Ντυμένος με τα αρχιερατικά του άμφια, όρθιος και μπροστά στην Ωραία Πύλη του Ιερού Μητροπολιτικού Ναού Αγίου Νικολάου Κοζάνης, με ανασηκωμένο το δεξί του χέρι έτσι που να ευλογεί το λαό, ο μακαριστός Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κυρός Διονύσιος Ψαριανός, δεσπόζει στο καλαίσθητο – ιεροπρεπές δίπτυχο – αφιέρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης για τα ‘’20 χρόνια από την κοίμηση του μακαριστού Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κυρού ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΨΑΡΙΑΝΟΥ, 7 Δεκεμβρίου 1997 – 7 Δεκεμβρίου 2017’’, που μας έστειλε η Ιερά Μητρόπολις Σερβίων και Κοζάνης για να το μοιράσουμε στο εκκλησίασμα.
Η επιλεγείσα φωτογραφία (στο εμπροσθόφυλλο) είναι μάλλον η πιο επιτυχής από όσες θα μπορούσε κανείς να διαλέξει. Είναι αυτή που χαρακτηρίζει περισσότερο από κάθε άλλη τον Επίσκοπο και Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό. Εκφράζει όσο καμιά άλλη τον τιμώμενο Μητροπολίτη Διονύσιο. Εκπέμπει αυτό το ιδιαίτερο λειτουργικό εκκλησιαστικό ήθος που τον διέκρινε και από το οποίο πήγαζε και το ευρύτερο ήθος του, που τον έκανε σεβαστό και αξιοπρόσεκτο παντού σε όλους τους χώρους, εκκλησιαστικούς και μη.
Στις δυο μέσα σελίδες του δίπτυχου – αφιερώματος, κείμενο τιμής και σεβασμού του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κ. Παύλου αποτιμά το έργο του τιμώμενου μακαριστού Ιεράρχη: ‘’Ο αοίδιμος Μητροπολίτης στο τρίπτυχο του έργου της Εκκλησίας, δηλαδή στον τομέα της θείας λατρείας, στη διακονία του κηρύγματος και στην άσκηση της αγάπης έχει δώσει μία πλούσια εκκλησιαστική καρποφορία’’. (7 Δεκεμβρίου 1997 – 7 Δεκεμβρίου 2017. 20 χρόνια από την κοίμηση του μακαριστού Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κυρού ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΨΑΡΙΑΝΟΥ. Εν Κοζάνη τη 10η Δεκεμβρίου 2017, ο Μητροπολίτης, ο Σερβίων και Κοζάνης ΠΑΥΛΟΣ).
Αυθόρμητα και καθώς μοίραζα το δίπτυχο – αφιέρωμα με τη φωτογραφία, είπα στο εκκλησίασμα: ‘’Να την έχετε στο σπίτι σαν εικόνισμα αυτήν την φωτογραφία. Δεν είναι μια συνήθης φωτογραφία. Θα ‘ρθεί καιρός που η Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως-Νέας Ρώμης, θα κατατάξει στη χορεία των Αγίων, τον Επίσκοπο και Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιο Ψαριανό’’.
Τον θυμάμαι (μαθητής του Δημοτικού Σχολείου εγώ και μαθητής στο αναλόγιο του ι. Ναού Κοίμησης της Θεοτόκου Βελβεντού δίπλα στον σπουδαίο ψάλτη Γεώργιο Χωλόπουλο) τον θυμάμαι και συγκινούμαι τούτες τις άγιες των Χριστουγέννων ημέρες το δεσπότη Διονύσιο Ψαριανό να ψάλλει ευθυτενής και ιεροπρεπής από το δεσποτικό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Βελβεντού, στον Όρθρο της τρίτης ημέρας των Χριστουγέννων κάθε χρόνο με εκείνη την ξεκάθαρη και χαρακτηριστική φωνή, με την άρθρωση του λόγου και των συλλαβών και με το δωρικό τρόπο του ψάλλειν τις Iαμβικές Καταβασίες των Χριστουγέννων:
-Έσωσε λαόν, θαυματουργών Δεσπότης,
– Υγρόν θαλάσσης, κύμα χερσώσας πάλαι.
– Εκών δε τεχθείς εκ κόρης, τρίβον βατήν,
– Πόλου τίθησιν ημίν, ον κατ’ ουσίαν,
– Ίσον τε Πατρί, και βροτοίς δοξάζομεν.
Με καθήλωναν η μορφή του και η φωνή του, ο τρόπος του ψάλλειν. Η κάθε λέξη και η κάθε συλλαβή ένα άνοιγμα σ’ έναν άγνωστο κόσμο. Λέξεις και φράσεις τις οποίες δεν κατανοούσα, που όμως με φορέα τη μουσική και τη φωνή του, διαπότιζαν το είναι μου – θαρρώ και τα νοήματά τους που τα αγνοούσα – και αποτυπώνονταν ανεξίτηλα – αυτό το διαπίστωσα αργότερα – στην ύπαρξή μου συνθετικά ως λόγος και μουσικότητα μαζί, ως χάρη λειτουργική, ως χαρά και ελευθερία. Έτσι με έκανε να νιώθω από τα παιδικά μου χρόνια τα Χριστούγεννα στο Βελβεντό ο Μητροπολίτης Διονύσιος, καθώς έψαλλε τις Ιαμβικές Καταβασίες των Χριστουγέννων.
‘’Σαν εικόνισμα’’ έχουμε στα σπίτια μας τη φωτογραφία του αφιερώματος για τα 20 χρόνια από την κοίμηση του Επισκόπου και Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης Διονυσίου Ψαριανού. Να έχουμε την ευχή του.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
