«Η επιβίωση της Ελλάδας μέσα από διαδοχικά θαύματα» του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου



 

Πριν τα Χριστούγεννα πήγα στην Δημοτική Βιβλιοθήκη για να κλάψω διαβάζοντας αυτά που συνέβησαν κατά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από την ιστορία του Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου. Το μάτι μου έπεσε σε ένα βιβλίο αφημένο πάνω σε ένα τραπέζι με τίτλο «Η επιβίωση της Ελλάδας μέσα από διαδοχικά θαύματα» του Κωνσταντίνου Λούλη. Δεν είχα ξαναδεί το βιβλίο ούτε είχα ξανακούσει το όνομα του συγγραφέα.

Με δυσπιστία έπιασα το βιβλίο επειδή πριν καιρό είχα ξεκινήσει να διαβάζω το βιβλίο «Τα ψιλά γράμματα της ιστορίας» κάποιου «ιστορικού» από την Κρήτη και έφριξα από τις προκαταλήψεις του. Για παράδειγμα σε ένα σημείο ανέφερε τα λόγια του Αποστόλου Παύλου (Α΄ Κορινθ.7,4)  ότι η γυναίκα δεν εξουσιάζει το σώμα της αλλά το εξουσιάζει ο άντρας της. Και ξέσπασε σε ένα παραλήρημα εναντίον της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Και απέκρυψε ο «αντικειμενικός ιστορικός» ότι στην αμέσως επόμενη σειρά γράφει ότι και ο άντρας δεν εξουσιάζει το σώμα του αλλά το εξουσιάζει η γυναίκα του.

Με δυσπιστία λοιπόν ξεφύλλισα το βιβλίο του κ. Κωνσταντίνου Λούλη που αναφέρεται σε γεγονότα από την επανάσταση του 1821 μέχρι και τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015. Δεν περίμενα ότι θα είχε την τόλμη ο συγγραφέας να παρουσιάζει με τόση ειλικρίνεια την αλήθεια. Σε γεγονότα που ακόμα πονάνε όπως τον Εμφύλιο Πόλεμο 1946-49, την Χούντα του Παπαδόπουλου, το Πολυτεχνείο του Νοέμβρη του 1973, την εισβολή στην Κύπρο το 1974, μέχρι και το δημοψήφισμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 παρουσιάζει με απλά λόγια την αλήθεια και αν και ερασιτέχνης ιστορικός ξεπερνάει πολλούς επαγγελματίες ιστορικούς, επειδή παραθέτει και τις πηγές που στηρίζονται αυτά που λέει. Επιστολές του ΕΑΜ, του ΕΔΕΣ, Προκηρύξεις, αποκόμματα εφημερίδων, αφίσες της εποχής, πρακτικά Συνεδρίων …

θα παραθέσω ένα απόσπασμα από την σελίδα 415 που αναφέρεται στην νεολαία :  «Η αλλαγή στον τρόπο ζωής και διαπαιδαγώγησης της νεολαίας, που ξεκίνησε το 1976 επί Γεωργίου Ράλλη, διαμόρφωσε έπειτα από 35 χρόνια μια διαφορετική ελληνική νεολαία με τεράστια γλωσσικά κενά, σε μεγάλο βαθμό χωρίς ιδανικά και χωρίς ενδιαφέροντα για την πολιτική ζωή, η οποία εκφράζει την αποστροφή της για τους πολιτικούς, που την απαξίωσαν.

Από τα μέσα του 20ού αιώνα παρατηρείται σταδιακή απομάκρυνση των Ελλήνων από τις ρίζες τους (γλώσσα και ιστορία). Η απλοποίηση και η λεκτική αλλοίωση του άλλοτε πλουσιότατου ελληνικού λεξιλογίου (120.000 λέξεις) και η άγνοια τόσο της αρχαίας και νεότερης ιστορίας όσο και των ηρώων πρωταγωνιστών της χαρακτηρίζουν τη νέα γενιά των Ελλήνων, η οποία χρησιμοποιεί στο λεξιλόγιό της λίγες εκατοντάδες λέξεις.

… Όλοι αυτοί (αναφέρει ήρωες που ούτε εγώ τους ήξερα), αντί να είναι πρότυπα ηρώων για την ελληνική νεολαία, έχουν περάσει στη λήθη του παρελθόντος και με την πάροδο του χρόνου θα περάσουν στην αφάνεια. Ατυχώς, η νεοελληνική ιστορία εξάντλησε όλη της την ευαισθησία στη μνήμη των νεκρών του Πολυτεχνείου και του Γρηγορίου Λαμπράκη».

Λίγο παρακάτω αναφέρεται στην υπερπαραγωγή πτυχιούχων από το 1981 και μετά, στην υποβάθμιση των πτυχίων, στην ανικανότητα των πολιτικών να αντιγράψουν επιτυχημένα συστήματα Υγείας και Παιδείας από την Ελβετία ακόμα κι από την Κούβα …  Για το τελευταίο, επειδή εδώ και 27 χρόνια υπηρετώ σε Λύκεια της Μακεδονίας (όχι της Βόρειας), μπορώ να πω ότι με τις σπασμωδικές αλλαγές και τους πειραματισμούς που κάμνουν στο Λύκειο κοντεύουν να τρελάνουν καθηγητές και μαθητές.

Νομίζω στο πόσο ψηλά φτάνει ένας άνθρωπος έχει μεγάλη σημασία από ποιο ύψος ξεκινάει. Για παράδειγμα, η Παναγία που έφτασε τόσο ψηλά ώστε να γίνει ασύγκριτα ανώτερη από τους αγγέλους ξεκίνησε και από μεγάλο ύψος αφού οι γονείς της, ο Ιωακείμ και η Άννα, ήταν οι αγιότεροι γονείς που υπήρξαν ή θα υπάρξουν.

Το πόσο σπουδαία Μητέρα ήταν η μητέρα του κ. Κωνσταντίνου Λούλη φαίνεται από τις συμβουλές που έδωσε στον γιό της, στην σελίδα 433 : «Παιδί μου, η Ελλάδα είναι σαν ένα καράβι που πλέει στα πελάγη χωρίς πυξίδα, χωρίς καθορισμένη πορεία, με πλήρωμα που συνεχώς μαλώνει μεταξύ του, αλλά παρά τις τρικυμίες και τις καταιγίδες, επιπλέει, και τη στιγμή που πάει να τσακιστεί στα βράχια, το χέρι του Θεού το προστατεύει, αλλάζει την πορεία του, κι έτσι αυτό συνεχίζει να θαλασσοδέρνεται, χωρίς να βουλιάζει. Γι αυτό η Ελλάδα πάντοτε τελικά επιβιώνει. Εσύ πρέπει να παλεύεις και να πιστεύεις στον Θεό. Έτσι μόνο θα επιβιώσεις. Ο Θεός, δεν ξέρω γιατί, αγαπάει τη χώρα μας, και αυτό έχει αποδειχθεί μέσα από την ιστορία της».

 

 

4 σχόλια στο άρθρο “«Η επιβίωση της Ελλάδας μέσα από διαδοχικά θαύματα» του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου

  1. Στέλιος Κ,καθηγητης,βολιωτης

    - Edit

    Απαντήστε

    Τα βιβλία δεν τα καιμε, τα διαβάζουμε.
    Μέσα απ το βιβλίο αυτό,βλέπεις έναν Λουλη,φιλοχουντικό που επί 9 χρόνια
    επισκεπτόταν τον δικτάτορα Παπαδοπουλο και ένα φασιστοειδές που γελοιοποιεί στις σελίδες του ,την Εξέργηση του Πολυτεχνειου!
    Βλέπεις,έναν υμνητή της χούντας,ίσως, λόγω ηλικίας,ο τελευταίος υμνητής της επταετίας με τόσο πάθος και τόσο μεγάλο γκεμπελισμό .
    Ένα φθηνό ανθρωπάκι,ασχέτως αν κολυμπάει στο χρημα!
    Αυτή την ώρα που γράφω ,αυτό το σχόλιο,βλέπω το χωριό,το Διμηνι,εκεί που έχει τις βίλες του,μιας και το σπίτι μου,το πατρικό,είναι στην αρχή του Βόλου και απ μπαλκόνι, φαίνεται όλο το χωριό,το Διμηνι,είναι σε μια πλαγια!
    Το χωριό το βλέπω πεντακάθαρα,τον χουντικό του,τον βλέπω στο βιβλίο του!
    Μεγάλη προσωπικοτητα,γιατι τον έδιωξε ο μητσοτακης από Γ.Γ.Τουρισμου;
    Το 2019,διορίστηκε Γ.Γ.Τουρισμου,χωρίς πτυχίο Ανώτατης Σχολής,το μόνο που τελείωσε είναι μια Ελβετική σχολη Κυλινδρόμυλων!
    Σαν το πατέρα μου..που τελειωσε απόφοιτος β Δημοτικού…μια σχολή τυροκομικης στο Χαρβαρντ!
    Τουλάχιστον, ο πατέρας μου,δεν ήταν υποκριτης και δε διορίστηκε Διοικητής Αγίου Όρους,μια μικρή εικονίτσα του Χριστου είχε,πάνω απ τα καζάνια που έβραζε το γαλα!
    Ενας ακόμα άριστος, ένας αγράμματος, αλλά με μεταπτυχιακά στον άκρατο χουντικό του,ένας Μπορμαν του Παπαδόπουλου με κυλινδρομυλους!
    – τι σχολή τελειωσατε;
    – την ελβετική σχολή Κυλινδρομυλων!!
    Τώρα βλέπω,να πλησιάζει ένας αυτοκίνητο στην πλατεία του Διμηνιου!
    Πόσο μικρός είναι ο κοσμος!
    Το Διμηνι,το αγαπάμε,ως προϊστορικό οικισμο( 4.800π.χ)της νεότερης νεολιθικης εποχής, είναι το Καμάρι ημων των βολιωτων,τους γκεμπελισκους.δεν τους αγαπάμε, όσα λεφτά κι αν εχουν!
    Καλή Χρονια,Κύριε Παπαδοπουλε!
    Αν έλθετε στον Βόλο,θα σας φιλοξενήσω στο σπίτι μου και πίνοντας τον καφέ μας, θα σας δείχνω το Διμηνι και θα σας εξιστορω τα του, Προϊστορικού ,Διμηνιου!

  2. Στέλιος Κ,καθηγητης,βολιωτης

    - Edit

    Απαντήστε

    Διορθωση!!
    Όπου η λέξη χουντικό, βάλτε χουντισμό,άλλο γράφεις κι άλλο βγάζει το ταμπλετ.

  3. Όσο για τη δημόσια ΠΑΙΔΕΙΑ αυτή τέθηκε στην υπηρεσία ενός άγριου ανθελληνισμού.
    ΝΔ , ΣΥΡΙΖΑ, με την ένοχη σιωπή και των υπολοίπων κομμάτων του «συνταγματικού τόξου», γκρεμίζουν καθετί που συγκροτεί την εθνική μας ταυτότητα. Απαξίωση κάθε έννοιας της πατρίδας, του έθνους, της φυλής, των παραδόσεων, της γλώσσας.

    Όταν στα σχολεία διδάσκουμε την Ιστορία διαμελισμένη, όταν οι δάσκαλοι και οι καθηγητές έχουν απεργήσει για όλα τα άλλα εκτός από το περιεχόμενο των σπουδών, τότε αυτή η χώρα πάει για προτεκτοράτο.

  4. ”Ο θεός,δεν ξέρω γιατί, αγαπά την χώρα μας”.Ισως επειδή του αρέσει η φέτα.Η το τζατζίκι,ο μουσακάς,το κοντοσούβλι.Η το μπουζούκι.Η ο τρόπος που χορεύουμε την ζεΐμπεκιά μας.Η το ”έξω καρδιά” και το ”μιά ζωή την έχουμε” που χαρακτηρίζει τη γενική νοοτροπία μας.Δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο.Θα μπορούσατε να βοηθήσετε εσείς κ. Χαράλαμπε να βρούμε τι είναι αυτό που μας κάνει τόσο αγαπητούς στον Ουράνιο Πατέρα;

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.