Του Σταύρου Π.Καπλάνογλου:
Η σημερινή δημοσίευση είναι η πρώτη μια σειράς αναρτήσεων που πραγματοποιήσαμε αποκλειστικά σε μια κλειστή ομάδα του FB και αφορούσε ανθρώπους που αγωνίστηκαν στο παρελθόν για την πατρίδα μας και καταγόταν από την περιοχή, πιστεύοντας ότι η αναφορά στο έργο είναι απαραίτητη, γιατί έδωσαν και το αίμα τους ακόμη για να ζούμε εμείς ελεύθεροι και υπερήφανοι,μια υπερηφάνεια που δυστυχώς κάποιοι τα τελευταία χρόνια προσπάθησαν να μας την τσακίσουν.
Με προτροπή πολλών φίλων τις αναρτήσεις αυτές αποφασίσαμε να τις δώσουμε μεγαλύτερη δημοσιότητα στέλνοντας τις στα ΜΜΕ .
Αρχίζουμε σήμερα από τον αγωνιστή του 1821 Νικόλαο Κασομούλη, συνεχίζουμε με τον Γιάννη Τσόντζα και λίγο αργότερα με τον Γεώργιο Λασσάνη και άλλους προσπαθώντας να φωτίσουμε και άγνωστες πτυχές τις ζωής τους, που η δράση και προσφορά τους και σε άλλα επίπεδα είναι εν πολλοίς άγνωστη.
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΣΟΜΟΥΛΗ
Ο Νικόλαος Κασομούλης προερχόταν από μια οικογένεια με υψηλή Εθνική συνείδηση από την πλευρά της μητέρας του, καθώς θείος της ήταν ο Γιάννης Φαρμάκης, εθνικός αγωνιστής που συνελήφθη και αποκεφαλίστηκε από τους Τούρκους
Ο Ιωάννης Φαρμάκης ήταν μέλος της Φιλικής Εταιρίας και οπλαρχηγός Επανάστασης του 1821. Γεννήθηκε στην Βλάστη της Εορδαίας το 1772.
Μετά την ήττα των επαναστατών στη Μάχη του Δραγατσανίου, Έλαβε μέρος στην μάχη στην Μονή Σέκκου στη Μολδαβία,όπου και συνελήφθη,εστάλη στην Κωνσταντινούπολη και εκτελέστηκε.
Από τα νεανικά του χρόνια ο Κασομούλης έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας το 1821 στην Σμύρνη όπου βρέθηκε διερχόμενος από την Αίγυπτο πουν τον είχε στείλει ο πατέρας του για δουλείες ,τότε που η οικογένεια ήταν εγκατεστημένη στις Σέρρες , όταν έφθασε σε αυτή μύησε τον πατέρα του και τα αδέλφια του Γεώργιο, Δημήτριο και Ιωάννη και πήρε μέρος σε πολλές μάχες του Αγώνα της Ανεξαρτησίας
Η επανάσταση έφθασε στις Σέρρες τον Μάιο του 1821 αλλά απέτυχε ,έτσι αναγκάστηκε να φύγει και να πάει στην Σιάτιστα
Στην διάρκεια της επαναστατικής του δράσης ,πολέμησε στα Ψαρά, στην Ύδρα , στους Μύλους, ( κοντά στο Άργος ) στο Μεσολόγγι. Πολέμησε, επίσης, στην Αττική και στην Κόρινθο. Υπήρξε ένας από τους κύριους οργανωτές της επανάστασης του Ολύμπου.
Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΥΨΗΛΑΝΤΗ
Στις 29 Σεπτεμβρίου 1821 συνάντησε τον Δημήτριο Υψηλάντη στο Άργος αφού προηγουμένως συμμετέχει σε συγκρούσεις με τους Τούρκους στα Ψαρά και στην Ύδρα
Ο Δημήτριος Υψηλάντης σε συνεργασία με Κασομούλη συνέλαβαν
ένα φιλόδοξο σχέδιο ξεσηκωμού της Μακεδονίας με το οποίο θα αποστελλόταν δύναμη τακτικού στρατού στη Μακεδονία υπό τις διαταγές ενός υπασπιστή του Υψηλάντη. Παράλληλα οι οπλαρχηγοί του Ολύμπου και της Δυτικής Μακεδονίας θα καταλάμβαναν καίριες θέσεις, στη γέφυρα του Αξιού και τα Τέμπη. Βάρος θα δινόταν στον ξεσηκωμό της Νάουσας που σύμφωνα με τον Κασομούλη διέθετε, «άφθονα ντουφέκια και σπαθιά».Η προσπάθεια ξεκίνησε ,απέτυχε και είχε δραματικές συνέπειες για την Νάουσα. Ο πατέρας του, που είχε μετεγκατασταθεί στη Νάουσα, σκοτώνετε και αυτός από τους Τούρκους.
ΤΟ ΞΕΣΗΚΩΜΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΟΥ
Το 1822 πήγε στην Ύδρα και τα Ψαρά και άλλα νησιά του Αιγαίου συγκέντρωσε αρκετά πολεμοφόδια και τον επόμενο μήνα αποβιβάστηκε στην παράλια της Πιερίας και κατευθύνθηκε στον Όλυμπο.
Ο Κασομούλης συμμετείχε στις επιχειρήσεις του Ολύμπου όπου οι οπλαρχηγοί του Ολύμπου ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης στις 8 Μαρτίου 1822 τέλη Μαΐου οι Έλληνες υποχώρησαν δίνοντας τέλος στον ξεσηκωμό.
Στον ‘Όλυμπο είχαν συγκεντρωθεί τα υπολείμματα του Νικοτσάρα, των Λαζαίων, ο Γεώργιος Σύρος, οι αδελφοί Τζαχείλα, ο Κωνσταντίνος Μπίνος, ο Γούλας Δράσκου, ο Νικόλαος Κασομούλης κ.α. Στο διάστημα αυτό στη Νότια Ελλάδα μαίνεται η επανάσταση. Στον Όλυμπο όμως, παρά την διάθεση για δράση που επικρατεί, παρατηρείται κάποια καθυστέρηση. Η έλλειψη εφοδίων είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μη ευνοϊκού κλίματος.
Έτσι στην περιοχή του Ολύμπου οι εχθροπραξίες θα ξεσπούσαν με καθυστέρηση ενός έτους. Οι Τούρκοι όμως κινήθηκαν με 700 στρατιώτες και κατέλαβαν το μοναστήρι της Αγίας Τριάδος και έτσι καταπνίγηκε η επανάσταση
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ξεσηκώθηκε και η Χαλκιδική και εκεί συνεργάστηκε με τον οπλαρχηγό Διαμαντή Νικολάου οπου συμμετέχει στην μάχη της Κασσάνδρας
ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΛΑΡΧΗΓΟ Ν.ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ
Μετά την αποτυχία της,στη Μακεδονία κατέφυγε στην περιοχή του Ασπροπόταμου
στη Θεσσαλία με σώμα Σιατιστινών εντάσσεται στις ομάδες του οπλαρχηγού Νικόλαου Στουρνάρη του οποίου έγινε γραμματικός και τον ακολούθησε σε όλες τις μάχες από το 1823 έως το 1924 .
Ο Νικόλαος Στορνάρης ή Στουρνάρης (1775-1826) ήταν αρματολός, Φιλικός και οπλαρχηγός της Αιτωλοακαρνανίας,κήρυξε τον Ιούλιο του 1821 την επανάσταση στην Πόρτα, την Πρέβεντα και την Καλαµπάκα ως επικεφαλής των τοπικών οπλαρχηγών. Σύντομα ειχε στα χέρια του τον έλεγχο όλης της περιοχής και πήγε στο Μεσολόγγι (1823) παίρνοντας μέρος στη συνέλευση των οπλαρχηγών της Δυτικής Στερεάς.
Όταν ο Κιουταχής βάδισε κατά του Μεσολογγίου, ο Στουρνάρης ανέλαβε την αρχηγία της υπεράσπισης του. Ως αρχηγός του φρουράς της πόλης, παρέμεινε στο Μεσολόγγι καθ’ όλη τη διάρκεια της δεύτερης πολιορκίας του και έπεσε ηρωικά κατά τη μεγάλη έξοδο
Ο ΚΑΣΟΜΟΥΛΗΣ ΣΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ
Στις αρχές του 1825 ο Κασομούλης γίνεται χιλίαρχος και επιστρέφει στο Μεσολόγγι στις 29/7 /1825 όπου παραμένει μέχρι την ηρωική έξοδο τον Απρίλιο του 1826 Ετσι το 1826 ο Κασομούλης βρίσκεται μεταξύ των πολιορκημένων στο Μεσολόγγι, μαζί με τους αδερφούς του, Δημήτριο και Γεώργιο. Πρωτοστατεί στη Έξοδο και συντάσσει την απόφαση της εξόδου καθ’ υπαγόρευση του Επισκόπου Ρωγών, Ιωσήφ .
Επιφορτίστηκε την αποστολή να συντονίσει τις ενέργειες όλων των τμημάτων, ώστε να επιτύχει η Έξοδος. Κατά την έξοδο τραυματίστηκε θανάσιμα ο αδερφός του Δημήτριος
ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ Θ.ΓΡΙΒΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΙΔΙΟΥ.
Συμμετέχει στην κατάληψη του Παλαμηδιού μαζί με τον Θεόδωρο Γρίβα δεν του αρέσει η συμπεριφορά του Γρίβα και φεύγει για να ενταχθεί και να συμπολεμήσει με τον Γεώργιο Καραΐσκάκη που τότε συγκρουόταν με τους Τούρκους στην Αττική.
ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΙΣΚΑΚΗ
Αρχές 1927 έφθασε στο στρατόπεδο του Γεώργιο Καραϊσκάκη στην Ελευσίνα και ενώνεται μαζί του , παίρνοντας μέρος σε πάρα πολλές μάχες εναντίον του Κιουταχή από την έλευση του στην Αττική του μέχρι τον θάνατο του” Γιου της καλογριάς” στις 23 Απριλίου 1927
ΑΞΙΩΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Μετά την ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους κατέλαβε διάφορα στρατιωτικά αξιώματα, τόσο επί Καποδίστρια, όσο και επί Όθωνα.
Έγινε φρούραρχος Αθηνών και Πειραιώς, καθώς
Φρούραρχος στη Λαμία και Φρούραρχος στο Μπούρτζι.
Συμμετείχε στην καταστολή των εξεγέρσεων το 1836 που
Ο απολυταρχικός τρόπος διακυβέρνησης της χώρας από τον αρχικαγκελάριο και πρωθυπουργό της Ελλάδος 1835-1836 του Aρμάνσμπεργκ προκάλεσε εξέγερση εναντίον του, στις 3 Φεβρουαρίου 1836. Στις συγκρούσεις που έγιναν σκοτώθηκε ο αδερφός του Γεώργιος, που υπηρετούσε ως ανθυπολοχαγός.
Για την περίοδο αυτή δίνει πολύτιμες πληροφορίες στο σχετικά άγνωστο βιβλίο του ”Ημερολόγιο” αλλά πάρα πολλά γράφει για την επανάσταση του 1821 στους 3 τόμους που εκδόθηκαν το 1939 ”Ενθυμήματα στρατιωτικά” για τα όποια θα μιλήσουμε στην επόμενη ανάρτηση όπως και για την οικογένεια του.
