Πριν χρόνια πολλά, το 1993 στο τχ. 60 της Παρέμβασης δημοσιεύτηκε ένα μονοσέλιδο κείμενο με τίτλο «Γεωργίου Λασσάνη Σημειωματάριον». Ηταν του τοπικού ήρωος Γ. Λασσάνη οι ημερολογιακές του σημειώσεις. Μετά την καταστροφική αλλά τόσον υψηλού πατριωτικού φρονήματος μάχη στο Δραγατσάνι ακολούθησε φυλάκιση σε φυλακή της Αυστρίας του Γ.Λ. μαζί με τον Αλέξανδρο Υψηλάντη του οποίου ήταν υπασπιστής και γραφέας μάλλον των διακηρύξεών του. Το 1827 ελευθερώθηκε και πήρε το δρόμο της επιστροφής στην επαναστατημένη Ελλάδα. Διέσχισε όλη την κεντρική Ευρώπη. Ωσπου μέσω Παρισίων και Μασσαλίας ήλθε στην Ελλάδα το 1828 για να πάρει μέρος στην τελευταία μάχη του αγώνα στην Πέτρα.
Πριν λίγες μέρες στην εφημερίδα «Καθημερινή» και στον ένθετο τόμο της «σελίδες ιστορίας” ξαφνιάστηκα όταν διάβασα στις πρώτες σελίδες, ένα άρθρο της κ. Νικολέτας Ζυγούρη, επιμελήτριας του εθνικού ιστορικού μουσείου, που αναφερόταν στον Γεώργιο Λασσάνη ως Φιλικό, ιερολοχίτη λόγιο και πολιτικό. Στο άρθρο περί του τέλους του κάμνει μνεία της πρόσφατης σχετικά (2022) έκδοσης της ελληνικής Βουλής της νεοελληνίστριας ιστορικού Ιλιας Χατζηπαναγιώτη Sangmeister” με τίτλο “Γεώργιος Λασσάνης. Η φυλακή. Ταξιδιωτικές σημειώσεις». Για τον Γ. Λ. το βίο και την δράση εκτός του Κ. Βακαλόπουλου έγραψε εμπεριστατωμένα και ο φιλόλογος εκ Φλωρίνης Ε. Τζιάτζιος – εστάλη τη δεκαετία του ‘30 από το Δήμο Κοζάνης στην Αθήνα- και αντέγραψε με το χέρι ολόκληρο το γραπτό αρχείο του Γ. Λ. το οποίο απόκειτο στη βιβλιοθήκη της Βουλής των Ελλήνων και το παρακατέθεσαι στη Δημοτική ΒΙβλιοθήκη Κοζάνης.
Φυσικά τα σύνδρομα έλλειψης, αναζήτησης, απόκτησης φούντωσαν εντός μου. Ετσι άλλωστε μου γίνεται «εξ απ’ ανέκαθεν όπως λαθολογούν ακόμα ορισμένοι. Η έκδοση της Βουλής σχεδόν πολυτελείας άρα είχε και ειδική διαχείριση. Στα βιβλιοπωλεία δεν την είδα. Προφανώς τη μοίρασαν στους βουλευτές οι οποίοι εξ ορισμού είναι οι …πλέον μορφωμένοι της επικράτειας…
Αρα έπρεπε να βάλω βουλευτή το ολιγότερον δια την απόκτησή του. Ομως η παρενόχληση βουλευτών με τέτοια υψηλά αιτήματα συνιστούν την έννοια του απεχθούς ρουσφετιού.
– Ρουσφέτι; Ρουσφέτι και τι έγινε!
Πάρης Κουκουλόπουλος το λοιπόν. Προέβην σε διαβήματα στο κινητό του αλλά και δια ζώσης στο γραφείο του, δίπλα από το ΣΥΝ- Βιβλιοπωλείο
Και ιδού εντός εβδομάδος το αίτημά μου ικανοποιήθηκε και όχι «κατόπιν ενεργειών μου» που έγραφαν στα μπιλετάκια άλλοτε οι βουλευτές. Νύχτα Κυριακής μου το έφερε χέρι χέρι αυτός ο «Καλός άνθρωπος του Σετσουάν» (θυμήθηκα το Μπρέχτ) δηλαδή ο νυν βουλευτής του Πασόκ άλλοτε πολυδήμαρχος, υπουργός κ.λπ.
Απέκτησα το βιβλίον λοιπόν. Μεγάλο σε διαστάσεις σαν ευαγγέλιο πολύχρωμο σελ 330.
Ισως ό, τι σημαντικότερον γράφτηκε για τον ήρωα της πόλης μας του οποίου την προτομή φρόντισε η δημοτική αρχή να την εξορίσει από την κεντρική πλατεία. Η πρώτη γρήγορη περιδιάβαση στις σελίδες του αποδεικνύει πως είναι και για τον απλό αναγνώστη αλλά και για τον ερευνητή επιστήμονα (άπειρες σημειώσεις τεκμηρίωσης) με ρέουσα γλαφυρή γραφή.
Αλλά για το σπουδαίο αυτό βιβλίο και για τα θέματα που αυτό διεξέρχεται- η συγγραφέα του δηλ.- και την αξία του θα μιλήσουμε σε λίγο καιρό σε ανοιχτή εκδήλωση με όλους τους συντελεστές του βιβλίου.
ΥΓ. Ευχαριστώ θερμά τον κ. Πάρη Κουκουλόπουλο.
