Γιορτάστηκε η Μεσοπεντηκοστή και η μνήμη της αγίας Μάρτυρος Γλυκερίας με Θεία Λειτουργία, που τελέσαμε (13-5-2020) στον Ι.Ν. του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω στο Βελβεντό, της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης.
Κεκλεισμένων των θυρών, άχρι καιρού, λόγω των μέτρων για την αποτροπή της διασποράς του αόρατου και φονικού ιού.
Έψαλαν: Γιάννης Τζινίκος (δεξιό), Γιώργος Καραγιάννης (αριστερό αναλόγιο). Διακονητής: Γιάννης Παπαγόρας.
Στο Απολυτίκιο της Μεσοπεντηκοστής υπάρχει φράση – πρόσκληση του Χριστού. “Ο διψών ερχέσθω προς με και πινέτω”. Η πρόσκληση απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο.
Και είναι απάντηση στη “δίψα” την εσωτερική, την άσβεστη και την αγωνιώδη του ανθρώπου: “Μεσούσης της εορτής, διψώσαν μου την ψυχήν, ευσεβείας πότισον νάματα “.
Το Απολυτίκιο τελειώνει με τη φράση – ομολογία του ι. Υμνογράφου, που είναι και ομολογία – δοξολογία του ανθρώπου: “Η πηγή της ζωής, Χριστέ ο Θεός ημών, δόξα σοι”.
Ο Χριστός είναι το “ζων ύδωρ”. Είναι “ζων” επειδή ενεργεί διαρκώς. Το “ύδωρ” είναι η Θεία Χάρη.
Όταν η Χάρη του Θεού, το “ζων ύδωρ”, μπει και εγκατασταθεί στην ψυχή, αναβλύζει περισσότερο από κάθε πηγή και δεν σταματά ούτε στερεύει.
Η Χάρη είναι πηγή και ποταμός, όχι ένας αλλά πολλοί και πλημμύρα, γιατί είναι συνεχής και αλάθητη η ενέργειά της.
Αυτό το “ζων ύδωρ”, δροσίζει και αναψύχει τον άνθρωπο, που τόσο επίμονα και τόσο απεγνωσμένα αναζητά την αναψυχή, χωρίς τελικά να κατορθώνει να ικανοποιεί αυτή τη βαθιά του ανάγκη.
Ο αναστημένος Χριστός προσφέροντάς μας το “ζων ύδωρ”, μας προσφέρει την πραγματική αναψυχή: “τας ψυχάς εκκαθάρθητε, και του καύσωνος των παθών αναψύξατε” (Στιχηρό, Εσπέρας Πέμπτης Μεσοπεντηκοστής).
Το ζων ύδωρ, το προσφέρει ο αναστημένος Χριστός χωρίς κανένα αντάλλαγμα, χωρίς καμιά πληρωμή. Το μόνο που χρειάζεται να έχουμε για να μας δοθεί είναι η δίψα.
Αυτό το “ζων ύδωρ”, υπήρξε η πηγή που μόνη μπόρεσε να ικανοποιήσει την πιο βαθιά δίψα των Αγίων, μέσα στους οποίους και η Αγία Γλυκερία, που γιορτάζουμε σήμερα. Να έχουμε την ευχή της.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
