“ Η απώλεια ποσοστού της Εξισωτικής Αποζημίωσης στους κτηνοτρόφους είναι εθνική επιλογή. ”
Κατά την εφαρμογή του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 και την πληρωμή της Εξισωτικής Αποζημίωσης, για πρώτη φορά το έτος 2016 από το Β Πυλώνα, οι κτηνοτρόφοι βίωσαν την απώλεια σημαντικών κονδυλίων.
Οι πραγματικοί δικαιούχοι της ορεινότητας των περιοχών υπέστησαν μειώσεις της τάξεως του 50%.
Μετά από επανειλημμένες οχλήσεις από το 2016 στο ΥΠΑΑΤ για το ύψος ενίσχυσης κατά στρέμμα βοσκοτόπου, αλλά και την μέγιστης εντασσόμενης έκτασης ενίσχυση που είναι τα 30 Ηα ,οι απαντήσεις των αρμοδίων Υπουργών μας παρέπεμπαν στις Ενωσιακές Διατάξεις και τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς.
Μετά την απάντηση από τiς Βρυξέλλες γίνεται κατανοητό ότι η απώλεια της Εξισωτικής Αποζημίωσης στους κτηνοτρόφους είναι εθνική επιλογή. Οι δράσεις για την Εξισωτική Αποζημίωση πρέπει να είναι άμεσες για την διόρθωση του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020. Η δυνατότητα παρέμβασης και διόρθωσης του ΠΑΑ ήταν και παραμένει ακόμη εφικτή.
Συγκεκριμένες και ουσιώδεις πρέπει επίσης να είναι οι παρεμβασεις στην ΚΑΠ 2021-2027 για να αποφευχθούν αντίστοιχα λάθη, όπως αναφερεται διεξοδικά στην απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η βίαιη απώλεια εισοδήματος σε συνδυασμό με τις εξευτελιστικές τιμές σε γάλα και κρέας οδηγούν τον κλάδο σε αφανισμό. Δυστυχώς, οι παραπάνω ενέργειες αθροιστικά επιταχύνουν την εξαφάνιση της Κτηνοτροφίας στην Ελλάδα.
Για ενημέρωση προς κάθε κατεύθυνση παρατίθενται αυτούσιες οι ενέργειες που έχουν προηγηθεί.
Συγκεκριμένα παρατίθεται η ερώτηση που υποβλήθηκε στην Ευρωβουλή:
Θέμα: Αδικίες στους πραγματικούς Έλληνες κτηνοτρόφους
Κατά την υλοποίηση του Μέτρου 13 «Ενισχύσεις σε περιοχές που χαρακτηρίζονται από φυσικά ή άλλα ειδικά μειονεκτήματα», του Ελληνικού Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020, οι πραγματικοί Έλληνες κτηνοτρόφοι βίωσαν μια άνευ προηγουμένου μείωση της τάξεως του 50%. Για παράδειγμα, κτηνοτρόφοι που το 2014 λάμβαναν αποζημίωση 5 000 ευρώ, είδαν την αντιστάθμιση του εισοδήματός τους να καταλήγει το 2016 στα 2 650 ευρώ.
Σύμφωνα με το άρθρο 49 του κανονισμού 1307/2013, τα κράτη μέλη δύνανται να επανεξετάσουν την απόφασή τους από 1ης Ιανουαρίου 2017 για την ενίσχυση των περιοχών με φυσικούς περιορισμούς.
Ερωτάται η Επιτροπή:
1) Η Ελλάδα, που διαπίστωσε την αδικία που υπέστησαν οι κτηνοτρόφοι της κατά την ενίσχυση της εξισωτικής αποζημίωσης, προέβη σε τροποποίηση του φακέλου; Υπάρχει δυνατότητα διόρθωσης και επανεξέτασης σήμερα, δυο χρόνια πριν από τη λήξη του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020;
2) Υπάρχει δυνατότητα, εντός του συγκεκριμένου μέτρου, ορισμού διαφορετικών τιμών ενίσχυσης μεταξύ βοσκοτόπων και αρόσιμων εκτάσεων, ώστε να αποκατασταθεί η αδικία στους πραγματικούς κτηνοτρόφους;
3) Θα ληφθούν υπόψη οι συγκεκριμένες ανισότητες στην κατανομή κονδυλίων για το σχετικό μέτρο στη νέα ΚΑΠ 2021-2027;
http://www.europarl.europa.eu/doceo/document/E-8-2019-000751_EL.html
Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει ως εξής:
‘ EL
E-000751/2019
Απάντηση του κ. Hogan
εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
(25.3.2019)
Η Επιτροπή θα ήθελε να διευκρινίσει ότι η Ελλάδα δεν χορηγεί ενισχύσεις για περιοχές με φυσικά μειονεκτήματα, σύμφωνα με τα άρθρα 48 και 49 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1307/2013.
Για την περίοδο 2014-2020, το ελληνικό πρόγραμμα αγροτικής ανάπτυξης (ΠΑΑ) στηρίζει περιοχές που αντιμετωπίζουν φυσικά ή άλλα ειδικά μειονεκτήματα, σύμφωνα με τα άρθρα 31 και 32 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1305/2013.
Η μείωση του ποσού των ενισχύσεων, στην οποία αναφέρεται ο κ. βουλευτής, εν μέρει οφείλεται στην αλλαγή των ποσών στήριξης των περιοχών με φυσικά μειονεκτήματα, που επήλθε με τροποποίηση του ΠΑΑ, κατόπιν αιτήματος της αρμόδιας διαχειριστικής αρχής.
Προτάσεις για τροποποίηση στοιχείων του ΠΑΑ μπορούν να υποβληθούν προς έγκριση στην Επιτροπή έως το τέλος της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου, σύμφωνα με τους κανόνες, τους περιορισμούς και τις διαδικασίες που περιγράφονται στη σχετική νομοθεσία για την αγροτική ανάπτυξη.
Εφόσον αιτιολογείται δεόντως, η Ελλάδα θα μπορούσε να προτείνει τροποποίηση του οικείου ΠΑΑ προκειμένου να διαφοροποιηθεί το επίπεδο των ενισχύσεων για τις περιοχές με φυσικά μειονεκτήματα, με γνώμονα τη σοβαρότητα των μόνιμων μειονεκτημάτων που έχουν προσδιοριστεί και τα διαφορετικά συστήματα γεωργικής εκμετάλλευσης (π.χ. καλλιέργειες ή κτηνοτροφία).
Οι νομοθετικές προτάσεις για τη μεταρρύθμιση της κοινής γεωργικής πολιτικής (ΚΓΠ), που επί του παρόντος βρίσκονται στη διαδικασία της διοργανικής λήψης αποφάσεων, παρέχουν στα κράτη μέλη τη βάση για τον σχεδιασμό των αντίστοιχων στρατηγικών τους σχεδίων για την ΚΓΠ, σύμφωνα με τις ειδικές ανάγκες των γεωργών και των αγροτικών κοινοτήτων τους. Οι ενισχύσεις για φυσικά ή άλλα ειδικά ανά περιοχή μειονεκτήματα περιλαμβάνονται στην πρόταση για τους πιθανούς τύπους παρέμβασης στο πλαίσιο της αγροτικής ανάπτυξης. ‘
Φωλίνας Μ. Αθανάσιος
Γεωπόνος Αγροτικού Συνεταιρισμού Γρεβενών
