Του Σταύρου Π. Καπλάνογλου:
ΤΙ ΗΤΑΝ
Η Αφροδισιάδα ήταν μικρή πόλη στην Καρία της Μ. Ασίας κτισμένη στην περιοχή του Αφροδισίου ακρωτηρίου και υπαγόταν στην Κνίδο
Η Αφροδισία ήταν αρκετά διάσημη για τους ειδικούς γλύπτες της, το εργαστήριο μαρμάρων και γλυπτικής υψηλής ποιότητας.Οι Αφροδισιακοί γλύπτες είχαν μεγάλη ζήτηση να παράγουν μαρμάρινες προτομές και αγάλματα για σημαντικά άτομα στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τα έργα τους θεωρήθηκαν τα καλύτερα της εποχής και εμφανίστηκαν σε μεγάλες πόλεις όπως η Ρώμη.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ
Η πόλη βρισκόταν σε ένα υψίπεδο (600 μ. ύψος) στους πρόποδες του όρους Σάλβακος, στο Β.Α. άκρο της Καρίας, , 12 χλμ. Β.Α. του Καρακασού.ή Καρασού
Βρισκόταν κοντά στο σύγχρονο χωριό της Καρίας της Μ. Ασίας , Geyre στη νοτιοδυτική ακτή της Μικράς Ασίας, 230 χλμ. Ν.Α της Σμύρνης και απείχε 100 χλμ. από την ακτή.
ΤΟ ΟΝΟΜΑΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ
Λελέγων πόλις,
Σύμφωνα με τον βυζαντινό ιστορικό Στέφανο, το πρώτο όνομα της Αφροδισίας ήταν η Λελεγόπολη . Οι Λέλεγες ήταν πρωτοελληνικος λαός στις Κυκλάδες και την Κρήτη και πολλοί τους συνταυτίζουν με τους Κάρες της Νοτιοδυτικής Μ. Ασίας
Μεγάπολη ή Μεγαλόπολη
Αργότερα κατά τον Στέφανο Βυζάντιο ονομαζόταν Μεγαλόπολη
Ο Στέφανος ( Megalopolis), λέει ακόμη ότι ήταν πρώτη πόλη των Λελέγων και, λόγω του μεγέθους της, ονομάστηκε Μεγαλόπολη
Νινόη
Αναφέρεται ότι το όνομα Νινόη, που συνδέεται με το μυθικό Ασσύριο βασιλιά Νίνο ετυμολογείται από το ακκαδικό όνομα της θεάς Ιστάρ-Νιν.
Αφροδισιάδα (idex anatolicus 550 π.Χ.
. Πήρε τον όνομά της από τον ναό που είχε αφιερωμένο στην θεά Αφροδίτη
Σταυρού(ο)πολη (idex anatolicus 640 μ.Χ.)
Στην περίοδο της Ύστερης Αρχαιότητας μετονομάσθηκε σε Σταυρούπολη .
Στη Βυζαντινή περίοδο όταν ήρθε το τέλος της ειδωλολατρίας που καθυστέρησε γι’ αυτή την πόλη οι Χριστιανοί που είχαν κυριαρχήσει στην πόλη και άλλαξαν το όνομά της σε Σταυρούπολη.
Γκέιρα – Geyre
Τον 17ο αιώνα χτίσθηκε μια μικρή πόλη ονόματι Γκέιρα- Geyre παραφθορά της λέξεως Καρία .
Το όνομα Geyre ήταν εξέλιξη του ονόματος Καρία.
–Gegre (idex anatolicus 1928 π.Χ. )
Με αυτή την ονομασία εμφανίζεται στις σελίδες του idex anatolicus του 1928 π.Χ.
ΙΣΤΟΡΙΑ
– Η προϊστορία της πόλης
Η Αφροδισία είναι η πόλη της θεάς του έρωτα. της Αφροδίτης
Η θεά της αγάπης έγινε γνωστή ως Astartia στο Sidon και ως Istar στη Βαβυλώνα και Ninova.
Προέρχεται από τα βάθη των αρχαίων χρόνων, και μας συναντά για πρώτη φορά στη Νεολιθική εποχή, ως η θεά μητέρα.
Οι πρώτοι οικισμοί σε αυτήν την εύφορη γη εμφανίζονται πριν από 7800 χρόνια, στην νεολιθική έως την χαλκολιθική εποχή .
Η αρχαιότερη κατοίκηση στη θέση της Αφροδισιάδος χρονολογήθηκε στη Νεολιθική περίοδο, στην 7η ή 6η χιλιετία π.Χ.
Οι ανασκαφές στο λόφο του θεάτρου αποκάλυψαν πλούσια ευρήματα της Πρώιμης εποχής του Χαλκού (2800-2200 π.Χ.).
Επίσης προϊστορικά ευρήματα βρέθηκαν στις τούμπες της ακρόπολης και στην τούμπα Pekmez, πιστοποιώντας την ύπαρξη ενός ιδιαίτερα ακμάζοντος οικισμού, με εμπορικές συναλλαγές με τους Ασσύριους .
– Κατοίκηση από Πελασγούς,Λέλεγες
Σύμφωνα με το Στέφανο Βυζάντιο, η πόλη κατοικήθηκε από Πελασγούς Λέλεγες, το επιβεβαιώνει και το λεξικό της Σούδας,
Οι πηγές αναφέρουν ότι η πόλη βρισκόταν μεταξύ Λυδίας και Καρίας.
— Η κατεστράφη από τους Βαβυλώνιους και μετά την καταστροφή της πόλης οι Ασσύριοι φέρνουν τη λατρεία του Istar σε αυτόν τον άθικτο χώρο.
Οι απεικονίσεις του προσώπου του Nino και της συζύγου του Semiramis ξυλογραφούνται σε ανάγλυφο, το οποίο ήρθε στο φως κατά τη διάρκεια των ανασκαφών, αποδεικνύουν αυτήν την άποψη.
– Αρχαϊκή περίοδος
Επιγραφές στην Λυδική γλώσσα έχουν βρεθεί στην πόλη, που να ανάγονται στην Αρχαϊκή περίοδο
– Ο ναός της Αφροδίτης
Το ιερό της Αφροδίτης υπήρχε ήδη από τον 6ο αιών π.Χ., όπως φανερώνουν κεραμικά ευρήματα της περιόδου αυτής.4
–Επιγραφές την Καρική
Επιγραφές στην Καρική, απαντιούνται σε νομίσματα του 5ου και του 4ου αι. π.Χ.3
– Αφροδίσιας τον 2ος αι. π.Χ & Πλάρασα
Το όνομα Αφροδίσιας απαντάται για πρώτη φορά σε νομίσματα της Ελληνιστικής περιόδου (ύστερος 2ος αιώνα π.Χ.).5
Το 2 π.Χ. η Αφροδισία είχε δημιουργήσει συμμαχία με τη γειτονική πόλη της Πλάρασα για να κερδίσει χρήματα.
Σε νομισματικές πηγές αναφέρεται μαζί με τα Πλάρασα, πάντα σε δεύτερη θέση, γεγονός που οδήγησε τους περισσότερους μελετητές στην υπόθεση ότι οι δύο ονομασίες αναφέρονται σε δύο διαφορετικά πολίσματα που ενώθηκαν σε συμπολιτεία, ή λιγότερο πιθανόν, ότι η κοινότητα είχε δύο διαφορετικά ονόματα, ένα ελληνικό (Αφροδισιάς) και ένα Καρικό (Πλάρασα).
Ο συνοικισμός πραγματοποιήθηκε το 2ο αι. π.Χ., αναμφισβήτητα με την ενθάρρυνση της Ρώμης, και κατά πάσα
– Η απελευθέρωση από την Ρόδο
πιθανότητα γύρω στο 165 π.Χ., όταν η Καρία απελευθερώθηκε από τη Ρόδο.6
– Μιθριδάτης
Η πόλη ήταν σχετικά ασήμαντη κατά την περίοδο πριν από την έλευση των Ρωμαίων στη Μικρά Ασία. Απέκτησε κύρος λόγω του ότι, σε αντίθεση με τις περισσότερες πόλεις της Ασίας, η Αφροδισιάς τάχθηκε στο πλευρό της Ρώμης κατά τον Α Μιθριδατικό πόλεμο και μάλιστα συνεισέφερε στη στρατιωτική προσπάθεια στην Καρία με ένοπλα αποσπάσματα. Ενδέχεται την περίοδο εκείνη να σημειώθηκε εισβολή στην πόλη από στρατιώτες του Μιθριδάτη για τη στάση που υπέδειξε.
– Οι Ρωμαίοι
Το 82 π.Χ., ο Ρωμαίος στρατηγός Σούλα παρουσιάζει ένα χρυσό στέμμα και ένα ιερό διπλό λεπίδα στο ναό της Αφροδίτης. Αυτή η πράξη είναι απόδειξη της αυξανόμενης σημασίας που απέκτησε η πόλη λόγω της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής αυτοκρατορικής περιόδου που ξεκινά με τον Αύγουστο, η Αφροδισία έγινε μια πλούσια, γνωστή και σημαντική πόλη
– Πρωτεύουσα ενοποιημένης επαρχίας της Καρίας και της Φρυγίας, στα χρόνια γύρω στο 250-260 μ.Χ.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη θεωρία, η Αφροδισιάς χρίστηκε πρωτεύουσα της ενοποιημένης επαρχίας της Καρίας και της Φρυγίας, στα χρόνια γύρω στο 250-260 μ.Χ.
Με τη μεταρρύθμιση του Διοκλητιανού (284-305 μ.Χ.), έγινε πρωτεύουσα της επαρχίας της Καρίας.
Η εξέλιξη αυτή, αντί να οδηγήσει σε περαιτέρω ακμή, ουσιαστικά θεωρείται απαρχή μιας μακράς περιόδου παρακμής, που τερματίζεται στον 5ο αι. μ.Χ.
Η ένταξη της Αφροδισιάδος στο αυτοκρατορικό σύστημα επέφερε και τη μεγαλύτερη φορολόγηση των πλούσιων πολιτών, με αποτέλεσμα να ατονήσει το σύστημα των ευεργεσιών, που πρόσφερε στην πόλη μεγάλο μέρος των εντυπωσιακών κτηρίων της.
– Βυζάντιο
. Στη Βυζαντινή περίοδο ο Χριστιανισμός δεν μπόρεσε να καταφέρει να εισβάλει στην πόλη σε σύντομο χρονικό διάστημα, συνεπώς ο παγανισμός συνέχισε να υπάρχει. Ωστόσο, στο τέλος του ειδωλολατρικού και χριστιανισμού, οι Χριστιανοί είχαν κυριαρχήσει στην πόλη και άλλαξαν το όνομά της σε Σταυρούπολη.
Αυτό το γεγονός προκάλεσε την καταστροφή και την καταστροφή όλων των απαράμιλλων γλυπτών.
Η Αφροδισιάδα υπήρξε έδρα επισκοπής διαχρονικά πέρασαν 20 και πλέον επίσκοποι ,ανάμεσα σε αυτούς αναφέρονται :
Ο Επισκοπος Αμμώνιος που το 325 μ.Χ. συμμετείχε στην πρώτη σύνοδο της Νικαίας
Ο Ευμένης που το 380 μ.Χ. συμμετείχε στην πρώτη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης
Ο Κύρος που 431 μ.Χ. συμμετείχε στην σύνοδο της Εφέσου και ο Επίσκοπος Κριτόναος που το 451 μ.Χ. συμμετέσχε στην σύνοδο της Χαλκηδόνος
Η πόλη λεηλατήθηκε από τον Θεόδωρο Μαγκαφά το 1188 μ.χ.
(Ο Θεόδωρος Μαγκαφάς (άκμασε π. 1185 – 1205) ήταν ευγενής από τη Φιλαδέλφεια , που σφετερίστηκε τον βασιλικό τίτλο δύο φορές: πρώτα κατά την εποχή του Αυτοκράτορα Ισσαακίου Β Αγγέλου και μετά από την άλωση της Κωνσταντινούπολης κατά την Δ’ Σταυροφορία .
Έπειτα από τις αποτυχημένες απόπειρες, του δόθηκε το παρωνύμιο Μωροθεόδωρος, που σημαίνει ανόητος Θεόδωρος, από τους χρονικογράφους )
– Το 1197 μ.Χ. κατέλαβαν την πόλη οι Σελτζούκοι Τούρκοι , έπεσε δεν σε πλήρη έλεγχο των Οθωμανών προς το τέλος του 13ου αιώνα.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΤΑΛΟΙΠΑ
Οι πρώτες ανασκαφές στην αρχαία πόλη της Αφροδισίας, τις οποίες ξεκίνησε ο Kenan Erim ως επικεφαλής της ανασκαφής, έφεραν στο φως η αείμνηστη φωτογράφος Ara Güler. Η δημοσίευση των φωτογραφιών της Ara Güler στο περιοδικό National Geographic, που είδε πολύτιμα ιστορικά αντικείμενα να χρησιμοποιούνται σε κάθε γωνιά της πλατείας του χωριού και σε κάθε γωνιά του χωριού στο χωριό Geyre, όπου έπρεπε να περάσει τη νύχτα επειδή έχασε τον δρόμο του, επέτρεψε την ανακάλυψη αυτής της ιστορικής πόλη*
* Στο κολάζ φωτογραφιών που παραθέτουμε υπάρχουν κάποιες από αυτές στην 4η σειρά.
Μάλιστα γύρω στο 1970 οι κάτοικοι του χωρίου Geyre μεταφέρθηκαν έξω από τον αρχαιολογικό χώρο δημιουργώντας ένα νέο οικισμό σε απόσταση 2 περίπου χλμ από το χώρο που γινόταν οι ανασκαφές.
Τα ευρήματα είναι εντυπωσιακά
– Τείχη
Ένα από τα πρώτα απομεινάρια της πόλης είναι τα 3,2 χιλιόμετρα. τείχος μακράς πόλης που κατασκευάστηκε το 260 π.Χ.
– Σεβάστιον Sebastian
Το 1979 βρέθηκε ένα μεγάλο συγκρότημα ναών, το οποίο ήταν αφιερωμένο στη θεά Αφροδίτη και την οικογένεια του πρώτου Ρωμαίου αυτοκράτορα Ιούλιο-Κλαύδιο Julius Claudius. με βάση τις επιγραφές το κτίριο ότι ονομαζόταν Σεβάστειον Από την αρχαία Ελληνική λέξη Σεβαστός
Βρισκόταν στο δρόμο, που ξεκινά από τη βόρεια πύλη και σταματά στο θέατρο.και ήταν διακοσμημένο με τοιχογραφίες. Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, το πολιτιστικό κέντρο καταστράφηκε από σεισμούς και ξαναχτίστηκε επανειλημμένα. Τό μνημείο ει χει είσοδο στραμμένο προς τα δυτικά και τα κτίρια του εκτείνονται ανατολικά. Δίπλα από αυτό υπάρχει ένα τριώροφο κτίριο που είχε ανάγλυφα και αρκετά από αυτά διασώθηκαν στις μέρες μας.
Αυτά τα αριστουργήματα που καλύπτουν μια πλούσια συλλογή που δημιούργησαν οι Αφροδισιανοί γλύπτες
– Αρένα Tetrastoon.
Η γειτονική αρένα που περιβάλλεται από στήλες αναφέρεται ως Tetrastoon. Αυτό το ανοιχτό πεδίο είχε χρησιμοποιηθεί ως αγορά στην παλιά εποχή.
Οι σεισμοί του 4ου αιώνα προκάλεσαν πλημμύρες στις Αγοράς της πόλης.
Επειδή προκλήθηκαν προβλήματα η πόλη αποφάσισε να κατασκευάσει μια νέα Αγορά.
Μπροστά από το θέατρο δημιουργήθηκε μια νέα αγορά περιτριγυρισμένη από κολώνες. Ως αποτέλεσμα μιας επιγραφής που βρέθηκε εκεί, αυτό το μέρος ονομαζόταν Tetrastoon, ένα μέρος του οποίου και οι τέσσερις πλευρές ήταν περιτριγυρισμένες με στοές από πυλώνες
Ένα στρογγυλό πηγάδι βρισκόταν στη μέση της αυλής του τετραγωνικού κτηρίου καλυμμένο με πέτρες. Ένα στρογγυλό ρολόι ήλιου ήταν στο κάλυμμα αυτής της πέτρας.
– Το θέατρο
Το 1960, ανασκάφτηκε το θέατρο,. Η κάτω σειρά της σειράς δύο τμημάτων καθίσματος (κάτω Kavea) και το ισόγειο του κτιρίου ικριώματος εκτέθηκαν χωρίς καμία ζημιά. Επιπλέον, βρέθηκαν πολλά αγάλματα στη σκηνή.
Το θέατρο της Αφροδισίας είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα τα θέατρα της Μ. Ασιας.
Η ημερομηνία κατασκευής του είναι το έτος 1 π.Χ.
Σήμερα στεγάζεται μόνο ο πρώτος όροφος του κτιρίου, που είχε 3 ορόφους με διαφορετικά αρχιτεκτονικά στυλ.
Η αποκατάστασή τους συνεχίζεται. Το θέατρο είχε κατασκευαστεί Ζωίλο, και ήταν αφιερωμένο στην Αφροδίτη και στους ντόπιους, όπως προκύπτει από την επιγραφή που είναι χαραγμένη στις στήλες του πρώτου ορόφου.
Το όνομα “τοίχος αρχείων” προέρχεται από τις επιγραφές στις πέτρες στα δεξιά της σκηνής. Πρόκειται γενικά για αυτοκρατορικές επιστολές που καλύπτουν τα προνόμια και τις τιμές που παραχωρούνται στην πόλη και τις συμφωνίες που συνήψαν οι γειτονικές πόλεις Το τμήμα ορχήστρας με τη μορφή μισού κύκλου στη μέση του θεάτρου
– Τιβέριο – Πόρτο
Όταν κοιτάζουμε προς τα βόρεια από το θέατρο, βλέπουμε όλες τις σημαντικές δομές της Αφροδισίας.
Το ευρύ μέρος που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το θέατρο και το οποίο έχει μια μεγάλη πισίνα στη μέση του, ονομάζεται Τιβέριος-Πόρτο.
Το όνομα αυτού του τόπου, που περιβάλλεται από πυλώνες και Porticos, προέρχεται από επιγραφή στο βόρειο επιστύλιο, που σημαίνει ότι το κτίριο ήταν αφιερωμένο στον αυτοκράτορα Τιβέριο.
Μια πισίνα βρίσκεται στη μέση του Porticos, μήκους 260 m, πλάτους 25 m και βάθους 1,20 m. Αυτή η πισίνα κατασκευάστηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ., μετά από σεισμό, κατά τον οποίο η περιοχή πλημμύρισε και η πισίνα επρόκειτο να ελέγξει πιθανές πλημμύρες. Ταυτόχρονα, αυτή η πισίνα χρησίμευσε ως δεξαμενή νερού για τα λουτρά του Αδριανού. Το νερό πρόσβασης πραγματοποιήθηκε στην αποχέτευση της πόλης από το περιβάλλον κανάλι.
– Βόρεια Αγορά
Βόρεια Αγορά Βρίσκεται νότια του ωδείου.
Αυτό το μοναδικό κτίριο περιβάλλεται πλήρως από κολώνες. Μερικοί από τους πυλώνες με Ιωνικά κεφάλια στις δυτικές και ανατολικές γωνίες είναι ακόμα εκεί σήμερα. Αυτοί οι πυλώνες, που φαίνεται να βρίσκονται σε αγώνα με τα γειτονικά λεύκα προς τους ουρανούς, μπορούν να παρατηρηθούν από το θέατρο. Η Αγορά έχει σύνδεση με το Ωδείο στη βόρεια πλευρά μέσω ενός μικρού κτηρίου εισόδου. Μια πισίνα βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο της Αγοράς. Στα ανατολικά βρίσκεται η είσοδος με τους στύλους και τα στηρίγματα ακίνητα.
Η μεγάλη περιοχή στο βόρειο τμήμα της στοάς της αγορά ς ήταν η καρδιά της οικονομίας της πόλης. Είναι μια δομή που χτίστηκε κυρίως για μουσικές εκδηλώσεις. Τελικά εξυπηρετούσε επίσης το σκοπό της διεξαγωγής δημόσιων διαγωνισμών λόγου και λογοτεχνίας. Επιπλέον, λειτουργούσε ως κοινοβούλιο της πόλης.
– Ωδείον
Το Ωδείο, είχε χωρητικότητα χιλιάδων ατόμων. Η οροφή ήταν επικαλυμμένη με ξύλο και τούβλα. Πολλά μνημεία βρίσκονταν στις κόγχες της τριώροφης αρένας. Η αίθουσα με το Porticos, που οδηγούσε στη βόρεια Αγορά πίσω από τη σκηνή, ήταν επίσης διακοσμημένη με αγάλματα. Κατά την αρχαιότητα, τα Ωδεία χρησιμοποιήθηκαν για συναυλίες, χορούς, παντομίμες ρητορική, ποίηση και μουσικές παραγωγές και για τις συνελεύσεις του συμβουλίου.
Το δάπεδο του τμήματος της κυκλικής ορχήστρας ήταν καλυμμένο με ψηφιδωτά.
– Η σχολή γλυπτικής
Το κτίριο της σκηνής του ωδείου ήταν διακοσμημένο με υπέροχα γλυπτά. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν πολλά ημιτελή κομμάτια αγαλμάτων και εργαλεία γλυπτικής κατά τη διάρκεια των ανασκαφών που έγιναν στην περιοχή μεταξύ του ωδείου και του ναού της Αφροδίτης. Για το λόγο αυτό το μέρος θεωρείται ως η περίφημη σχολή γλυπτικής της Αφροδίτης στους αρχαϊκούς χρόνους.
Η αφροδισιακή σχολή γλυπτικής είναι ένα σημαντικό ατελιέ που ήταν παραγωγικό μεταξύ των ετών 1 π.Χ. και 6 μ.Χ. Η παραγωγή αγαλμάτων εδώ συνεχίστηκε μέχρι τα τέλη της αρχαϊκής εποχής, αν και τα άλλα σχολεία της Μ. Ασίας έπαψαν να υπάρχουν στο ίδιο ανά περίοδο. Ορισμένα αριστουργήματα έχουν τις υπογραφές των δημιουργών τους, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα ειδικοί στην παραγωγή ανακούφισης και σαρκοφάγου.
Πολλές σαρκοφάγοι ήταν διακοσμημένες με ζωηρά ανάγλυφα.
Το μάρμαρο προήλθε από το εξόρυξη του μαρμάρου σε απόσταση ενός χιλιομέτρου βόρεια της πόλης.
– Ναός της Αφροδίτης
Ναός της Αφροδίτης Το πιο σημαντικό κτίριο της πόλης Αφροδισίας, χωρίς αμφιβολία, είναι ο ναός της Αφροδίτης. Η πρώτη κατασκευή του ναού άρχισε κατά τους αρχαϊκούς χρόνους. Μετά την καταστροφή των πόλεών τους από τον Μεντέρ και τη Βαβυλωνία, οι Ασιάριοι που προέρχονταν από τη Νίνοβα έφεραν τη λατρεία της ασιατικής θεάς αγάπης και ομορφιάς Ισθάρ σε αυτήν την απομακρυσμένη περιοχή. Απεικονίσεις του βασιλιά της Ασίας, του Νίνου και της συζύγου του, που επιβεβαιώνει αυτή τη διατριβή, βρίσκονται σε μια από τις τοιχογραφίες που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές στην Αφροδισία. Το κτίριο ακριβώς δίπλα στο σχολείο γλυπτικής με τους τεράστιους δεκατέσσερις στύλους του που στέκονται ορθιοι είναι ο ναός της Αφροδίτης,
Η δομή δίπλα στη σχολή γλυπτικής με τις κολόνες της ανεβαίνοντας υπέροχα προς τον γαλάζιο ουρανό είναι όπου η καρδιά της πόλης χτυπά. αυτός είναι ο Ναός της Αφροδίτης.
Ο ναός Ιωνικού ρυθμού έχει 13 κίονες στη μεγαλύτερη πλευρά και 8 κίονες στη μικρότερη πλευρά.
Η λατρεία της Αφροδίτης που το άγαλμα
της φυλάσσεται στο μουσείο, στεκόταν στην ιερή κατοικία στη μέση του ναού του οποίου η κατασκευή πραγματοποιήθηκε μεταξύ 41 π.Χ. και 130 μ.Χ. Επιγραφές σε μερικές από τις στήλες μας ενημερώνουν ότι ο ναός ήταν αφιερωμένος στην Αφροδίτη και τους ανθρώπους.
– Σχολή φιλοσοφίας
Στον δρόμο που εκτείνεται από ναούς προς γήπεδο, ανακαλύφθηκε ένα ενδιαφέρον κτίριο που αναφέρεται ως σχολή φιλοσοφίας ή το σπίτι των φιλοσόφων από τις επιγραφές που βρέθηκαν κατά τη διάρκεια των ανασκαφών.
– Στάδιο της Αφροδισίας
Το στάδιο είναι το μεγαλύτερο και καλύτερα διατηρημένο κτίριο της πόλης.
Αυτό το στάδιο που βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της πόλης είναι ένα από τα πιο σημαντικά αρχαίο κτίριο του κόσμου
Το κτήριο σε σχήμα ελλειπτικό με ημικύκλιο και στα δύο άκρα είχε σειρά καθισμάτων για 30.000 θεατές. με 262 μέτρα. Μήκος και 59 μ. πλάτος.
Τα στάδια χρησιμοποιήθηκαν κυρίως για αθλητικές παρουσιάσεις. Και όχι μονον
. Μετά τον σεισμό τον 7ο αιώνα, το γήπεδο υπέστη σοβαρές ζημιές. Ο ημικύκλιο στην Ανατολή μετατράπηκε με την προσθήκη ορισμένων τειχών σε κύκλο και των χρηστών ως αρένα.
– Τετράπυλον -Tetrapylon.
Το Tetrapylon ήταν η μνημειακή στήλη εισόδου στο ιερό της Αφροδίτης. Έχει δεκαέξι στήλες
(4 Χ 4) που υποστηρίζουν περίτεχνα αετώματα σε κάθε πλευρά. Πρόκειται για ένα πλούσιο διακοσμημένο κτίριο γοήτρου της περιόδου των Αντωνίνων του δεύτερου αιώνα μ.Χ..
Αυτή η μνημειακή πύλη, που βρίσκεται έναν μεγάλο δρόμο βορρά-νότου, ακριβώς ανατολικά του ναού, Τέσσερις κολώνες σε κάθε γωνιά του έδωσαν αυτό το όνομα.
Δεν γνωρίζουν ποιος ήταν ο ακριβής σκοπός του. Δεν είναι απέναντι από το κτίριο εισόδου του ναού. Ωστόσο, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πομπή, που ήρθε στο ναό, συγκεντρώθηκε εδώ πριν εισέλθει στο ναό. Συνολικά, ήταν τα έργα των αρχιτεκτόνων και γλύπτες της Αφροδίτης, τα οποία σχεδιάστηκαν για να αναδείξουν μόνο.
Το σπασμένο δυτικό αέτωμα είναι διακοσμημένο με υψηλής ποιότητας ανάγλυφα έργα του κυνήγι του Έρωτα στο φύλλωμα του ακάνθου και με βαθιά σκαλιστά αρχιτεκτονικά στολίδια σε ένα ξυλόγλυπτο αυτοκρατορικό στυλ
Το κτίριο έχει πολύ διαφορετικά στυλ και είναι αρχιτεκτονικά πολύ πλούσιο. Μερικές από τις λείες, εγκοπές και σπειροειδείς κολώνες αποτελούνται από διπλούς πυλώνες. Μερικές κολόνες είναι κατασκευασμένες από μπλε μάρμαρο.
–Τα λουτρά του Αδριανού
Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Αδριανός ταξίδευσε και στην Αφροδισία οταν επισκέφτηκε την Μ. Ασια . Για να τιμήσουν την επίσκεψή του, οι κάτοικοι είχαν κατασκευάσει αυτά τα λουτρά.
Το λουτρό αποτελείται από δύο ξεχωριστά τμήματα για άνδρες και γυναίκες. Μπροστά από την είσοδο στη βόρεια πλευρά, μια μαρμάρινη πισίνα με μεγάλες κολώνες στις γωνίες της. Στα δεξιά είναι παράλληλα μεταξύ τους: το αποδυτήριο, το κρύο δωμάτιο , το χλιαρό δωμάτιο και το ζεστό δωμάτιο Είχε υπόγειο σύστημα θέρμανσης που αποτελείται από διακλαδισμένους σωλήνες .
– Παλάτι του επισκόπου
Το κτίριο με τα ψηλά τείχη στα δυτικά του Ωδείου χτίστηκε κατά τα τέλη της Ρωμαϊκής εποχής ως σπίτι του δήμαρχου της επαρχίας και χρησιμοποιήθηκε ως παλάτι επισκόπου τα τελευταία χρόνια. ήταν ο τάφος ναός ενός διάσημου από την Αφροδίσια Το μπλε χρώμα των πυλώνων που περιβάλλουν την αυλή στη μέση είναι πολύ εμφανές. Πολλές μεγάλες και μικρές περιοχές βρίσκονται σε αυτό το κτίριο με τρεις αψίδες.
– Το Μουσείο Αφροδισίας
Στο Μουσείο Αφροδισίας, το οποίο άνοιξε το 1979, εμφανίζονται μόνο έργα που βρέθηκαν στην Αφροδισία με τις ανασκαφές.
Το Μουσείο Αφροδισίας διαθέτει την πιο πρωτότυπη και πολύτιμη συλλογή αγαλμάτων στην Τουρκία. Μια σειρά γλυπτών απεικονίζουν μυθολογικά γεγονότα που καλύπτουν θεούς, θεές και αυτοκράτορες.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
–- Ξενοκράτης
Ο Ξενοκράτης από την Αφροδισιάδα , ήταν γιατρός που έζησε τον 1ο μ.Χ. αιώνα. Πιθανότατα είναι δικά του έργα : Περί τής από του ανθρώπου και των ζώων ωφελείας όπου ασχολείται με δεισιδαιμονικές θεωρίες θεραπείας. – Περί τής των ενύδρων τροφής – Περί των ζώων τροφής
— Ἀλέξανδρος ὁ Ἀφροδισιεύς
Ο Αλέξανδρος ο Αφροδισιεύς υπήρξε Έλληνας περιπατητικός φιλόσοφος του 3ου αιώνα (τέλη 2ου- μέσα 3ου αι. μ.Χ. ).
Γεννήθηκε στην Αφροδισιάδα της Καρίας, και από εκεί πήρε το επώνυμό του.
Οι Έλληνες και οι Άραβες τον θαύμαζαν τόσο πολύ, που αντί για τον Αριστοτέλη, . Ακόμα και οι μεταγενέστεροι τον τιμούσαν πολύ, όπως φαίνεται από τον Πλωτίνο. Η μεγάλη πολυμάθεια βοήθησε ώστε να διδάξει στην Αθήνα ,στην Ρώμη και στην Αλεξάνδρεια. Και έγινε δεκτος από 2 αυτοκράτορες της Ρώμης
Έργα του : Περί Ειμαρμένης και του εφ ημίν – Υπόμνημα εις το πρώτον των Πρωτέρων -Αναλυτικών του Αριστοτέλους -Υπόμνημα εις τα Η’ των Τροπικών -Υπομνήματα ή υποσημειώσεις, εις τον περί σοφιστικών Ελέγχων -Υπόμνημα εις τα ΙΒ’ βιβλία των μετά τα Φυσικά -Υπόμνημα εις το περί Αισθημάτων -Υπόμνημα εις το Δ’ βιβλίον των μετεώρων – Περί κράσεως σωμάτων -Περί ψυχής βιβλία Β’ -Φυσικών Σχολίων, βιβλ. Δ – -Περί Πυρετών προς Απολλώνιον Ιατρόν -Υπόμνημα, ήτοι σχόλια εις τα τρία βιβλία της Ρητορικής του Αριστοτέλους
– Χαρίτων Αφριδισεύς
Ο Χαρίτων Ἀφροδισεύς ) ήταν ο συγγραφέας ενός αρχαίου Ελληνικού μυθιστορήματος με τον τίτλο Καλλιρρόη (διασώθηκε σε παπύρους ) που φαίνεται ότι μπορεί να έχει γραφτεί στα μέσα του 1ου αιώνα μ.Χ., καθιστώντας το παλαιότερο διασωθέν πλήρες κείμενο πεζού λόγου
ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Στην Αφροσιάδα στην αρχαιότητα αλλά και στους μετέπειτα χρόνους και μέχρι την εκδίωξη των Ελλήνων οι κάτοικοι ασχολούνταν με την επεξεργασία δέρματος (βυρσοδεψεία) , σιδήρου ( μαχαίρια, άξονες, δρεπάνια )αργιλίου για κατασκευή κεραμικών ,μάρμαρου (κυρίως καλλιτεχνική επεξεργασία ) και άλλων υλικών.
Υπήρχε παραγωγή ξυλείας αλλά και στην περιοχή ευδοκιμούσαν ελιές .
Η περιοχή είναι επίσης αξιοσημείωτη για τα πλούσια ορυχεία σμύριδας .
ΟΙ ΓΥΡΩ ΕΛΛΗΝΙΚΟΙ & ΑΛΛΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ ΤΟ 1922
Στην θεση της Αφροδίσιας βρίσκεται το Geyre
GEYRE – Γιεν Κόι
Η πόλη Geyre έχει ιστορία μεγαλύτερη του Karacasu. Έχει 956 κατοίκους
Το τουρκικό χωριό “Old Geyre” εμφανίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα μ.Χ. όταν οι έποικοι προσελκύονταν στην περιοχή λόγω εύφορου εδάφους και άφθονου νερού. Είναι ένας οικισμός που αναπτύχθηκε πάνω από τα ερείπια της αρχαίας ελληνικής πόλης Αφροδισιας .Επίσης γνωστό ως Γιεν Κούι (το «νέο χωριό»), μετεγκαταστάθηκε γύρω στο 1960 Γύρω από το Γκείρε σε ακτίνα 15 χλμ υπήρχαν τρεις Χριστιανικοί οικισμοί την περίοδο της Μικρασιατικής καταστροφής το 1922 ήταν Καράσου ή Καρατζάσου (Karacasu), το Ταβάς (Tavas) και το Μπόζντογαν (Bozdoğan)
