Ποια είναι η δική μας ευθύνη για την Μακεδονία; Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου

Πέρασε λοιπόν η προδοσία των Πρεσπών (κάμνει λάθος η ΝΔ που δεν την ονομάζει προδοσία). Καταπατήθηκε η επιστήμη της ιστορίας και πήραν το δοξασμένο όνομα των Μακεδόνων οι Σλάβοι των Σκοπίων.

Καταπατήθηκε η επιστήμη της γλωσσολογίας και ονομάστηκε «μακεδονική» γλώσσα η βουλγαροσερβική διάλεκτος του κράτους των Σκοπίων. Η Ελλάδα έπαθε πανωλεθρία στις Πρέσπες (μην ακούτε τα παραμύθια του ΣΥΡΙΖΑ) χωρίς να γίνει πόλεμος, και μάλιστα από τους βουλευτές που οι ίδιοι μας ψηφίσαμε.

Κι ερχόμαστε τώρα και λέμε ότι κάναμε λάθος που τους ψηφίσαμε αυτούς και η λύση είναι να ψηφίσουμε άλλους, να αλλάξουμε ηγεσία, να αναδείξουμε έναν ηγέτη που θα μας «βγάλει» από το αδιέξοδο, ή να προσδοκούμε να γίνει ένα θαύμα. Όλες αυτές οι λύσεις έχουν ένα χαρακτηριστικό. Τη δική μας αποχή! Αυτό είναι αδύνατο. Δεν μπορεί να αλλάξει ο κόσμος γύρω μας χωρίς εμείς αρχικά να αλλάξουμε! Πρώτα αλλάζουμε εμείς και μετά αλλάζουμε και τον κόσμο μας.

Η κατάσταση στην Ελλάδα μοιάζει με την κατάσταση στο κράτος του Ισραήλ πριν από την Βαβυλώνια αιχμαλωσία (586 π. Χ.). Ο Θεός έστειλε τον προφήτη Ιερεμία να κηρύξει την μετάνοια. Το να κάνει δηλαδή ο καθένας την προσπάθειά του ώστε αρχικά να καθαρίσει τη δική του ζωή. Εγώ να μην λέω ψέματα, εγώ να μην κλέβω, εγώ να μην υποκρίνομαι, εγώ να έχω ουσιαστική σχέση με το Θεό. Αυτές είναι οι πραγματικές επαναστάσεις. Να έρχονται οι εχθροί μας και να βρίσκουν απέναντί τους ανθρώπους ψυχικά υγιείς, δυνατούς, ελεύθερους από πάθη!

Έλεγε ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς ότι «δεν αρκεί να συμφωνείς με το καλό, πρέπει να αντιδράς στο κακό». Που θα βρούμε όμως την δύναμη να αντιδράσουμε στο κακό, όταν οι περισσότεροι Έλληνες ζούμε εδώ και χρόνια σαν να είμαστε άθεοι ; Λέει ένα τροπάριο των Χριστουγέννων «οι Παίδες ευσεβεία συντραφέντες, δυσσεβούς προστάγματος καταφρονήσαντες». Αναφέρεται στους 3 νέους των Εβραίων που αρνήθηκαν να προσκυνήσουν (οι μόνοι σε όλο το βασίλειο) την χρυσή εικόνα του βασιλιά Ναβουχοδονόσορος. Που βρήκαν όμως το κουράγιο για να το κάνουν ; Είχαν την ευσέβεια προς τον Θεό.

Τι ευσέβεια είχαν οι προγονοί μας! Όταν φεύγανε οι Έλληνες από τα Φάρασα της Καππαδοκίας το 1922 κυνηγημένοι από τους Τούρκους, ενώ δύσκολα βρίσκανε κάτι να φάνε, ήθελαν και να νηστεύουν Τετάρτη και Παρασκευή. Και ενώ τους έλεγε ο άγιος Αρσένιος (ο παπάς που βάπτισε τον άγιο Παΐσιο) «φάτε τώρα και όταν φτάσουμε στην Ελλάδα νηστεύετε» αυτοί δεν τον άκουγαν. Εμείς όμως ξεγελαστήκαμε κι αφήσαμε αυτή την ευσέβεια και μας ενδιαφέρει μόνο να έχουμε δουλειά, φαγητό, οθόνες, καλοπέραση.
Θυμάστε που λίγο μετά το 1981 που έγινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ, σε μία μέρα διπλασιάστηκαν οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων ; Δεν αντιδράσαμε κι ας ξέραμε ότι ήταν από δανεικά χρήματα. Θυμάστε που λίγο αργότερα πετούσαμε τις παραγωγές μας, φρούτα, γάλα, λαχανικά ; Δεν αντιδράσαμε γιατί μας έδιναν καλά λεφτά για να τα πετάξουμε. Θυμάστε που το 1999 διευκολύναμε τις επιθέσεις του ΝΑΤΟ εναντίον της Γιουγκοσλαβίας ; Δεν αντιδράσαμε γιατί δεν φανταζόμασταν πόσο γρήγορα θα ερχόταν η σειρά της Ελλάδας.

Ούτε την προδοσία των Πρεσπών θα μπορούσαν να περάσουν, ούτε να σακατέψουν την οικονομία της Ελλάδας, ούτε να διώξουν από την Ελλάδα πάνω από 500.000 νέους, ούτε θα κινδύνευε να αδειάσει η Ελλάδα από Έλληνες, αν εμείς ήμασταν ψυχικά υγιείς, δυνατοί, ελεύθεροι από πάθη. Ναι αλλά, αυτά κατορθώνονται μόνο κοντά στον Χριστό. Γιατί όπως λέει ένα τροπάριο του εσπερινού «τω πάθει σου Χριστέ παθών ηλευθερώθημεν».