Διχασμός: Πρώτο συνθετικό του το δίχα, δηλαδή χωρίζω στα δυο. Τον σπέρνουν και πάει παντού, στο μυαλό και την καρδιά, στο σπίτι, στις σχέσεις, τους κοινωνικούς χώρους, την πολιτική ζωή.
Με τον πέλεκυ στο χέρι χτυπά και χωρίζει την κοινωνία στα δυο: στους μεν και στους δε. Στον ανάμεσά τους χώρο ορθώνει τον αποκλεισμό. Μέτρα και έλεγχοι παντού. Η σχέση πολίτης-κράτος έσπασε.
Φωνές αγωνίας, οργής και αγανάκτησης υψώνονται. Από κάτω τις πυροδοτεί ο φόβος.
-Ζούμε μισή ζωή.
Η σύγχυση απλώνεται στην ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα. Ένας ταραγμένος κόσμος.
Αγωνιώδεις φωνές υψώνονται
-Πού πάμε; Ποιος θα μας σώσει;
Η Ενότητα, ακούγεται μια φωνή σαν αντίλαλος.
-Πού βρίσκεται; Γιατί δεν τη φέρνει κάποιος;
Και η Φωνή: -Η Ενότητα χτίζεται από το κράτος και την κοινωνία με ακριβά υλικά και πολύ κόπο. Το πρώτο βάζει κατ’ αρχήν γερά θεμέλια τον Προγραμματισμό, την Πρόληψη και την Οργάνωση. Ύστερα προσφέρει στους πολίτες Μέριμνα για όλους, τη Γνώση και την Ενημέρωση. Έπονται φυσικά η Πειθώ και η Ασφάλεια που εδραιώνουν την Εμπιστοσύνη στη σχέση τους.
Τότε η κοινωνία υπερβαίνει τα εμπόδια και πάει μπροστά.
Κι εμείς μεταξύ μας πώς θα αντιπαλέψουμε τον κοινωνικό διχασμό; Στον αέρα χορεύουν οι λέξεις: εμβόλια, θάνατοι, αριθμοί, κρούσματα, τεστ, μάσκα, μολύνσεις, ιός, λοκντάουν, μετάλλαξη, κύμα,μέτρα, φάρμακα, κοινωνική αποστασιοποίηση, ατομική ευθύνη …. Κατέκλυσαν το μυαλό, τη σκέψη…
Και η μέσα μας φωνή: Ξέρεις και άλλες λέξεις: ονειρεύομαι, μουσική, τραγούδια, χαίρομαι, ιστορίες, ηρεμία, φίλοι, περπάτημα, συναντήσεις, φύση, κίνηση, χρώματα, βροχή, συννεφιά, κρύο …
Το Φθινόπωρο μαζεύεται σιγά σιγά. Μίκρυναν οι μέρες., θα δώσει τη θέση του στο Χειμώνα με τις μεγάλες νύχτες, που θέλουν ζεστασιά…
Γκουτζιαμάνη Γιάννα
Ανώνυμος
- Edit
-Πού πάμε; Ποιος θα μας σώσει;
Ο εμβολιασμός, η μάσκα, οι αποστάσεις, το καλό πλύσιμο των χεριών και η απολύμανση!
Δεν θα μας σώσει η μοιρολατρεία, ο διχασμός και η φαγομάρα! Υπευθυνόττηα, σεβασμός στον συνάνθρωπο
Σίγουρα δεν θα μας σώσουν οι κουτοπονηριές, το θράσσος με τα πληρωμένα πλαστά και εγκληματικά πιστοποιητικά που θέτουν σε κίνδυνο τον ανυποψίαστο που μας εμπιστεύεται καιι έρχεται κοντά μας και εν αγνοία του τον κοροιδεύουμε!
στελιος
- Edit
Παντα μας εκπλησσετε με τα αξιολογα αρθρα σας!!
Μετα τον χαλασμο και τον θανατο που σκορπαει περα ως περα το θανατικο- χτικιο,τα ονειρα μας θα ειναι αλλιωτικα…
Τα χρωματα ,τα ιδια χρωματα πριν την ” κανονικοτητα” θα εχουν αλλο χρωματισμο με το μαυρο και γκρι πιο ξεθωριασμενα.;
και η βροχη,η συννεφια και το κρυο ;και η βροχη θα ξεπλυνει τη μυρωδια του θανατου,η συννεφια θα γκριζαρει πιο πολυ την δηθεν ευτυχισμενη ζωη που ζουσαμε; και το κρυο θα πληγωνει πιο πολύ,τις ήδη παγωμενες μας ψυχες,απ την απώλεια αγαπημενων μας προσωπων!!!!
” σαν βγω απ αυτη την φυλακη ,κανεις δε θα με περιμενει;