Του Σταύρος Π. Καπλάνογλου:
Συνεχίζοντας την έρευνα στην Ελληνική μυθολογία και την αναφορά στον προελληνικό λαό των Τυρρηνών και την δράση τους, κατά τους προϊστορικούς χρόνους τους συναντάμε και στην Αργοναυτική εκστρατεία , όπου πειρατές επιτίθενται εναντίον των Αργοναυτών μέσα στην Προποντίδα στο δρόμο τους για την παραλαβή του Χρυσόμαλλου δέρματος.
Μάλιστα καταγράφεται στον μύθο ότι οι Αργοναύτες ξεκινώντας από την Ιωλκό κάποια στιγμή βρεθήκαν στην Λήμνο και μετά στην Σαμοθράκη όπου λέγεται ότι ο Ιάσων ,ο Ηρακλής ο Ορφεύς και οι Διόσκουροι που ανήκαν στο πολυπληθές πλήρωμα της μυήθηκαν στα Καβείρια μυστήρια από τους κατοίκους της.
Από την Σαμοθράκη περάσαν στον Ελλήσποντο, τον οποίο πίστευαν ότι απήλλαξαν από τους Τυρρηνούς πειρατές που τον λυμαινόταν,και έφθασαν κατόπιν στην Κύζικο.ένα μεγάλο νησί τότε της περιοχή της Προποντίδας.
Η παρουσία των Ελλήνων σε εκείνη την περιοχή είναι τόσο παλιά που φθάνει στην εποχή των Πελασγών που κυριάρχησαν στην 2η και 3η χιλιετία σε ολόκληρη την Ελλάδα και όχι μόνον και η συνέχεια τους ήταν Πελασγοτυρρηνοί, ένα από τα βασικά υποστρώματα των Προελλήνων
Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι κοντά στην Κύζικο υπήρχαν δυο πόλεις η Σκυλάκη* και η Πλακία * στις οποίες κατοικούσαν οι Τυρρηνοί.
Αναφορά από αρχαίους ιστορικούς γίνεται και δυο ακόμη Προελληνικούς λαούς του Κάρες και τους Λέλεγες για τους οποίους αναφέρουν ότι κατοικούσαν στα δυτικά και βορειοδυτικά τμήματα της Μ. Ασίας
Η Κύζικος που προαναφέραμε ήταν τότε νησί που βασιλιάς της και ιδρυτής ήταν ο Κύζικος από τον οποίο πήρε το όνομα της ,όπου ο Ιάσων και το πλήρωμα της Αργούς κατέφθασαν και παρά την φιλική αντιμετώπιση τους από τον Βασιλιά είχε δραματική κατάληξη για τον τελευταίο από μια παρεξήγηση.
Λένε ότι ο βασιλιάς, ο Κύζικος υποδέχθηκε στην πόλη του, τους Αργοναύτες στον δρόμο τους προς την Κολχίδα για την εκστρατεία τους. Ενώ η υποδοχή ήταν πολύ καλή, μετά την αναχώρηση των Αργοναυτών, μια τρικυμία τους έσπρωξε και πάλι πίσω, στις ακτές της Κυζίκου την ίδια νύχτα.
Οι Δολίονες (έτσι αναφέρονται οι Κυζικηνοί )δεν τους ανεγνώρισαν, τους πέρασαν για πειρατές και τους επιτέθηκαν.
Στη μάχη που επακολούθησε, ο Ιάσονας σκότωσε τον Κύζικο. Ο Κύζικος πολέμησε με γενναιότητα για να προστατέψει τον λαό του.
Όταν η ομίχλη διαλύθηκε, αποκαλύφθηκε το τραγικό λάθος που είχε συμβεί.
Όλοι θρήνησαν τα εκ λάθους θύματα και περισσότερο απαρηγόρητος ο Ιάσονας που έγινε άθελά του αιτία να σκοτωθεί ο γενναίος βασιλιάς. Ο Ιάσονας έκανε μεγαλόπρεπη κηδεία στο νεκρό Κύζικο.
Τρεις ημέρες οι Αργοναύτες θρήνησαν, όπως απαιτούσε το έθιμο, για να τιμήσουν τον βασιλιά και τέλειωσαν με επικήδειους αγώνες.
Ο θάνατος του βασιλιά είχε ακόμη ένα θύμα την σύζυγο του Κυζίκου,την Κλείτη που αυτοκτόνησε.
Την παρουσία προελληνικών λαών στην περιοχή αυτή μνημονεύει ο Όμηρος για τους οποίους γράφει ότι ότι στάθηκαν σύμμαχοι των Τρώων ανάμεσα τους φυσικά και οι Κυζικηνοί που ανήκαν στους Μοισούς
Αναφέρει ακόμη τους Δαρδανούς, Φρύγες, Λυκίους, Μαίονες, Κάρες, Λέλεγες,, Παφλαγόνες, Αλιζώνες και βέβαια τους Πελασγούς .
Η αιτία της παρεξήγησης από την μια των Κυζικινών να εκλάβουν την Αργώ μέσα στο σκοτάδι και το χάος σαν πλοίο Τυρρηνών πειρατών και να προσπαθήσουν να υπερασπισθούν το νησί τους και από την άλλη οι Αργοναύτες έχοντας προηγηθεί συνάντηση και μάχη με τους Τυρρηνους πειρατές να πιστέψουν ότι οι Τυρρηνοί επανήλθαν και να τους αντιμετωπίσουν τους Κυζικινούς σαν εχθρούς και όχι σαν φίλους
* ΣΚΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΠΛΑΚΙΑ & ΚΥΖΙΚΟΣ
Αναζητήσαμε σε παλιούς χάρτες και την βιβλιογραφία τις 2 πόλεις που αναφέρει ο Ηρόδοτος Οι πληροφορίες έλεγαν ότι βρισκόταν απέναντι από την Κύζικο και βρήκαμε μέχρι στιγμής μόνον την Τυρρηνική πόλη Πλακία σε απόσταση από την Πάνορμο 50 περιπου χλμ όπου υπάρχει ένας οικισμός που σήμερα λέγεται Κουμουσλού όπου η εξειδικευμένη σελίδα IDEX ANATOLICUS δείχνει για το 450 π.Χ την ύπαρξη της αρχαίας Ελληνικής πόλης με το όνομα Πλακία ,η ίδια σελίδα γράφει για ύπαρξη Ελλήνων το 1922 το 1905 κατοικούσαν 420 Έλληνες και η εκκλησιά τους λεγόταν Άγιος Νικόλαος, η Τουρκική ονομασία το 1795 ήταν Kursunlu που μεταφράζεται στα Ελληνικά σε Μόλυβδος
Να σημειώσουμε ότι το πρώην νησί της Κυζίκου (Ο φυσικούς ισθμός που υπήρχε στην αρχαιότητα είχε κλείσει από φυσικές κατολισθήσεις και χαρακτηρίζεται χερσόνησος ) το 1922 υπήρχε απόλυτη Ελληνική πληθυσμιακή κυριαρχία Η χερσόνησος της Κυζίκου στις αρχές του 20ου αιώνα είχε συνολικά 17 χωριά (συνυπολογιζομένης και της Αρτάκης), εκ των οποίων τα 14 παράλια και τα 3 μεσόγεια.
Ο συνολικός πληθυσμός όλων ήταν 20.700 Έλληνες, 2.510 Τούρκοι, 1.000 Αρμένιοι, 500 Κιρκάσιοι, και λίγοι Εβραίοι και Αλβανοί. Η αρχαία πόλη της Κυζίκου είναι ερείπια.
ΕΠΟΧΗ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ
Ο θρύλος (ιστορία;) των Αργοναυτών χάνεται σε βάθος χιλιετιών, με τη δράση να τοποθετείται πριν τον Τρωικό Πόλεμο (κατά τον 13ο π.Χ αιώνα), ενώ θεωρείται ότι η Αργώ είναι ένα πλοίο, που πρωτοκατασκευάστηκε τον 14ο αιώνα.
Οι πρώτες αναφορές για την Αργοναυτική εκστρατεία προέρχονται από την εποχή του Ομήρου (9ος με 8ο π.Χ αιώνα), και, πέρα από το μύθο, η εξιστόρηση της Αργοναυτικής Εκστρατείας παρέχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τις κοινωνίες της Εποχής του Χαλκού, αλλά και την εξέλιξη του πολιτισμού στην περιοχή κατά τη συγκεκριμένη περίοδο.
Η Αργοναυτική εκστρατεία ήταν και αυτή μια κοινή Ελληνική συνεργασία. Πραγματοποιήθηκε λίγα χρόνια μετά το Μίνωα και πριν από τη ναυτική εκστρατεία της Τροίας, αφού τα μέλη του πληρώματος του πλοίου Αργώ, με το οποίο έγινε η εκστρατεία αυτή (όπως π.χ. ο Θησέας, ο Ηρακλής κ.α.) ήταν λίγο νεώτεροι του Μίνωα.
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΥΡΡΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΩΝ KAI O ΓΛΑΥΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΘΗΔΩΝΑ
Στην σειρά των βιβλίων που έχει γράψει ο Ι. Κακριδής για την μυθολογία της Ελλάδος μιλά για την Αργοναυτική Εκστρατεία και αναφέρει ότι:
”Ο Γλαύκος από την Ανθηδώνα ήταν και ο κατασκευαστής και τιμονιέρης της Αργούς. Σε μια ναυμαχία με τους Τυρρηνούς, ήταν ο μόνος από τους Αργοναύτες, που δεν τραυματίστηκε, αλλά, τελικά, τον κατάπιε η θάλασσα.
Όμως, ο Δίας τον λυπήθηκε και τον μεταμόρφωσε σε θαλάσσιο θεό, πράγμα ,που, μόνο, ο Ιάσονας πιστοποίησε.”
. Λεγόταν επίσης ότι ο Γλαύκος βοήθησε τους Αργοναύτες στην εκστρατεία τους, και μάλιστα πολέμησε μαζί τους ενάντια στους Τυρρηνούς κυβερνώντας την «Αργώ» και ήταν ο μόνος που δεν τραυματίσθηκε σε εκείνη τη μάχη.
ΟΙ ΑΡΓΟΝΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Παρά το γεγονός ότι στην περίπτωσή του πληρώματος της Αργούς πιστεύαμε ότι όλοι προερχοταν από περιοχές που προερχοταν και αυτοί που έλαβαν μέρος στον Τρωικό πόλεμο και ως γνωστόν η πιο βορεινή περιοχή ήταν η Περραιβία που συνόρευε με την περιοχή της Ελίμειας βλέποντας με άλλο μάτι τον σχετικό κατάλογο των Αργοναυτών διαπιστωσαμε έχοντας υπόψιν τις παραδόσεις της σημερινές Δ.Μακεδονίας μέσα βρισκόταν ονόματα που περάσαν από αυτή την περιοχή Λυγκεύς-Ζήτης και Καλαϊς – Κάστωρ και Πολυδεύκης
Στην έρευνα που κάναμε είδαμε ότι υπάρχουν ονόματα Αργοναυτών που έχουν σχέση με την τοπική παράδοση
Οι Αργοναύτες αυτοί είχαν εξαιρετικές ικανότητες. Υποστήριζαν ότι μπορούσαν να δουν, ως και με ακτίνες Χ ή τηλεσκόπιο (Λυγκεύς) και πετούσαν (Ζήτης και Καλαϊς, αλλά και οι Διόσκουροι [Κάστωρ και Πολυδεύκης]).
— Αργοναύτες από την Φλώρινα :
Λυγκέας – Καλάις και Ζήτης
1.Λυγκέας .Αν ανατρέξουμε στην αρχαία εποχη θα δούμε ότι το μεγαλύτερο μέρος της σημερινής Π.Ε. της Φλώρινας λεγόταν Λυγκηστίς Η περιοχή οφείλει την ονομασία της στον πρώτο μυθικό βασιλιά της, τον ήρωα και αργοναύτη Λυγκέα. ). Τους αμέσως επόμενους αιώνες, ελληνόφωνα φύλα, όπως οι Αχαιοί και οι Αιολείς μετανάστευσαν νοτιότερα, υπό την πίεση των Βρυγών. Αυτό οδήγησε σε νέα μετανάστευση νοτιότερα κατά τον 11ο αιώνα π.Χ. που έμεινε γνωστή ως κάθοδος των Δωριέων.στην πρώτη χιλιετία π.Χ. στην περιοχή υπήρχε βασίλειο
2., Καλάις και Ζήτης.
Κατά την Ελληνική μυθολογία, στο Βόρα στο σημερινό Καιμακτσαλάν που βρίσκεται στο Βορειοανατολικό άκρο της Π.Ε.της Φλώρινας κατοικούσε ο Βορέας, ενώ κατά τον Ελλάνικο, ο Βορέας ήταν η προσωποποίηση του όρους Βόρα της Μακεδονίας. Οι δυο γιοι του Βορέα, Καλάις και Ζήτης πήραν μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία ως Αργοναύτες.
2α .Ζήτης
Με το όνομα Ζήτης στην ελληνική μυθολογία είναι γνωστός ο ένας από τους Βορεάδες. Πατέρας του ήταν ο Βορέας . Αδέλφια του ήταν ο Κάλαϊς, η Κλεοπάτρα και η Χιόνη. Ο Ζήτης και ο Κάλαϊς ήταν ονομαστοί για την ικανότητά τους να διασχίζουν με μεγάλες ταχύτητες τους αιθέρες, καθώς ήταν κι αυτοί φτερωτοί όπως και ο πατέρας τους. Ο Υγίνος γράφει, ότι οι φτερούγες τους ήταν κολλημένες στα πόδια τους και ότι τα μαλλιά τους ήταν γαλανά, ενώ αλλού ο ίδιος γράφει πως είχαν φτερά και στο κεφάλι τους.
2β.Καλάις
Αδελφός του Ζήτη, επίσης, πτερωτός. Αναφέρονταν ως ωραίοι και ευκίνητοι αέρινοι ήρωες. Τόσο ο Καλάις, όμως, όσο και ο αδελφός του Ζήτης φονεύθηκαν από τον Ηρακλή, στην Τήνο.
Αργοναύτες από την Καστοριά
Οι Διόσκουροι Κάστωρ & Πολυδεύκης
To όνομα της πόλης της Καστοριάς κατά μια εκδοχή οφείλεται στον Κάστορα, που ήταν ένας από τους Διόσκουρους καθώς στην τοπική μυθολογία αναφέρεται ,πως η πόλη κτίστηκε το 840 π.Χ. από τον αδελφό του Πολυδεύκη, μετά από χρησμό,που έλαβε από το Μαντείο των Δελφών.
Μάλιστα, στην παράδοση γίνεται αναφορά και στο σπήλαιο που υπάρχει στην Καστοριά και τον δράκοντα, που αντιμετώπισε ο Πολυδεύκης μέσα στο σπήλαιο
