Συνέντευξη : Τάνια Ώττα
Η Περιφερειακή Σύμβουλος και επικεφαλής του Συνδυασμού “Ελπίδα” Γεωργία Ζεμπιλιάδου μιλά στο kozanilife για το έργο της Περιφερειακής Αρχής, τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας και αναφέρεται στις σημαντικότερες παρεμβάσεις που θα πρέπει να γίνουν από την πλευρά του κράτους ώστε η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας να μπορέσει να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, τον επερχόμενο κίνδυνο ανεπάρκειας ενέργειας, αλλά πως θα βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο μέσα από την σωστή αξιοποίηση κονδυλίων για την εκτέλεση έργων ζωτικής σημασίας για τους πολίτες της Περιφέρειας.
κ. Ζεμπιλιάδου, βρισκόμαστε στον τελευταίο χρόνο της θητείας της Περιφερειακής Αρχής. Πως θα χαρακτηρίζατε την μέχρι τώρα πορεία στην διοίκηση της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας;
Βασική ευθύνη και αρμοδιότητα της κάθε Περιφερειακής Αρχής, μετά τη διαχείριση της Διοίκησης, είναι να αξιοποιήσει τα Κοινοτικά κονδύλια και το ανθρώπινο δυναμικό που έχει στη διάθεση της, για να χαράξει και να εφαρμόσει μια στρατηγική για την Ανάπτυξη.
Μια στρατηγική που θα δώσει δουλειές και αξιοπρεπές εισόδημα, στους ανθρώπους της Περιφέρειας.
Αυτό, ο Περιφερειάρχης και η ομάδα του δεν το κατάφεραν και γι αυτό θα χαρακτήριζα την θητεία τους αποτυχημένη και υποτελή στις εντολές της Κεντρικής εξουσίας, με δεδομένη τη στάση τους ιδιαίτερα στο θέμα της απολιγνιτοποίησης.
Εξακολουθούμε να είμαστε πρώτη Περιφέρεια στην ανεργία και στην φτώχεια και δυστυχώς τελευταίοι στην αξιοποίηση του ΕΣΠΑ.
Κυρίως όμως, αυτή η Περιφερειακή Αρχή, απέτυχε να υπερασπίσει τα συμφέροντα της Περιφέρειας και να μετριάσει τις επιπτώσεις μιας καταστροφικά βίαιης Απολιγνιτοποίησης.
Δυστυχώς δεν πρόταξε το συμφέρον της Περιφέρειας. Δεν διαπραγματεύθηκε δεν διεκδίκησε.
Ήταν απλά ένας ιμάντας μεταφοράς αποφάσεων της Κεντρικής εξουσίας, ακόμα και όταν αυτές ήταν εξόφθαλμα βλαπτικές και καταστροφικές για τον τόπο μας.
Δεν αξιοποίησε Δίκαια και στο μέγιστο εφικτό το Πρόγραμμα της Μη Επιστρεπτέας Επιχορήγησης, για να σωθούν οι επιχειρήσεις μας και κυρίως οι Μικρές και οι πολύ Μικρές, από την καταστροφική Πανδημία.
Δέχθηκε να φύγουν από το Πρόγραμμα της Περιφέρειας σχεδόν 50εκ€ εν μέσω Απολιγνιτοποίησης και Πανδημίας
Δέχθηκε το Ταμείο για την Απολιγνιτοποίηση να το μοιραστούμε με τα νησιά που δεν έχουν Απολιγνιτοποίηση, που έχουν μονοψήφια ποσοστά ανεργίας και θετικούς ρυθμούς Ανάπτυξης .
Δεν προσπάθησε καν να αποτρέψει την Ενεργειακή Φτώχεια, που ήδη χτυπάει τα Νοικοκυριά.
Δεν διεκδίκησε κλειδωμένη χαμηλή τιμή και μερίδιο, από το Φυσικό Αέριο του ΤΑΠ, ως αντιστάθμισμα για την Απολιγνιτοποίηση.
Δεν έβαλε όρους και δεν διασφάλισε κονδύλια, για να επιβιώσουν οι Τηλεθερμάνσεις που παραπαίουν και περιμένουν το Φυσικό Αέριο, που από το 2022 πήγε πια για το 2024, με κυλιόμενο πλέον χρονοδιάγραμμα, άγνωστη προέλευση και κυρίως άγνωστο κόστος για τον καταναλωτή.
Δέχθηκε να χάσουμε τη γη μας και να απεμπλακεί η ΔΕΗ από την υποχρέωση της να αποκαταστήσει τα ορυχεία. Οι αποκαταστάσεις κοστίζουν περίπου 1,5δις€ και τα 242εκ€, που μπήκαν στο Ταμείο Ανάκαμψης, είναι ψίχουλα και αφορούν μόνο την αποκατάσταση που θα κάνει η ΔΕΗ στα εδάφη που κράτησε για ηλεκτροπαραγωγή, έως το 2028.
Δεν διεκδίκησε την νομοθετικά κατοχυρωμένη Μετεγκατάσταση της Ακρινής.
Δέχθηκε να γεμίσει η Περιφέρεια με Φωτοβολταϊκά ξένων με τον τόπο μας συμφερόντων και απέτυχε να κάνει την Ενεργειακή Κοινότητα της Δυτικής Μακεδονίας και να προταχθούν στην ένταξη στα Δίκτυα, τα νοικοκυριά μας, οι επιχειρήσεις μας και οι αγρότες μας που έμειναν εκτός.
Κάνει για τα μάτια του κόσμου μικρές Ενεργειακές Κοινότητες, που δεν θα ξέρουν σε ποια Δίκτυα θα κουμπώσουν, αφού ήδη αυτά είναι κορεσμένα.
Οι παραπάνω, είναι μερικές μόνο από τις αποτυχίες, αυτής της Περιφερειακής Αρχής, που μαζί με τις πολλές μικρότερες αποδεικνύουν αυτό που είπα και στην αρχή. Ότι είναι μια αποτυχημένη και υποτελής στην κεντρική εξουσία, Περιφερειακή Αρχή
Τα πρόσφατα στατιστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ βγάζουν 1η την Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας στην ανεργία. Παρ΄ όλα αυτά δεν έχουμε δει κάποια ενέργεια που να συνδράμει στην αύξηση της απασχόλησης. Που πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό ; Ποιος ο ρόλος της Περιφερειακής Αρχής στο πρόβλημα αυτό;
Όπως ανέφερα και πριν, πράγματι η μεγάλη αποτυχία αυτής της Περιφερειακής Αρχής φαίνεται στα στοιχεία της Ανεργίας.
Προφανώς η αύξηση της ανεργίας δεν οφείλεται μόνο στην Περιφερειακή Αρχή, ούτε για την αντιμετώπιση της έχει την αποκλειστική ευθύνη, καθώς μεγάλο βάρος έχει και η Κυβέρνηση.
Ωστόσο αυτό δεν αλλάζει το αποτέλεσμα και το πρόβλημα δεν είναι μόνο αυτή η θλιβερή πρωτιά. Είναι τα ποιοτικά στοιχεία της Ανεργίας όπως αναλύονται στη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας για την Περιφέρεια μας «….Το 70% + των νέων ηλικίας 16-24 είναι άνεργο. Το 61% των γυναικών! Αυτές οι κατηγορίες του πληθυσμού δεν έχουν εκπροσωπηθεί ως τώρα στη Διαβούλευση πάρα το γεγονός ότι αποτελούν εκείνες που θίγονται περισσότερο. Κίνητρα για να παραμείνουν στην περιοχή δεν έχουν δοθεί ….»
Με λίγα λόγια, η ανεργία μαστίζει τους ανθρώπους μας και τα παιδιά μας φεύγουν γιατί δεν βλέπουν προοπτική για τη ζωή τους.
Η Απολιγνιτοποίηση μας φόρτωσε με άλλες 25.000 θέσεις ανεργίας σύμφωνα και με την μελέτη του Τεχνικού Επιμελητηρίου Δυτικής Μακεδονίας.
Για να αντιμετωπισθεί η ανεργία αυτού του μεγέθους, η Περιφερειακή Αρχή έπρεπε να εφαρμόσει πολιτικές έντασης εργασίας και ανακούφισης των ανέργων και επειδή μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, έπρεπε να διεκδικήσει:
- το κλείσιμο των εργοστασίων να γίνει ομαλά, όπως σε όλη την Ευρώπη, το 2050.
- – να γίνουν τα μεγάλα έργα υποδομής, που κατά την φάση κατασκευής τους, θα έδιναν δουλειά σε πολλούς ανθρώπους και ταυτόχρονα, θα έκαναν την Περιφέρεια μας ελκυστική για επενδύσεις
- – να δοθούν κίνητρα για επενδύσεις, υψηλότερα από άλλες περιοχές της Χώρας, και μαζί να υπάρχει ένα έτοιμο σχέδιο με ώριμες επενδύσεις που θα αντικαθιστούσαν τις θέσεις που χάνονταν.
- – να υπάρξει ένα πρόγραμμα Μεταβατικό, που θα δημιουργούσε πολύ γρήγορα θέσεις εργασίας, στο μεσοδιάστημα, μέχρι να γίνουν οι μεγάλες επενδύσεις
- – Να εφαρμόσει καθολικό πρόγραμμα για τους άνω των 55, για ομαλή έξοδο στην σύνταξη
- – Να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα νεανικής επιχειρηματικότητας με 100% επιχορήγηση
Δυστυχώς τίποτε από αυτά δεν έγινε. Στο μόνο πράγμα που το χρονοδιάγραμμα τηρήθηκε με συνέπεια, ήταν στο κλείσιμο των εργοστασίων.
Τα εργοστάσια έκλεισαν, η Χώρα μπήκε σε καθεστώς πλήρους εξάρτησης από ένα ορυκτό εισαγόμενο καύσιμο και στη Δυτική Μακεδονία η ανεργία και η Φτώχεια εκτινάχθηκαν και αυτό δεν αλλάζει έστω κι αν η Ρωσο- Ουκρανική κρίση μεταθέτει για λίγο την απολιγνιτοποίηση.
Έτοιμο Σχέδιο δεν υπήρχε, τα 7 δις€ ακόμη δεν τα είδε κανείς, οι επενδύσεις έμειναν στα λόγια .
Μεταβατικό πρόγραμμα δεν υπήρξε ποτέ.
Ένας Περιφερειάρχης σίγουρα δεν ευθύνεται μόνος αυτός για όλα τα παραπάνω.
Έχει όμως μεγάλη ευθύνη, γιατί έπρεπε να προβλέψει ότι, σε τρία χρόνια δεν μπορείς να αντικαταστήσεις 25.000 θέσεις που χάνονται.
Το βροντοφωνάζαμε στα Περιφερειακά Συμβούλια, αλλά δυστυχώς δεν έκανε τίποτε, ακόμη και στο κομμάτι που αναλογεί την ίδια την Περιφέρεια.
Επί τρία χρόνια, άφησε αναξιοποίητο το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα (ΠΕΠ), ασχολήθηκε με μικροέργα και αναλώθηκε να κυνηγά ….τον Δράκο…..
Τον λευκό δράκο για παραγωγή Υδρογόνου, που έδινε άλλοθι στον Περιφερειάρχη να μιλάει για 20.000 ανύπαρκτες θέσεις εργασίες και που τελικά και αυτές όπως και ο Δράκος έμειναν στα παραμύθια.
Ποια είναι τα σημαντικότερα έργα στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας που πρέπει να μπουν σε προτεραιότητα και ποια πρέπει να δρομολογηθούν στο άμεσο μέλλον;
Η Δυτική Μακεδονία μπορεί να κερδίσει το στοίχημα της ανάπτυξης και να διεκδικήσει δυναμικά μερίδιο από τις Επενδύσεις, μόνο εφόσον αποκτήσει εξωστρέφεια και συνδεθεί με τις αγορές της Ευρώπης.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν συνδεθεί με τους μεγάλους Ευρωπαϊκούς Διαδρόμους, που συνδέουν λιμάνια, αεροδρόμια και οδικούς και σιδηροδρομικούς άξονες που μαζί δημιουργούν τον Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Μεταφορών.
Πάνω σε αυτούς τους Διαδρόμους, όπου κινούνται όλες οι ροές εμπορευμάτων και ανθρώπων, μπορεί η Περιφέρεια να αναπτύξει μια νέα οικονομία.
Σήμερα δυστυχώς, η Δυτική Μακεδονία είναι ουσιαστικά μια Περιφέρεια «τυφλή» και απομονωμένη από τις μεγάλες αγορές, γιατί αυτό το Δίκτυο των Διευρωπαϊκών Αξόνων, έμεινε δυστυχώς μισό. Εν έτη 2022 βγαίνουμε στον ΠΑΘΕ/Π μέσω Σαραντάπορου και στην Ευρώπη μέσω Θεσσαλονίκης.
Το 2011, υπήρξε μια σημαντική επιτυχία στον σχεδιασμό των Διευρωπαϊκών Δικτύων για την Περιφέρεια μας, καθώς εντάχθηκε και η επέκταση του Κάθετου Άξονα μέχρι την Λάρισα, αλλά και ο Σιδηρόδρομος «Κοζάνη – Καλαμπάκα».
Δυστυχώς μέχρι σήμερα, η Εγνατία οδός δεν συνδέθηκε με τον Οδικό Διάδρομο των Δυτικών Βαλκανίων (Ευρωπαϊκός Διάδρομος X), που μέσω του κλάδου του Κάθετου Άξονα «Νίκη-–Λάρισα» (κλάδος XC) θα μας συνέδεε με την Ευρώπη και τον ΠΑΘΕ/Π.
Ακόμη χειρότερα η Περιφέρεια μας δεν απέκτησε Σιδηρόδρομο, το πιο φθηνό και το πιο «πράσινο» μεταφορικό Μέσο, που θα την συνέδεε με τον Ευρωπαϊκό Διάδρομο East Med και τα λιμάνια του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και του Μπουργκάς, με την Κεντρική Ευρώπη και με τον Σιδηροδρομικό Εμπορευματικό Διάδρομο, που συνδέει τα λιμάνια Θεσσαλονίκης και Ηγουμενίτσας.
Αν όλα αυτά δεν γίνουν, καμία επιχειρηματική υποδομή από μόνη της, δεν μπορεί να προσελκύσει Επενδύσεις.
Για το λόγο αυτό, στο Περιφερειακό Συμβούλιο, διαφωνήσαμε κάθετα στην πρόταση ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ των Τεχνικών Χαρακτηριστικών του Κάθετου Άξονα «Νίκη – Λάρισα», που έγινε από τον Περιφερειάρχη.
Επιμέναμε ενόψει και του Ταμείου Ανάκαμψης, του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης και του νέου ΕΣΠΑ να προταχθεί
- Η ολοκλήρωση αυτού του κάθετου Άξονα και μετά από μια επικαιροποιημένη μελέτη, η Σιδηροδρομική σύνδεση της Περιφέρειας και η αναβάθμιση του Διεθνούς Αεροδρομίου της Καστοριάς, με χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, που είναι άμεσες προτεραιότητες.
- Από τα έργα Περιφερειακής Εμβέλειας ξεχωρίζουμε την Σύνδεση Δεσκάτης με τον Ε-65 και τους τουριστικούς οδικούς άξονες «Γρεβενών – Βασιλίτσας» και «Φλώρινας – Πισοδερίου – Πρεσπών»
Άμεσης προτεραιότητας δράσεις είναι επίσης:
- Τα ανώτατα κίνητρα για επενδύσεις, να υπάρχουν μόνο στη Δυτική Μακεδονία.
- Οι μεγάλες επενδύσεις στον τομέα της Πληροφορικής και στον Πρωτογενή τομέα (Φράγματα, Αρδευτικά, μεταποίηση), να προταχθούν στη Δυτική Μακεδονία)
- Ένα καθολικό πρόγραμμα για την Περιφέρεια «Εξοικονομώ κατ΄οίκον», «Φωτοβολταϊκά στη Στέγη», δημιουργία μιας ενιαίας «Ενεργειακής Κοινότητας Δυτικής Μακεδονίας», προτεραιότητα στη σύνδεση ΑΠΕ με τα Δίκτυα, στις τοπικές επιχειρήσεις, τους ΤΟΕΒ και τα νοικοκυριά
Ποια η θέση του συνδυασμού σας απέναντι στην ενεργειακή κρίση που βιώνουμε; Πως κρίνετε την στάση της Περιφερειακής Αρχής;
Σήμερα η ανθρωπότητα βρίσκεται μπροστά σε μια κρίσιμη στιγμή, όπου αποφάσεις πρέπει να παρθούν, για να σωθεί ο πλανήτης, πριν η κατάσταση γίνει μη αντιστρεπτή.
Θέση μας είναι ότι, η Μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα σε καθαρές μορφές ενέργειας, είναι αναγκαία, όσο δύσκολη και αν είναι, γιατί η ίδια μας η ζωή εξαρτάται από τον καθαρό αέρα που αναπνέουμε.
Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι, η ενεργειακή μετάβαση για να είναι αποτελεσματική πρέπει να είναι παγκόσμια, να εξελίσσεται ισόρροπα, να χρηματοδοτηθεί δίκαια και να γίνει ομαλά, για τις κοινωνίες στις περιοχές του άνθρακα.
Δυστυχώς σήμερα, δεν γίνεται ούτε Παγκόσμια ,ούτε ισόρροπα . Ο μεγαλύτερος ρυπαντής του κόσμου, η Κίνα θα αποδεσμευθεί από τον άνθρακα το 2060, η Ε.Ε. και οι Η.Π.Α, το 2050 και την ίδια στιγμή σήμερα, λειτουργούν ή κατασκευάζονται παγκόσμια, πάνω από 5.600 εργοστάσια άνθρακα, με μέσο χρόνο ζωής 30-40 έτη.
Δεν γίνεται ούτε Δίκαια, αφού τα 13,5δις€ του Ταμείου Δίκαιης Μετάβασης μοιράσθηκαν στις Χώρες με τον πλέον άδικο τρόπο.
Το μεγαλύτερο μερίδιο (3,5 δις€) πήρε η Πολωνία αν και δεν δέχθηκε την Απανθρακοποίηση της ούτε καν το 2050, το δεύτερο μεγαλύτερο (2,2δις€) το πήρε η Γερμανία, παρότι θα αποδεσμευθεί από το κάρβουνο το 2038. Ακολουθούν η Ρουμανία (1,9δις€.), η Τσεχία (1,5δις€) και η Βουλγαρία (1,2δις€), χωρίς καμία από αυτές να έχει δεσμευτεί για πλήρη απανθρακοποίηση.
Η μεγάλη αδικημένη είναι η Ελλάδα, που παίρνει τελικά 755 εκ€, ενώ αποσύρει τον λιγνίτη το 2023 (με μια μονάδα έως το 2028)!!!
Το ποσό αυτό ενισχύεται από το ΕΣΠΑ και Εθνικούς πόρους και θα φτάσει το 1,6δις€.
Για τη Χώρα μας όμως η μετάβαση, δεν είναι ούτε ομαλή, αφού με την πρωθυπουργική απόφαση τον Σεπτέμβριο του 2019, θα γίνει νωρίτερα από ολόκληρη την Ευρώπη, το 2023 (με εξαίρεση μία Μονάδα μόνο που θα πάει έως το 2028) και επιπλέον είναι …. «σικέ»! Η Χώρα θα εξαρτάται από ένα ορυκτό πάλι και επιπλέον εισαγόμενο καύσιμο το Φυσικό Αέριο!
Δηλαδή περιβαλλοντικά και οικονομικά …. μια τρύπα στο νερό και κυρίως στις τσέπες μας και την Εθνική Οικονομία.
Κάπως έτσι η Περιφέρεια μας, μπήκε στη δίνη της Απολιγνιτοποίησης, βίαια.
Η χρηματοδότηση που προβλεπόταν για την Μετάβαση, παρά το ότι ήταν ελάχιστη, 1,6δις€, η Κυβέρνηση αποφάσισε να την μοιραστούμε και με τα νησιά.
Όμως, σύμφωνα με την μελέτη του ΤΕΕ Δυτικής Μακεδονίας, για να ανακτηθούν οι θέσεις εργασίας που χάνονται, το ποσό αυτό θα πρέπει να είναι πάνω από 6,5δις€ μόνο για τη δική μας Περιφέρεια.
Τα επενδυτικά κίνητρα, λόγω της Απολιγνιτοποίησης, μοιράστηκαν και σε άλλες Περιφέρειες και τα υψηλότερα τα πήρε το Β. Αιγαίο
Η Γη των ορυχείων δόθηκε για Φωτοβολταϊκά
Η Δυτική Μακεδονία έχασε ήδη το ~46% του ΑΕΠ της, σε σχέση με το 2012. Η πτώση είναι πρωτοφανής για μια Περιφέρεια σε περίοδο Ειρήνης. Η ανεργία εκτινάχθηκε.
Για να υπάρξει ανάπτυξη και ομαλή Μετάβαση χρειαζόταν Χρόνος, Χρήμα και ΓΗ. Η Δυτική Μακεδονία δεν είχε τα δύο πρώτα, με αυτή την άδικη μετάβαση, έχασε και τη Γη της.
Η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των ΑΠΕ, σε γόνιμη καλλιεργήσιμη Γη, Δασικές εκτάσεις, τουριστικού ενδιαφέροντος περιοχές, ακόμη και περιοχές Natura, από επενδυτικά σχήματα με συμφέροντα εκτός Περιφέρειας αποτέλεσε το τελειωτικό χτύπημα.
Ακόμα και το «φιλέτο» της ΓΗΣ των Ορυχείων της ΔΕΗ, 62.000 στρ, οι ήδη αποκατεστημένες εκτάσεις δηλαδή, δόθηκαν για την ανάπτυξη του Φωτοβολταικού Πάρκου των 2 GW, με μοναδικούς ωφελούμενους τους ιδιώτες μετόχους της ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ και τον μεγαλομέτοχο της τη Γερμανική RWE (51%). Στους πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας, δεν δόθηκε η δυνατότητα να μετέχουν ως μέτοχοι, με ένα ισχυρό ποσοστό, σε αυτή την μοναδική, απ ότι φαίνεται, σίγουρη επένδυση στον τόπο τους με μια μεγάλη ενεργειακή κοινότητα, στο πλαίσιο όμως ενός περιβαλλοντικά αποδεκτού χωροταξικού και όχι ανεξέλεγκτα
Η Περιβαλλοντική νομοθεσία παραβιάστηκε και η αποκατάσταση των 126.000 στρ των Ορυχείων (~1,5δις€) έμεινε στον αέρα. Τα 242εκ€ που ονοματίζονται για Αποκαταστάσεις, αφορά μόνο την αποκατάσταση στα εδάφη που θα κρατήσει η ΔΕΗ Α.Ε.
Σε αυτή την Μετάβαση, που δυναμιτίζει μια σωστή πολιτική για την Ενέργεια και το Κλίμα και δυσφημίζει την έννοια της Δίκαιης Μετάβασης στο ξεκίνημα της, είμαστε αντίθετοι.
Πουθενά στην Ευρώπη των Περιφερειών, δεν πρέπει να υπάρξει μια τέτοια «Μετάβαση», με ανεργία, φτώχεια και ερήμωση. Με παραβίαση της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας που αφήνει πίσω εγκαταλελειμμένα ορυχεία, με ορύγματα και κρατήρες και με βουνά τέφρας με λιγνίτη που αυταναφλέγεται σε ανοικτές αποθέσεις.
Σήμερα, στη Δυτική Μακεδονία, καταστρατηγούνται δικαιώματα που θεωρούνται κεκτημένα για κάθε Ευρωπαϊκή Περιφέρεια.
Για το λόγο αυτό, μετά την απροθυμία της Περιφερειακής Αρχής να διεκδικήσει ότι μας ανήκει, ως Παράταξη του Περιφερειακού Συμβουλίου έχουμε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στα Ευρωπαϊκά Όργανα.
Είναι γεγονός ότι σε πολλές συνεδριάσεις του Περιφερειακού συμβουλίου η συζήτηση ξεφεύγει. Πως θα χαρακτηρίζατε την στάση του Περιφερειάρχη ο οποίος πολλές φορές δηλώνει άγνοια και ζητάει να ενημερωθεί για να δώσει απαντήσεις σε σημαντικά ζητήματα;
- Ο Περιφερειάρχης εκ της θέσης του, οφείλει, πρώτον να διασφαλίζει την σύνθεση των απόψεων μέσα από έναν γόνιμο δημοκρατικό διάλογο, σε ήρεμες συνθήκες, για το καλό του τόπου και δεύτερον πρέπει να έχει άριστη γνώση των θεμάτων, που φέρνει στο Συμβούλιο.
Οι προσδοκίες μάλιστα, από έναν Περιφερειάρχη, που επί δεκαέξι (16) χρόνια υπήρξε Βουλευτής, είναι μεγαλύτερες.
Δυστυχώς, ως προς το πρώτο, ο Περιφερειάρχης δεν διαθέτει το βασικό προσόν που πρέπει να έχουν όσοι ασκούν δημόσιο αξίωμα: να ακούει την κριτική , να δέχεται την άλλη άποψη και τέλος να συνθέτει τις απόψεις και να λειαίνει τις αντιθέσεις.
Αποτέλεσμα αυτής της αδυναμίας του, είναι η απώλεια ψυχραιμίας και οι προσωπικές κατηγορίες προς όσους του ασκούν κριτική, κατηγορίες που όμως στερούνται κάθε σοβαρότητας και αποδεικνύονται αναληθείς!
Ως προς το δεύτερο είναι σύνηθες, είτε λόγω κακής προετοιμασίας, είτε λόγω της ελλιπούς γνώσης, να μεταφέρει τη συζήτηση, στα προσφιλή του θέματα: το υδρογόνο και την άδεια του Διοικητηρίου της Κοζάνης και ενίοτε και των άλλων δημοσίων κτιρίων (sic!).
Όμως αυτή η κακοστημένη μεθόδευση, η για πολλοστή φορά επανάληψη, η στρέβλωση των γεγονότων, η προνομιακή διαχείριση του χρόνου προς όφελος του Περιφερειάρχη και η αχανής συζήτηση, δοκιμάζουν πλέον τις αντοχές των Περιφερειακών Συμβούλων.
Οι φωνές, οι αποχωρήσεις από την αίθουσα και η κακή εικόνα που βλέπουν οι πολίτες, υποβαθμίζουν τον θεσμό και αδικούν τη σοβαρότητα των θεμάτων που πρέπει να συζητηθούν.
Κάπως έτσι, δυστυχώς δεν ακούγονται οι σοβαρές απόψεις και προτάσεις από μέλη του Περιφερειακού Συμβουλίου, που δυστυχώς χάνονται, στη λογική της προβολής των «πιπεράτων» και εύπεπτων δημοσιευμάτων.
Στην αυτοδιοίκηση υπάρχει συνέχεια. Όμως πολύ συχνά βλέπουμε να απαξιώνεται το έργο των προηγούμενων διοικήσεων. Θα ήθελα ένα σχόλιο σας γι αυτό .
Αγαπημένη «ατάκα» του Περιφερειάρχη είναι οι φράσεις «για πρώτη φορά» και «όλα στο φως»!
Όχι γιατί για πρώτη φορά πράγματι γίνεται κάτι, αλλά γιατί συνήθως για πρώτη φορά ασχολείται ο ίδιος με το θέμα.
Γιατί δεν γνώριζε, αν και 16 χρόνια βουλευτής, του τι είχε προηγηθεί.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα του για …«πρώτη φορά» η γέφυρα των Σερβίων.
Ο Περιφερειάρχης με μια επίσκεψη – βόλτα, χωρίς υπηρεσιακούς παράγοντες, χωρίς σχέδια και μελέτες, κοιτώντας την γέφυρα εκ του μακρόθεν… ανακάλυψε το πρόβλημα της. Και έφερε την καταστροφή.
Κατακεραύνωσε τους πάντες και διέταξε με άτυπες γνωμοδοτήσεις την τοποθέτηση φαναριών που ταλαιπώρησαν, χωρίς λόγο και αιτία, τους πολίτες.
Αποδείχθηκε όμως ότι δεν ήταν για πρώτη φορά που κάποιος ασχολήθηκε με την γέφυρα.
Και το Πανεπιστήμιο είχε ασχοληθεί και εκθέσεις Πανεπιστημιακών υπήρχαν και αλληλογραφία με την υπηρεσία είχε γίνει και όντως, αυτό που έπρεπε να κάνει ο ίδιος, ήταν να συνεχίσει μεθοδικά και να προκηρύξει τον διαγωνισμό συντήρησης της γέφυρας.
Χωρίς τυμπανοκρουσίες και κυρίως χωρίς απευθείας αναθέσεις, πρώτα για να μπουν τα φανάρια και μετά για να βγουν.
Όλα, θυσία στη λογική της ρήσης «για πρώτη φορά»… και με θύμα την συντήρηση της γέφυρας, που παρά το κατεπείγον των απευθείας αναθέσεων, τρία χρόνια μετά δεν ξεκίνησε (φανταστείτε να μην ήταν και κατεπείγουσα η ανάγκη!)
Όμως, η ορθή πρακτική λέει ότι, παίρνω το νήμα από εκεί που το άφησαν οι προηγούμενοι και συνεχίζω.
Σοβαρά και με σεβασμό στο κάθε λιθαράκι που οι προηγούμενοι έβαλαν. Γιατί συνεχιζόμενα έργα π.χ είναι ο Κάθετος Άξονας «Νίκη –Λάρισα», το Πανεπιστήμιο που ολοκληρώθηκε, το Αστρονομικό έργο του Όρλιακα και πολλά άλλα, που κάποιοι άλλοι θα συνεχίσουν μετά τις εκλογές
Προσωπικά αυτό που θεωρώ απαράδεκτο ηθικό ατόπημα στην λειτουργία του Περιφερειάρχη, είναι οι ατεκμηρίωτες κατηγορίες που εξαπολύει σε αιρετούς και θεσμικούς γενικότερα, που είναι απόντες.
Όσο για το « όλα στο φώς»….
Δυστυχώς, η απαιτούμενη διαφάνεια στην διαχείριση του δημόσιου χρήματος, από αυτονόητη υποχρέωση μετατράπηκε σε ανούσιο πυροτέχνημα από τον Περιφερειάρχη.
Γιατί το όλα στο φως προφανώς αφορά πρώτιστα και τη δική του θητεία. Ακόμα ωστόσο περιμένουμε απαντήσεις για τις απευθείας αναθέσεις της δικής του θητείας.
Περιμένουμε ακόμη την ενημέρωση για την ΕΠΤΑΚ και το τι ακριβώς συμβαίνει.
Ωστόσο το συμπέρασμα είναι ένα: η πρόχειρη και ευκαιριακή ενασχόληση και η εκτόξευση κατηγοριών για άλλους, χωρίς τεκμηρίωση, δεν αρμόζει στον θεσμό.
Μιλώντας για την μετάβαση στην μεταλιγνιτική εποχή, βρισκόμαστε στο 2022 κι ακόμη εξαρτόμαστε από τον λιγνίτη. Τι πιστεύετε τελικά ότι μπορεί να γίνει ώστε να μην βρεθεί η χώρα μας σε κατάσταση ανεπάρκειας σε θέματα ενέργειας.
Η Χώρα μας υφίσταται μια εξοντωτική ενεργειακή κρίση, ως αποτέλεσμα της πολύ μεγάλης εξάρτησης της από το εισαγόμενο Φυσικό Αέριο, μετά την βίαιη και χωρίς καμία αιτία και προετοιμασία Απολιγνιτοποίηση.
Το μεγάλο κόστος του ρεύματος που γονάτισε νοικοκυριά, επιχειρήσεις, αγρότες, ξεκίνησε πολύ πριν τον Ρωσο- Ουκρανικό Πόλεμο και επιδεινώθηκε ακόμη χειρότερα μετά από αυτόν, στην Χώρα μας, περισσότερο απ ότι σε κάθε άλλη Ευρωπαϊκή Χώρα με ελάχιστες εξαιρέσεις
Η απάντηση σε αυτό που πρέπει να γίνει, κατά την άποψη μας, έχει τρία σκέλη:
- Σοβαρή αντιμετώπιση της λιγνιτικής παραγωγής, η οποία ναι μεν δεν μπορεί πλέον να επανέλθει στα προ της Απολιγνιτοποίησης επίπεδα, μπορεί όμως να στηρίξει σημαντικά τις ενεργειακές ανάγκες της Χώρας και να μειώσει το κόστος της Ενέργειας στον πολίτη
- Κατά προτεραιότητα χρηματοδότηση και ανάπτυξη των Δικτύων για υποδοχή των ΑΠΕ, προκειμένου να συνδράμουν σταδιακά στην απεξάρτηση από το Φυσικό Αέριο
Και ειδικά για τη Δυτική Μακεδονία, που μετά την Απολιγνιτοποίηση και την Πανδημία αντιμετωπίζει και την μεγάλη κρίση της Γούνας, με το κλείσιμο της Ρωσικής αγοράς.
- Η Κυβέρνηση οφείλει να θέση σε υψηλή προτεραιότητα, ως μείζον Εθνικό θέμα, την ΔΙΑΣΩΣΗ της Δυτικής Μακεδονίας.
Πως θα χαρακτηρίζατε την συνεργασία σας με την Περιφερειακή αρχή;
Βασικό στοιχείο της συνεργασίας είναι δύο πράγματα.
Πρώτον να υπάρχει ένα Όραμα και ένα Σχέδιο, γύρω από τα οποία όλες οι πλευρές θα κληθούν να συνεργαστούν
Και δεύτερον να υπάρχει κλίμα εμπιστοσύνης που με ευθύνη, κυρίως, του έχοντα την εξουσία, πρέπει να αναπτυχθεί, μεταξύ όλων των πλευρών.
Στην περίπτωση μας το πρώτο δεν υπήρχε. Ουδέποτε παρουσιάσθηκε ένα ολοκληρωμένο Οραματικό Σχέδιο τετραετίας από τον Περιφερειάρχη, για να συνεργασθούμε πάνω σε αυτό.
Το δεύτερο, η εμπιστοσύνη, είχε πληγεί καθοριστικά στο πιο κρίσιμο θέμα, αυτό της Απολιγνιτοποίησης.
Ο Περιφερειάρχης παραπλάνησε το Σώμα, στη Διαβούλευση του Σχεδίου Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης, όταν πρώτα μας καθησύχασε ψευδώς ότι τάχα υπήρχε παράταση για την αποστολή της Απόφασης του Περιφερειακού Συμβουλίου, που όμως δεν υπήρχε. Ακόμη χειρότερα διαπιστώσαμε ότι ο Περιφερειάρχης, πρώτα συμφωνούσε ως μέλος της Επιτροπής για την Απολιγνιτοποίηση, ερήμην μας και μετά έφερνε προς συζήτηση το θέμα.
Αυτός ο θεσμικός εμπαιγμός, κορυφώθηκε όταν ομολόγησε ότι «δεν πρόλαβε» να στείλει την Απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου, στην Διαβούλευση του Σχεδίου Νόμου για την Μετάβαση.
Τρία χρόνια μετά, βλέποντας την αδυναμία συνεργασίας του Περιφερειάρχη ακόμη και με τον Συνδυασμού του, καταλαβαίνουμε ότι αυτό αποτελεί ένα σοβαρό έλλειμμα, που δεν αφορά μόνο την Αντιπολίτευση, η οποία μάλιστα ουδέποτε κλήθηκε, έστω σε μία σύσκεψη συνεννόησης των επικεφαλής, για τα μεγάλα θέματα της Περιφέρειας.
Θεωρείτε ότι ο Περιφερειάρχης έχει υποστεί πολιτική φθορά, κι αν ναι που οφείλεται αυτό κατά τη γνώμη σας;
Την απάντηση αυτή οφείλουν να την δώσουν οι πολίτες και θα τη δώσουν όταν έρθει η ώρα.
Αυτό όμως που εμείς μπορούμε να πούμε είναι ότι, ο Περιφερειάρχης δεν κατόρθωσε να κάνει αυτό που υποσχέθηκε στους πολίτες. Να κάνει καλύτερη τη ζωή τους και να πάει την Περιφέρεια μπροστά.
Όχι γιατί δεν ήθελε, αλλά γιατί φοβήθηκε και δεν μπόρεσε να διεκδικήσει και να υπερασπιστεί τα συμφέροντα μας, στη φάση της διαπραγμάτευσης για την Απολιγνιτοποίηση.
Δεν μπόρεσε να ορθώσει το ανάστημα, που οι δύσκολες στιγμές απαιτούσαν.
Δεν κατάφερε να βελτιώσει την επιχειρησιακή λειτουργία της διοίκησης της Περιφέρειας. Όχι γιατί έφταιγε το ανθρώπινο στελεχιακό δυναμικό της Περιφέρειας, αλλά γιατί δεν ενέπνευσε με το Όραμα του, δεν αγκάλιασε τη Διοίκηση και δεν επέβαλλε την Αξιοκρατία. Δεν λειτούργησε το υπηρεσιακό Συμβούλιο δεν έκανε αξιοκρατικά τις τοποθετήσεις των στελεχών.
Περιορίστηκε σε μια πληθώρα Συμβούλων και Μετακλητών υπαλλήλων. Δεν έβαλε στόχους δεν μοίρασε αρμοδιότητες, δεν συντόνισε.
Δεν προκήρυξε αξιοκρατικά τις θέσεις για τα νομικά πρόσωπα της Περιφέρειας. Μάζεψε τα πάντα επάνω του με ένα πλήθος από Προεδρίες και στο τέλος αναρωτιέμαι….. αν συνεδρίαζε και με τον εαυτό του.
Και τελικά, αυτό που αποδεικνύεται είναι, πως ένα πολιτικό πρόσωπο που θητεύει σε οποιαδήποτε θέση έστω και με μακρόχρονη θητεία, δεν είναι εγγύηση ότι θα είναι και καλός αυτοδιοικητικός, γιατί ο θεσμός αυτός χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες, γνώση και διοικητική εμπειρία.
Και αυτό αντανακλά απόλυτα στο πρόσωπο του Περιφερειάρχη, που δυστυχώς αποδεικνύεται ότι δεν διέθετε την απαιτούμενη επάρκεια.
Γεωργία Ζεμπιλιάδου
Περιφερειακή Σύμβουλος
Επικεφαλής του Συνδυασμού ΕΛΠΙΔΑ
