Της Ελένης Δεληβοριά:
Γενάρη, γεια σου και χαρά σου!
Φύγε εσύ κι εγώ θα δω πώς θα ξεφορτωθώ το επιπλέον βάρος που ξέμεινε από τις πρωτοχρονιάτικες καταχρήσεις. Θα δω πώς θα επιδιορθώσω τα σπασμένα από την παγωνιά σκαλοπάτια του σπιτιού μου. Και πώς θα ξεπληρώσω τους λογαριασμούς που προστέθηκαν στη συλλογή μου.
Θα δω πώς θα αποχωριστώ κάτι δήθεν ξεχασμένα φωτάκια που έχω στο σαλόνι μου. Πώς θα συνέλθω από τη χειμερία νάρκη στην οποία έχω πέσει και από τη μελαγχολία της Δευτέρας σου που άφησε τα μπλε αποτυπώματά της πίσω της.
Γεια σου και χαρά σου Γενάρη! Ένας μήνας ήσουν κι εσύ και πέρασες κι ας φάνηκες σαν τρεις χειμώνες μαζί.
Ένα πράγμα όμως δεν θα μπορέσω όσο κι αν προσπαθήσω: να καταλάβω γιατί ο Αύγουστος ποτέ δεν φάνηκε σαν τρία καλοκαίρια!
