Τα τελευταία χρόνια στο Βελβεντό, όπως ενδεχομένως και σε άλλες κοινότητες της περιοχής μας, παρατηρείται μία αύξηση αδέσποτων ζώων (σκύλων) τα οποία έχουν προκαλέσει, και συνεχίζουν να προκαλούν, σοβαρά ζητήματα τόσο στην κοινωνική ζωή του τόπου όσο και σοβαρότατα προβλήματα ασφάλειας και υγιεινής στους κατοίκους. Το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα, ο πληθυσμός τους όχι μόνο έχει αυξηθεί περαιτέρω αλλά και η συμπεριφορά ορισμένων σκύλων εξ αυτών είναι επιθετική, σε σημείο πολύ επικίνδυνο για την ασφάλεια και την σωματική ακεραιότητα τόσο των ανηλίκων μαθητών των σχολείων μας όσο και των ενηλίκων. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύεται και από τις απανωτές αναφορές και καταγγελίες συμπολιτών μας τόσο προς τη Δημοτική Αρχή όσο και προς άλλες υπηρεσίες. Ειδικά τους τελευταίους δύο μήνες, τα περιστατικά επιθέσεων αδέσποτων σκύλων σε ανθρώπους διαδέχονται το ένα το άλλο, με αποκορύφωμα τις επιθέσεις και το δάγκωμα δύο τουλάχιστον μαθητών με αποτέλεσμα την άμεση μεταφορά τους για τις πρώτες βοήθειες στο Κέντρο Υγείας Σερβίων.
Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, επακριβώς, σε ποιον ή σε ποιους λόγους οφείλεται τόσο η ραγδαία αύξηση του πληθυσμού των αδέσποτων σκύλων – οι οποίοι σε κάποιες περιπτώσεις έχουν σχηματίσει αγέλες – όσο και η επιθετική συμπεριφορά ορισμένων από αυτούς. Ωστόσο, όσον αφορά την ανησυχητική και επικίνδυνη αύξησή τους, μπορούμε να υποθέσουμε, με σχετική βεβαιότητα για ένα ποσοστό εξ αυτών, πως πρόκειται για μεταφορά και εγκατάλειψή τους στις παρυφές του Βελβεντού από άλλες περιοχές. Η εγκατάλειψη αυτών των ζώων φαίνεται να γίνεται με οργανωμένο τρόπο από κάποιους ασυνείδητους και αναίσθητους(;) -όπως αποδεδειγμένα έγινε πριν μερικούς μήνες και συγκεκριμένα την άνοιξη του 2018, με την εμφάνιση αρκετών πιτ μπουλ (pit bull) στις παρυφές και αργότερα στο κέντρο του Βελβεντού-, οι οποίοι προφανώς δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν πλέον να φροντίσουν/διαχειριστούν τα ζώα που φιλοξενούσαν. Κάποιοι, λοιπόν, ευθύνονται για τον πολλαπλασιασμό τους και να γνωρίζουμε ότι η εγκατάλειψη είναι έγκλημα και διώκεται ποινικά. Είναι πραγματικά κρίμα και ελεεινή συμπεριφορά να μεγαλώνουμε ένα σκυλάκι και όταν πάψει να είναι χαριτωμένο κουταβάκι ή όταν το βαριόμαστε απλώς να το παρατάμε ή να το πετάμε στο δρόμο. Τα ζώα δεν είναι παιχνίδια…
Όπως γίνεται αντιληπτό, οι μετακινήσεις πεζών, ανηλίκων και ενηλίκων, έχουν μειωθεί σημαντικά και ειδικά σε ορισμένα σημεία του Βελβεντού έχουν ελαχιστοποιηθεί ή και σχεδόν μηδενιστεί. Είναι αδιανόητο μικρά παιδιά, μαθητές αλλά και ενήλικες να φοβούνται να κυκλοφορήσουν στην κωμόπολή του Βελβεντού! Το γεγονός αυτό έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην κοινωνική ζωή των κατοίκων αλλά και στον ψυχισμό των ανθρώπων και ιδιαίτερα των μικρών παιδιών και μαθητών. Και αυτό είναι ίσως η σημαντικότερη συνέπεια της απαράδεκτης κατάστασης που βιώνουμε καθημερινά.
Για όλη αυτή την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί αποκλειστικά υπεύθυνος είναι ο Δήμος Σερβίων-Βελβεντού. Που είναι, ίσως, ο μόνος δήμος της χώρας που δεν έχει προβεί σε καμία ενέργεια για την αντιμετώπιση του ζητήματος με τα αδέσποτα ζώα, όπως ορίζει ο νόμος, σε αντίθεση με άλλους δήμους -και του νομού μας- που εφαρμόζουν εδώ και χρόνια την κείμενη νομοθεσία και αντιμετωπίζουν, στο βαθμό που είναι δυνατόν, το σοβαρό πρόβλημα με τους αδέσποτους σκύλους στα πλαίσια πάντα της νομιμότητας.
Ο νόμος 4039/2012, όπως τροποποιήθηκε από τον νόμο 4235/2014, ορίζει με σαφήνεια πως την αποκλειστική αρμοδιότητα για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς την έχει ο εκάστοτε δήμος. Με την έννοια αυτή, ο ιδιοκτήτης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς στο Βελβεντό, είναι ο δήμος Σερβίων-Βελβεντού! Άρα και ο κύριος υπεύθυνος.
Τι ορίζει όμως μεταξύ πολλών άλλων -είκοσι έξι άρθρα περιλαμβάνει- ο παραπάνω νόμος:
Άρθρο 9
Περισυλλογή και διαχείριση αδέσποτων ζώων συντροφιάς
«1. Οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Η αρμοδιότητα αυτή μπορεί να ασκείται και από συνδέσμους Δήμων, καθώς και από φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία, αφού προηγηθεί σχετική έγγραφη συμφωνία με τον αρμόδιο Δήμο, ο οποίος έχει τη συνολική εποπτεία των αδέσποτων ζώων συντροφιάς εντός των διοικητικών του ορίων…
2. Για τον παραπάνω σκοπό κάθε Δήμος ή όμοροι ή συνεργαζόμενοι Δήμοι ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς επιτρεπομένης της συνεργασίας με ενδιαφερόμενα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις ή και εθελοντές φιλόζωους σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους…
4. α) Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, που περισυλλέγονται, οδηγούνται τμηματικά στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, στα δημοτικά κτηνιατρεία ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, και σε ιδιωτικά κτηνιατρεία, που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή και μπορούν να φιλοξενήσουν προσωρινά και για εύλογο χρονικό διάστημα τα προς περίθαλψη ζώα, μέχρι την αποθεραπεία τους, υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, στειρώνονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση ως αδέσποτα και καταγράφονται στη διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση…
Άρθρο 22
Τελικές και μεταβατικές διατάξεις
5. Εντός διετίας από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου δημιουργούνται και λειτουργούν σε κάθε Δήμο ή σε όμορους ή συνεργαζόμενους Δήμους καταφύγια αδέσποτων ζώων…».
Σύμφωνα, λοιπόν, με τη νομοθεσία, «τα ζώα περισυλλέγονται από ειδικά εκπαιδευμένα συνεργεία, οδηγούνται τμηματικά στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, εξετάζονται (συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης της λεϊσμανίασης), γίνεται αποπαρασίτωση, εμβολιάζονται, στειρώνονται, καταγράφονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση (microchip), σιτίζονται, παραμένουν για λίγες μέρες στο καταφύγιο του Δήμου και στη συνέχεια υιοθετούνται ή επανεντάσσονται υγιή στο φυσικό τους περιβάλλον και στα όρια του Δήμου», όπως ορίζει η νομοθεσία. Και για τον προσδιορισμό των σημείων επανένταξης, ο κάθε δήμος οφείλει να έχει εκπονήσει σχέδιο επανένταξης των αδέσποτων σκύλων και να έχει μεριμνήσει για την τροφή και το νερό τους.
Τι από τα παραπάνω έχει κάνει ο δήμος Σερβίων-Βελβεντού; Η απάντηση είναι εύκολη… ΤΙΠΟΤΑ!!!
Μήπως έχει ιδρύσει και λειτουργεί δημοτικό καταφύγιο αδέσποτων ζώων συντροφιάς ως προσωρινό χώρο παραμονής και περίθαλψης, το οποίο πληροί τους όρους, τις προϋποθέσεις και τις απαιτήσεις του ν.604/1977, του Π.Δ.463/1978 (όπως έχει τροποποιηθεί από το άρθρο 14 του ν.3170/2003), του ν.4039/2012 και του ν.4532/2014;
Μήπως έχει υπογραφεί σύμβαση με κτηνίατρο, ο οποίος έχει την ευθύνη τήρησης των όποιων κανόνων/όρων λειτουργίας του καταφυγίου αδέσποτων ζώων συντροφιάς; Μήπως συγκροτήθηκε συνεργείο από κατάλληλα, έμπειρα και εκπαιδευμένα άτομα για τη λειτουργία του καταφυγίου αδέσποτων ζώων συντροφιάς; Πώς να τα κάνει, όμως, αφού δεν υφίσταται καν καταφύγιο!
Μήπως συγκροτήθηκε συνεργείο ή συνεργεία από κατάλληλα, έμπειρα και εκπαιδευμένα άτομα για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων συντροφιάς; Πού να τα πάνε, όμως;
Μήπως έχει υπογραφεί σύμβαση με κτηνίατρο, ο οποίος να προβαίνει -σε αδέσποτα ζώα που περισυλλέγονται- σε εργασίες καταγραφής, εξέτασης, ηλεκτρονικής σήμανσης, αποπαρασίτωσης (ενδοπαρασίτωση και εξωπαρασίτωση), στείρωσης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης (εμβολιασμού);
Μήπως έχουν συσταθεί οι απαραίτητες από τους νόμους επιτροπές για την παρακολούθηση του όποιου προγράμματος αδέσποτων ζώων συντροφιάς; Πώς να συσταθούν αφού δεν υφίσταται καν πρόγραμμα!
Μήπως έχει συστήσει, αν το γνωρίζει, την προβλεπόμενη από το νόμο, πενταμελή επιτροπή παρακολούθησης του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς;
Μήπως έχει συστήσει, αν το γνωρίζει, την προβλεπόμενη από το νόμο, ειδική επιστημονική τριμελή επιτροπή;
Άρθρο 9
«12. α) Σε κάθε Δήμο συγκροτείται με απόφαση του Δημάρχου πενταμελής επιτροπή παρακολούθησης του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων συντροφιάς,…
…Η επιτροπή αποφασίζει για την επικινδυνότητα ενός ζώου συντροφιάς, σύμφωνα με τον ορισμό της περίπτωσης στ του άρθρου 1, όπως ισχύει και αντιμετωπίζει τα προβλήματα που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων…
β) Στην περίπτωση που υπάρχει διαφωνία για την επικινδυνότητα ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς ή για την αναγκαιότητα της πραγματοποίησης ευθανασίας σε αδέσποτο ζώο συντροφιάς, την οριστική απόφαση λαμβάνει ειδική επιστημονική επιτροπή που συγκροτείται σε κάθε Δήμο με απόφαση του Δημάρχου…».
Τα ερωτήματα θα μπορούσαν να συνεχιστούν, αλλά δεν υφίσταται λόγος, μιας και υπάρχει μια απίστευτη αδιαφορία στην καλύτερη των περιπτώσεων, για να μην μιλήσουμε για εγκληματική ανικανότητα, από το δήμο Σερβίων-Βελβεντού.
Με λίγες λέξεις, στο δήμο Σερβίων-Βελβεντού δεν υπάρχει καν, στοιχειωδώς, η εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας!
Και βέβαια ούτε λόγος για προγράμματα υιοθεσίας στειρωμένων ζώων συντροφιάς, προγράμματα φιλοζωίας και ευαισθητοποίησης του μαθητικού πληθυσμού, πλατφόρμες ενημέρωσης των πολιτών για θέματα αδέσποτων ή δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς και φιλοζωίας, έλεγχοι και ενημέρωση των ιδιοκτητών δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς για την τήρηση των κανόνων ευζωίας από το προσωπικό της Δημοτικής Αστυνομίας (όπου αυτή υφίσταται), Σύμφωνα Συνεργασίας με φιλοζωικά σωματεία, και τόσα άλλα.
Επαναλαμβάνουμε ότι, σύμφωνα με τη νομοθεσία, οι Δήμοι έχουν τη συνολική εποπτεία και διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
«…Η αποφυγή της ανάληψης των ευθυνών, οξύνει το πρόβλημα το οποίο έχει πολύπλευρες διαστάσεις, απειλεί τη δημόσια υγεία, βάζει σε ιδιαίτερο κίνδυνο τα μικρά παιδιά, προσβάλει τον πολιτισμό μας και τα φιλοζωικά μας αισθήματα.
Η έλλειψη υπεύθυνης αντιμετώπισης, αφήνει περιθώρια σε αυτόκλητους ρυθμιστές του προβλήματος, στους «αχαρακτήριστους» κατά τον κ. Γακίδη, να επεμβαίνουν τακτικά, θανατώνοντας, πολλές φορές, με φρικτό και απάνθρωπο τρόπο τα απροστάτευτα ζώα. Ήδη μετά το περιστατικό της επίθεσης αδέσποτου σκύλου σε μικρό παιδί, φαρμακώθηκαν τουλάχιστον τέσσερα ζώα.
Η μόνιμη επωδός του Δήμου είναι η οικονομική δυσχέρεια. Θέση μας είναι ότι, αν υπάρχει θέληση, πόροι μπορούν να εξευρεθούν…».
Και ενώ μέχρι το 2015, αν δεν κάνουμε λάθος, τα εκάστοτε προγράμματα διαχείρισης αδέσποτων ζώων, χρηματοδοτούνταν αποκλειστικά και μόνον από ίδιους πόρους των Δήμων -και όχι από επιχορηγήσεις ή επιδοτήσεις, οι οποίες είχαν διακοπεί από το 2010- στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων του κάθε δήμου, υπήρχαν αρκετοί δήμοι που έθεταν ως προτεραιότητά τους, σε αντίθεση με το δήμο Σερβίων-Βελβεντού, τη διαχείριση του σοβαρότατου αυτού ζητήματος διασφαλίζοντας τη δημόσια υγεία και την ασφάλεια των πολιτών. Γιατί τόσο η ασφάλεια των πολιτών και η δημόσια υγεία όσο και η διαχείριση και η περίθαλψη των ζώων δεν είναι πολυτέλεια «στην εποχή της κρίσης». Είναι στοιχειώδεις υπηρεσίες ενός οργανισμού που θέλει να λέγεται δήμος. Είναι Παιδεία και Πολιτισμός.
Υπήρχαν και υπάρχουν ανά την Ελλάδα δήμοι, που συνεχίζουν να προσφέρουν τόσο ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, φροντίδα και καταφύγιο στα αδέσποτα ζώα συντροφιάς όσο και ασφάλεια και υγιεινή στους πολίτες τους. Και μάλιστα, παρά τα πενιχρά οικονομικά και το ανεπαρκές προσωπικό τους, καταφέρνουν με πρόγραμμα, με σωστή διαχείριση και με ορισμένο αριθμό χρημάτων να διαχειρίζονται τα αδέσποτα ζώα εντός των διοικητικών τους ορίων. Πώς; Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, έστω και επιγραμματικά, μια πληθώρα πρωτοβουλιών που έχουν αναπτυχθεί ανά την επικράτεια, αλλά θα απαιτούνταν διπλάσιο σε έκταση κείμενο. Σε κάθε περίπτωση, κάντε μια απλή περιήγηση στο διαδίκτυο και θα δείτε… ίσως και να φωτιστείτε!
Βλέπετε, η έλλειψη χρημάτων δεν είναι πάντα εμπόδιο. Άμα κάποιος θέλει, βρίσκει τρόπους να βοηθήσει. Ευαισθησία χρειάζεται και όχι αναισθησία.
Σε καμιά περίπτωση, λοιπόν, η ελλιπής χρηματοδότηση και η κακή οικονομική κατάσταση των δήμων δεν αποτελούσε -και δεν είναι- άλλοθι για τη μη εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου και την απουσία των απαιτούμενων υποδομών φροντίδας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς. Γιατί πολύ απλά, η ελλιπής χρηματοδότηση των δήμων που ασκούν την αρμοδιότητα διαχείρισης των αδέσποτων και η υποστελέχωση των υπηρεσιών τους δεν αποτελούν συμπτώματα της παρούσας μόνον οικονομικής συγκυρίας.
Από το 2016, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει ως προς τη δυνατότητα επιχορηγήσεων Δήμων και Συνδέσμων Δήμων για τις ενέργειες διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς:
α. «Με απόφαση που υπεγράφη από τον απερχόμενο αναπληρωτή υπουργό Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Βαγγέλη Αποστόλου, εγκρίθηκε η πίστωση ποσού, ύψους 1.300.000 ευρώ, για την επιχορήγηση των Δήμων και Συνδέσμων Δήμων για τις ενέργειες διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς για την κάλυψη των υποχρεώσεων που απορρέουν από την ΚΥΑ αριθμ. 1711/150664/28-11-2014 (ΦΕΚ 3249/Β/4-12-2014), όπως είναι η δημιουργία και λειτουργία καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς».
β. «Κοινή υπουργική απόφαση 2202/75660/17-2016, περί «καθορισμού των Δήμων και Συνδέσμων Δήμων που χρηματοδοτούνται για τη λειτουργία καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς και για την υλοποίηση των ενεργειών διαχείρισής τους, έγκριση διάθεσης και κατανομή των σχετικών πιστώσεων για το έτος 2016», 600.000 ευρώ».
γ. «Με απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Παναγιώτη Σκουρλέτη, Οικονομικών, Γεωργίου Χουλιαράκη και του Αν. Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Γιάννη Τσιρώνη, εκδόθηκε η ΚΥΑ (3114Β 8/9/17) για τον καθορισμό των προϋποθέσεων και της διαδικασίας χρηματοδότησης των Δήμων και των Συνδέσμων Δήμων για τη λειτουργία καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς, για την υλοποίηση των ενεργειών διαχείρισης τους για το έτος 2017, όπως την περισυλλογή, την ηλεκτρονική σήμανση, την καταγραφή, την αποπαρασίτωση, τη στείρωση, τον εμβολιασμό, την αποθεραπεία (συμπεριλαμβανομένης της αντιμετώπισης της λεϊσμανίασης), τη σίτιση, την υιοθεσία ή την επανένταξη, ώστε να εξασφαλίζεται η συμμόρφωση με τις διατάξεις του ν.4039/2012, όπως αυτός ισχύει.
Η χρηματοδότηση ανέρχεται σε ποσοστό μέχρι εβδομήντα τοις εκατό (70%) του συνόλου των επιλέξιμων δαπανών που έχουν πραγματοποιήσει και εξοφλήσει. Ειδικά η χρηματοδότηση για το κόστος σίτισης των ζώων ανέρχεται σε ποσοστό μέχρι πενήντα τοις εκατό (50%) των δαπανών που έχουν πραγματοποιήσει και εξοφλήσει οι φορείς για το σκοπό αυτό…».
δ. «Τους όρους και τις προϋποθέσεις της διαδικασίας χρηματοδότησης των Δήμων και των Συνδέσμων Δήμων για τη λειτουργία καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς καθορίζει η Κοινή Υπουργική Απόφαση που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης.
Μέσω της ΚΥΑ,… μπορούν επίσης να υλοποιηθούν οι ενέργειες διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, όπως η περισυλλογή τους, η ηλεκτρονική τους σήμανση, η καταγραφή και η αποπαρασίτωση τους, η στείρωσή τους, ο εμβολιασμός τους η σίτισή τους, η υιοθεσία τους κ.α.
Η χρηματοδότηση ανέρχεται σε ποσοστό μέχρι εβδομήντα τοις εκατό (70%) του συνόλου των επιλέξιμων δαπανών που έχουν πραγματοποιήσει και εξοφλήσει, ενώ για το κόστος σίτισης των ζώων, η χρηματοδότηση αγγίζει το πενήντα τοις εκατό (50%) των δαπανών που έχουν πραγματοποιήσει και εξοφλήσει οι φορείς για το σκοπό αυτό…».
«Και πού πήγαν όλα αυτά τα λεφτά;» θα ρωτήσετε. Προς το παρόν, μπορούμε να σας πούμε πού δεν πήγαν.
Δεν πήγαν στο δήμο Σερβίων-Βελβεντού! Η ορθή ορολογία είναι «δεν απορροφήθηκαν». Η πραγματική αιτιολογία είναι ότι κανείς(;) δεν νοιάστηκε. Κανένας δημοτικός άρχοντας, κανένας φιλόζωος -επαγγελματίας ή μη-, κανένας αρμόδιος υπάλληλος, χωρίς κανένα, τουλάχιστον, σοβαρό αποτέλεσμα μέχρι σήμερα.
Αλλά, δυστυχώς, έτσι είναι. Αν δεν υπάρξει επιβολή κυρώσεων στους δήμους, οι οποίοι, επανειλημμένα και αποδεδειγμένα δε μεριμνούν για τα αδέσποτα ζώα της επικράτειας τους (πχ. δεν περισυλλέγουν, δεν προβαίνουν στην καταγραφή και στείρωση, δεν συστήνουν την αρμόδια επιτροπή κτλ.), δεν θα αλλάξει μάλλον τίποτα.
Γνωρίζουμε πως δεν υπάρχουν «μαγικές» λύσεις, αλλά αυτό δεν αποτελεί άλλοθι, στην παντελή έλλειψη μέριμνας από πλευράς του δήμου για την ασφάλεια, τη σωματική ακεραιότητα και τη δημόσια υγεία των πολιτών. Δεν υπάρχει καμία βούληση, καμία στρατηγική, καμία κατεύθυνση, κανένα πρόγραμμα διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς! Δεν υπήρξε και δεν υπάρχει καμιά σοβαρή προσπάθεια, έστω, για την αντιμετώπιση και τον περιορισμό του προβλήματος των αδέσποτων σκύλων. Με επακόλουθο τα όσα αδιανόητα, σε άλλες περιόδους, αναφέραμε στην αρχή της επιστολής μας.
Ως εδώ, όμως! φτάνει πια η ασυδοσία και η ανευθυνότητα. Επιτέλους, ας εφαρμοστεί ο νόμος κι ας συνετιστεί με αυτόν ο δήμος. Όχι μόνο συζητήσεις, διαπιστώσεις και ευχολόγια! Προτάσεις και λύσεις, ολοκληρωμένη διαχείριση των αδέσποτων όπως σε άλλους δήμους και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως ακόμα και στην… Τουρκία!
Έστω και τώρα, πριν να είναι αργά, πριν συμβούν χειρότερα, θα μπορούσατε (εσπευσμένα) να συγκροτήσετε τουλάχιστον την πενταμελή επιτροπή για την διαχείριση του μείζονος αυτού θέματος. Με πρώτο στόχο, να περιοριστούν οι νέες γέννες των αδέσποτων σκύλων, να εντοπιστούν και να περισυλλεγούν οι επικίνδυνοι -αν υπάρχουν- όπως ορίζει ο νόμος, να εμβολιαστούν και να οριστούν κάποια σημεία για την παροχή τροφής και νερού. Σε ό,τι αφορά στην ίδρυση και λειτουργία δημοτικού καταφυγίου αδέσποτων ζώων συντροφιάς, ως προσωρινό χώρο παραμονής και περίθαλψης ή φύλαξής τους, αν θέλετε, και επ’ ουδενί χώρο εγκλεισμού, θα περιμένουμε, δυστυχώς ή ευτυχώς, «καλύτερες μέρες».
Είναι πια τόσο δύσκολο για έναν ελληνικό δήμο να εμβολιάσει, να στειρώσει, να περιθάλψει σωστά τα αδέσποτά του; Είναι τόσο δύσκολο για τις αρμόδιες υπηρεσίες να κάνουν το αυτονόητο έργο τους;
Καλούμε το δήμο Σερβίων-Βελβεντού αλλά και όλους τους δήμους της χώρας μας καθώς και την πολιτεία μαζί με όλους τους αρμόδιους φορείς της, να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους έναντι των ανθρώπων αλλά και των ζώων!
Παρόλα αυτά, εμείς δηλώνουμε τη διαθεσιμότητά μας για συμμετοχή σε διάλογο με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, με στόχο αφενός την άμεση αντιμετώπιση της υπάρχουσας κατάστασης και αφετέρου την πρόληψη εμφάνισης αντίστοιχων προβλημάτων στο μέλλον.
Απαιτούμε δράση τώρα στη βάση της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπων και ζώων.
Ο πολιτισμός ενός λαού φαίνεται (και) από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα ζώα! ΓΚΑΝΤΙ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ-ΛΥΚΕΙΟΥ ΒΕΛΒΕΝΤΟΥ
