Εύρηκα! Έφιππη αστυνομία στα πανεπιστήμια – Του Αργύρη Αργυριάδη

Δεν γνωρίζω εάν ευθύνεται ο «Κλέων» (το περιώνυμο κύμα καύσωνα που αντιμετωπίζουμε) ή οι εσφαλμένες επιλογές του πρωθυπουργού για συγκεκριμένα κυβερνητικά πόστα. Ωστόσο, με δυσκολία μπορεί να αντιληφθεί κανείς τι σηματοδοτούν οι πρώτες δημόσιες τοποθετήσεις του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Ας ξεκινήσουμε με αυτήν που παράγει γέλωτα, σε βαθμό εφίδρωσης, σε στιγμές καύσωνα. Ο νέος υπουργός ανακάλυψε ποιο είναι το πρόβλημα στα μέσα αστυνόμευσης. Η έλλειψη έφιππης αστυνομίας! Εάν είχαμε άλογα δηλαδή να τρέχουν εκεί που κάποιοι πετάνε μολότοφ και δακρυγόνα, η δημόσια τάξη θα είχε αποκατασταθεί. Ίσως τα άλογα παρήγαγαν και το απαραίτητο «καλλωπιστικό» λίπασμα για να τονώσουμε το πράσινο στα αστικά κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ! Αλήθεια, μετά τις προγραμματικές δηλώσεις αυτό είχε να πει ο αρμόδιος υπουργός;

Η δεύτερη είδηση από το ίδιο υπουργείο είχε σχέση με πράσινα … άλογα. Διορθώνω: μπλουζάκια. Αυτά τα χαριτωμένα πόλο μπλουζάκια που βλέπαμε να κάνουν φοβικές βόλτες στα πανεπιστήμια και από πίσω οι άνδρες των ΜΑΤ να τρέχουν να προστατεύσουν αυτούς που τα φορούσαν. Ναι, στην περιλάλητη πανεπιστημιακή αστυνομία αναφέρομαι που μας άφησε χρόνους. Από την πρώτη στιγμή είχαμε διαφωνήσει με την ιδέα. Όχι γιατί τα πανεπιστήμια είναι παράδεισος ή δεν χρήζουν αστυνόμευσης. Τουναντίον. Θεωρούσαμε, όμως, ότι η συγκεκριμένη επιλογή ήταν από  θεσμικής άποψης, πολλαπλά άστοχη.

Πρώτον, διότι δεν απαιτείται να δημιουργούμε ειδικές αστυνομικές δυνάμεις για κάθε χώρο – εστία εγκληματικότητας. Εάν δεχθούμε το επιχείρημα ότι απαιτούνταν «ειδική αστυνομία» για τα πανεπιστήμια το ίδιο θα έπρεπε να ζητήσουμε για τα αθλητικά γήπεδα, τα σχολεία, τα νυχτερινά κέντρα κλπ. Είναι δυνατόν;

Δεύτερον, διότι είναι άλλο το ζήτημα της φύλαξης ενός χώρου και άλλο εκείνο της αστυνόμευσης. Τη φύλαξη μπορούν να αναθέσουν τα ίδια τα πανεπιστήμια σε εταιρίες security. Όπως και στους λοιπούς χώρους που φυλάττουν αυτές οι εταιρίες, όταν διαπιστώνουν την τέλεση εγκλημάτων του κοινού ποινικού δικαίου οφείλουν να καλούν την αστυνομία. Η παρουσία, όμως, μονάδων φύλαξης – security παραμένει αποτρεπτικός παράγοντας και σημείο άμεσης αναφοράς.

Τρίτον, διότι δεν υπήρχε κανένας λόγος να δίνουμε αφορμή για ιδεολογικοπολιτικές αντιπαραθέσεις. Δεν ήθελε περίτεχνη σκέψη για να γίνει αντιληπτό ότι η παρουσία δημόσιας δύναμης στα πανεπιστήμια απλά θα έριχνε νερό στον αριστερόστροφο μύλο του κάθε ανορθολογιστή.

Τέταρτον, διότι η χώρα μας είχε άλλες ανάγκες και η κυβέρνηση έπρεπε να θέσει άλλες προτεραιότητες. Πρόσφατα θρηνήσαμε θύματα λόγω απουσίας πληρωμάτων (διασώστες και οδηγοί) του ΕΚΑΒ. Θα ήταν προτιμότερο να προσλάβουμε αυτά τα 1060 άτομα στο χώρο της υγείας αντί για ένα έργο που ουδέποτε επιτέλεσαν τα δύο τελευταία έτη και που είχε ούτως ή άλλως χαμηλό κοινωνικό πολλαπλασιαστή.

Πέμπτον, διότι η πολιτεία δεν πρέπει να ηττάται. Η ζημία από μια ανακόλουθη πολιτεία είναι  μεγαλύτερη από μια αδρανή. Η νυν κυβέρνηση βερμπάλιζε ότι τα πανεπιστήμια είναι κέντρα συμμοριών, τρομοκρατών, λαθρεμπόρων και ντίλερ ναρκωτικών. Είναι δυνατόν να περνάει τώρα ένα μήνυμα ανοχής ή ήττας με όλους τους ανωτέρω; Δεν ακούγεται κάπως αντιφατικό το οργανωμένο κράτος να αποσύρεται από τη μάχη με τη φωτιά; Να αφήνει ανεξέλεγκτες τις «εστίες παρανομίας»;