Η ιστορία των ανθρώπινων γλωσσών σύμφωνα με τον Ιωάννη τον Χρυσόστομο – Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου

 

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στον πρώτο τόμο της σειράς Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας (ΕΠΕ) θέτει έναν προβληματισμό σχετικά με τις γλώσσες που μιλάμε οι άνθρωποι. Αρχικά λέει ότι είναι παράξενο οι άνθρωποι όλοι να μην μιλάμε την ίδια γλώσσα. Όλοι οι σκύλοι επικοινωνούν μεταξύ τους, όλες οι γάτες, όλα τα λιοντάρια. Δεν υπάρχει ζώο να μην μπορεί να επικοινωνήσει με άλλο ζώο που είναι στο ίδιο είδος. Μόνο δυο άνθρωποι που δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα μπορεί να βρίσκονται στον ίδιο χώρο και να μην μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Θαρρείς και είναι διαφορετικά είδη. Νομίζω ότι έχει δίκιο ο Χρυσόστομος, είναι παράξενο.

Γνωρίζουμε, συνεχίζει ο άγιος, από την Παλαιά Διαθήκη ότι μέχρι τον Πύργο της Βαβέλ, δηλαδή μέχρι λίγο μετά τον κατακλυσμό που έγινε επί Νώε, όλοι οι άνθρωποι μιλούσαν την ίδια γλώσσα. Και εκεί κατά την κατασκευή του Πύργου δημιούργησε ο Θεός τις διαφορετικές γλώσσες για να μην μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους κι έτσι σταμάτησε αυτή η κατασκευή της υπερηφάνειας τους. «Καὶ εἶπαν· δεῦτε οἰκοδομήσωμεν ἑαυτοῖς πόλιν καὶ πύργον, οὗ ἔσται ἡ κεφαλὴ ἕως τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ποιήσωμεν ἑαυτοῖς ὄνομα πρὸ τοῦ διασπαρῆναι ἡμᾶς ἐπὶ προσώπου πάσης τῆς γῆς» (Γένεσις 11,4).

Επομένως τίθεται το ερώτημα λέει ο Χρυσόστομος : Γνωρίζουμε ότι από τον Αδάμ και την Εύα μέχρι τον Πύργο της Βαβέλ μιλούσαν όλοι οι άνθρωποι την ίδια γλώσσα. Τι έγινε λοιπόν τότε ; Από την μια αυτή γλώσσα προήλθαν όλες οι γλώσσες και άρα αυτή η γλώσσα δεν υπάρχει σήμερα ή διατηρήθηκε αυτή η γλώσσα και απλώς δημιουργήθηκαν και οι άλλες γλώσσες ;

Ανάμεσα στην γενιά των ανθρώπων της εποχής του Πύργου της Βαβέλ υπήρχε ένας ευσεβής άνθρωπος, ο Έβερ. Αυτός είναι ο πατέρας των Εβραίων και από αυτόν πήραν το όνομά τους οι Εβραίοι. Ο Έβερ δεν συμφώνησε με την ασεβή επιθυμία των υπόλοιπων ανθρώπων να κατασκευάσουν έναν Πύργο που να φτάνει μέχρι τον Θεό. Γι αυτό ο Θεός επέτρεψε ο Έβερ και οι απόγονοί του, δηλαδή οι Εβραίοι, να συνεχίσουν να μιλάνε εκείνη την μια γλώσσα που μιλιόταν από τον Αδάμ και την Εύα.

Άρα το συμπέρασμα είναι ότι η γλώσσα που μιλούσαν ο Αδάμ και η Εύα στον Παράδεισο και που μιλούσαν όλοι οι άνθρωποι μέχρι την κατασκευή του Πύργου της Βαβέλ ήταν τα Εβραϊκά. Και φυσικά αυτή την γλώσσα μιλούσε και ο Υιός του Θεού, ο Χριστός, όταν πήρε σάρκα από την Παναγία και συναναστρεφόταν με τους ανθρώπους.