Δεύτερη ημέρα του Πάσχα για το Πρωτοχώρι Κοζάνης και τα περισσότερα προσφυγικά χωριά είναι μέρα Αγάπης και Νοσταλγίας, καθώς τελείται το Ταφικό Έθιμο στα κοιμητήρια. Ωστόσο, σε πολλές περιοχές το συναντάμε την Κυριακή του Θωμά.
Έχει ρίζες στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα, από τα αρχαία ταφικά έθιμα σχετίζεται με τα Ανθεστήρια και την ημέρα των Χυτρών στα Υδροφόρια όπου ρίχνονταν άφθονα υγρά για να πιαστούν από αυτά οι νεκροί και να εισέρθουν πάνω, κρατώντας το νερό σαν σχοινί.
Κάθε χρόνο πιστοί στο ραντεβού τους οι Πρωροχωρίτες γιορτάζουν την Ανάσταση με τους ανθρώπους που έφυγαν από τη ζωή, σ’ένα κλίμα χαρμολύπης που επικρατεί, καθώς τα δάκρυα και ο πόνος αντικαθιστούνται από ευχές, χαμόγελα, κεράσματα και άλλες φορές τραγούδια.
Οι Έλληνες του Πόντου είναι παντα στενά συνδεδεμένοι με τους νεκρούς τους, είναι στενά συνδεδεμένοι με τον θάνατο, τον έζησαν άλλωστε όσο τίποτα μέσα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της Ανθρωπότητας, τη Γενοκτονία• τον έκαναν στίχο, μελωδία, τον έβαλαν μέσα στα ήθη και τα έθιμα τους, ως γεγονός της Ιστορίας τους, μια Ιστορία που γράφτηκε με το αίμα αδικοχαμένων ψυχών.
Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Ρόμπερτ Ίνγκερσολ Έϊτκεν «Συναντάμε τα έθιμα για πρώτη φορά στην κούνια μας και αποχωριζόμαστε από αυτά στον τάφο».
Γιορτάσουμε την Ανάσταση με τους ανθρώπους μας που είναι τόσο μακριά αλλά και τόσο κοντά μας.
Ανώνυμος
- Edit
Ο θάνατος δεν είναι πλέον θάνατος. Ο θάνατος ακτινοβολεί αιωνιότητα και αθανασία.
Ο θάνατος δεν είναι πλέον ρήξη αλλά ένωση. Δεν είναι λύπη, αλλά χαρά. Δεν είναι ήττα, αλλά νίκη.
Ανώνυμος
- Edit
Η χαρμολύπη διαποτίζει όλη τη λειτουργικὴ ζωὴ της Εκκλησίας μας.
Ανώνυμος
- Edit
Παγανιστικά έθιμα
Ανώνυμος
- Edit
Δεν υπάρχει τίποτε επιλήψιμο σ΄αυτό το ταφικό έθιμο. Δεν θίγει την ορθόδοξη εκκλησιολογία !
Ανώνυμος
- Edit
… Ο θάνατος δεν είναι λύπη,αλλά χαρά…
Αυτά να τα πεις στους γονείς των παιδιών
που έχασαν τις ζωές των στα Τέμπη και σ όλους
τους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους ,πριν αυτοι( οι γονεις)
χάσουν πρώτοι τις ζωές τους.
Τα ταφικα εθιμα είναι παραδοσεις και καλώς υπάρχουν, γίνονται για
Θυμόμαστε τους νεκρούς μας.
Καμικάζι,εεε καμικάζι.