«Δεν ξεχνώ» είναι μία μεγάλη λέξη που πρέπει να την σεβόμαστε για να θυμόμαστε. Σημαίνει σέβομαι τη θυσία των προγόνων μου, καυτηριάζω την ενέργεια του τυράννου και αγωνίζομαι για να μην ξανα-υπάρξουν νέα θύματα. Η «λήθη» που επικαλούνται κάποιοι, κρύβει σκοπιμότητες και είναι εκ του πονηρού!
Τις «χαμένες» πατρίδες τις θυμόμαστε, για να παραμένουν στη μνήμη κάθε νέας γενιάς ζωντανές. Πεθαίνουν μόνον όταν αρχίσουμε να τις ξεχνάμε. Δεν είναι τυχαίο αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια με τα βιβλία της ιστορίας στη σχολική ύλη. Κόβουν και ράβουν την ιστορία μας, για να ξεχνάμε ό,τι σε “κάποιους” δεν αρέσει. Όσοι, όμως, συνηθίζουν στην Εθνική Αμνησία τελικά παθαίνουν χρόνια αμνησία και δεν αιφνιδιάζονται ούτε από έθνη που είναι καταδικασμένα να χαθούν!
Η γενοκτονία Αρμενίων και Ποντίων δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός και ούτε σκέψη (αρχικά) των Τούρκων. Ο Κεμάλ δημιουργούσε τη νέα Τουρκία και δεν θα ανεχόταν μειονότητες που θα του δημιουργούσαν προβλήματα. Ήθελε ομοιογένεια στο νέο κράτος. Πίσω όμως από τη νέα Τουρκία ήταν οι Γερμανοί. Αυτοί κατέστρεψαν τον ελληνισμό της Τουρκίας και ήταν οι εγκέφαλοι της γενοκτονίας Αρμενίων και Ποντίων. Οικονομικοί οι λόγοι για ό,τι έγινε. Οι Έλληνες κυριαρχούσαν εμπορικά στην Τουρκία και στην εμπορική του πρόοδο ο ελληνισμός δε συναντά κανένα εμπόδιο μέχρι το 1900.
Σημειώνει ο Μιχ. Ροδάς -επίτροπος της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη- στο βιβλίο του πως “η Γερμανία κατέστρεψε τον ελληνισμόν της Τουρκίας… Έως το 1900 ο Τούρκος εξακολουθεί τον ύπνον του. Αρκεί εις τον χωρικόν η εργασία των αγρών. Ο υπάλληλος έχει εξασφαλίσει τα της ζωής του με το “μπαξίσι” και ο μπέης έχει το τακτικόν εισόδημα των τσιφλικίων. Από αιώνων ο Έλλην της Τουρκίας συναλλάσσεται αρμονικώτατα με τον Άγγλον και τον Γάλλον, προμηθεύεται από τας μεγάλας αγοράς της Αγγλίας και της Γαλλίας πλείστα είδη και ενισχύεται διαρκώς εις την επικράτησίν του…”.
Με απλά λόγια, οι Έλληνες κρατούσαν όλο το εμπόριο στα χέρια τους και συνεργάζονταν χωρίς πρόβλημα με τους Τούρκους. Τα πράγματα όμως άλλαξαν μετά το 1900 διότι άλλαξαν οι εμπορικές συνθήκες.
Παρουσιάζεται τώρα η Γερμανία που θέλει να πάρει όλο το εμπορικό κομμάτι στα χέρια της. Θέλει να διώξει από την περιοχή Αγγλία και Γαλλία. Γράφει ο Μιχ. Ροδάς: «Αι εμπορικαί συνθήκαι μετά το 1900 μετεβλήθησαν, διότι εις την ανατολήν ενεφανίσθη δεινός συναγωνιστής, ακατάβλητος, εφοδιασμένος με όλα τα μέσα του πολέμου, προγραμματιστής και ικανός δι έντιμον ή μη εμπορικόν πόλεμον. Ο Γερμανός εξεστράτευσε με την εντολή της εξοντώσεως και με την σημαίαν της επικράτησεως εν Τουρκία, πολιτικής και εμπορικής, αντί πάσης θυσίας…
Έπρεπε να βαδίσει ο Γερμανός και να επεκτείνει την επικράτησίν του προς τα μέρη όπου από αιώνας εργάζονται τιμιότατα εκατομμύρια ανθρώπων. Και το σχέδιον της εξοντώσεως ετέθη εις εφαρμογήν, ο πόλεμος εκηρύχθη αμείλικτος εκ μέρους αυτού του αυτοκράτορος της Γερμανίας, ο οποίος μετεβλήθη εις παραγγελιοδόχον και εξεστράτευσε μέχρι της Ανατολής, καθ’ ην στιγμήν ο φίλος του Χαμήτ έχυνε ποταμούς αιμάτων χριστιανών. Αι χείρες Σουλτάνου και Γερμανού αυτοκράτορος κατά την απαισίαν και τραγικήν αυτήν στιγμήν, συνεσφίγγοντο αδελφικώτατα…”.
Καταστράφηκε ο ελληνισμός της Τουρκίας με γερμανικό σχεδιασμό, γιατί θέλουν να ελέγξουν τους εμπορικούς δρόμους. Συνέφερε το σχέδιο της εθνοκάθαρσης και την Τουρκία, για Εθνική ομοιογένεια στη νέα Τουρκία.
Να αναφέρουμε ένα ακόμη γεγονός σχετικά με την εθνοκάθαρση, όπως και αυτό αναφέρεται από τον Μιχ. Ροδά: «…αυτός ο αρχηγός της εν Τουρκία γερμανικής αποστολής -ο Λίμαν Φον Σάνδερς- περιοδεύουν ανά την Μικράν Ασίαν και αντιλαμβανόμενος την ευρωστίαν και την δύναμιν του Ελληνικού στοιχείου, δεν δίστασε να είπη προς τας Τουρκικάς Αρχάς, ενώπιον του Έλληνος Επισκόπου ακόμα διά τους Έλληνας: “αυτούς εδώ τι τους φυλάτε;”. Βλέπων δε ο αυτός Γερμανός τους ελληνικούς ναούς με τα κωδωνοστάσια και τα ελληνικά σχολεία, είπε δεικνύων αυτά προς τας Τουρκικάς Αρχάς: «ενόσω αφήνετε αυτά εδώ, σεις θα είσθε είλωτες των Ελλήνων».
Είναι ξεκάθαρες οι εντολές των Γερμανών. Φωτιά και τσεκούρι. Η γενοκτονία λοιπόν έχει ονοματεπώνυμο και είχε πίσω της οικονομικά συμφέροντα για τη Γερμανία και για την Τουρκία καθαρό κράτος από μειονότητες!
Η γενοκτονία δεν φτάνει να αναγνωρίζεται από την Ελλάδα μόνον. Πρέπει να γίνει διεθνής αναγνώριση από τον ΟΗΕ. Όπως έλεγε μία γερόντισσα, που μικρό παιδί έφυγε από την καιόμενη Σμύρνη, «τα απογεύματα που δύει ο ήλιος, αντικρύζω στο βάθος της θάλασσας τα κόκκινα βουνά της Ανατολής και ο νους μου γυρνάει εκεί. Σκιρτά η καρδιά μου και έχω ακόμη την ελπίδα της επανόδου σε εκείνα τα χώματα…» και σιγοτραγουδούσε δακρύζοντας «Πάλε με χρόνους με καιρούς, πάλε δικά μας θάνε…”.
Αγάπη Καλαϊτζή, Φιλόλογος
Υποψήφια δημοτική σύμβουλος με τον Ευάγγελο Σημανδράκο και το συνδυασμό «Κοζάνη Μπροστά»
