Της Ελένης Δεληβοριά:
Για τους απανταχού μπουχτισμένους-αγανακτισμένους με τα προσωπικά τους, τα οικονομικά τους, τα επαγγελματικά τους, με τη ζωή τους βρε αδερφέ, αποφάσισα να παρουσιάσω μια λίστα με ρήματα και εκφράσεις σε χρόνο αόριστο στην πλειοψηφία τους, μήπως βοηθήσω έστω και στο ελάχιστο στην έκφραση της αγανάκτησης, της κούρασης ή και του θυμού και ξορκίσουμε έτσι μαζί το κακό έστω και λίγο.
Σκοπός μου είναι (με χιούμορ πάντα) να αποκτήσει ο μπουχτισμένος το μίνι λεξικό του, να έχει δηλαδή στη διάθεσή του έναν οδηγό τη στιγμή της αγανάκτησης, τη στιγμή που ενδεχομένως να έχει ξεμείνει από λόγια…
Γιατί ο αγανακτισμένος πρέπει να ξέρει πως υπάρχει ποικιλία ρημάτων και εκφράσεων, σε ένα πλαίσιο κόσμιας και πολιτισμένης έκφρασης πάντα και να μπορεί να εκφραστεί ποικιλοτρόπως τη στιγμή της σύγχυσης. Γιατί άλλο πράγμα είναι να πει κανείς: «Τελείωσε η υπομονή μου κι απογοητεύτηκα ύστερα από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες» και άλλο να πει: «Γκαγκάνιασα!». Διαλέγεις και παίρνεις!
Ξεκινάμε με αλφαβητική σειρά. Μπουχτισμένοι όλου του κόσμου εκφραστείτε!
Α. Αγανάκτησα. Απηύδησα. Απόκαμα από τα βάσανα.
Β. Βαρέθηκα. Βγήκα από τα ρούχα μου! Βρε τι έχω πάθει!
Γ. Γαγάνιασα ή γκαγκάνιασα!
Δ. Δεινοπάθησα. Δεν αντέχω. Δεν βαστώ. Δεν το βαστά άλλο η ψυχή μου! Δυσφόρησα.
Ε. Είδα κι απόειδα. Εξαντλήθηκε η υπομονή μου! Έφαγα τα λυσσιακά μου/ τα συκώτια μου. Έφτασα στα όριά μου/στο αμήν/στο νυν και αεί /στο μη περαιτέρω. Έχασα και την τελευταία στάλα της υπομονής μου.
Ζ. Ζορίστηκα στον έσχατο βαθμό! Ζοχαδιάστηκα!
Η. Ήρθα στο αμήν/ στα όριά μου/στο έσχατο της αντοχής μου.
Θ. Θέλω να πιώ όλο το Βόσπορο! (δεν βρήκα κάτι που να προσεγγίζει με καλύτερο τρόπο το συναίσθημα της αγανάκτησης, προτάσεις δεχτές)
Ι. Ιιιιιιιι…(είναι και το επιφώνημα ένας τρόπος έκφρασης και μάλιστα ισχυρού συναισθήματος!)
Κ. Κι ύστερα λένε φταίει ο φονιάς! Κυριεύτηκα από αγανάκτηση/θυμό…
Λ. Λάλησα!
Μ. Μαρτύρησα. Με έπνιξε το δίκιο. Μου τη βάρεσε/την έδωσε! Μπαΐλντισα. Μπάφιασα. Μπεζέριασα ή μπεζέρισα. Μπούχτισα.
Ν. Να πάρει η ευχή (προαιρετικά προτείνεται και η επανάληψη του «να πάρει» στο τέλος).
Ξ. Ξάναψα. Ξεπατώθηκα. (οφείλω να ομολογήσω πως χρησιμοποιούνται και σε άλλες περιπτώσεις πέραν της αγανάκτησης, όμως αν έχετε να προτείνετε κάτι καλύτερο κάντε το!)
Ο. Οϊμέ! Οργίστηκα.
Π. Παροργίστηκα. Πήρα ανάποδες! Πιέστηκα στον έσχατο βαθμό.
Ρ. Ράκος έχω. γίνει!
Σ. Σήκωσα αντάρτικο. Συφιλιάστηκα.
Τ. Τα είδα όλα! Τα πήρα στο κρανίο/στην κράνα. Τελείωσαν τα όρια της αντοχής μου/υπομονής μου. Την είδα ανάποδα. Τσατίστηκα.
Υ. Υπομονή τέλος!
Φ. Φουρκίστηκα.
Χ. Χάθηκε και η τελευταία στάλα της υπομονής μου!
Ψ. Ψιτ! Υπομονή τέλος λέμε!
Ω. Ως εδώ και μη παρέκει!
Η Ελένη Δεληβοριά γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη, όπου και κατοικεί. Είναι απόφοιτη του προγράμματος «Σπουδές στον Ευρωπαϊκό Πολιτισμό» της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών, του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου και τελειόφοιτη του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών στη Δημιουργική Γραφή, με κατεύθυνση τη Συγγραφή, του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Εργάζεται ως καθηγήτρια αγγλικών στον ιδιωτικό τομέα από το 2000. Παράλληλα τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη συγγραφή. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί στο fractalart.gr, τοβιβλίο.net, 121 Λέξεις, lifo.gr, λεξητανίλ, φρέαρ, καθώς επίσης και σε τοπικά έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα.
