Διαβάζω διάφορες σκέψεις για πιθανές υποψηφιότητες εν όψει Εθνικών εκλογών, τόσο στα Γρεβενά όσο και αλλού.
Κυκλοφορούν σενάρια, που κάνουν και πάλι λόγο για “εισαγωγές” υποψηφίων και στο άκουσμα τους ομολογώ, πως πιάνω τον εαυτό μου να αντιδρά.
Το γεγονός, πως στο κοντινό και απώτερο παρελθόν, εγώ όπως και πολλοί από εσάς, αναγκαστηκαμε να στηρίξουμε τέτοιες υποψηφιότητες, καθόλου δεν τις νομιμοποιεί και δεν τις καθαγιαζει, καθότι πάντα κατάφερναν να σερβίρονται με τον μανδύα της “ανώτερης” επιλογής (οικονομικά, επιχειρηματικά, κομματικά), έναντι της έντεχνα υποδεέστερης “καημενης” τοπικής επιλογής…
Ο ευνουχισμός της κρίσης των πολιτών με λίγα λόγια, επιτυγχάνονταν προκαταβολικά από τη δυνατότητα του “εισβολέα” να καθορίζει εν πολλοίς και τους αντιπάλους του…και ο νοων νοειτω !
Η επιλογή υποψηφιοτήτων από το ευρύτερο Ελλαδικό “υπερπέραν” και όχι από την ζώσα Γρεβενιωτικη κοινωνία πάσχει από όλες τις μεριές, καθώς αναδεικνύει εμφατικά και σκόπιμα την έλλειψη αξιοπρεπους τοπικής επιλογής, προσβάλλοντας το θυμικο των συμπολιτών μας και κυρίως εμφανίζοντας μια αριθμητική μάζα τοπικών πολιτικών στελεχών και κατ επέκταση, την τοπική κοινωνία στην ολότητα της, ανίκανη να παράξει στελέχη και προσωπικότητες αντάξιες να ανταποκριθουν στις εξ ορισμού επιβεβλημένες δεξιότητες του κοινοβουλευτικού τους εκπροσώπου…
Μια κοινωνία, που “άνωθεν” κρίνεται, πως είναι ανίκανη να παράγει ηγέτες, προφανέστατα κρίνεται ικανή να λειτουργεί με το σύνδρομο του κοπαδιού, άνευ δικής της κρίσης και λογικής, και με δεδομένη την τελική στήριξη του εισαγόμενου σωτήρα…
Από την άλλη, φαντάζει στη σκέψη μου εξαιρετικά προσβλητικό, να καλούμαι να αποδεχτώ μια υποψηφιότητα, που αίφνης θυμήθηκε στα “στερνά” της – πολιτικά, επαγγελματικά… ακόμα και βιολογικά – τον γενέθλιο ή ακόμη χειρότερα των εκ καταγωγής τόπο…ενδυομενη μουτσουνα Γρεβενιωτη, που αίφνης “λαχτάρισε” την πατρίδα, με εκ προοιμίου αναμφισβήτητη την προσωπική επιλογή της να θυσιαστεί για να σώσει τον τόπο. .!!!
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα, για να καταδείξω πως η κομματική παρωδία των κατ εντολήν σωτήρων , έπαψε πια να συγκινεί και είναι καλό πρωτίστως για τους ίδιους τους κομματικούς σχηματισμούς, να αφήσουν πίσω παρειστικες λογικές και παλαιοκομματικές πρακτικές, δίνοντας απλόχερα λόγο και ρόλο στις πολύπαθες τοπικές κοινωνίες.
Είναι βέβαιο πως στελέχη ικανά και αξια υπάρχουν. Το μόνο που χρειάζονται είναι ενθάρρυνση, εμπιστοσύνη και κυρίως γήπεδο καθαρό, για να μπορέσουν να ξεδιπλώσουν δεξιότητες και διάθεση για προσφορά.
Όσον με αφορά, αυτή τη φορά θα ψηφήσω Γρεβενιώτικα, αξιολογώντας τον “κοινό αέρα” που αναπνέω δια βίου με έναν υποψήφιο, ως ένα εκ των σημαντικών κριτηρίων… και το ξεκαθαρίζω τώρα, που ακόμα το όνομα του “σωτήρα” δεν έχει οριστικοποιηθεί και συν επαγωγικά, κανείς δεν θα μπορέσει να μου χρεώσει εμπάθεια προσωπική.
Μια αξιακή τοποθέτηση η παραπάνω, που οφείλει να ηχήσει ως καμπανάκι στα κόμματα καθώς οδεύουν στις τελικές επιλογές των υποψηφίων τους και όπως φρονώίσως, θα έπρεπε να προβληματίσει λιγάκι κι όλους εσάς.!
Τζορτζ Χόρτον.Σ.Κ.
- Edit
Να ντρεπομαστε όλοι μας που ανήκουμε στο ανθρώπινο είδος( παραφράζοντας τα λόγια του Προξένου της Σμύρνης,το 1922),
όταν ένας μαυραγοριτης που βρισκεται στα έδρανα της Βουλής,σαν χάρος,παίρνει ,πρώτα τα σπίτια των ανθρώπων και” μετα”…τους ανθρωπους
αυτών των σπιτιων!
Οι αιρετοί,άνθρωποι να είναι, αγάπη να έχουν στην καρδιά για τους συνανθρώπους τους,τους συμπολίτες τους κι ας έρχονται
απ τη Γη του Πυρός.