Κάλαντα με το λύκειο θηλέων Κοζάνης και τη Φροσίτα το 1968 – Διηγείται η Ματίνα Τσικριτζή Μόμτσιου

Την παρακάτω ιστορία διηγείται η κα. Ματίνα Τσικριτζή Μόμτσιου και την εντοπίσαμε στην ομάδα του fb: Κοζάνη, Μνήμες, αναμνήσεις και εικόνες:

ΚΑΛΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ΣΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ ΘΗΛΕΩΝ
24 Δεκεμβρίου 1968, Κοζάνη

Πολύ προχωρημένη ιδέα, που την καθιέρωσε η δική μας η γενιά. Γι’ αυτό και δεν τα λέγαμε «κόλιαντα», που φαίνονταν ντιπ καναγκιρίσιου, αλλά Κάλαντα!

Κάτσι καλά!

Αυτή η εξόρμηση απαιτούσε οργάνωση από μέρες, και δρομολόγιο με συγκεκριμένα κριτήρια – το εξής ένα: πού θα μάσουμι παραπάν παράδις για την μεγάλη εκδρομή στην Πελοπόννησο στο τέλος της χρονιάς .

Βασικά όμως ήθελε έναν γερό ηγέτη επικεφαλής που θα διέθετε κέφι, νεανικότητα, πέρπιρα και κυρίως … πειθώ! Να μην ακουτάει κάνας να κάμει το κορόϊδο για να αποφύγει το κτι!

Και βρήκαμε τον πιο κατάλληλο!

Τη Φροσύτα!

Ξεκινήσαμε στις 6 τη χαραή και σώσαμε το μεσημέρι. Το τι “Κι τ΄ χρόν μι του γαμπρό” άξαμι δεν λέγιτι!!! (Για τς παραπάν πιάσκιν κιόλας)

Και πού δεν πήγαμε… Στην Νομαρχία, στο Δημαρχείο, στο Νοσοκομείο, στη Μητρόπολη, σ’ όλα τα μαγαζιά και κυρίως στο Στρατόπεδο!!! Έμπνευση της Φροσύτας το τελευταίο!

Φοβερή! Τς παραπάν τς παράδις εκεί τς έμασάμι! Χώρια του φλέρτ!!! Κάτ΄ καλά δεν μας πήριν χαμπάρι ου Παπα-Γαζής!

Τελικός απολογισμός:10.000 δραχμές!!! Αμύθητο ποσόν για την εποχή και γερό τσοντάρισμα στα έξοδα της Πελοποννήσου.

Αλλά άμα δεν ήταν η Φροσύτα,… μαλλί!

Ούτε μέχρι τ΄ Λάρσα δεν θα ‘φτανάμι…