Καταγγέλλουμε τη δικαστική απόφαση – παρέμβαση στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης (ΕΚΚ) σχετικά με τις αποφάσεις του 35ου Συνεδρίου του ΕΚΚ για την αναγνώριση και τον αποκλεισμό αντιπροσώπων.
Συγκεκριμένα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Κοζάνης συζήτησε και έκανε δεκτά τα ασφαλιστικά μέτρα που κατέθεσαν η «Πανελλήνια Ενωση Προσωπικού ΔΕΗ» και ο «Σύλλογος Ανέργων και Απασχολούμενων Υπαλλήλων Ιδιωτικού Δικαίου Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης», αποφασίζοντας να αναστείλει την ισχύ και την εκτέλεση των αποφάσεων του 35ου Συνεδρίου του ΕΚΚ, που απέκλεισε τους αντιπροσώπους φέτος τον Απρίλη.
Θυμίζουμε ότι τότε, ΔΑΚΕ «επίσημη», ΔΑΚΕ «ανεξάρτητη» και ΠΑΣΚΕ είχαν επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για τις καρέκλες στο ΕΚΚ, ετοιμάζοντας ένα συνέδριο όπου το 30% περίπου των αντιπροσώπων προέρχονταν από σωματεία και παραρτήματα «μαϊμού». Ως αποτέλεσμα του μεταξύ τους πολέμου, στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΕΚΚ δεν έγινε δεκτή η εγγραφή τριών νέων σωματείων και δεν νομιμοποιήθηκαν οι αντιπρόσωποι των σωματείων – μελών που παρουσίασαν ξαφνική και εξωπραγματική αύξηση ψηφισάντων. Στη συνέχεια, αφού τα βρήκαν μεταξύ τους, επιχείρησαν μέσα στο συνέδριο να αλλάξουν την απόφαση του ΔΣ. Προσπάθεια που απέτρεψε το σώμα του συνεδρίου, με αποτέλεσμα με συντριπτική πλειοψηφία να αποκλειστεί ο «στρατός» των 66 επιπλέον αντιπροσώπων.
Οι εκπρόσωποι του εργοδοτικού συνδικαλισμού προσέφυγαν στη δικαιοσύνη καταθέτοντας ασφαλιστικά μέτρα. Το Μονομελές Πρωτοδικείο Κοζάνης, με την απόφαση που εξέδωσε στις 11/10, «αναστέλλει την ισχύ και την εκτέλεση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης του 35ου Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρου Κοζάνης, την απόφαση της ΓΣ περί αρχαιρεσιών και τα αποτελέσματά τους, την απόφαση του ΔΣ περί συγκρότησης σε σώμα και κάθε άλλη πράξη ή απόφαση που απορρέει από τις παραπάνω αποφάσεις ή στηρίζεται αμέσως ή εμμέσως σε αυτές μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης από την συζήτηση της κύριας αγωγής».
Η απαράδεκτη απόφαση του δικαστηρίου βάζει βόμβα όχι μόνο στο ΕΚΚ, αλλά συνολικά στο συνδικαλιστικό κίνημα. Δηλαδή η δικαστική απόφαση ισχυρίζεται ότι τα δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα δεν έχουν καμία αρμοδιότητα στον έλεγχο και στη νομιμοποίηση των αντιπροσώπων τους, αλλά ότι τέτοια αρμοδιότητα έχουν μόνο τα δικαστήρια.
Εμείς οι συνταξιούχοι, καλούμε τους εργαζόμενους, τα παιδιά μας, να γυρίσουν αποφασιστικά την πλάτη σε όλον αυτόν το μηχανισμό των εργατοπατέρων, που έχουν στόχο να κρατούν το συνδικαλιστικό κίνημα υποταγμένο στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις.
Αγωνιζόμασταν και αγωνιζόμαστε για σωματεία που οργανώνουν μαζικές συλλογικές διαδικασίες όπου οι εργαζόμενοι λένε τη γνώμη τους, συμμετέχουν στις αποφάσεις, επιλέγουν τις μορφές πάλης, βρίσκουν τρόπους για την άμεση ζωντανή και ενεργή συμμετοχή των μελών τους ώστε να κατανοούν από την ίδια τους την πείρα στην ταξική πάλη τις αιτίες των προβλημάτων στη ζωή τους, να αναγνωρίζουν τον πραγματικό αντίπαλο. Να νιώθουν ότι είναι μέρος μιας μεγάλης προσπάθειας για την υπεράσπιση της ζωής τους, την άνοδο των αγώνων και τη διεκδίκηση δικαιωμάτων, ότι βάζουν και το δικό τους λιθαράκι και δεν αναθέτουν σε κάποιους άλλους να βρουν εργολαβικά τη λύση.
Γι’ αυτό εμείς είμαστε με όσους από τα παιδιά μας τα βγάζουν πέρα δύσκολα, εργάζονται 4ωρα και ευέλικτα ή σχολάνε ακανόνιστα και μετά τη λήξη του ωραρίου τους, δουλεύουν συνεχώς κάτω από δύσκολες συνθήκες και εντατικοποίηση, δίνουν τη δική τους καθημερινή μάχη, που ζουν με το άγχος της ανανέωσης της σύμβασής τους ή της δοκιμαστικής περιόδου, που αντιμετωπίζουν καθημερινά την εργοδοτική τρομοκρατία, τις απειλές των προϊσταμένων.
Την ανατροπή δεν θα την κάνουν αυτοί που έχουν λυμένα τα προβλήματά τους, θα την κάνουν οι φτωχοί οι καταπιεσμένοι αυτοί που παράγουν όλο τον πλούτο και τους τον κλέβουν.
Κανένας μόνος του. Σωματεία εργατών όχι των εργοδοτών!
