Το Προσκύνημα της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής στο χωριό Χορηγός Βοΐου

 

Ένα από τα πλέον γνωστά και θαυματουργά Προσκυνήματα της Παναγίας στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας βρίσκεται στο χωριό Χορηγός Βοΐου Κοζάνης. Το Προσκύνημα αυτό (:θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, ιερός ναός της και αγιασματική πηγή της) δημιουργήθηκε το έτος 1922 απ’ τους ευσεβείς κατοίκους του Χορηγού, κατόπιν οραματικής εμφάνισης της Θεοτόκου στην ευσεβή κάτοικο του χωριού Αλεξάνδρα Καντοπούλου και σχετικής εντολής και υπόδειξης τής Θεομήτορος προς αυτήν. Το ιστορικό της αποκάλυψης του εν λόγω Αγιάσματος και της δημιουργίας του αντίστοιχου Προσκυνήματος είναι λεπτομερειακώς κι εναργώς καταγραμμένα σε ένα μικρό βιβλίο του Γ.Σ. Παπακωνσταντίνου που φέρει τον τίτλο «Το Αγίασμα της Παναγίας – Ζωοδόχου Πηγής στον Χορηγό».

Το ιστορικό ανεύρεσης του Αγιάσματος της Παναγίας και ανέγερσης του ναού της.

Στο Χορηγό, χωριό της επαρχίας Βοΐου του νομού Κοζάνης, που απέχει επτά χιλιόμετρα από την Νεάπολη και δώδεκα χιλιόμετρα από το Τσοτύλι, κωμοπόλεις της επαρχίας, υπάρχει ο ναός της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής και ναΐδιο με άγιασμα. Ο ναός αυτός βρίσκεται, βορειοδυτικά του χωριού σε απόσταση χιλίων πεντακοσίων μέτρων, σ’ ένα πολύ όμορφο τοπίο, που είναι καταπράσινο από βελανιδιές, καραγάτσια, πεύκα και διάφορα άλλα δένδρα.Το έτος 1920 στο Χορηγό ζούσαν 300 περίπου κάτοικοι και ο παπάς του χωριού ήταν ο Κωνσταντίνος Καντόπουλος. Ανάμεσα στους κατοίκους του χωριού, ζούσε και η Αλεξάνδρα Καντοπούλου, χήρα, η γνωστή στο χωριά Ντώνικα, Η Αλεξάνδρα ήταν μια καλοκάγαθη γυναίκα, προσέφερε τις υπηρεσίες στην Εκκλησία του χωριού, ως νεωκόρος, χωρίς καμία αμοιβή.Μια βραδιά, τότε το 1920, είδε στον ύπνο της την Παναγία που της έλεγε: «Την Κυριακή στην Εκκλησία που θα είναι όλος ο κόσμος θα ανακοινώσεις στον παπά και στο εκκλησίασμα, ότι στο τάδε μέρος –όραμα γίνεται πραγματικότητα. Η εικόνα της Παναγίας βρίσκεται και αναβλύζει το αγίασμα. Ζητωκραυγάζουν, δοξολογούν, σταυροκοπιούνται, ασπάζονται την Παναγία και αγιάζονται με το νερό. Τα στήθη και οι καρδιές όλων πλημμυρίζουν, από χαρά και αγαλλίαση. Ψάλλουν, δοξολογούν και πανηγυρίζουν. Κοιτάζουν την Αλεξάνδρα. Την θαυμάζουν και την καμαρώνουν. Της αποδίδουν τον δέοντα σεβασμό Με την εικόνα της Παναγίας στα χέρια και το αγίασμα ν’ αναβλύζει, αποφασίζουν να κτίσουν ναΐσκο να στεγασθεί η εικόνα της Παναγίας και το αγίασμα.

Όλοι προσφέρουν ό,τι μπορούν. Διαχειριστής, ποιος; Η Αλεξάνδρα. Τα χρήματα μαζεύονται και ο ναΐσκος κτίζεται.Αυτά που συμβαίνουν στο Χορηγό μαθαίνονται στα γύρω χωριά. Μαθαίνονται σ’ όλη την περιοχή. Ο κόσμος έρχεται από παντού. Έρχεται να προσκυνήσει και να προσευχηθεί. Να προσευχηθεί και να ζητήσει την χάρη της Παναγίας. Η χάρη δίνεται σε όλους απλόχερα. Όλοι ευεργετούνται.

Η Παναγία Ζωοδόχος Πηγή στο Χορηγό είναι ο φωτεινός φάρος της περιοχής. Όσοι ζητούν, λαμβάνουν. Και λαμβάνουν απλόχερα και χωρίς διακρίσεις την χάρη Της.Μετά την αποπεράτωση του ναΐσκου που στεγάζεται το αγίασμα, παίρνεται η απόφαση. Στον ίδιο χώρο και λίγο πιο ψηλά να κτισθεί κανονικός ναός. Παίρνεται η απόφαση και υλοποιείται. Όλοι προσφέρουν ό,τι μπορούν. Χωριανοί και κάτοικοι της περιοχής. Άλλοι προσφέρουν χρήματα, άλλοι υλικά απαραίτητα για το χτίσιμο του ναού, άλλοι δουλειά, άλλοι αφιερώνουν εικόνες, άλλοι καντήλες, άλλοι πολυελαίους. Τα πάντα.Ο Ναός της Παναγίας της Ζωοδόχου Πηγής αρχίζει να κτίζεται στις 18 Μαρτίου 1922 και ολοκληρώνεται με τις εισφορές των χωριανών και των κατοίκων της περιοχής χωρίς καμία άλλη βοήθεια…Καθορίζεται η ημέρα της Γιορτής του Ναού. Η Παρασκευή της Διακαινησίμου.

Ο Χορηγός και η γύρω περιοχή αποκτούν ιδιαίτερη θρησκευτική αίγλη. Χαίρονται καικαμαρώνουν για την τιμή που τους έκανε η Παναγία να βρίσκεται εκεί.Την ημέρα της γιορτής. Παρασκευή της διακαινησίμου, Παρασκευή μετά το Πάσχα, όλο το χωριό και όλοι οι κάτοικοι της γύρω περιοχής, αλλά και από μακριά, τη μέρα αυτή, έρχονται στην Παναγία να προσκυνήσουν και να προσευχηθούν. Να προσευχηθούν και να ζητήσουν τη χάρη της Παναγίας. Το τι γίνεται την μέρα αυτή είναι κάτι το εξαιρετικό. Κάποτε, τη μέρα της γιορτής, η γύρω περιοχή γέμιζε από ζώα που μετέφεραν τους προσκυνητές. Σήμερα, γεμίζει με λεωφορεία, πούλμαν, Ι.Χ. αυτοκίνητα και λογής-λογής μεταφορικά μέσα. Ο χώρος κατακλύζεται από μικροπωλητές που διαθέτουν την πραμάτεια τους και από μουσικά συγκροτήματα. Χοροί και τραγούδια παντού μετά τη Θεία Λειτουργία. Οι χωριανοί καλούν συγγενείς και φίλους στα σπίτια τους να τους κεράσουν και να τους φιλέψουν. Το πανηγύρι συνεχίζεται μέχρι αργά το βράδυ στο χωριό. Όσοι προσκυνητές δε μπορούν να ’ρθούν στη Θεία Λειτουργία έρχονται αργότερα, το μεσημέρι, το απόγευμα, το βράδυ, την άλλη μέρα.

Γιορτές, επίσης, γίνονται και στις 15 Αυγούστου, ημέρα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, και στις 21 Νοεμβρίου, Εισόδια της Θεοτόκου, και στις 14 Σεπτεμβρίου, ημέρα Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, σε ανάμνηση κάποιου θαύματος. Γιορτές με λαμπρότητα και πανηγυρισμούς.Πολλοί προσκυνητές έρχονται, όχι μόνο όταν πανηγυρίζει ο Ναός, αλλά κάθε φορά που τους δίνεται η ευκαιρία ν’ ανάψουν ένα κερί και να ζητήσουν την χάρη Της.Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ιδρύθηκαν στο χώρο αυτό και λειτούργησαν για πάρα πολλά χρόνια παιδικές κατασκηνώσεις του Υπουργείου Παιδείας. Όλα τα καλοκαίρια ο χώρος αυτός γέμιζε από χαρούμενες παιδικές φωνές και τραγούδια…