Φίλες και φίλοι
Η 8η Μάρτη, έρχεται τραγικά να θυμίσει ότι μετά από τόσα χρόνια, συνεχίζουμε να παλεύουμε για τα ίδια προβλήματα, με τα ίδια αιτήματα.
Το σύνθημα “γυναίκα βγές μπροστά” έχει ουσιαστικά περιεχόμενο, μόνο αν υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες των γυναικών εργατουπαλλήλων, των μισθωτών, των επιστημόνων, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτισσών, των ανέργων, των συνταξιούχων γυναικών, των φοιτητριών, των νέων μητέρων, των γυναικών προσφύγων – μεταναστριών.
Κι αυτό γιατί το κράτος απαλλάχτηκε από την ευθύνη της κοινωνικής πολιτικής και ρίχνει το βάρος της φροντίδας των παιδιών, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ, του νοικοκυριού στις πλάτες των γυναικών. Όλα τα μέτρα που προωθούνται κατακερματίζουν τη ζωή της γυναίκας. Οι πλευρές εργασία – μητρότητα και οικογένεια – δουλειές του σπιτιού προβάλλονται αποσπασμένα το ένα από το άλλο και όχι ως δικαιώματα που δεν πρέπει να έρχονται σε αντίθεση το ένα με το άλλο.
Συνεχίζεται η πολιτική που χτίζεται πάνω στα θεμέλια των δικών μας τσακισμένων δικαιωμάτων. Η “μεταμνημονιακή εποχή” χτίζεται πάνω στους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους που παραμένουν σε ισχύ. Οι γυναίκες δεινοπαθούν μεταξύ ανεργίας και ευέλικτης εργασίας χωρίς δικαιώματα, υφίστανται την εργοδοτική τρομοκρατία και αντιμετωπίζουν την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας και δίνουν μάχη να τα βγάλουν πέρα με μισθούς και συντάξεις πείνας καθώς και με τη φορολεηλασία. Εφαρμόζεται ο μνημονιακός νόμος Βρούτση που κατάργησε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ανακυκλώνεται η ακραία φτώχεια και πανηγυρίζουν για τα λίγα ευρώ παραπάνω στον κατώτατο μισθό.
Το επόμενο διάστημα ενόψει των εκλογών θα ενταθεί η ενορχηστρωμένη προσπάθεια προς τις γυναίκες προκειμένου να εγκλωβιστούν στη λογική του μικρότερου κακού.
Τα τελευταία 41 χρόνια η ΟΓΕ έχει τη δική της συμβολή στην οργάνωση χιλιάδων γυναικών ανά την Ελλάδα, στη συνειδητοποίηση της σχέσης της γυναικείας ανισοτιμίας και της μη ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών σε σχέση με την καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Στην Ελλάδα το ποσοστό των εργαζομένων γυναικών είναι 41,7%.
Το ποσοστό των γυναικών που συνδικαλίζονται είναι 12,5%. Ποιο δύσκολη είναι η κατάσταση στην ύπαιθρο. Μόλις τα δύο τελευταία χρόνια υπήρξε γυναικεία συμμετοχή στους αγροτικούς συλλόγους, στα μπλόκα των αγροτών, στις Πανελλαδικές συσκέψεις που αποφασίζουν για την πορεία του αγώνα.
Ο Σύλλογος Γυναικών Πτολεμαΐδας (μέλος της ΟΓΕ), καλεί τις εργαζόμενες, τις αυτοαπασχολούμενες, τις αγρότισσες, τις άνεργες, τις νέες μητέρες να μη συμβιβαστούν με τη φτώχεια και τη μίζερη ζωή, να οργανωθούν στον σύλλογό μας και ποιο δυναμικά να δίνουμε το παρών στους αγώνες για να διεκδικήσουμε ποιο αποτελεσματικά ότι μας ανήκει.
8 ΜΑΡΤΙΟΥ 2019
Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚΕ για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα αγωνιστικής συμπόρευσης στις εργαζόμενες στο δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, στις άνεργες, στις επαγγελματίες, στις αγρότισσες, στις συνταξιούχους, στις νέες μητέρες, στις κοπέλες που βρίσκονται στα σχολεία, στις Σχολές Μαθητείας, στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ, στις μετανάστριες. Τις καλεί να συμπορευτούν με το ΚΚΕ που μάχεται για την απελευθέρωση των γυναικών από τα δεσμά των διακρίσεων και της εκμετάλλευσης, που πρωτοστάτησε με αγώνες και θυσίες χιλιάδων ηρωίδων. Τις καλεί να κάνουν ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά, μια νέα επιλογή, ακολουθώντας ένα διαφορετικό δρόμο: Το δρόμο της ελπίδας, της πάλης για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα στην εργασία, στην κοινωνική στήριξη της μητρότητας, της εργατικής – λαϊκής οικογένειας, στο δημιουργικό ελεύθερο χρόνο, με βάση τις δυνατότητες που υπάρχουν στον 21ο αιώνα.
Οι πολλαπλές εκλογικές μάχες είναι ευκαιρία να ενισχυθούν οι προϋποθέσεις, ώστε να γίνει πιο μαζική και δυναμική η αντεπίθεση, με τη συμμετοχή και των γυναικών. Για να μπουν εμπόδια στο νέο γύρο της αντιλαϊκής θύελλας που προετοιμάζεται για τη στήριξη των επιχειρηματικών κολοσσών στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης. Η ψήφος στο ΚΚΕ επιστρέφει στο λαό και το κίνημά του, γίνεται δική του δύναμη. Ένα ισχυρό ΚΚΕ σε όλες τις κάλπες σημαίνει ότι δυναμώνει το ρεύμα των αγωνιστών και αγωνιστριών που δεν συμβιβάζονται με τη ζωή με ελάχιστα δικαιώματα, με ευκαιριακές παροχές, που παλεύουν για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στην κοινωνία.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού μπορεί να δώσει ισχυρό πλήγμα στις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές που στήνονται για να χειραγωγήσουν τη στάση και τελικά την ψήφο των γυναικών. Σήμερα οι εργαζόμενες και άνεργες γυναίκες έχουν συγκεντρώσει πλούσια κοινωνική και πολιτική πείρα από τα ψεύτικα διλήμματα, που ξανασερβίρονται με νέο μανδύα, δήθεν για την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών. Το δίλημμα “εργασία ή οικογένεια” οδήγησε στις “ευέλικτες” εργασιακές σχέσεις με σπαστά και ακανόνιστα ωράρια, σε μισό μισθό, σε μισή ζωή, σε έλλειψη μέτρων προστασίας της μητρότητας από το κράτος.
Σήμερα, η ΕΕ και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, όπως και οι προηγούμενες της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ εκβιάζουν και επιβάλλουν στις γυναίκες να θυσιάσουν τα δικαιώματά τους στο όνομα των “ίσων ευκαιριών” για άνδρες και γυναίκες και της “συμφιλίωσης επαγγελματικής και προσωπικής, οικογενειακής ζωής”. Να παραιτηθούν από το αίτημα ανάκλησης όλων των απωλειών που έφεραν τα μνημόνια, να συμφιλιωθούν με τη λογική των “κουπονιών”, των “εφάπαξ” επιδομάτων.
Σήμερα στήνονται νέα ψεύτικα και εκφοβιστικά δίπολα για να εγκλωβίσουν τη σκέψη των γυναικών. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ με την “πρόοδο και τη συντήρηση”, όσο και η ΝΔ με την “υπευθυνότητα και το λαϊκισμό”, επιχειρούν να κρύψουν ότι ενιαία υπερασπίζονται τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την αντιλαϊκή στρατηγική, που εξειδικεύεται σε Περιφέρειες και δήμους. Υπερασπίζονται την πολιτική που καταδικάζει τις γυναίκες στην ανασφάλεια της ανεργίας, στους μισθούς πείνας, στις πετσοκομμένες συντάξεις έως και την κατάργησή τους σε ορισμένες κατηγορίες, όπως στις χήρες, στο σμπαράλιασμα της προσωπικής και οικογενειακής ζωής. Κανένα κόμμα, καμιά κυβέρνηση, που εξυπηρετεί τα μονοπώλια, το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ δεν μπορεί να έχει προοδευτική πολιτική, όπως και αν αυτοπροσδιορίζεται. Οι δυνάμεις αυτές έχουν παρελθόν και ιστορία σε βάρος του λαού και των γυναικών, δεν πρέπει να τους δοθεί συγχωροχάρτι.
Σύγχρονο και προοδευτικό είναι η ισότιμη συμμετοχή όλων των γυναικών στην κοινωνική εργασία, με βάση το αντικείμενο ειδίκευσης, με σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας και λιγότερες ώρες δουλειάς, με αυξήσεις σε μισθούς, στις συντάξεις, μέτρα για την προστασία της μητρότητας, του γυναικείου οργανισμού στο χώρο εργασίας, με άδειες μητρότητας για όλες τις εργαζόμενες. Σύγχρονο είναι να δίνεται επίδομα άδειας μητρότητας 2 μήνες πριν και 6 μήνες μετά τον τοκετό στις αυτοαπασχολούμενες, στις αγρότισσες. Συντήρηση είναι μια θέση εργασίας να μοιράζεται σε 2-3 εργαζόμενες και εργαζόμενους. Να απολύονται έγκυες, να εκβιάζονται οι νεοπροσλαμβανόμενες να καθυστερήσουν τη δημιουργία οικογένειας. Συντήρηση είναι στο όνομα της “ισότητας” των φύλων να μην υπάρχουν στο χώρο δουλειάς μέτρα υγείας και ασφάλειας, με βάση τον αναπαραγωγικό ρόλο της γυναίκας.
Σύγχρονο και προοδευτικό είναι να υπάρχουν μέτρα από το κράτος για κοινωνική στήριξη της μητρότητας, της οικογένειας και των αναγκών της στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, ώστε η γυναίκα πραγματικά ελεύθερα – δημιουργικά να αξιοποιεί τον ελεύθερο χρόνο της εκτός εργασίας. Συντήρηση είναι να γίνεται ατομική – οικογενειακή υπόθεση ό,τι θα έπρεπε να είναι κοινωνικό δικαίωμα.
Να ακριβοπληρώνουν οι γυναίκες τις αναγκαίες ιατρικές επισκέψεις και διαγνωστικές εξετάσεις, τα φάρμακα, τον προγεννητικό έλεγχο, τον παιδικό σταθμό, τη δημιουργική απασχόληση παιδιών, το εμβόλιο, τη λογοθεραπεία, την εργοθεραπεία, την ψυχολογική στήριξη, τη φροντίδα των ηλικιωμένων, των ΑμΕΑ. Να δίνεται το επίδομα τοκετού μόνο σε όσες γυναίκες γεννούν στο σπίτι, όπως έναν αιώνα πίσω, αντί για σύγχρονα δωρεάν μαιευτήρια κοντά στον τόπο διαμονής της εγκύου.
Σύγχρονο και προοδευτικό είναι η κοινή πάλη ανδρών και γυναικών για ισότιμα δικαιώματα στην εργασία, στην κοινωνική ζωή και δράση. Συντήρηση είναι η καλλιέργεια του ανταγωνισμού ανάμεσα στα φύλα, σπέρνοντας κάλπικες αξίες που οδηγούν στην εξίσωση προς τα κάτω τα εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα των γυναικών και των ανδρών.
Η ικανοποίηση των σύγχρονων δικαιωμάτων των γυναικών στο σύνολό τους δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη. Μόνο το ΚΚΕ τα διεκδικεί με συνέπεια και σταθερότητα. Η ενίσχυση του ΚΚΕ μπορεί να δώσει νέα πνοή στην εργατική – λαϊκή πάλη με πυξίδα τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες. Η συμμετοχή των γυναικών παντού, στα εργατικά σωματεία, στις ενώσεις επαγγελματιών, στους Αγροτικούς Συλλόγους και στους Γυναικείους Συλλόγους, αλλά και στα Δημοτικά, Περιφερειακά Συμβούλια, στο Κοινοβούλιο μπορεί να είναι ουσιαστική, να υπηρετήσει τα εργατικά – λαϊκά συμφέροντα με ένα δυνατό ΚΚΕ στις εκλογές και στις καθημερινές ταξικές μάχες.
Η ιστορική επέτειος της 8ης Μάρτη, που είναι αφιερωμένη στους σκληρούς απεργιακούς αγώνες των εργατριών και εργατών για ίσα μεροκάματα ανδρών και γυναικών, για ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς, για λιγότερες ώρες εργασίας, θυμίζει: Το πραγματικά προοδευτικό στην ιστορία των κοινωνιών, της ταξικής πάλης είναι να μην υποτάσσεσαι σε αρνητικούς συσχετισμούς, αλλά να παλεύεις για να τους αλλάξεις, για να προχωρήσει η κοινωνία μπροστά στο σοσιαλισμό – κομμουνισμό, να χτιστεί σε γερά θεμέλια η ισοτιμία και η χειραφέτηση της γυναίκας.
Η ΚΕ του ΚΚΕ
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
8 Μαρτίου 1857 είναι η μέρα που σηματοδότησε τον αγώνα του εργατικού γυναικείου κινήματος, για την ισοτιμία των δύο φύλλων.
8 Μαρτίου είναι η ημέρα που καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Γυναίκας από τον ΟΗΕ το 1977.
Το Σωματείο « ΕΝΩΣΗ » τιμά την πολυσήμαντη προσφορά της γυναίκας, διότι η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας επικεντρώνεται σε δυο βασικά συνθήματα:
Την πάλη για τα δικαιώματα της.
Τον αγώνα για την ειρήνη.
Με το πέρασμα των χρόνων, η θέση της γυναίκας στις δημοκρατικές κοινωνίες ενισχύθηκε σημαντικά.
Συναντάμε γυναίκες να κατέχουν δικαίως εξέχουσες θέσεις, τόσο στον ιδιωτικό, όσο και στον δημόσιο τομέα.
Η θέση της γυναίκας αποτελεί σημείο αναφοράς, στην οικογένεια, στην κοινωνία, στους εργασιακούς χώρους.
8 Μαρτίου είναι μια μέρα μνήμης και ευαισθητοποίησης όλων μας για την προάσπιση και την προστασία των γυναικών, που καθημερινά έρχονται αντιμέτωπες, με πολλαπλές ιδιότητες και ρόλους:
Μητέρας, σύζυγοι, εργαζόμενες.
Γραφείο τύπου
ΕΝΩΣΗ
Θέμης Μουμουλίδης: “Ο σεβασμός και η υπεράσπιση των γυναικείων δικαιωμάτων είναι καθημερινή υπόθεση όλων μας. Μηδενική ανοχή στην έμφυλη βία”
«Εκείνες τις φλογερές γυναίκες που απαιτούσαν τα δικαιώματα που αρνιόταν να τους δώσει η κοινωνία, η οποία όμως απαιτούσε τόσα πολλά από αυτές».
Εντουάρντο Γκαλεάνο, από το έργο του «Γυναίκες»
8 Μαρτίου 1857. Η μεγάλη απεργία των εργατριών κλωστοϋφαντουργίας με αιτήματα για ισότητα και εργασιακή προστασία πνίγεται στο αίμα.
8 Μαρτίου 2016. Καθιερώνεται η 8η Μαρτίου ως ημέρα απεργίας γυναικών.
8 Μαρτίου 2019. Ο αγώνας για ισότητα, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια συνεχίζεται και έχει το πρόσωπο των γυναικών του κόσμου που δεν σκύβουν το κεφάλι.
Είναι μακρύς ο δρόμος. Οι «αντιλήψεις» δεν αλλάζουν με νομοθετήματα αλλά με μηδενική κοινωνική ανοχή στην έμφυλη βία.
Θυμόμαστε τιμάμε και γιορτάζουμε τους αγώνες των γυναικών που ξεπηδάνε με πείσμα μέσα από τις σελίδες της ιστορίας. Από την κατοχύρωση των πολιτικών τους δικαιωμάτων, τις διεκδικήσεις του φεμινιστικού κινήματος για ίση πρόσβαση στην παιδεία, για ίση αμοιβή και ίσα δικαιώματα στην εργασία, ως τον επανακαθορισμό του ρόλου τους εντός της οικογένειας και της κοινωνικής διάστασης του φύλου.
Η ημέρα αυτή αποκτά ενδιαφέρον όταν συνδέεται με τον σεβασμό, την τιμή και την αγάπη στο πρόσωπο της κάθε γυναίκας που συναντά κανείς στη ζωή του. Η γυναίκα τιμάται αυτή τη μέρα για την αγωνιστικότητά και τη μαχητικότητα που τη διακρίνει αλλά και για την τρυφερότητα και την γενναιοδωρία που επιδεικνύει απέναντι στα αγαπημένα της πρόσωπα. Έχουμε υποχρέωση να θυμόμαστε και να
τιμάμε όλους τους αγώνες που έλαβαν χώρα δεκάδες χρόνια πριν για την απόκτηση και την καθιέρωση των δικαιωμάτων του γυναικείου φύλου.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ας μη μείνει, μια συνηθισμένη επέτειος και ας αποτελέσει την αφετηρία τόσο για την πλήρη ανάδειξη της προσωπικότητάς της όσο και για την ολοκληρωμένη εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου για ίσα δικαιωμάτα στη ζωή και την εργασία.
Η νομοθετημένη αυξημένη συμμετοχή των γυναικών σε αυτοδιοικητικά και εθνικά ψηφοδέλτια είναι ένα μικρό βήμα, στο δρόμο για την ουσιαστική ισότητα.
Ο σεβασμός και υπεράσπιση των γυναικείων δικαιωμάτων είναι καθημερινή υπόθεση όλων μας.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
Θέμη Μουμουλίδη
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΟΓΕ για την 8η Μάρτη 2019
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) στέλνει μήνυμα αγώνα και διεκδίκησης, μπροστά στην 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας σε όλες τις εργαζόμενες και τις άνεργες, τις αυταπασχολούμενες της πόλης και της υπαίθρου, τις νέες μητέρες και τις φοιτήτριες, τις συνταξιούχους, τις μετανάστριες και πρόσφυγες. Η ΟΓΕ απευθύνεται σε σένα τη γυναίκα του καθημερινού μόχθου.
Πριν από 109 χρόνια η καθιέρωση της 8ης Μάρτη ως Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, μετά από πρόταση της αγωνίστριας του εργατικού κινήματος Κλάρας Τσέτκιν, αναδείκνυε τους μεγάλους γυναικείους εργατικούς αγώνες των προηγούμενων δεκαετιών, για ίση αμοιβών των γυναικών με τους άνδρες συναδέλφους τους, για μείωση των ωρών εργασίας και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς.
Οι αγώνες των εργατριών που σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της φωτίζουν και σήμερα την ανάγκη της οργάνωσης και πάλης των εργαζόμενων και άνεργων γυναικών για μια ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.
Σήμερα, στη χαραυγή του 21ου αιώνα, υπάρχουν όλες οι επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες που μπορούν να εξασφαλίσουν μια ζωή όπως αξίζει σε μας και τα παιδιά μας. Υπάρχουν οι δυνατότητες για να έχουμε όλες μια ζωή με μόνιμη και σταθερή εργασία, με ολόπλευρη προστασία της μητρότητας από το κράτος, με ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά και θα μπορούμε να συμμετέχουμε στην κοινωνική δράση.
Οι ανάγκες μας όμως σκοντάφτουν στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των κυβερνήσεων και των αντιλαϊκών περιφερειακών, τοπικών διοικήσεων, που υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων κι όχι τις λαϊκές ανάγκες.
Δε θα τους αφήσουμε!
Να μη συμφιλιωθούμε με τη βαρβαρότητα της γυναικείας ανεργίας, της μερικής απασχόλησης, της εργασίας χωρίς δικαιώματα.
Να μη συμβιβαστούμε με τη βαρβαρότητα της εργοδοσίας και του κράτους που μας εκβιάζουν να μη μείνουμε έγκυες γιατί η μητρότητα αποτελεί κόστος γι αυτούς. Οι επιχειρηματικοί κολοσσοί, όπως η Apple και η Facebook, προωθούν την κρυοσυντήρηση των ωαρίων των εργαζομένων γυναικών για να αποφασίζουν επί της ουσίας αυτοί αν και πότε θα γίνουμε μητέρες.
Να μην αποδεχτούμε η μία πτυχή της ζωής μας να έρχεται σε αντίθεση με την άλλη, να μη μπορεί η μία να συνδυαστεί και να συνυπάρξει με την άλλη.
Οι ανάγκες μας δε χωράνε στην πολιτική Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυβερνήσεων
Η διέξοδος για μας τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου βρίσκεται
στη συλλογική δράση, στην αγωνιστική στάση ζωής και τη διεκδίκηση
Ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε την 8η Μάρτη, την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, είναι να δυναμώσουμε το ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, τα εργατικά σωματεία, τις ενώσεις αυταπασχολουμένων, τους αγροτικούς και φοιτητικούς συλλόγους, να εντείνουμε την πάλη μας για το μέλλον που αξίζει σε εμάς και τα παιδιά μας.
8 Μαρτη: ημέρα μνήμης και αγώνα ενάντια στην καταπίεση των γυναικών
8 Μαρτίου του 1857,Νέα Υόρκη. Οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της πόλης απαιτούν να αλλάξουν οι άθλιες συνθήκες εργασίας που βιώνουν (16ωρη δουλειά και μισθοί σημαντικά μικρότεροι σχετικά με τους άντρες). Μαζικά και μαχητικά, κατεβαίνουν σε απεργία και διαδηλώσεις, με έντονη την καταστολή της αστυνομίας. Ζητούν ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μείωση των ωρών εργασίας. Σε αντίστοιχες διεκδικήσεις που είχαν προηγηθεί παγκοσμίως, η εργοδοσία έχει αντιδράσει με ομαδικές απολύσεις και τρομοκρατία. Το 1910 προτάθηκε από τη Διεθνή Διάσκεψη Γυναικών να καθιερωθεί η 8 Μάρτη ως «Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας». Στη Σοβιετική Ρωσία του 1917 η 8 Μάρτη καθιερώνεται ως εθνική αργία έπειτα από την κατάκτηση του δικαιώματος ψήφου από τις γυναίκες εκεί. Το 1975 ο εορτασμός της ημέρας καθιερώνεται στα Ηνωμένα Έθνη, έως τότε εορτάζονταν κατά κύριο λόγο από το σοσιαλιστικό κίνημα και από τις κομμουνιστικές χώρες.
Η μέρα της γυναίκας όπως είναι καθιερωμένη σήμερα χάνει το ουσιαστικό της μήνυμα, παραγκωνίζοντας όλους τους εργατικούς αγώνες, καθώς αντιμετωπίζεται ως μια μέρα γιορτής, εμπορευματοποίησης και καταναλωτισμού οπού οι άντρες πρέπει να κάνουν δώρα στις γυναίκες , τα καταστήματα καλλωπισμού να έχουν εκπτώσεις ώστε οι γυναίκες να αφιερώνουν χρόνο στον εαυτό τους και να διασκεδάζουν ως αργά. Πρόκειται για μια μόνο μέρα που οι γυναίκες μπορούν να νιώσουν ελεύθερες και να ξεχάσουν την καταπιεστική κοινωνία στην οποία ζουν αλλά και τις πατριαρχικές συμπεριφορές που ορίζουν την καθημερινότητά τους, τα εργασιακά δικαιώματά τους, το ρόλο τους ως μητέρα, τα συζυγικά τους καθήκοντα , την ανατροφή των παιδιών ακόμα και τον τρόπο που θα επιλέξουν να βαφτούν ή να ντυθούν.
Όλη αυτή η έμφυλη καταπίεση φαίνεται από το πόσο ευέλικτα ωράρια εργασίας έχουν οι γυναίκες σε σχέση με τους άντρες , το πόσο διαφορετικά πληρώνονται , το λιγοστό αριθμό τους σε διοικητικές θέσεις, την απαράδεκτη αντιμετώπιση των εγκύων που κατά κύριο λόγο απολύονται από τις δουλειές τους με εξαίρεση αυτών που ήδη από την πρόσληψή τους συμφωνούν στο να μην προχωρήσουν στη δημιουργία οικογένειας.
Οι γυναίκες οφείλουν να συνεχίζουν να αγωνίζονται μέχρι καμία να μην πέφτει θύμα εμπορίου λευκής σαρκός , καμία να μην φοβάται να κυκλοφορήσει μόνη μήπως πέσει θύμα βιασμού και έρθει αντιμέτωπη με την αστική δικαιοσύνη που αμφιβάλλει για την εγκυρότητα ενός βιασμού υποστηρίζοντας το θύτη εναντίον του θύματος. Μέχρι κανένας εκτός από τις ίδιες τις γυναίκες να μην έχει δικαίωμα να ορίζει τα σώματά τους, μέχρι να μηδενιστεί ο αριθμός των σεξιστικών επιθέσεων και των περιστατικών σεξουαλικής παρενόχλησης στο δρόμο, τη δουλειά, το σπίτι. Όταν κάθε κακοποιημένη γυναίκα δε θα φοβάται να καταγγείλει τέτοια περιστατικά ακόμη και αν πρόκειται για ενδοοικογενειακή βία.
Η 8 Μάρτη θα πρέπει να είναι η αφετηρία για:
Κατάργηση των διακρίσεων και ανισοτήτων στην οικογένεια, την εργασία, την κοινωνία
Προστασία της μητρότητας, άδειες ανατροφής τέκνων
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους/ όλες.
Καμία γυναίκα μόνη στην κρίση!
Ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό και την πατριαρχία συνεχίζεται
Γραφείο Τύπου
ΑΡ.ΣΥ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
