Όσοι γνωρίσαμε το Γιώργο Τσιφτσή θα συμφωνήσουμε τουλάχιστον σε ένα πράμα: Ότι ήταν ένας άνθρωπος που ήρθε σε αυτό τον κόσμο για να δώσει και μόνο να δώσει.
Εθελοντής διαρκείας (αλλά δυστυχώς με ημερομηνία λήξης τα 54 χρόνια) ο Γιώργος πρόσφερε διαρκώς και ανιδιοτελώς σε όλα τα μέτωπα. Και δεν ήταν λίγα:
Εμείς τον γνωρίσαμε στο χώρο της οικολογίας και της προστασίας του περιβάλλοντος. Ήταν ενεργό μέλος της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης και έβαζε πλάτη σε κάθε εκδήλωση, αλλά και στην καθημερινή οικολογική «αγγαρεία» (καθαρισμοί, δενδροφυτεύσεις κλπ). Λίγα λόγια, πολλές πράξεις.
Η κύρια προσφορά του βέβαια ήταν στο χώρο της εκπαίδευσης, της κοινωνικής στήριξης και – στο τέλος -της εκκλησίας. Δάσκαλος και παπάς μαζί, σκόρπισε την αγάπη και αλληλεγγύη του με ΠΡΑΚΤΙΚΟ τρόπο σε κάθε κατεύθυνση. Οι εν Κοζάνη συνάδελφοί του μόνο καλά λόγια έχουν να πουν, όπως και οι μαθητές του : Ευγενικός, χαμογελαστός, αποτελεσματικός και έτοιμος να βοηθήσει σε κάθε μετερίζι.
Ειδικά την τελευταία δεκαετία που βρέθηκε στην Νότια Αφρική την αγάπησε και την υπηρέτησε σαν δεύτερη πατρίδα του. Από πού να αρχίσουμε ; Από τα δωρεάν μαθήματα ελληνικής γλώσσας που έδινε σε ενήλικες μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς ; Από τον διαρκή του αγώνα να βελτιώσει τις σχολικές υποδομές ή και χτίσει από το μηδέν ελληνικά σχολεία επιστρατεύοντας εύπορους ομογενείς ; Από τη φροντίδα και την αγάπη προς τους υπερήλικες που σχεδόν πάντα εκδηλώνονταν με πρακτικό τρόπο, όπως με την πρωτοβουλία του να χτιστεί γηροκομείο στο Bloemfontein, όπου διέμεινε ; Από τη βοήθεια και τη στήριξη που έδωσε σε ΟΛΕΣ τις ελληνικές κοινότητες της Νοτιοαφρικανικής Μητρόπολης, τις οποίες όργωνε κάθε τόσο σε όλη τη χώρα, έξω από τα τυπικά όρια ευθύνης του ..
Καλό σου ταξίδι Γιώργο. Έκανες το καθήκον σαν άνθρωπος και με το παραπάνω. Σαν να είχες ζήσει τρεις ζωές !
Το Δ.Σ της Οικολογικής Κίνησης Κοζάνης
