Κοζάνη: Πως βιώνει ένα διαβητικό άτομο την πανδημία του κορονοϊού – Της Χριστίνας Καπλάνογλου

Της Χριστίνας Καπλάνογλου από την Κοζάνη:

Όπως όλοι -διαβητικοί, ευπαθείς και μη φίλοι μου – γνωρίζετε, συνήθως δεν σχολιάζω εύκολα τις καταστάσεις τις οποίες επικρατούν.

Τώρα όμως φτάνει.

Όταν η δική σου ανικανότητα για αντίληψη των γεγονότων ΑΠΕΙΛΕΙ την δική μου ζωή αλλά και όλων όσων αγαπώ επειδή εμείς δεν έτυχε να είμαστε πλήρως υγιείς, θα μιλήσω, θα σχολιάσω, θα σε αδειάσω ακόμα αν χρειαστεί . Τώρα έφτασε ο κόμπος στο χτένι.

Γονείς οι οποίοι τα παιδιά σας αυτή τη στιγμή παίζουν στις πλατείες, στις παιδικές χαρές και στα σχολεία.

Γονείς που παίρνετε από το χεράκι τα παιδιά σας και πάτε για καφέ, γιατί έλα μωρέ σε εμάς θα τύχει; Αντιληφθείτε επιτέλους την σοβαρότητα των πραγμάτων και μείνετε σπίτι, κρατήστε τα παιδιά σας απασχολημένα ΕΝΤΟΣ του σπιτιού. ΔΕΝ έχουμε διακοπές. Βάλτε το επιτέλους στο κεφάλι σας. Είναι υποχρέωση σας, όχι μόνο για αυτά και για εσάς, αλλά και για εμάς τις ευπαθείς ομάδες, τους γονείς σας, τους παππούδες σας, το παιδί ενός φιλικού προσώπου σας που πάσχει από χρόνια πάθηση.

Έφηβοι, ενήλικες, υπερήλικες κτλπ. Όχι, τώρα δεν είναι η ώρα να βγεις να πιεις ένα καφέ, να πεις τα νέα σου ή να πας μια εκδρομή.

ΤΩΡΑ είναι η ώρα να δείξεις ότι είσαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ και να παλουκωθείς στο σπίτι. Τώρα είναι η ώρα να δείξεις πως σέβεσαι εμένα και όλους όσους ανήκουμε στις ομάδες υψηλού κινδύνου. Τώρα είναι η ώρα να δείξεις στους έρμους τους γονείς παιδιών με χρόνια σοβαρά νοσήματα ότι σέβεσαι τα παιδιά τους και συμβάλεις στο να συνεχίζουν να ΖΟΥΝ. Οι γονείς μας δεν μας γέννησαν για να μας χάσουν επειδή ΕΣΥ είσαι ανίκανος να βάλεις λουριά στον εαυτό σου και να μείνεις σπίτι σε στιγμές δύσκολες για όλους μας.

Μια στιγμή είπα να πάω να πάρω τα βασικά για να μείνω σπίτι μου και γύρισα πίσω με υπεργλυκαιμικό σοκ.

Γιατί; Γιατί εσύ που υποτίθεται ότι είσαι νοήμων – μπροστά μου στο Σούπερ Μάρκετ έβηχες επάνω στα προϊόντα, εσύ κυρία μου που σάλιωνες τις σακούλες με το δάχτυλο σου και με το ίδιο δάχτυλο μετά ξεδιάλεγες ποια ντομάτα θα πάρεις. Εσύ που έτρεχε η μύτη σου και φταρνίστηκες δίπλα μου χωρίς να βάλεις το χέρι και από το άγχος μου το ζάχαρο μου χτύπησε 400.

Εσύ ανεγκέφαλε άνθρωπε που, «έλα μωρέ, ένα βηχαλάκι έχω» ή εσένα που «σιγά δέκατα είναι, πιθανώς να φταίει η αλλαγή του καιρού».

Εγώ τι σου φταίω; Ο γείτονας σου που είναι ανοσοκατασταλτικός τι σου φταίει; Ο παππούς σου, η γιαγιά, η μάνα και ο πατέρας σου ακόμα και το παιδάκι στον 3ο που παλεύει χρόνια με τον καρκίνο ΤΙ ΣΟΥ ΦΤΑΙΕΙ να πληρώσει την δική σου ηλιθιότητα; Το δικό σου το βηχαλάκι και το δικό σου το «έλα μωρέ» μπορεί να σημαίνει πως όλα αυτά τα άτομα θα πρέπει να απευθυνθούν σε ιατρικό προσωπικό και να νοσηλευτούν για να ξεπεράσουν ακόμα και την απλή εποχιακή γρίπη την ίδια στιγμή που το σύστημα υγείας σε λίγο θα βρίσκεται προ κατάρρευσης και δεν θα μπορεί να τους βοηθήσει γιατί αν όχι εσύ, τότε κάποιος όμοιος σου φρόντισε για την μετάδοση του ιού και ταυτόχρονα συνέβαλε στη μείωση του νοσηλευτικού προσωπικού αλλά και στην μείωση χώρων για αντιμετώπιση και βοήθεια των ανθρώπων που το έχουν ανάγκη.

Είναι υποχρέωση όλων μας να κάνουμε το αυτονόητο ακόμα και αν είμαστε απολύτως υγιείς. Ναι εσένα που δεν έχεις κάποια πάθηση δεν σε απειλεί τραγικά ο ιός, εμένα όμως και πολλούς από όσους ξέρω και αγαπώ μπορεί να μας σκοτώσει. Εμείς δεν έχουμε ανοσοποιητικό και δεν είναι από επιλογή μας. Εμείς είμαστε αυτοί που δεν τολμάμε να πάμε ούτε στο φαρμακείο ούτε να στείλουμε κάποιο δικό μας πρόσωπο για να πάρουμε τα φάρμακα που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε γιατί ΕΣΥ επέλεξες να συμβάλεις στη μετάδοση του ιού, της εποχιακής γρίπης ακόμα και της ίωσης με το να μην κλειστείς στο σπίτι. Δεν δέχομαι η δική σου άρνηση για την τραγική κατάσταση που ζούμε να κοστίσει μια και για πάντα την δική μου ζωή. Δεν δέχομαι εγώ και όλοι όσοι παλεύουμε χρόνια ολόκληρα με τις παθήσεις μας και βγαίνουμε νικητές απέναντι στα νοσήματα μας, να ηττηθούμε από εσένα.

Όλα αυτά δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον ιό, έχουν να κάνουμε την κοινή λογική. Όταν είμαστε άρρωστοι ή δεν νιώθουμε καλά ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ. Ειδικά αυτή τη δύσκολη για όλους μας περίοδο. Πολύ φοβάμαι φίλοι μου -και μη- πως αν συνεχίσετε έτσι, η Ιταλία μπροστά μας θα είναι παιδική χαρά.

Η πρόληψη σώζει ζωές.

Μείνετε σπίτι και ακολουθήστε της οδηγίες που έχουν δώσει όλοι οι ειδικοί.

Σας ικετεύω βάλτε το επιτέλους σε αυτό που θέλετε να αποκαλείτε μυαλό και συμβάλετε στο να μείνουμε όλοι – και εμείς αλλά και εσείς – ασφαλείς.

#μένουμεσπίτι #menoumespiti

Χριστίνα Καπλάνογλου