Οι αρχαιρεσίες του Σπάρτακου πραγματοποιήθηκαν σε μια περίοδο που είναι σε εξέλιξη το επόμενο βήμα της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ Α.Ε. στα πλαίσια της πολιτικής απελευθέρωσης του κλάδου με την πώληση ΑΗΣ και Ορυχείων, ενώ σε μικρό χρονικό διάστημα επίκειται το κλείσιμο των ΑΗΣ Καρδιάς και Αμυνταίου στην περιοχή μας λόγω παλαιότητας. Εξελίξεις που θα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους της ΔΕΗ Α.Ε αλλά και για το λαό συνολικά. Η ΔΕΗ Α.Ε για να διατηρήσει την κερδοφορία σε συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού επιτίθεται στα δικαιώματα των εργαζομένων. Προωθεί την αξιολόγηση που στόχο έχει την εντατικοποίηση και τις περικοπές μισθών, προωθεί την ΕΣΣΕ με μειώσεις, διώκει εργαζόμενους που διεκδικούν τα δικαιώματα τους, περιορίζει τα μέτρα υγείας και ασφάλειας, αξιοποιεί το δουλεμπόριο των εργολαβιών για κακοπληρωμένη και απλήρωτη εργασία κ.α.
Για να προωθήσει τα σχέδια της με τις λιγότερες αντιδράσεις θέλει ένα συνδικαλιστικό κίνημα κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες κερδοφορίας της. Παράλληλα οι κυβερνήσεις θέλουν το εργατικό κίνημα προσδεμένο στα δικά τους σχέδια ιδιωτικοποίησης με βάση τα επιχειρηματικά συμφέροντα που υπηρετούν. Αυτός είναι ο λόγος που στις αρχαιρεσίες του Σπάρτακου κινητοποιήθηκαν κομματικοί μηχανισμοί, βουλευτές, εκλεγμένοι στην τοπική διοίκηση και πρώτα απ’όλα η εργοδοσία.
Οι εργοδοτικοί – κυβερνητικοί συνδικαλιστές των ΔΡΑΣΕ – ΜΕΤΑ (ΠΑΣΚΕ- ΣΥΡΙΖΑ), ΚΟΙΡΙΞΕ(ΔΑΚΕ) και Ενωτική Κίνηση συμφώνησαν και συμφωνούν με την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και έχουν βάλει την υπογραφή τους σε όλες τις αντεργατικές εξελίξεις (μετοχοποίηση, τριχότόμηση, διάλυση ασφαλιστικού). Πιστοί στο ρόλο τους, σήμερα σε συνθήκες όξυνσης του ανταγωνισμού στηρίζουν την εργοδοσία στον ανταγωνισμό της με άλλους μονοπωλιακούς ομίλους, στηρίζουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις και τις μορφές ιδιωτικοποίησης που προωθούν. Καλλιέργησαν την λογική του μικρότερου κακού, τον συντεχνιασμό, συνέβαλαν στην τρομοκράτηση των εργαζομένων μπροστά στις δυσοίωνες εξελίξεις.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες αυξήθηκε η ανασφάλεια και ο φόβος των εργαζομένων, η τρομοκρατία με αποτέλεσμα να στραφούν σε ατομικές λύσεις. Εργοδοσία, πλειοψηφία στο συνδικαλιστικό κίνημα δημιούργησαν εύφορο έδαφος για να εγκλωβίσουν τους εργαζομένους στη λογική «ο σώζων εαυτόν σωθήτω ». Οι υποσχέσεις για μεταθέσεις από μονάδες που πωλούνται και κλείνουν, τα «30 αργύρια» της εθελούσιας για να προχωρήσουν οι απολύσεις, η τρομοκρατία σε όποιον τους εναντιωθεί, οι αυταπάτες ότι υπάρχει μοντέλο ιδιωτικοποίησης που μπορεί να ωφελήσει τους εργαζόμενους μαζί με τη μαζική μεταφορά ψηφοφόρων από άλλα σωματεία καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα. Δεν θα περάσει πολύς καιρός για να αντιληφθούν οι εργαζόμενοι την σκληρή πραγματικότητα που έχουν μπροστά τους.
Η Αγωνιστική Συνεργασία χαιρετίζει τους συναδέλφους που μέσα σε αυτές τις συνθήκες ξεπέρασαν το φόβο, τις πιέσεις και τους εκβιασμούς και στήριξαν το ψηφοδέλτιο της.
Από την θέση που της έδωσαν θα συνεχίσει πιο αποφασιστικά να αποκαλύπτει τις συνέπειες της πολιτικής της απελευθέρωσης, θα αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων ενάντια στα σχέδια της εργοδοσίας. Θα είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στην πώληση μονάδων και ορυχείων, για μισθούς που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες, για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, για να γίνει η ηλεκτρική ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα.
Επόμενος σταθμός το συλλαλητήριο την Πέμπτη 22 Μαρτίου στις 8:00μ.μ στην Κεντρική Πλατεία Κοζάνης για να δυναμώσει ο αγώνας για ΣΣΕ με αυξήσεις, για επαναφορά της ΕΓΣΣΕ και του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που υπονομεύουν τις ΣΣΕ.
