Το κράτος των Τραπεζιτών – Γράφει ο Βασίλης Μαρκόπουλος

Του Βασίλη Μαρκόπουλου:

Οι πολίτες είναι πελάτες των Τραπεζών κι ο καθένας επιλέγει την Τράπεζα που θέλει να συνεργασθεί μαζί της .Τί είδους συνεργασία δηλαδή που δέχεσαι υποχρεωτικά αυτά που η ίδια επιβάλλει !!!. Κι αν δεν συμφωνεί , αλλάζει απλά Τράπεζα , όπου θα συναντήσει την ίδια συμπεριφορά.Οι Τραπεζίτες δεν είναι υποχρεωτικό να διαθέτουν δικά τους κεφάλαια , αλλά διαχειρίζονται χρήματα των καταθετών και οι καταθέσεις αποτελούν το μετοχικό κεφάλαιό τους. Οι Τραπεζίτες δεν είναι φουκαράδες, είναι άνθρωποι της Ελίτ και οικονομική επιφάνεια καλή , με πολύ καλές οικονομικές γνώσεις.

Οι Τράπεζες τα τελευταία χρόνια της κρίσης και στο όνομα της δε χορηγούν επιτόκια στις καταθέσεις και τις εκμεταλλεύονται χωρίς καμιά ανταπόδοση. Στις συναλλαγές των πελατών επιβάλλουν προμήθειες με το έτσι θέλω , χωρίς να ρωτήσουν τον πελάτη , τον ενημερώνουν με ψιλά γράμματα που κανείς δεν μπορεί να τα διαβάσει ή κι αν τα διαβάσει δε μπορεί να κάνει τίποτα , έτσι θα υποκύψει και θα πληρώσει την προμήθεια , την οποία η Τράπεζα αφαιρεί αυτόματα από το λογαριασμό. Τα έσοδα των Τραπεζών προέρχονται από τους τόκους και τις προμήθειες. Τα έσοδα από τους τόκους μειώθηκαν λόγω των πολλών κόκκινων δανείων. Απομένει μόνο το έσοδο από τις προμήθειες και το πεδίο δράσης τους το θεωρούν « ξέφραγο αμπέλι ».

Φυσικά για να επιβάλλουν τις προμήθειες στηρίζονται σε παραθυράκια νομοθετικά που τα άνοιξε η πολιτική εξουσία μέσω της Βουλής. Δε Θέλει να τους ελέγξει στο όνομα της κοινωνικής τους αποστολής, ανέχεται τη πρακτική τους είτε νόμιμη είναι είτε καταχρηστική. Ετσι βλέπουμε : α) Με χρήματα των φορολογουμένων τις ανακεφαλαιοποίησε δυο και τρείς φορές , β) Ανέχεται τις εθελούσιες εξόδους των υπαλλήλων τους που κατά καιρούς ενεργούν στο όνομα της μείωσης του λειτουργικού τους κόστους χωρίς να αποπληρώνουν τις κενές θέσεις ,γ) Παραβιάζουν τα ωράρια εργασίας και την εργατική νομοθεσία , δ) Εντατικοποιούν την εργασία των υπαλλήλων τους , αφού λιγότεροι υπάλληλοι καλούνται να παράξουν περισσότερη δουλειά , ε) Οι πολίτες ωθούμαστε να εκπληρώνομε τις συναλλαγές μας ( και την πληρωμή των φόρων ) μέσω του Τραπεζικού συστήματος , στ) στεκόμαστε με τις ώρες στις ουρές για να εξυπηρετηθούμε κι αυτό μας το στήσιμο το πληρώνουμε και ούτω καθεξής.

Η πρακτική των Τραπεζών στις προμήθειες πρέπει να ρυθμίζεται από συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο , το οποίο οι ελεγκτικές αρχές θα παρακολουθούν την εφαρμογή του : Αν , πότε , πώς , πόσο και τί θα επιβάλλουν . Δεν είναι λύση να περιμένουμε την καλή τους θέληση , αν και πότε ευαρεστηθούν να κάνουν κάποιες παραχωρήσεις , σα να μας κάνουν χάρη. Η πολιτική εξουσία είναι υποχρεωμένη να προστατέψει τους καταθέτες που είναι οι πολλοί κι όχι να χαϊδεύει τους Τραπεζίτες που είναι οι λίγοι.