Το πρόβλημα με την υποχρεωτική μάσκα των επιτηρητών στις πανελλαδικές εξετάσεις – Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου

Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου:

Στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις που έφτασαν ήδη στο τέλος τους, η εντολή από το υπουργείο παιδείας ήταν οι επιτηρητές – καθηγητές να φοράνε υποχρεωτικά μάσκα για τον φόβο μετάδοσης του κορονοϊού, αλλά να μην φοράνε μάσκα οι 16 μαθητές που βρίσκονταν στην αίθουσα. Προφανώς το υπουργείο δεν ήθελε να δυσκολέψει τους 16 μαθητές στο γράψιμο, ενώ για τους 2 καθηγητές δεν το ενδιέφερε.

Δεν θα σταθώ στο γεγονός ότι είναι δύσκολο να φοράς μάσκα για 4 ώρες. «Η μάσκα είναι βασανιστική» μου είπε μια συνάδελφος που επιτηρούσαμε μαζί. Εξ άλλου πολλοί συνάνθρωποί μας που εργάζονται στα σούπερ μάρκετ, οδηγοί λεωφορείων και τόσοι άλλοι την φοράνε για πολύ περισσότερο διάστημα. Μια απορία : αυτοί που τους έδωσαν την εντολή, έχουν φορέσει μάσκα τόσες ώρες ;

Θα σταθώ στην υποβάθμιση της ψυχολογίας των μαθητών που προκάλεσε. Για περίπου 1 ώρα πριν πάρουν στα χέρια τους τα θέματα οι μαθητές και αρχίσει η τρίωρη εξέταση, οι καθηγητές μιλάμε με τους μαθητές, στην αρχή για να τακτοποιήσουν τα τετράδιά τους και να τους δώσουμε οδηγίες και μετά μιλάμε περί ανέμων και υδάτων για να χαλαρώσουν οι μαθητές και να ξεχάσουν το άγχος της εξέτασης.

Δυστυχώς όμως με την μάσκα ήταν δύσκολο να γίνουν αυτά, γιατί και εμείς δυσκολευόμασταν να μιλήσουμε, και οι μαθητές δυσκολευόντουσαν να καταλάβουν τι τους λέγαμε. Βλέπετε καταλαβαίνουμε τι λέει ο άλλος όχι μόνο από τον ήχο της φωνής του, αλλά κι απ’ όλη την έκφραση του προσώπου του, και κυρίως από το στόμα του. Γνωρίζετε ότι οι κουφοί δεν προσέχουν μόνο τις κινήσεις των χεριών, αλλά και το στόμα αυτού που τους μιλάει στην γλώσσα τους.

Οπότε και οι καθηγητές περιοριστήκαμε να λέμε μόνο τα απολύτως απαραίτητα, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται το ψυχολογικό κλίμα των εξετάσεων. Μήπως ψυχολογική υποβάθμιση δεν έγινε και στις μεταξύ μας σχέσεις που από τον φόβο του κορονοϊού σταματήσαμε να ακουμπάμε, να αγκαλιάζουμε, να φιλάμε ο ένας τον άλλο ; Έτσι όμως η ζωή μας γίνεται άχρωμη, άοσμη και άγευστη, όπως λέμε οι χημικοί για πολλές ουσίες. Νομίζω ότι οι νέοι μας που δεν υπάκουαν σ’ αυτές τις «επιστημονικές» οδηγίες έκαναν πολύ καλύτερα.

Το ερώτημα είναι, ήταν σωστή ή λάθος η εντολή του υπουργείου παιδείας ; Τουλάχιστον από την ζημιά στην ψυχολογία, προήλθε κέρδος στην υγεία ; Νομίζω την απάντηση την ξέρουμε όλοι μας, που συνειδητοποιούμε το πολύ απλό, ότι δεν είναι σωστές όλες οι εντολές που δίνουν αυτοί που έχουν οποιαδήποτε εξουσία. Ξέρετε, δεν ήταν το θέλημα του Θεού να έχουμε κάποιον στο κεφάλι να μας κυβερνάει, να βασιλεύει πάνω μας. Εμείς το ζητήσαμε από τον Θεό. (Διαβάστε στην Παλαιά Διαθήκη, Βασιλειών Α΄ κεφάλαιο Η΄). Ας μη χαίρονται οι αντιεξουσιαστές, γιατί είναι μακριά απ’ αυτά.

Φυσικά και ήταν λάθος η εντολή. Έπρεπε το υπουργείο να ορίσει προαιρετικά όποιος θέλει, αν έχει κάποιο λόγο υγείας, πιθανόν και μαθητής, να φοράει μάσκα. Όλοι οι υπόλοιποι καθηγητές – επιτηρητές, που δόξα τω Θεώ χαίρουμε άκρας υγείας, γιατί να είμαστε υποχρεωμένοι να την φοράμε ;

Και στο κάτω κάτω στον ίδιο χώρο είμαστε 18 άνθρωποι και οι 16 δεν φοράνε μάσκα, γιατί να φοράνε οι 2 ; Γιατί οι 16 μαθητές αυτήν την 1 ώρα πριν πάρουν τα θέματα δεν μιλάνε ; Γιατί οι καθηγητές τις υπόλοιπες 3 ώρες, που είμαστε υποχρεωμένοι να φοράμε τη μάσκα, ανοίγουμε καθόλου το στόμα μας ; Ή υπάρχει σοβαρό επιχείρημα και φοράνε όλοι ή δεν υπάρχει και δεν φοράει κανείς. Ως πότε αυτοί που έχουν την εξουσία στην Ελλάδα θα φέρονται παράλογα στους υφισταμένους τους ;

Ήταν έξυπνη εκείνη η ατάκα του Αρκά «να καταργηθεί το θαυμαστικό από την ελληνική γλώσσα, γιατί πλέον στην Ελλάδα δεν μας εκπλήσσει τίποτα». Τι να μας εκπλήξει σε μια χώρα που θεωρούμε ότι η πραγματική πρόοδος και ευτυχία των παιδιών μας κρίνεται στις 3 ώρες μιας εξέτασης ;

Εδώ έρχονται γονείς στο Λύκειο και μας λένε «καλά κάνει το παιδί μου και δεν ενδιαφέρεται για το μάθημά σας γιατί είναι σε άλλη κατεύθυνση». Κι ας λέει η κ. Μπέκα Αναστασία, Διευθύντρια του παιδοψυχιατρικού τμήματος του Νοσοκομείου Παπανικολάου «η αδιαφορία των μαθητών για την εκπαίδευση που παίρνουν τώρα (Λύκειο), επειδή το ενδιαφέρον τους είναι σε άλλη εκπαίδευση που θα πάρουν αργότερα (Πανεπιστήμιο), δημιουργεί ψυχολογικά κενά στην προσωπικότητά τους».

Μπορούμε να είμαστε περήφανοι για το εκπαιδευτικό μας σύστημα που πραγματικά είναι μοναδικό στον κόσμο (χωρίς θαυμαστικό).