Θεατρική παράσταση «Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω» στην Αίθουσα Τέχνης Κοζάνης



 

Ο Δήμος Κοζάνης και το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης σας προσκαλούν στην παράσταση «Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω», την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022 και ώρα 19:00, στην Αίθουσα Τέχνης με είσοδο ελεύθερη. Η παράσταση εντάσσεται στις δράσεις για τα  100 χρόνια Μνήμης Προσφυγικού Ελληνισμού, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Βίας κατά  των Γυναικών.

Διαφορετικές αφηγήσεις και παράλληλα τόσο όμοιες, με κοινό παρονομαστή αυτών τον ξεριζωμό και τον αβάστακτο πόνο που αυτός επέφερε, τις τραγικές στιγμές που βίωσαν  πέντε γυναίκες και  τον αγώνα για επιβίωση και επανεκκίνηση ολόκληρης της ζωής τους.

Η παράσταση  «Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω», σε σκηνοθεσία Γιώτη Βασιλειάδη αποτελεί μια συρραφή πρωτότυπων κειμένων του βιβλίου «Κοινός Λόγο», της Έλλης Παπαδημητρίου.

Μία συμπαραγωγή του Δήμου Κοζάνης, του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και της θεατρικής ομάδας  Ονειρό Drama, σε συνεργασία με τον Μικρασιατικό Σύλλογο Π.Ε Κοζάνης και τα Ποντιακά Σωματεία του Δήμου Κοζάνης.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιώτης Βασιλειάδης

Σκηνικά : Γιώργος Λεπίδας

Κοστούμια: ΟνειρόDrama

Μουσική: Δημήτρης Δημόπουλος

Μουσική Διδασκαλία – Προετοιμασία: Έμη Τσιούρα, Γιάννης Δημόπουλος

Σχεδιασμός Φωτισμών : Εύη Παπαμάρκου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Κική Πτση

Παίζουν οι: Φώφη Ζαγορίτου, Χαρούλα Ζτούπα, Λένα Κωνσταντινίδου, Τάνια Πάκου, Βάσω Παπαθανασίου

Μουσικοί: στην κιθάρα ο Βαγγέλης Τζημόπουλος, στο ούτι η Έφη Μαυρίδου

Σχεδιασμός Αφίσας : Αλεξία Αντωνιάδου

Ένα σχόλιο στο άρθρο “Θεατρική παράσταση «Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω» στην Αίθουσα Τέχνης Κοζάνης

  1. Στέλιος Κ,καθηγητης,βολιωτης

    - Edit

    Απαντήστε

    Πολύ ωραίος τίτλος,θα είναι πολύ ωραία παρασταση και ταμάμ με την επικαιρότητα!
    Προσπαθούμε να θυμηθούμε ευχάριστες στιγμές,αλλά δεν μας αφήνουν
    οι χθεσινές δυσάρεστες να ξεχάσουμε,προσπαθούμε να ξεχάσουμε τα χθεσινά και μας τα θυμίζουν τα πιο δυσάρεστα αυριανα!
    Οι χαρές μας λιγοστεύουν, σκιάζονται απ την σκιά της λύπης,η λύπη περισσεύει.
    Ψηλά το κεφάλι,ίσως κάπου, κάποτε,να περισσεύουν οι χαρες!
    Ας γίνει αυτό πραγματικότητα, στα νέα παιδιά ,στα δικά τους χρονια,στα παιδιά που αξίζουν μόνο χαρές στη ζωή τους!
    Ειθε= μακάρι.
    Οι γονείς μας γεννήθηκαν στις φωτιές του πολέμου,εμείς στις φωτιές που ανάβουν, όσα τραγικά συμβαίνουν,κάθε μέρα,κάθε μερα!
    Αυτές οι φωτιές, μόνο για τα νέα παιδιά,ας γίνουν φωτιές Αγάπης κι ας καεί το Σύμπαν ολόκληρο.

Σχολιάστε

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.