Το θέατρο έχει πρώτο συνθετικό το θέα, από το θεάομαι-ώμαι, δηλαδή βλέπω ψηλά, προς το θείον. Έχω μια θέαση του κόσμου εσωτερική, πνευματική και καλλιτεχνική. Αυτή μου αποκαλύπτει την απεραντοσύνη του φυσικού, ψυχικού και πνευματικού μας κόσμου.
Αυτή η θέαση σε καλείς να βγεις από το εγώ σου και να ανοιχτείς στο απέραντο, το οποίο δεν έχει όρια, δεν κλείνει πόρτες. Εκεί συναντιούνται οι ιδέες, τα όνειρα, οι ελπίδες, η γνώση και η φαντασία παίζουν το παιχνίδι τους για το καλύτερο. Αγωνίζονται, δοκιμάζονται, αναμετριούνται , αναζητούν το τέλειο.
Στον αντίποδα στέκονται οι μυστικές ψηφοφορίες.
Η μυστική έχει πρώτο συνθετικό το μύστης, από το μυέω-μυώ. Μύστης = κρυφός και μυώ = εισάγω κάποιον σε μια θρησκεία, αποκαλύπτοντας σταδιακά το τελετουργικό και το βαθύτερο νόημα.
Από τα βάθη των αιώνων τα Ελευσίνια Μυστήρια π.χ. αποτέλεσαν τις απαρχές του θεάτρου. Μέσα σ’ αυτό αγωνίζονται οι άνθρωποι της τέχνης να φωτίσουν τα μυστήρια του εσωτερικού μας κόσμου και του έξω, του ανεξερεύνητου.
Με τον όρο ψηφοφορία χαρακτηρίζεται : Η δήλωση ή η εκλογή γνώμης, που εκφράζεται δια βοής ή ανάτασης των χεριών ή δια ψήφου, από τους εκλογείς ή ψηφοφόρους. Η ψηφοφορία είναι το βασικό εργαλείο λήψης αποφάσεων σε μια δημοκρατία, και όχι μόνο.
Δίπλα της η λέξη μυστική χάνει τη μαγεία του θεάτρου. Επάνω της επικάθηνται άλλες σημασίες, αμφίσημες έως και πονηρές.
Πρώτον εγείρεται το ερώτημα: Γιατί όχι φανερή ψηφοφορία, ανοιχτή , όπως ανοιχτός είναι και ο κόσμος του θεάτρου; Τι φοβάται;
Δεύτερον, η λέξη μυστική κουβαλάει πολλές ερμηνείες και ένοχο φορτίο κατά περίπτωση. Το δηλώνει η λαϊκή σοφία με τις παροιμίες:
«Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον»
«Ό συ κρύβεις, εις την αγοράν κηρύσσεται.»
Και αβίαστα προκύπτει το επόμενο ερώτημα:
Πώς μπορεί οι μυστικές ψηφοφορίες να κλείνουν την πόρτα του θεάτρου σε έναν άλλο αγώνα ( όπως και οι θεατρικοί αγώνες), αυτόν των ιδεών, των προτάσεων, των οραμάτων, στον οποίον προσκαλούνται να αναμετρηθούν οι άνθρωποι του χώρου των γραμμάτων και των τεχνών;
Οι μυστικές ψηφοφορίες αγνοούν το κοινό, που στηρίζει το θέατρο και σ’ αυτό απευθύνεται. Αυτός ο κόσμος ξέρει καλά τις λαϊκές παροιμίες και δεν χαρίζεται εύκολα.
Γκουτζιαμάνη Γιάννα