«Ότι είναι παρελθόν είναι πρόλογος……»
Ουίλιαμ Σαίξπηρ.
Οι λιγνιτικές περιοχές που υποβαθμίζονται για δεκαετίες να τροφοδοτήσουν με ηλεκτρική ενέργεια την ανάπτυξη της οικονομίας, σήμερα μαστίζονται από την ανεργία και το μέλλον τους είναι άδηλο.
Για επτά δεκαετίες σκάβοντας τα σπλάχνα της Μακεδονικής γης, μολύνονταν ο αέρας, στέρευε το νερό, άλλαζε ο τρόπος ζωής και μεταμορφώνονταν το τοπίο.
Τοπίο, που πάνω του στηρίχθηκε η ανάπτυξη, η πρόοδος και η αύξηση του βιοτικού επιπέδου ολόκληρης της χώρας απ’ άκρη σ’ άκρη.
Χωρίς καμία προεκλογική αναφορά και εντελώς απροειδοποίητα ο Πρωθυπουργός, από το βήμα του ΟΗΕ εξήγγειλε το κλείσιμο των ατμοηλεκτρικών σταθμών και τον ξαφνικό θάνατο των λιγνιτοφόρων περιοχών αιφνιδιάζοντας ακόμη και τους συνεργάτες του.
Αν ανατρέξει κανείς στις εφημερίδες των τελευταίων μηνών αμέσως μετά τις εκλογές θα δει πως βρίθουν άρθρων με τίτλους όπως:
Παιγνίδι για μεγάλους παίκτες στην ενέργεια ,επενδύσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων σε φυσικό αέριο και ΑΠΕ.
Νίκη κατά Κράτος του Φυσικού αερίου.
Πόλος έλξης για εγχώριους και ξένους επενδυτές η ενέργεια κλπ.
Με βάση τα παραπάνω
Είναι ηλίου φαεινότερη η στόχευση του Πρωθυπουργού και της πολιτικής του.
Η περιοχή οφείλει να αγωνισθεί για να αποτρέψει τη βίαιη αποβιομηχάνιση – όπως άλλωστε το έκανε αποτελεσματικά και στο παρελθόν – και είναι αδήριτη ανάγκη να σχεδιάσει άμεσα το μέλλον της.
Ένα σχέδιο που να αφορά τις επόμενες γενιές.
Είμαστε ο παλιός κόσμος και έχουμε τα παλιά υλικά στο μυαλό μας και ένα συγκεκριμένο τρόπο που σκεπτόμαστε.
Σε ένα θαυμαστό, ρευστό, νέο κόσμο, όπου η τεχνητή νοημοσύνη και οι υπόλοιπες εκθετικές τεχνολογίες ήδη ανατρέπουν τα δεδομένα σε πολλούς κλάδους της οικονομίας, εμείς δεν μπορούμε παρά να αναζητήσουμε τρόπους για να πρωταγωνιστήσουμε στις νέες εξελίξεις.
Κάποτε τα σήματα της προόδου σημαίνονταν από το πλήθος των καμινάδων .
Σήμερα μετά τους διάφορους οικονομικούς και άλλους μετασχηματισμούς, οι καμινάδες χωρίς καπνό, δηλούν αργούσες βιομηχανίες που περιμένουν να τις αναδείξουμε σε πολιτισμικό αγαθό, ζώνες καινοτομίας, χώρους τεχνολογίας και μοχλό μιας νέας οικονομικής ανάπτυξης με άλλους στόχους, άλλα κίνητρα και άλλο νόημα.
Η ΔΕΗ έχει υποχρέωση να αποκαταστήσει όλους τους χώρους των Ορυχείων και Σταθμών και αυτό άλλωστε είναι το πρώτο μεγάλο σχέδιο γέφυρα για να περάσουμε όσο πιο ανώδυνα από την παλιά στη νέα εποχή.
Το Κράτος οφείλει να δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για να γίνει η περιοχή ελκυστική σε επενδυτικά κεφάλαια και να στηρίξει όλους τους φορείς που θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο,όπως π.χ. το Πανεπιστήμιο και τα Σχολεία.
Ο κάθε τόπος έχει τη δική του ψυχή και το δικό του μύθο, δική μας ευθύνη να τον αφηγηθούμε.
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΒΑΚΩΝΑΚΗ – ΧΑΪΔΟΥ
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
Πρώην Νομαρχιακή και Δημοτική Σύμβουλος
