Η ορτανσία είναι ένα γένος ανθοφόρων φυτών της οικογένειας των Ορτανσιών, που ήρθαν στην Ευρώπη στις αρχές του 14ου αιώνα , κυρίως την Αγγλία και τη Γαλλία.
Αρχικά, υπήρχαν 2 μορφές – με λευκές και κόκκινες ταξιανθίες.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Αναπτύσσεται στη Νότια και Ανατολική Ασία, στη Βόρεια και Νότια Αμερική, με τη μεγαλύτερη ποικιλότητα ειδών στην Ανατολική Ασία, ιδιαίτερα στην Κίνα και την Ιαπωνία. Αρκετοί τύποι ορτανσίας αναπτύσσονται στην Άπω Ανατολή της Ρωσίας
–Το όνομα Ορτανσία προέρχεται από το λατινικό hortus
Το όνομα «ορτανσία» δόθηκε στο φυτό από τον Philibert Commerson, προέρχεται από το λατινικό hortus (κήπος). Δεδομένου ότι το Hortense ήταν ένα κοινό γυναικείο όνομα σε αυτήν την εποχή, προέκυψαν πολλές εκδοχές για τη γυναίκα στην οποία θα μπορούσε να αφιερωθεί αυτό το όνομα: από τη Nicole-Reine Lepot, που θα μπορούσε να ονομαστεί Hortense στην οικογένεια, έως την Princess Hortense – την αδερφή του πρίγκιπα Karl Heinrich. του Nassau-Siegen, ο οποίος μαζί με τον Commerson πήρε μέρος στην αποστολή Bougainville.
–Η σχέση του επιστημονικού ονόματος << Hidragia >> με το νερό .
Αργότερα, οι Ευρωπαίοι βοτανολόγοι-ταξινόμοι έδωσαν στο φυτό το όνομα Ορτανσία, που μπορεί να μεταφραστεί ως «αγγείο νερού» (αρχαία ελληνικά ὕδωρ – νερό, ἄγγος – δοχείο). Σύμφωνα με μια εκδοχή, το όνομα δόθηκε στην ορτανσία για το σχήμα των λοβών σπόρων, που θυμίζει κανάτα, σύμφωνα με μια άλλη – για τη φύση της που αγαπά την υγρασία.
Το όνομα του φυτού που μεταφράζεται από τα ελληνικά σημαίνει “δοχείο νερού” και αντανακλά την αγάπη της ορτανσίας για το νερό και την ευεργετική της επίδραση στο ανθρώπινο σώμα – την ομαλοποίηση του μεταβολισμού του νερού-αλατιού.
Στην Ιαπωνία ονομάζονται Ajisai. Η γραφή του ονόματος ενός λουλουδιού σε ιερογλυφικά μπορεί να μεταφραστεί ως “μοβ ηλιακό λουλούδι”, “λουλούδι παρόμοιο με τον πορφυρό ήλιο”.
–Ινδιάνοι και νεφρικές παθήσεις
Η ρίζα της ορτανσίας έχει μια ιστορία χρήσης αιώνων· οι Ινδιάνοι Cherokee ήταν οι πρώτοι που χρησιμοποίησαν τη ρίζα της ορτανσίας για νεφρικές παθήσεις. Η ρίζα της ορτανσίας χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα στην παραδοσιακή κινεζική ιατρική ως καθαριστικό για φλεγμονώδεις ασθένειες των οργάνων του ουροποιητικού, την τάση σχηματισμού κρυστάλλων και λίθων στα νεφρά και το ουροποιητικό σύστημα, την ουρική αρθρίτιδα και την κατακράτηση υγρών στο σώμα. Τον δέκατο ένατο αιώνα, η ορτανσία χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία από Αμερικανούς γιατρούς για να απαλλάξουν τα νεφρά από την άμμο, η οποία βγήκε από το σώμα σχεδόν ανώδυνα μετά τη χρήση αυτού του φυτού, επιπλέον, η ρίζα της ορτανσίας χρησιμοποιήθηκε αποτελεσματικά για χρόνιο πόνο στο στήθος που προκαλείται από βρογχίτιδα
ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta)
Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida)
Τάξη: Ροδώδη (Rosales)
Οικογένεια: Υδραγγειοειδή (Hydrangeaceae)
Γένος: Υδραγγεία (Hydrangea)
Από τα αναρριχητικά είδη, τα πιο γνωστά είναι τα Hydrangea hydrangeoides και Hydrangea petiolaris.
ΒΟΤΑΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΆ
Φυτό
Τα περισσότερα είδη είναι θάμνοι ύψους 1-3 m, ορισμένα είδη είναι μικρά δέντρα, τα υπόλοιπα είναι αμπέλια που σκαρφαλώνουν στους κορμούς άλλων δέντρων σε ύψος έως και 30 m.
Φύλλα
Τα φυτά μπορεί να είναι είτε φυλλοβόλα είτε αειθαλή, αλλά ευρέως καλλιεργούμενα είδη του Η εύκρατη ζώνη χαρακτηρίζεται ως φυλλοβόλος.
Άνθη
Οι ορτανσίες ανθίζουν από την άνοιξη έως τα τέλη του φθινοπώρου. Τα λουλούδια συλλέγονται στο τέλος του στελέχους σε όμορφες σφαιρικές ταξιανθίες – ένα κορύμβο ή πανικό. Στα περισσότερα είδη, οι κεφαλές των λουλουδιών περιέχουν δύο τύπους λουλουδιών: μικρά γόνιμα άνθη στη μέση και μεγάλα αποστειρωμένα άνθη στις άκρες. Σε ορισμένα είδη, όλα τα άνθη είναι γόνιμα και έχουν το ίδιο μέγεθος.
Η συντριπτική πλειοψηφία των λουλουδιών είναι λευκά, αλλά μερικά, όπως η ορτανσία (Hydrangea macrophylla), μπορεί να είναι μπλε, κόκκινο, ροζ και λιλά. Σε τέτοια είδη, το χρώμα εξαρτάται συχνά από το επίπεδο pH (δείκτης υδρογόνου) στο έδαφος: σε όξινα εδάφη, τα πέταλα γίνονται μπλε, σε ουδέτερα εδάφη – ανοιχτό μπεζ και σε αλκαλικά εδάφη – ροζ ή λιλά. Οι ορτανσίες είναι ένα από τα λίγα φυτά που μπορούν να συσσωρεύσουν αλουμίνιο, το οποίο απελευθερώνεται από όξινα εδάφη και σε ορισμένα είδη σχηματίζει ενώσεις που τους δίνουν μπλε αποχρώσεις.
Καρπός
Ο καρπός της ορτανσίας είναι μια κάψουλα 2-5 μερών με πολλούς μικρούς σπόρους.
ΑΝΑΓΚΕΣ
Έδαφος
Το έδαφος είναι κατά προτίμηση ελαφρώς ή μέτρια όξινο (pH 5,5). μία από τις συνθέσεις: φύλλο, χλοοτάπητα, τύρφη και άμμος σε αναλογία 1:1:1:1. Στο αλκαλικό έδαφος, η ορτανσία υποφέρει από χλώρωση (τα φύλλα αρχίζουν να κιτρινίζουν). Για να αποφύγετε τη χλώρωση, ποτίζετε με διάλυμα αλάτων που περιέχει σίδηρο μία φορά κάθε 10 ημέρες.
Κλίμα
Φωτισμός
Όλες οι ορτανσίες είναι φωτόφιλες και προτιμούν ανοιχτά, φωτισμένα μέρη, αλλά δεν τους αρέσει ο λαμπερός ήλιος Η ορτανσία αγαπά τη σκιά και τη μερική σκιά, υποφέρει από το άμεσο ηλιακό φως, επιβραδύνει την ανάπτυξη και την ανάπτυξη, οι ταξιανθίες της γίνονται μικρές
Άνεμος
Το σημείο προσγείωσης πρέπει να προστατεύεται από τον άνεμο.
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
– Φύτευση
Πρέπει να φυτεύεται , όταν έχει ζεσταθεί το έδαφος και έχουν περάσει οι νυχτερινοί παγετοί
Ο πιο προτιμώμενος χρόνος φύτευσης είναι οι αρχές της άνοιξης. Δύο έως τρεις εβδομάδες πριν από τη φύτευση, ετοιμάστε μια τρύπα πλάτους 50-70 cm, βάθους 40-50 cm με χαλαρό γόνιμο έδαφος αναμεμειγμένο με τύρφη μέτριας οξύτητας. Το κολάρο της ρίζας μετά τη φύτευση πρέπει να βρίσκεται στο επίπεδο του εδάφους.
Πολλαπλασιασμός
Πολλαπλασιάζεται με πράσινα μοσχεύματα, τα οποία λαμβάνονται όταν οι βλαστοί γίνονται εύκαμπτοι και δεν έχουν γίνει ακόμη ξυλώδεις.
Ποικιλίες
– Άρδευση
Δεν ανέχονται καλά την ξηρασία. Το έδαφος πρέπει να είναι συνεχώς υγρό.
Για το πότισμα χρειάζεται μαλακό νερό, κατά προτίμηση βρόχινο, αφού το φυτό δεν ανέχεται τον ασβέστη. Το νερό της βρύσης πρέπει να καθιζάνει, αλλά ακόμη και αυτό δεν αποτρέπει πάντα τη χλώρωση των φύλλων. Κάθε θάμνος πρέπει να λαμβάνει τουλάχιστον δύο κουβάδες νερό την εβδομάδα. Τυπικά, το πότισμα γίνεται το πρωί ή το βράδυ, όταν δεν έχει καυτό ήλιο
Το φυτεμένο φυτό ποτίζεται άφθονα και ο κύκλος του κορμού του δέντρου καλύπτεται με τύρφη.
– Λίπανσή
Κατά τη φύτευση, εφαρμόζονται οργανικά και ορυκτά λιπάσματα.
Λιπάνετε με ασθενές διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου και πολτό. Από τα λιπάσματα, μόνο τα φυσιολογικά όξινα λιπάσματα (θειικό αμμώνιο, θειικό κάλιο) μπορούν να χρησιμοποιηθούν την άνοιξη και το πρώτο μισό του καλοκαιριού και τα λιπάσματα φωσφόρου-καλίου (υπερφωσφορικό) μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα τέλη του καλοκαιριού και το φθινόπωρο. Ή άλλο πλήρες λίπασμα πλούσιο σε οργανικά και ιχνοστοιχεία
Εαν κιτρινιζουν τα φύλλα τη στιγμή όμως που οι γραμμές σε αυτά παραμένουν πράσινες, ερμηνεύεται ως έλλειψη σιδήρου .
Σε αυτή την περίπτωση μειώνουμε το νερό στο πότισμα και εφοδιαζόμαστε χιλικό σίδηρο που είναι άμεσα αφομοιώσιμος. .
–Κλάδεμα
Οι θάμνοι ορτανσίας δεν σχηματίζονται μέχρι την ηλικία των τριών έως τεσσάρων ετών. Οι ώριμοι θάμνοι κλαδεύονται ετησίως την άνοιξη .
Ορισμένα είδη και ποικιλίες συνιστώνται να κλαδεύονται ετησίως όταν εμφανίζονται μπουμπούκια, διαφορετικά οι θάμνοι τεντώνονται σε μήκος μέχρι να κρεμάσουν κάτω από το βάρος του δικού τους βάρους, μετά από το οποίο μπορεί να σπάσουν.
Το άνθος της ορτανσίας είναι εντυπωσιακό και μεγάλο, απαρτίζεται όμως από πολύ μικρά λουλουδάκια που κάνουν μια μεγάλη μπάλα.
Αν αφαιρούμε με ένα ψαλιδάκι κάθε τόσο, κυρίως από τα πλαϊνά μέρη, μερικά από τα ανθάκια, τότε όσα μένουν θα γίνονται μεγαλύτερα, επειδή θα απορροφούν περισσότερα θρεπτικά στοιχεία. Αυτό λοιπόν θα έχει ως αποτέλεσμα εντονότερα και μεγαλύτερα άνθη.
Το κλάδεμα ανθοφορίας της ορτανσίας γίνεται όταν το φυτό μας είναι σε ηλικία ενός έτους, ενώ δε χρειάζεται κλάδεμα διαμόρφωσης, μιας και το σχήμα του άνθους είναι σφαιρικό από τη φύση του.
Τα γέρικα και ξερά κλαδιά της θα πρέπει να αφαιρούνται,.
ΟΡΤΑΝΣΙΕΣ ΣΕ ΓΛΑΣΤΡΕΣ
Ως φυτό σε γλάστρα, ο πολλαπλασιασμός είναι δύσκολος.
Το χειμώνα, οι γλάστρες διατηρούνται σε θερμοκρασία τουλάχιστον 8 βαθμών και ποτίζονται μέτρια.
Στα μέσα του χειμώνα, μετακινηθείτε σε ένα πιο ζεστό, φωτεινό δωμάτιο και αυξήστε το πότισμα.
Ποτίζετε άφθονο από την άνοιξη έως το φθινόπωρο, ψεκάζετε κατά διαστήματα
. Μετά την ανθοφορία, ξαναφυτέψτε και συνεχίστε το πότισμα.
Το καλοκαίρι βγαίνουν στο ύπαιθρο.
Φωτισμός: έντονο διάχυτο φως. Μετά την ανθοφορία, οι βλαστοί κόβονται στο μισό μήκος τους.
ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Η ορτανσία χρησιμοποιείται για ένα ευρύ φάσμα ασθενειών:
Ως καθαριστικό,
Για καρδιοπάθειες,
Δυσπεψία,
Πονόλαιμο,
Φλεγμονώδεις παθήσεις των οργάνων του ουροποιητικού
Και άλλες παθολογικές καταστάσεις.
–Ουροποιητικό σύστημα
Η ορτανσία έχει θεραπευτική δράση για τη φλεγμονή του ουροποιητικού συστήματος, προάγει την απομάκρυνση του ουρικού οξέος από το σώμα, εμποδίζοντας το σχηματισμό κρυστάλλων στο ουροποιητικό σύστημα και την ανάπτυξη ουρικής αρθρίτιδας.
*Πέτρες στα νεφρά
Η ορτανσία βοηθά στην ανακούφιση του πόνου στα νεφρά, την ουρήθρα και την ουροδόχο κύστη, διαλύει τις πέτρες, μειώνει την ενόχληση που σχετίζεται με υπάρχουσες πέτρες και επίσης αποτρέπει το σχηματισμό νέων λίθων στο ουροποιητικό σύστημα.
*Εκχύλισμα της ρίζας
Το εκχύλισμα ρίζας έχει ήπιες διουρητικές και επουλωτικές ιδιότητες, έχει καθαριστική δράση στο ουρογεννητικό σύστημα, βοηθά στην απομάκρυνση επιβλαβών ουσιών από το σώμα και μειώνει το πρήξιμο.
Επιπλέον, η ορτανσία ανακουφίζει από σπασμούς στα ουροποιητικά όργανα, παρέχοντας αναλγητικό αποτέλεσμα, έχει αντιφλεγμονώδη, αντισπασμωδικά, αντιαλλεργικά αποτελέσματα και συμμετέχει στην ομαλοποίηση των τροφικών διεργασιών στον χόνδρο και τον συνδετικό ιστό.
–Προεμμηνορροϊκό σύνδρομο,
Η ρίζα της ορτανσίας βοηθά σε σοβαρό προεμμηνορροϊκό σύνδρομο, με παθήσεις του προστάτη, έχει τονωτική δράση στα νεφρά και βελτιώνει τη λειτουργία τους.
–Βοηθά στο θέμα της χοληστερόλης και της παχυσαρκίας
Η ορτανσία ενισχύει επίσης τις μεταβολικές διεργασίες και τη διάσπαση των λιπαρών οξέων στο σώμα, ομαλοποιεί το μεταβολισμό της χοληστερόλης, αποτρέπει την εναπόθεση λίπους και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε προγράμματα ομαλοποίησης βάρους για την παχυσαρκία και για την πρόληψη της αθηροσκλήρωσης.
– Χολολιθίαση, αιμορραγίες, ορισμένες δερματικές παθήσεις και αρθρώσεις
Η έρευνα αποκάλυψε τις ευεργετικές ιδιότητες της ορτανσίας στη θεραπεία αυτοάνοσων ασθενειών, χρησιμοποιείται ήπια χολερετική δράση για τη χολολιθίαση, η τακτική χρήση της συνιστάται επίσης για αιμορραγίες, ορισμένες δερματικές παθήσεις και αρθρώσεις.
ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ
Όλα τα μέρη του φυτού περιέχουν κυανογόνες γλυκοσίδες και ως εκ τούτου θεωρούνται δηλητηριώδη – η κατανάλωση τους αντενδείκνυται.
Ωστόσο, οι περιπτώσεις δηλητηρίασης είναι σπάνιες καθώς τα φυτά δεν φαίνονται ελκυστικά ως πηγή τροφής.
Οποιαδήποτε χρήση για ιατροφαρμακευτικούς σκοπούς πρέπει να τίθεται υπόψιν του θεράποντος ιατρού ,.
Τα βότανα όπως και τα χημικά φάρμακα με λανθασμένη χρήση μπορεί να γίνουν και << φαρμάκια . >>
