Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου:
Φυσικές επιστήμες είναι η γνώση που αποκτούμε με τις σωματικές αισθήσεις. Η γνώση προέρχεται από προσεκτικές παρατηρήσεις, πειράματα, δοκιμές, σκέψεις, έρευνα πάνω στον υλικό κόσμο. Λέγεται ότι ρώτησαν τον Νεύτωνα πως κατάλαβε τον νόμο της παγκόσμιας έλξης και απάντησε «αφού σκέφθηκα πολύ». Μη νομίσουμε ότι με την πρώτη προσπάθεια κατακτούν την γνώση οι επιστήμονες. Συνήθως η επιτυχία έρχεται μετά από χιλιάδες αποτυχημένες προσπάθειες.
Ορθόδοξη χριστιανική πίστη είναι η γνώση που αποκτούμε με τις πνευματικές αισθήσεις. Η γνώση προέρχεται από παρατηρήσεις, σκέψεις, εμπειρίες, παθήματα πάνω στον πνευματικό κόσμο. Ο Αβραάμ ενώ ζούσε μέσα σε ειδωλολατρικό λαό επειδή είχε ειλικρινή καρδιά έκανε τις σκέψεις ότι δεν μπορεί αυτά τα άψυχα είδωλα να δημιούργησαν αυτό τον υπέροχο κόσμο και μετά απ’ αυτές τις σκέψεις του αποκαλύφθηκε ο αληθινός Θεός. Μη νομίσουμε ότι έτσι εύκολα οι άγιοι απέκτησαν εμπειρία του Θεού μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Είναι γνωστή η φράση μέσα στην Ορθοδοξία «δώσε αίμα, και πάρε πνεύμα».
Οι φυσικές επιστήμες είναι γεμάτες εκπλήξεις. Ποιος μπορούσε να φανταστεί πριν το διατυπώσει ο Αϊνστάιν ότι όταν τρέχουμε ο χρόνος κυλάει πιο αργά ; Δεν είναι εντυπωσιακό ότι το φως είναι ταυτόχρονα δυο διαφορετικά πράγματα, κύμα και σωματίδια ;(και εμείς που είμαστε σώματα όταν κινούμαστε είμαστε και κύμα, απλώς αυτό είναι ασήμαντο επειδή έχουμε μεγάλη μάζα). Για πολλά χρόνια καυχιόμασταν για την κλασική φυσική και τελικά ανακαλύψαμε ότι ευτυχώς ήταν λάθος. Αν δεν ήταν λάθος πέρα από το ότι δεν θα μπορούσε να υπάρχει η ζωή θα συνέβαιναν και άλλα παράδοξα, όπως θα μαυρίζαμε όταν στεκόμασταν αρκετή ώρα δίπλα σε μια ραδιοφωνική κεραία.
Παρόμοια και η ορθόδοξη χριστιανική πίστη είναι γεμάτη εκπλήξεις. Δεν είναι εκπληκτικό ότι «ο Θεός έγινε άνθρωπος για να κάνει τον άνθρωπο Θεό»; Το Ευαγγέλιο είναι τόσο επαναστατικό που για τους Εβραίους θεωρούνταν σκάνδαλο και για τους προγόνους μας ανοησία. Πώς να το χωρέσουν στο μυαλό τους οι πρόγονοί μας που έψαχναν σε όλα τη σοφία, ότι ένας παντοδύναμος Θεός καταδέχθηκε να υποστεί τόσους εξευτελισμούς και τέτοιο οδυνηρό θάνατο στον σταυρό για να μας σώσει; Πριν λίγες μέρες γιορτάσαμε την κοίμηση της Παναγίας μας. Κι ενώ ουσιαστικά πρόκειται για ένα θάνατο ανθρώπου, της Παναγίας, η Ορθόδοξη Εκκλησία έκανε τρελό πανηγύρι από τη χαρά της. Στην ορθόδοξη Εκκλησία η Παναγία είναι «τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Λένε κάποιοι άγιοι πως αν δεν ήταν να υπάρξει η Παναγία δεν θα έκαμνε ο Θεός τον κόσμο και την ονομάζουν «η Θεός μετά τον Θεό». Δεν είναι εκπληκτικό που ένας άνθρωπος απέκτησε τόση δόξα ;
Πολλά πράγματα στις φυσικές επιστήμες τα δεχόμαστε επειδή συμφωνούν με τις παρατηρήσεις και τα πειράματα κι ας μην τα καταλαβαίνουμε. Όταν ο Bohr το 1913 είπε αυθαίρετα ότι τα ηλεκτρόνια περιστρέφονται γύρω από τον πυρήνα σε καθορισμένες τροχιές το δεχθήκαμε κι ας μην καταλαβαίναμε αν είναι σωστό, επειδή εξηγούσε την σταθερότητα των ατόμων και ακόμα εξηγούσε τα ατομικά φάσματα (το φως που εκπέμπουν τα άτομα).
Παρόμοια και στην Ορθόδοξη Εκκλησία πολλά τα δεχόμαστε χωρίς να τα καταλαβαίνουμε, διαπιστώνουμε όμως όταν τα εφαρμόσουμε την ωφέλειά τους. Λέει ο Χριστός μας ότι ο ζυγός του είναι χρηστός και το φορτίο του είναι ελαφρόν και απορούμε επειδή θεωρούμε δυσβάστακτες τις εντολές του Ευαγγελίου. Όταν όμως αγωνιστούμε με σοβαρότητα να τις εφαρμόσουμε διαπιστώνουμε στην πράξη ότι τα λόγια του Χριστού είναι απλώς αλήθεια. Για παράδειγμα μια σοβαρή αιτία, κι ας μην τη δίνουμε σημασία, που στις μέρες μας διαλύονται τόσο εύκολα οι γάμοι είναι ότι σχεδόν έχουν γίνει κανόνας οι προγαμιαίες σχέσεις που είναι αντίθετες με το Ευαγγέλιο. Ο άγιος Σιλουανός ο Αγιορείτης λέει ότι μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αγαπάμε τον Θεό αν υπάρχει έστω κι ένας άνθρωπος που δεν τον αγαπάμε.
Στις φυσικές επιστήμες υπάρχουν πολλές βασικές έννοιες όπως ο χώρος, ο χρόνος, η μάζα, η ύλη, η δύναμη, η ενέργεια, η ζωή, το ηλεκτρικό φορτίο που δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι ούτε όλες τις ιδιότητες που έχουν. Γι’ αυτό οι επιστήμονες δεν μπορούμε στις φυσικές επιστήμες για τίποτα να πούμε ότι είμαστε απόλυτα σίγουροι ή ότι δεν έχουμε καμία αμφιβολία. Εξαιρείται βέβαια η Βιολογία της Γ΄ Λυκείου που στις σελίδες 139 και 143 έχει τις φράσεις «αποδεικνύουν αναμφισβήτητα» και «δε γεννούν καμιά αμφιβολία» για τη θεωρία που λέει ότι ο άνθρωπος και ο πίθηκος έχουν κοινό πρόγονο. Καταλαβαίνετε ότι αυτό το επιστημονικό ατόπημα το κάνει απλώς για να κτυπήσει την πίστη της Ορθοδοξίας ότι οι άνθρωποι καταγόμαστε από τον Αδάμ και την Εύα (την περσινή σχολική χρονιά έστειλα δυο επιστολές στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής κι ακόμα περιμένω απάντηση).
Παρόμοια οι ορθόδοξοι χριστιανοί όσο αγώνα και αν κάνουμε να τηρήσουμε τις εντολές του Ευαγγελίου, ποτέ δεν μπορούμε να πούμε ότι σίγουρα θα σωθούμε. Μέχρι να πέσει πάνω μας η πλάκα του τάφου έχουμε τον φόβο μήπως χάσουμε την αιώνια σωτηρία. Ο άγιος Παΐσιος παρακαλούσε ένα πνευματικοπαίδι του να προσεύχεται γι’ αυτόν όταν θα έχει πεθάνει και ο λόγος ήταν «επειδή όλοι με θεωρούν άγιο θα νομίζουν ότι σώθηκα και δεν θα προσεύχονται για μένα». Όταν έφτασε η ώρα να πεθάνει ο μεγάλος άγιος Σισώης (μαθητής του Μεγάλου Αντωνίου) άρχισε να κλαίει και του έλεγαν οι μαθητές του «και συ φοβάσαι πάτερ ;» και τους απάντησε «αυτό τον φόβο τον είχα παιδιά μου σε όλη μου τη ζωή».
Πριν από χρόνια είχα διαβάσει ένα βιβλίο (γραμμένο από άθεο) που ήταν ο διάλογος ενός πιστού και ενός άθεου και σε όλο το βιβλίο δεν αναφέρθηκε ούτε μια φορά το όνομα του Χριστού. Και σήμερα αυτοί που πολεμούν την πίστη στον Θεό σπάνια κάνουν αναφορά στο πρόσωπο του Χριστού, αυτό όμως δεν είναι σωστό επειδή ο ίδιος ο Χριστός είπε: «Ει μη ήλθον και ελάλησα αυτοίς, αμαρτίαν ουκ είχον, νυν δε πρόφασιν ουκ έχουσι περί της αμαρτίας αυτών. Ει τα έργα μη εποίησα εν αυτοίς ά ουδείς άλλος πεποίηκεν αμαρτίαν ουκ είχον»(Ιωαν.15,24).
