Συνέντευξη στη Μερόπη Βαχτσεβάνου για το KOZANILIFE.GR
Ο Κωνσταντίνος Σακαρίδης εξέπληξε θετικά τον χώρο της μουσικής, την οικογένειά του, φίλους και συγγενείς, με το ευχάριστο νέο του. Την υποτροφία που απέσπασε μέσα από τη συμμετοχή του στο μουσικό-εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Επίλεκτο Ηπειρωτικό Ensamble”. Το καλοκαίρι του 2024 θα συνεχίσει τις σπουδές του στο Five–Week Music Performance Intensive Program του Berklee College of Music των Η.Π.Α.
Στη συζήτηση που ακολουθεί ο Κωνσταντίνος μοιράζεται μαζί μας μια πτυχή της ζωής του που αποτελεί για εκείνον κάτι ξεχωριστό και ταυτόχρονα όνειρο ζωής. Μιλά για το πως ξεκίνησε το ταξίδι στη μουσική και τι σηματοδοτεί για εκείνον η ανάδειξη και συνέχιση της παραδοσιακής μουσικής στο εξωτερικό.
–Η σύνδεσή σου με τη μουσική είναι οικογενειακή υπόθεση καθότι ο πατέρας σου εδώ και χρόνια παίζοντας κλαρίνο στην παραδοσιακή ορχήστρα ‘Κοζανίτικο Τακίμι’ φροντίζει για την διασκέδαση του κόσμου τόσο στις κοινωνικές τους εκδηλώσεις όσο και σε εκδηλώσεις του Δήμου και άλλων συλλόγων κρατώντας την παραδοσιακή μουσική ζωντανή. Σίγουρα αποτελεί ερέθισμα αυτό. Πόσο σε επηρέασε;
Αδιαμφισβήτητα, νιώθω τύχερος που ο πατέρας μου είναι μουσικός και αυτό με βοήθησε και θα συνεχίσει να συμβάλλει στην ενίσχυση της μουσικής μου. Ήταν αυτός που μου έθεσε τις βάσεις, τα θεμέλια και το πιο σημαντικό, τα βιώματά. Από εκεί και πέρα, στέκεται δίπλα μου και υποστηρίζει κάθε μου βήμα, όπως και όλη μου η οικογένεια.
-Τι εικόνες έχεις από την παιδική σου ηλικία;
Από πολύ μικρός θυμάμαι ότι με ενδιέφερε η μουσική και από την ηλικία των επτά ετών μελετούσα με ιδιαίτερη αφοσίωση στο κλαρίνο. Άκουγα και μελετούσα χωρίς περιορισμούς και πολλά είδη μουσικής με έμφαση στην παράδοση. Επίσης, ξεκίνησα σε μικρή ηλικία στο ωδείο ”Δημήτρης Δημόπουλος” κλασικό κλαρίνο και θεωρία της μουσικής. Όπου εκεί άρχισε να με κερδίζει και ο κόσμος της κλασικής μουσικής και το πιάνο.
-Πήρες το εισιτήριο να υπηρετήσεις τη συνέχιση της παραδοσιακής μουσικής. Πως ήρθε αυτή η πρόκληση;
Νομίζω ότι έχει να κάνει με τα ακούσματα και κατ’επέκταση με τα βιώματά μου. Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που συνεχώς άκουγα παραδοσιακή μουσική, με αποτέλεσμα να μου γίνει βίωμα όλο αυτό, δηλαδή να “ριζώσει” μέσα μου. Αυτή η άμεση επαφή με την παράδοση που είχα από μικρός μου δημιούργησε την πρόκληση και τη θέλησή, για να ασχοληθώ και να συμβάλλω στην συνέχιση της.
-Μία πρόκληση βρίσκεται μπροστά σου. Πως νιώθεις; Σε ‘φοβίζει’ αυτό;
Όχι δεν με φοβίζει. Αποτελεί για εμένα μια όμορφη πρόκληση γιατί κάνω αυτό που μ ‘αρέσει, αυτό που αγαπάω.
Πως είναι η εμπειρία σου ως μέλος στο μουσικό-εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Επίλεκτο Ηπειρωτικό Ensamble”;
Το “Επίλεκτο Ηπειρωτικό Ensamble” κατάφερε σε ένα χρόνο όχι μόνο να μου χαρίσει μια υποτροφία, αλλά αποτέλεσε για μένα μια πηγή αστείρευτης μουσικής γνώσης και εμπειρίας που άνοιξε τους μουσικούς μου ορίζοντές και μου έμαθε τον τρόπο να εξελίσσομαι. Ήταν μια ευκαιρία να γνωρίσω και να μαθητεύσω διπλά σε πολύ μεγάλους μουσικούς που θαυμάζω από μικρός, όπως τον Βασίλη Κώστα, τον Νεκτάριο Παπαγεωργίου και τον Θανάση Βόλλα, αλλά και συνάμα να κάνω νέους φίλους με τον ίδιο ζήλο και όρεξη για τη μουσική.
-Του χρόνου το καλοκαίρι θα είσαι στη Βοστώνη στο Berklee College of Music, ένα από τα πιο σημαντικά ιδρύματα στον κόσμο όπου θα παρουσιάσεις το κλαρίνο. Πως το σχολιάζεις αυτό; Πως νιώθεις; Και τι σκέψεις περνάν από το μυαλό σου;
Η υποτροφία αυτή σημαίνει πολλά για εμένα… Ήθελα πάντα να σπουδάσω στο εξωτερικό και αποτελούσε όνειρο ζωής. Η επιθυμία μου αυτή και συγκεκριμένα για σπουδές στο “Βerklee College of Music” στη Βοστώνη έγινε πιο έντονη από τη στιγμή που μπήκα στο “Eπίλεκτο Ηπειρωτικό Ensamble”. Ανυπομονώ να έρθω σε επαφή με νέους μουσικούς κόσμους και ειδικότερα να εξερευνήσω τις διάφορες πτυχές του κόσμου της τζαζ καθώς και να ακούσω και να γνωρίσω καταξιωμένους μουσικούς της. Επιπλέον, θα επιχειρήσω να αναδείξω την ελληνική παραδοσιακή μουσική και τον ρόλο και τις δυνατότητες που έχει το κλαρίνο σε αυτή.
-Τι νιώθεις όταν παίζεις; Και τι εισπράττεις από τον κόσμο;
Την ώρα που παίζω επικεντρώνομαι ολοκληρωτικά στη μουσική. Όταν παίζω μουσική νιώθω πληρότητα. Είμαι πανευτυχής που με αξίωσε ο Θεός να κάνω κάτι που με γεμίζει και συνάμα μου δίνει χαρά και ευτυχία. Από τον κόσμο εισπράττω όμορφα σχόλια και υποστήριξη και αυτό με γεμίζει ακόμη περισσότερο.
-Τι σημαίνει για εσένα μουσική;
Μουσική για εμένα είναι το να παράγεις ήχους με την ψυχή σου. Στην μουσική τα πάντα είναι φανερά. Ο ακροατής, την ώρα που ακούει τη μουσική σου, ακόμη και να μην γνωρίζει από μουσική, καταλαβαίνει πολλά… την ψυχοσύνθεση σου, την προσήλωση σου, την διάθεση σου… είναι σαν να του μιλάς, σαν να κάνεις ένα διάλογο μαζί του.
-Ποια είναι τα μουσικά σου πρότυπα;
Τα μουσικά μου πρότυπα θα έλεγα ότι είναι οι καθηγητές μου. Ο Μάνος Αχαλινωτόπουλος, ο Βασίλης Κώστας, ο Δημήτρης Δημόπουλος και άλλοι σημαντικοί μουσικοί…
-Ποιος είναι για εσένα πρόκληση να συνεργαστείς;
Για εμένα πρόκληση για να συνεργαστώ είναι κάθε μουσικός. Όχι κάποιος συγκεκριμένος. Ίσως τώρα που το ξανασκέφτομαι, μια πρόκληση για συνεργασία θα ήταν με καταξιωμένους μουσικούς του χώρου της τζαζ και της κλασσικής μουσικής, ως συμμετέχων σε ορχήστρες, σε τρίο και σε άλλου είδους σύνολα.
-Στο βιογραφικό σου διαβάσαμε ότι εκτός από το κλαρίνο ασχολείσαι και με δεύτερο μουσικό όργανο.
Ναι νομίζω πως ήρθε η στιγμή να αναφερθώ και στο δεύτερο βασικό μου όργανο, το πιάνο. Το κλασικό πιάνο ήρθε στη ζωή μου για να εμπλουτίσει και να εξελίξει τις μουσικές μου γνώσεις. Ένα επίσης μουσικό όργανο που απαιτεί πειθαρχία, μελέτη αλλά και θεωρητική κατάρτιση. Έχω την τιμή να έχω καθηγητή έναν εξαιρετικό μουσικό και άνθρωπο, τον κύριο Δημήτρη Δημόπουλο, στον οποίο οφείλω πολλά για όσα μου έχει δώσει ο ίδιος αλλά και οι συναδέλφοι του στο ωδείο “Δημήτρης Δημόπουλος” όλα αυτά τα χρόνια που σπουδάζω.
-Πόση δουλειά απαιτεί από ένα νέο παιδί αυτό ; Θεωρείς ότι έχεις χάσει πράγματα από την παιδική σου ηλικία;
Σίγουρα απαιτεί μελέτη σε καθημερινή βάση και ένα πρόγραμμα θα βοηθήσει βέβαια πολύ έναν νέο να συνδυάσει τη νεανική του ζωή με τη μελέτη. Επιπρόσθετα, κάτι που δεν θα πρέπει να παραλείπεται από την καθημερινότητα ενός (νέου) μουσικού είναι το να ακούει μουσική. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ακούς μουσική ειδικά, όταν αναφερόμαστε στην παραδοσιακή μουσική, καθώς η μουσική αυτή μαθαίνεται και μεταδίδεται προφορικά και γι’αυτό απαιτεί απομνημόνευση. Τέλος, δεν αρκεί μόνο η μελέτη χωρίς έναν σωστό δάσκαλο ο οποίος με τη σωστή καθοδήγηση θα βοηθήσει τον νέο να πειθαρχήσει και να εξελιχθεί.
Θεωρώ ότι δεν έχω χάσει πράγματα από την παιδική μου ηλικία. Αντιθέτως, νιώθω ότι η ενασχόληση μου με τη μουσική με έχει βοηθήσει σε πολλούς τομείς και έκανε την παιδική μου καθημερινότητα πιο όμορφη και πλούσια.
– Κατά τη διάρκεια σπουδών βρέθηκες και συνεργάστηκες με καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου όπως ο δάσκαλος του παραδοσιακού ηπειρώτικου κλαρίνου Πετρολούκας Χαλκιάς, ο Βασίλης Κώστας, ένας από τους καταξιωμένος λαουτίστες από τα Ιωάννινα και άλλοι. Πως ήταν αυτό το ταξίδι;
Ένα όνειρο… Δεν ξέρω πως αλλιώς να το χαρακτηρίσω.
– Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να μεταφέρεις στους νέους ανθρώπους;
Θα έλεγα να μην αφήνουν καμία ευκαιρία ανεκμετάλευτη και ότι κάνουν να το κάνουν με πίστη, υπομονή και προσήλωση. Ο άνθρωπος έχει απίστευτες δυνατότητές και μπορεί να πετύχει ό,τι πραγματικά θέλει πολύ.
Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλο τον κόσμο για τις υπέροχες ευχές που δέχομαι τις τελευταίες μέρες και τα ΜΜΕ για τις κοινοποιήσεις.
