Ο λόγος που εκφώνησε η δασκάλα της ακριτικής Ερείκουσας για την εορτή των τριών Ιεραρχών με αναφορά στην Κοζάνη

Της Αποστολίας Ρούση:

Με μεγάλη χαρά σας καλοσωρίζουμε και σε αυτή τη σχολική μας γιορτή. Σε κάθε γιορτή, μα συνάμα και παράλληλα σε κάθε μου είσοδο στο σχολείο για διδασκαλία νιώθω δέος και σεβασμό. Ακόμη δεν έχω γνωρίσει όλες τις ιστορίες σας. Δεν έχω εντρυφήσει στο τόσο σημαντικό και σωτήριο σχολικό σας παρελθόν. Κι όμως μία σταλαγματιά γνώσης και γνωριμίας μαζί του μέσω περιστασιακών και σύντομων συζητήσεών μας, με κάνει να νιώθω σεβασμό στην ιστορία και στην πορεία αυτού του σχολείου.

Η εορτή των Τριών Ιεραρχών εορτάζεται στις 30 Ιανουαρίου έκαστου έτους. Οι τρεις μας Ιεράρχες είναι Ο Μέγας Βασίλειος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ο Γρηγόριος ο θεολόγος. Φέτος καθώς 30 Ιανουαρίου είναι Κυριακή, τα σχολεία μας ύστερα από οδηγίες του υπουργείου μας, γιορτάζουν την Παρασκευή. Την ημέρα αυτή τα σχολεία πηγαίνουν για εκκλησιασιασμό στην πλησιέστερη εκκλησία. Εμείς εδώ δυστυχώς παρά τις προσπάθειες και δεδομένων των ιδιαίτερων συνθηκών δεν μπορέσαμε να έχουμε σήμερα λειτουργία. Θ’ ακολουθήσει όμως μια μικρή και σύντομη γιορτή ως ένας μικρός φόρος τιμής προς Εκείνους. Πριν ξεκινήσω τη γιορτή αυτή, θα ήθελα να μεταφέρω μέσω των όσων μιλίων ή και χιλιομέτρων μας χωρίζουν τα χρόνια μου πολλά στον πατέρα μου Ζήση. Ίσως να αναρωτιέστε τώρα γιατί; Καθώς δεν προανέφερα το όνομα Ζήσης γράφοντας τους τρεις Ιεράρχες. Στην Κοζάνη -από την οποία κατάγομαι και για την οποία ως γενέτερια δική μου, αλλά κυρίως του άντρα μου( Κώτσας Στραβού) ο οποίος έχει διαδραματίσει έναν εξέχοντα ρόλο και σημαντική διαδρομή τόσο στον πολιτικό όσο και στο εργασιακό τομέα κλπ- υπάρχει η παράδοση να εορτάζονται σήμερα οι “ΖΉΣΗΔΕΣ”. Κανονικά όπως γνωρίζουμε υπάρχει η εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, αλλά και η εορτή του αγίου Ζήνωνα στις 27 Σεπτεμβρίου. Στην Κοζάνη μας όμως υπάρχει μία κατεγεγραμμένη εξήγηση αυτού του γεγονότος όπως εξηγείται από τον κ. Ζήνων Πιτένη( χρονογραφήματα: τρεις Ιεράρχες, Κουζανιώτ’κα μπέντια, σελ 65-66). Στον καιρό λοιπόν της Τουρκοκρατίας , τρεις Κοζανίτες Μακεδονομάχοι, ο Ζήσης Μπλιούρας, ο Ζήσης Τσιόπτσιας και ο Ζήσης Πιτένης συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν σε θάνατο- έπειτα από προσπάθειες των Κοζανιτών και επαφή με Πατριαρχείο- αρχικά η ποινή έγινε ισόβια και έπειτα ως διά θαύματος αποφυλακίστηκαν. Στην Κοζάνη έφθασαν 30 Ιανουαρίου και σε αυτόν τον τόσο ιερό μα και πολυαγαπημένο ναό του αγίου Νικολάου μπήκε όλη η πόλη να δοξάσει το θεό μα και τους τρεις Ιεράρχες.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας να ακούσετε και αυτή την ιστορία από τον τόπο μου. Ας συνεχίσουμε όμως.

Οι τρεις μας Ιεράρχες, οι τρεις μεγάλοι μας δάσκαλοι δεν έπαψαν πότε να είναι εδώ παρόντες στην επιτέλεση του ιερού έργου της διδασκαλίας. Στη ζωή μας οι Χριστιανοί πορευόμαστε βάσει του ευαγγελίου. Είναι ευρέως γνωστό πως : “άνθρωπος που βαδίζει σύμφωνα με το ευαγγέλιο έχει τη χάρη και τη βοήθεια του Θεού. Πώς να το κάνουμε;” Σύμφωνα και με τα λεγόμενα του αγαπημένου μας αγίου Παϊσίου του αγιορείτου. Έτσι λοπόν εμείς οι δάσκαλοι πρέπει να έχουμε οδηγό μας τις ρήσεις, τα αποφθέγματα μα και τους βίους αγίων και πρωτίστων των τριών Ιεραρχών. Έχοντας λοιπόν στο νου μου και διαβάζοντας καθημερινώς και επιμελώς βιβλία και δημιουργήματα γνώσεων και αγάπης των τριών Ιεραρχών, κάθε μέρα πριν μπω στο σχολείο κάνω το σταυρό μου ώστε να επιτελέσω το έργο μου άρτια και ανενόχλητη απο κινδύνους και κακοτοπιές.

Στις 25 Ιανουαρίου η εκκλησία μας τιμά και ξεχωριστά όπως και τους υπολοίπους ιεράρχες, τον άγιο Γηργόριο τον θεολόγο. Θα ξεκινήσω από το συγκλονιστικό γεγονός πως όλη του η οικογένεια αγίασε. Ο πατέρας του, Γρηγόριος επίσκοπος Ναζιανζού(1 Ιανουαρίου), η μητέρα του Νόννα(5 Αυγούστου), ο αδερφός του Καισάρειος(9 Μαρτίου) και η αδερφή του Γοργονία(23 Φεβρουαρίου). Θα συνεχίσω με το εξίσου συγκλονιστικό στοιχείο πως φίλος του ήταν ο Μέγας Βασίλειος. Κατανοούμε λοιπόν όλοι μας τη σημασία που διαδραματίζει στη ζωή μας η οικογένεια και η παρέα. Ονομάστηκε θεολόγος καθώς από το στόμα του έβγαιναν θείοι φωτισμένοι λόγοι. Έχει γράψει πάνω από 408 ποιήματα και έχει εκφωνήσει θεοχαριτωμένους λόγους από ένα δωματιάκι που το μετέτρεψε σε ναό, το ναό της Αγίας Αναστασίας προς ελπίδας αναστάσεως του χριστιανισμού, ενώ ταυτόχρονα οι αιρετικοί τον πολεμούσαν όχι μόνο λεκτικά αλλά πετώντας του και πέτρες. Η συμβολή του στην αντιμετώπιση των αιρέσων μεγίστη, δε λείπουν όμως και εντός των αδερρών μας χριστιανών οι ζήλειες και οι έριδες ακόμη και προς αυτό το άγιο πρόσωπο. Άγιε Γρηγόριε φώτιζε το νου μας ώστε και από το δικό μας στόμα όλων των ανθρώπων και κυρίως εμάς των δασκάλων να ρέει θείος λόγος καθαρός και χριστιανικός δογματικά σωστός.

Για τον Μέγα Βασίλειο έχουμε μιλήσει εκτενώς στη γιορτή των Χριστουγέννων μας. Έχουμε τονίσει τη ζωή του, το έργο του απαλλαγμένο από μύθους και εμπορικά στοιχεία που οδηγούν σε απαξιώσεις του τύπου: “δεν υπάρχει Αη Βασίλης” . Τα παιδιά μας έχουν κατανοήσει την αγιότητά του και τη συνδρομή του παλαιότερα, σήμερα και όποτε τον επικαλούμαστε. Εδώ θα υπογραμμίσουμε πως είναι ένας από τους 3 Ιεράρχες και στη συνέχεια της γιορτής τα παιδιά μας θα αναφερθούν σε πολύ σημαντικά αποφθέγματά του.

Ο άγιςο Ιωάννης ο Χρυστόστομος, του οποίου την ανεύρεση των λειψάνων γιορτάσαμε εχθές, είθε να με φωτίζει ώστε να είναι και το δικό μου στόμα “χρυσό” από τα λεγόμενα του τόσο προς τα παιδιά όσο και προς όλους εσάς. Μελιστάλακτα και χριστιανικά όλα τα ειπωμένα μα και τα μέλλοντα. Ο άγιος Ιωάννης πρσόσπαθησε τόσο μα τόσο πολύ να δείξει πως το παράδειγμά μας, η ίδια μας η ζωή είναι το καλύτεο μάθημα που μπορούμε να δώσουμε. Οι κληρικοί και οι έχοντες εξουσία πρωτίστως να είναι κατά Χρτιστόν η ζωή τους και έτσι να είναι προς μίμηση.

Δυστυχώς κατέληξε μαρτυρικά μετά τις εξορίες που του επέβαλαν.

Κλείνοντας το σημερινό λόγο, να σας ευχαριστήσω που παρευρεθήκατε εδώ και στη σημερινή αυτή μας σχολική και χριστιανική γιορτή. Να ευχηθώ οι τρεις μας Ιεράρχες να μας φωτίζουν στην διαπαιδαγώγηση των μαθητών/τριών μας, των παιδιών, των ανηψιών, των εγγονιών μας, μα κυρίως στη διαπαιδαγώγηση και γαλούχηση του ίδιου μας του εαυτού.

Η χαρά που βρίσκομαι στην Ερείκουσα και ο σεβασμός μου είναι μέγιστος. Εύχομαι να επιτελώ και να ολοκληρώνω πάντα το έργο μου κατά Χριστόν και με τη συμβολή των τριων μας Ιεραρχών. Να με φωτίζουν να πλάσω τα παιδιά που μου εμπιστευτήκατε με αγάπη, υπομονή, θέληση και χαρά. Εύχομαι μετά από χρόνια τα παιδιά να αγαπούν τους τρεις Ιεράρχες έχοντας στη μνήμη τους αυτή τη σύντομη γιορτούλα μας.