Κριτική από θεατή που παρακολούθησε την παράσταση «Το Τάβλι» από το ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης

Είναι ο γιαλός στραβός ή στραβά αρμενίζουμε;

Καλοκαίρι. Τελευταίο βράδυ Κυριακής Ιουνίου.

Είπαμε η παρέα να απολαύσουμε τη βραδιά σε ένα διαφορετικό περιβάλλον. Μέσα στο περιαστικό δάσος της πόλης, παρακολουθώντας την παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης Τα τάβλι. Το είχαμε προγραμματίσει. Το περιμέναμε, από την πρώτη στιγμή που μάθαμε για την παράσταση.

Και μάλιστα από το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. μας.

Το θέατρο δεν γέμισε αλλά η εικόνα στις κερκίδες ήταν αξιοπρεπής.

Με το που περάσαμε τον έλεγχο των εισιτηρίων και καθίσαμε, βλέποντας το σκηνικό απορήσαμε. «Που είναι το υπόλοιπο σκηνικό»; Αναρωτήθηκε φίλη από την παρέα.

Δεν πειράζει είπαμε. Θα μας αποζημιώσει η ίδια η παράσταση.

Η παράσταση άρχισε στις 9:30.

Μετά από 15 λεπτά παράστασης αρχίσαμε να κοιτιόμαστε και να αναρωτιόμαστε.

Είπαμε θα εξελιχθεί στη συνέχεια και θα μας «ξυπνήσει».

Πέρασε μισή ώρα παράστασης. Παρατηρώντας και άλλους θεατές τριγύρω, έβλεπα άλλους να ξύνονται άλλους να χασμουριούνται και πολλούς να δυσανασχετούν.

Συνειδητοποίησα τότε, όσο κι αν δεν ήθελα να το παραδεχτώ μέσα μου, ότι έκανα υπομονή. Και δυστυχώς, το ίδιο έκανε και όλη η παρέα. Υπομονή να μην σηκωθούμε και φύγουμε πριν το τέλος της παράστασης, προσβάλλοντας τους ηθοποιούς αλλά και τους άλλους θεατές (αν και είμαι βέβαιος ότι το θέμα ήταν ποιος θα κάνει την αρχή).

Ευτυχώς κρατηθήκαμε, υπομείναμε και δεν φύγαμε πριν το τέλος της παράστασης.

Με τη συμπλήρωση μίας ώρας παράστασης ήρθε η «λύτρωση».

Σηκωθήκαμε ήσυχα και πήραμε το δρόμο της εξόδου.

Και αναρωτιόμασταν. Τι κάναμε; Τι παράσταση είδαμε;

Ήταν αυτή παράσταση αντάξια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. μας;

Ήταν παράσταση του κύρους και του επιπέδου του;

«Άχρωμη, άοσμη και άγευστη» άκουσα κάποιον να λέει από το κοινό.

Πολύ θα ήθελα να διαφωνήσω αλλά θα υποκρινόμουνα αν το έκανα.

Μου κακοφαίνεται περισσότερο, επειδή, μάλλον το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. μας, μας είχε «καλομάθει».

Με παραστάσεις, άλλες πολύ καλές και άλλες λιγότερο καλές, αλλά όλες με αξιοπρέπεια και σεβασμό στον θεατή.

Κάτι που τον τελευταίο καιρό, δυστυχώς, δυστυχέστατα, έχει εκλείψει.

Υ.Γ.
Περίμενα να έρθει η Παρασκευή, να έχουν τελειώσει οι παραστάσεις από την περιοχή μας. Για ευνόητους λόγους.

Πολίτης, θεατρόφιλη της πόλης