ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ
ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΑΓΑΘΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
Η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, με γρήγορους ρυθμούς, μετατρέπεται σε ένα απέραντο αιολικό πάρκο (Βέρμιο, Βαρνούντας, Ντοβρά (Μεταξάς), Ανατολικό και Δυτικό Άσκιο σχέδια για Μπούρινο κ.α.), ως αποτέλεσμα του κυβερνητικού ενεργειακού σχεδιασμού. Ένας σχεδιασμός που στόχο έχει την εξυπηρέτηση των αναγκών κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων που δραστηριοποιούνται στο χώρο, αλλά και της ευρύτερης στρατηγικής της ΕΕ για τις ΑΠΕ, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που έχει για το περιβάλλον και τις ζωές των κατοίκων των περιοχών αυτών η άναρχη διασπορά ανεμογεννητριών.
Οι ορεινοί όγκοι, το ενεργειακό – αιολικό δυναμικό της περιοχής και της χώρας συνολικότερα, είναι πραγματικό χρυσάφι για τους μονοπωλιακούς ενεργειακούς και κατασκευαστικούς ομίλους.
Η παραπέρα ανάπτυξη των ΑΠΕ αποτελεί βασικό στοιχείο της «απελευθέρωσης» του κλάδου της Ενέργειας, γεγονός που επιταχύνει τη διείσδυση των μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο και τη συγκεντροποίηση του τομέα. Είναι προφανές ότι η σημερινή κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες, θα συνεχίσουν να παρέχουν κάθε είδους «διευκόλυνση», μεταξύ των οποίων είναι και η άμεση επιδότηση που επιβαρύνει τους λογαριασμούς ρεύματος των λαϊκών νοικοκυριών, για την ανάπτυξη της λεγόμενης «πράσινης» Ενέργειας.
Κριτήριο των επενδύσεων στον χώρο της αιολικής ενέργειας δεν είναι η κάλυψη των λαϊκών αναγκών για φθηνή ενέργεια και προστασία του περιβάλλοντος, όπως ισχυρίζονται τα μονοπώλια και αναπαράγουν οι εκπρόσωποι της αντιλαϊκής πολιτικής σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο, αλλά τα κέρδη, η μεγιστοποίηση του ποσοστού κέρδους.
Πρόκειται δηλαδή για κολοσσιαίες επεμβάσεις στους ορεινούς όγκους με πολλαπλές και συνδυασμένες επιπτώσεις σε οικονομικό-κοινωνικό και περιβαλλοντικό επίπεδο:
Ιδιωτικοποιείται ο φυσικός πλούτος της περιοχής, το ενεργειακό-αιολικό δυναμικό.
Εξασφαλίζονται τεράστια κέρδη για τους επενδυτές μέσα από την προκλητική κρατική επιδότηση-φοροαπαλλαγές, τόσο της εγκατάστασης όσο και της πολιτικής των εγγυημένων τιμών για τους παραγωγούς ΑΠΕ.
«Πράσινα» κέρδη για τους ενεργειακούς ομίλους, «πράσινα» χαράτσια για το λαό μέσα από την επιβολή τέλους ΑΠΕ, σε συνθήκες εκτεταμένης ενεργειακής φτώχιας.
Εκτεταμένη καταστροφή του περιβάλλοντος, της φυσιογνωμίας των ορεινών όγκων που δεν αναιρείται από τις δήθεν φιλοπεριβαλλοντικές δικλίδες των μελετών και εγκρίσεων, των υποσχέσεων για υπό όρους αποκατάσταση του βουνού μετά την παύση της λειτουργίας. Τα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος παίρνονται με γνώμονα να είναι αειφόρος η κερδοφορία της επένδυσης. Είναι τα ελάχιστα αναγκαία για να μπορούν να εκμεταλλεύονται για πολλά χρόνια το βουνό και παράλληλα να κερδίζουν τη λαϊκή συγκατάθεση σε άλλο ένα έγκλημα.
Το ποσοστό κάλυψης εδάφους από την αιολική εγκατάσταση δεν αφορά μόνο τις ανεμογεννήτριες, αλλά και τη διάνοιξη νέων οδών, καθώς και τα έργα διασύνδεσης, την εγκατάσταση σταθμών κ.λπ. Όταν αποσβεστεί η επένδυση, θα απομείνουν τα κουφάρια των παλιών ανεμογεννητριών μαζί με όγκους τσιμέντου στην περιοχή.
Η οπτική και η ακουστική όχληση από τις ανεμογεννήτριες θα έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες στους κατοίκους της περιοχής, στις μόνιμες κατοικίες αλλά και σε μια σειρά εγκαταστάσεις που αφορούν την τοπική οικονομία (κτηνοτροφικές και αγροτικές μονάδες, μελισσοκομία, τουριστικές εγκαταστάσεις κλπ).
Οι όποιες θέσεις εργασίας, για τις οποίες πανηγυρίζουν διάφορα στελέχη της τοπικής διοίκησης, αφορούν αποκλειστικά τη φάση κατασκευής, ενώ οι μόνιμες θέσεις εργασίας που θα προκύψουν θα είναι πολύ λιγότερες.
Τα ανταποδοτικά οφέλη για την τοπική κοινωνία είναι ψίχουλα μπροστά στα κέρδη του μονοπωλίου και εξανεμίζονται από τις συνδυασμένες αρνητικές επιπτώσεις που περιγράψαμε παραπάνω.
Το ΚΚΕ κάνει ξεκάθαρο ότι κέρδη για τους ομίλους της ενέργειας και φθηνή ενέργεια για το λαό με προστασία του περιβάλλοντος δε συμβιβάζονται.
Το ΚΚΕ είναι αντίθετο στην παράδοση του φυσικού και ενεργειακού πλούτου της περιοχής στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της ενέργειας.
Το ΚΚΕ αναδεικνύει ότι το πραγματικό δίλημμα που τίθεται δεν είναι «ναι ή όχι στα αιολικά πάρκα», αλλά «ανάπτυξη για τα κέρδη των μονοπωλίων ή για την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών;». Η Ελλάδα έχει σήμερα μεγάλες αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες. Αυτό που μπαίνει εμπόδιο στην αξιοποίησή τους, είναι η εκμετάλλευση και λειτουργία τους με κριτήριο το κέρδος.
Με την ανάπτυξη αιολικών πάρκων στη Δυτική Μακεδονία από τους μονοπωλιακούς ομίλους, το συγκριτικό πλεονέκτημα που αντικειμενικά έχει η περιοχή για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας, δεν αξιοποιείται στο πλαίσιο μιας ισόρροπης ανάπτυξης για την ικανοποίηση των ενεργειακών αναγκών του λαού και την εξασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους του κλάδου.
Αντίθετα, γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης για την κερδοφορία, στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς Ενέργειας, με αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον, αλλά και για τις εργασιακές συνθήκες στον κλάδο και ευρύτερα.
Το ΚΚΕ σταθερά αναδεικνύει ότι τα αιολικά πάρκα, όπως και συνολικά οι ΑΠΕ, θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην παραγωγή Ενέργειας σε όφελος του λαού, μόνο στο πλαίσιο μιας οικονομίας όπου από τη μέση θα έχει φύγει το καπιταλιστικό κέρδος, σ’ έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, όπου όλες οι εγχώριες ενεργειακές πηγές, τα μέσα παραγωγής, διανομής και μεταφοράς Ενέργειας θα αποτελούν κοινωνική, κρατική ιδιοκτησία, δηλαδή θα υπάρχει ενιαίος αποκλειστικά κρατικός φορέας Ενέργειας, ως μηχανισμός της εργατικής – λαϊκής εξουσίας.
Μόνο η εργατική εξουσία, με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και πανεθνικό κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό μπορεί να αξιοποιήσει αυτές τις παραγωγικές δυνατότητες και να τις θέσει σε λειτουργία, με σκοπό την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Με αυτές τις προϋποθέσεις μπορεί να αξιοποιηθεί το έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό και στον κλάδο της Ενέργειας, να εξαλειφθεί η ανεργία.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, η ενεργειακή πολιτική έχει ως άξονες: Την αξιοποίηση όλων των εγχώριων πηγών Ενέργειας (λιγνίτης, υδροηλεκτρική, αιολική, ηλιακή, πετρέλαιο, φυσικό αέριο κ.λπ.), τη συστηματική έρευνα και εξεύρεση νέων πηγών, την επιδίωξη διακρατικής αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας για όσο διάστημα δεν μπορούν να καλυφθούν επαρκώς οι εγχώριες ενεργειακές ανάγκες.
Σε αυτόν το δρόμο, το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα της περιοχής να δυναμώσουν την πάλη τους ενάντια στα επιχειρηματικά σχέδια και την ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας, να διεκδικήσουν:
Την άμεση υπογειοποίηση του δικτύου σύνδεσης των αιολικών πάρκων με τους υποσταθμούς της ΔΕΗ, τη συντήρηση και ανανέωση του δικτύου μεταφοράς, ώστε να μην αποτελεί αιτία για καταστροφικές πυρκαγιές, όπως αυτές που «ξεσπούν» σε διάφορα σημεία της χώρας.
Την αυστηρή οριοθέτηση και τήρηση μέγιστου επιτρεπόμενου ποσοστού κάλυψης γης από εγκαταστάσεις ΑΠΕ. Απαγόρευση εγκατάστασης κοντά σε αρχαιολογικούς χώρους και περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους.
Φθηνό ρεύμα για το λαό, κατάργηση των πράσινων τελών ΑΠΕ, άμεση μείωση των τιμολογίων οικιακού και αγροτικού ρεύματος κατά 50% για κάθε λαϊκή οικογένεια.
Κατάργηση της έμμεσης φορολογίας στα καύσιμα.
Καμία διακοπή ρεύματος σε σπίτι λαϊκής οικογένειας.
Ακύρωση του νομοθετικού πλαισίου της απελευθέρωσης στρατηγικών τομέων της οικονομίας, να σταματήσει κάθε μορφή ιδιωτικοποίησης της Ενέργειας.
Αποκλειστικά κρατικός, ενιαίος φορέας για την Ενέργεια, που ως λαϊκή περιουσία, θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.
Όχι στην καταστροφή του περιβάλλοντος, στην παράδοση των ορεινών όγκων για τα κέρδη των μονοπωλίων.
