ’ έναν μεσίτη και κάποιους παπάδες από την Αμερική που να κτίσει μοναστήρι, όταν περνούσαν από την έρημο της Αριζόνας άκουσαν κι αυτός και οι παπάδες, αλλά όχι ο μεσίτης, να ηχούν καμπάνες. «Γέροντα, ακούς τις καμπάνες ;» του λέει ενθουσιασμένος ο ένας παπάς. «Τις ακούω, του λέει, αλλά μη δείχνεις ότι ενθουσιάστηκες από το μέρος, γιατί αν καταλάβει ότι μας άρεσε, δεν θα κατεβάσει την τιμή». Τελικά το αγόρασαν πολύ πιο φθηνά από όσα ζητούσε ο μεσίτης.

Το άλλο παράδειγμα. Ο άγιος Σωφρόνιος του Essex της Αγγλίας συμβούλευε τους μοναχούς : «Όταν έρχονται Αγγλικανοί και βαπτίζονται Ορθόδοξοι, συνήθως κατηγορούν το προηγούμενο δόγμα τους. Ότι κατηγορίες και να λένε, εσείς δεν θα λέτε τίποτα. Επειδή είναι πιθανόν να ξαναγυρίσουν στο Αγγλικανικό δόγμα κι αν έχετε πει κάτι εναντίον, θα σας κατηγορήσουν για προσηλυτισμό».