Τρισάγιο για τον οικουμενικό Έλληνα Μίκη Θεοδωράκη διαβάσαμε (2-9-2021, ημέρα της εκδημίας του, στον Εσπερινό) στον Άγιο Διονύσιο Βελβεντού, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.
‘’Υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του κεκοιμημένου δούλου του Θεού, Μιχαήλ – Μίκη… Ανάπαυσον, Κύριε, την ψυχήν αυτού, όπου επισκοπεί το φως του προσώπου σου και ένθα οι δίκαιοί σου αναπαύονται..’’.
ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Σε μια από τις τελευταίες δημόσιες εμφανίσεις του, συγκεκριμένα στην Αθήνα στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, (για την μη εκχώρηση του ονόματος ‘’Μακεδονία’’ στα Σκόπια) στην ομιλία του, είπε: ‘’Παραμένω πιστός στις αξίες των προγόνων μας, που είναι η αγάπη και η θυσία για την πατρίδα. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι η Μακεδονία ήταν και είναι Ελληνική’’ (Μίκης Θεοδωράκης).
“Ο τόπος μας για να ζήσει έχει ανάγκη από ανθρώπους σαν τον Μίκη”, είχε πει ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος.
Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ
Παρουσία του Μίκη Θεοδωράκη στην εκπομπή ‘’Στην υγειά μας’’ του Σπύρου Παπαδόπουλου, στην ΝΕΤ, 27-11-2010, ο Διονύσης Σαββόπουλος, αφού πρώτα ερμήνευσε ένα τραγούδι του Μίκη, είπε για τον Μίκη Θεοδωράκη τα εξής:
‘’Καταθέτω μεγάλο θαυμασμό στον Μίκη Θεοδωράκη. Διότι, καλά, δεν είναι απλώς μεγάλος, ο τελευταίος απ’ τους μυθικούς Έλληνες που ζουν μαζί μας. Το ελληνικό τραγούδι, μας έχει δώσει μεγάλες στιγμές, αλλά ο Μίκης, μας έδωσε κάτι που μόνο αυτός το έδωσε. Πώς να μη χάσουμε τον άλλον. Έρχονται δυσκολίες πάλι στην Ελλάδα. Όλοι το ξέρουμε. Το θέμα είναι πώς θα αντιμετωπίσουμε αυτή τη δυσκολία. Γιατί, αν κλειστούμε ο καθένας στον εαυτό του, έχουμε διαλυθεί ως κοινωνία και χαίρεται η Ελλάς. Το θέμα μέσα σ’ αυτή τη δυσκολία να μη χάσουμε τον άλλον. Και να μπορούμε να καθρεφτιζόμαστε στα μάτια του χωρίς να ντρεπόμαστε. Πώς θα αντιμετωπίσουμε το σκοτάδι με αξιοπρέπεια. Ποιος μας το ‘μαθε αυτό μέσα απ’ το ελληνικό τραγούδι; Ο Μίκης Θεοδωράκης. Εκφράζω και εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας σ’ αυτό. Πέρα απ’ το μεγάλο ταλέντο, πέρα απ’ τη μεγάλη μουσική, πέρα απ’ τη συναρπαστική προσωπικότητα, αυτό ήταν που έδωσε και μόνο αυτός το έδωσε’’. (Ο Διονύσης Σαββόπουλος για τον Μίκη Θεοδωράκη, ΝΕΤ, ‘’Στην Υγειά μας’’, 27-11-2010).
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Την τιμητική τους είχαν πάντα τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη στο μάθημα της μουσικής γενικά και ειδικότερα στη γιορτή του Πολυτεχνείου στο Δημοτικό Σχολείο. Δίδασκα και οι μαθητές τραγουδούσαν: ‘’Πέρα απ’ το γαλάζιο κύμα τον γαλάζιο ουρανό // μια μανούλα περιμένει χρόνια τώρα να την δω’’. Και: ‘’Ο πατέρας εξορία και το σπίτι ορφανό … // και συ λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς τον Ωρωπό (τον φασισμό)’’. Και το άλλο: ‘’Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις … // νάτη πετιέται από ξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει..’’. Μύηση στον αγώνα και στην ψυχή του Γένους.
ΜΕ ΥΨΗΛΟ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ.
Έχει περάσει σχεδόν απαρατήρητο. Είναι όμως αλήθεια. Ο Μίκης Θεοδωράκης με την επιλογή του (άφησε γραπτές οδηγίες γι’ αυτό) να ‘’συγκατοικήσει’’ μετά τον επικείμενο θάνατό του, που τον έβλεπε να έρχεται, στο χωριό των γονιών του, στα άγια χώματα της Κρήτης, δίπλα, μαζί με τον πατέρα του και με τον αδερφό του, μας δίνει έναν τελευταίο, πολύ βαθύ συμβολισμό: Είναι η οικογένεια, οι οικογενειακές ρίζες, η ενότητα αυτού του δυναμικού πυρήνα, που συνεχίζεται στην αιωνιότητα, η (πολύ λησμονημένη και απαξιωμένη μέσα στις εντάσεις και στις αντιθέσεις του καθημερινού μας βίου, ως τάχα αδυναμία) στοργή, την οποία ο καθένας από εμάς, μα και ο σπουδαίος Μίκης Θεοδωράκης, όλοι την έχουμε ανάγκη, την έχει ανάγκη η ψυχή μας και για να την δεχτεί, μα και για να την προσφέρει αφειδώλευτα. Ας είναι αυτή η τελευταία πράξη του οικουμενικού Έλληνα Μίκη Θεοδωράκη μια διαρκής υπόμνηση για τον καθένα και για όλους μας.
Μίκη Θεοδωράκη, καλό Παράδεισο και καλή ανάσταση!
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
