Του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα:
Γιορτάστηκε στο Βελβεντό (27-9-2017) η μνήμη της αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνας της εκ του Ζαγκλιβερίου καταγομένης και εν αυτώ μαρτυρησάσης την 27η Σεπτ. του 1764.
Θεία Λατρεία: Στη μνήμη της Νεομάρτυρος Ακυλίνας τελέσαμε (27-9-2017) τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό του Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού. Στο αναλόγιο έψαλαν ο Γιάννης Τζινίκος, ο Γιώργος Καραγιάννης και ο Γιάννης Παπαγόρας.
Αρκετοί ήταν οι πιστοί από το Βελβεντό και το Πλατανόρεμα που θυμήθηκαν την Αγία Ακυλίνα (που με ευλάβεια και συγκίνηση ασπάστηκαν το ιερό λείψανό της και προσκύνησαν στον τάφο της στην Όσσα) και προσήλθαν στην πανηγυρική, στον Άγιο Διονύσιο Βελβεντού, Θεία Λειτουργία στη μνήμη της Νεομάρτυρος, για να πάρουν την ευχή της. ‘’Δεν οκνήσαμε και ήρθαμε από το Πλατανόρεμα για την Αγία Ακυλίνα, ήρθαμε να εκκλησιαστούμε!’’, μας είπαν οι γείτονές μας.
Εκδήλωση στο αρχονταρίκι: Στο αρχονταρίκι ο εφημέριος π. Κ. μίλησε για το βίο, τη μαρτυρία και το μαρτύριο της Αγίας Ακυλίνας και περιέγραψε με προβολή φωτογραφιών (η δύναμη της εικόνας στη μεταφορά ποικίλων μηνυμάτων είναι αδιαμφισβήτητη) τη μετακομιδή του ι. λειψάνου της από την Όσσα του Λαγκαδά στην γενέτειρά της το Ζαγκλιβέρι.
Υπογράμμισε την πρωτοβουλία και συνεργασία (που άφησε θετικό πρόσημο) των δύο Σεβ. Μητροπολιτών Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννου και Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεοκλήτου για την πραγματοποίηση της ιερής μετακομιδής ακολουθώντας την ίδια διαδρομή της πρώτης (Σεπτέμβριος του 1764) φυγάδευσης του ιερού λειψάνου της, από τρεις τολμηρούς νέους του Ζαγκλιβερίου, από το μουσουλμανικό νεκροταφείο του Ζαγκλιβερίου, όπου θάφτηκε βιαίως από τους Τούρκους, στην Όσσα του Λαγκαδά (στον αύλειο χώρο του ιστορικού Ναού των Ταξιαρχών) προφανώς για να αποτρέψουν την ιεροσυλία του αγίου λειψάνου της. Να αποτρέψουν την ιεροσυλία του λειψάνου, της 18χρονης ‘’για του Χριστού την πίστη την αγία’’ Μάρτυρος συμπατριώτισσάς της.
Ο τόπος της νέας ταφής της Αγίας στην Όσσα από το 1764 παρέμενε άγνωστος μέχρι που, το Φεβρουάριο του 2012, θεία βουλήσει, αποκαλύφτηκε ο νέος (και άγνωστος) τόπος της ταφής της στην Όσσα και ο Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ιωάννης φρόντισε επιμελώς για όλα: για την τομή στο έδαφος, για την περισυλλογή, την με εξονυχιστικό επιστημονικό τρόπο απόδειξη για την ταυτοποίηση ιερού του λειψάνου της και, συν τοις άλλοις, με την έκδοση ενός τεύχους-βιβλίου, στο οποίο όλες αυτές οι ενδιαφέρουσες πληροφορίες καταγράφονται καταλεπτώς.
Η ιστορία της σχέσης: Από το Βελβεντό, με πρωτοβουλία και διοργάνωση του Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου, έγιναν το Φθινόπωρο του 2012, δύο εκδρομές (προσκυνήματα) στην Όσσα του Λαγκαδά, όπου και ο τάφος της Αγίας Ακυλίνας, με τη συμμετοχή 100 και πλέον πιστών από το Βελβεντό και το Πλατανόρεμα. Στη συνέχεια το ΚΑΠΗ Βελβεντού έκανε κι εκείνο άλλη μία εκδρομή-επίσκεψη στην Όσσα. Οπότε περισσότεροι από 150 άνθρωποι είδαν, προσκύνησαν και χαριτώθηκαν από τις Νεομάρτυρες Ακυλίνα την Ζαγκλιβερινή και Κυράννα την Οσσαία. Ιδού, λοιπόν, η αποκτηθείσα σχέση, η θέλησή μας για τη διατήρησή της και για το πέρασμά της στους νεότερους.
Στο Βελβεντό έχουμε και νύφη (την Μυρσίνη Θεοφάνη Ρήγα) από το Ζαγκλιβέρι τη γενέτειρα της Αγίας Ακυλίνας. Η Ζαγκλιβερινή Μυρσίνη Θ. Ρήγα είναι ένας ζωντανός φορέας της ιερής παράδοσης για το μαρτύριο της Αγίας Ακυλίνας, όπως το άκουγε από τους προγόνους της στο Ζαγκλιβέρι και μου προκάλεσε αίσθηση η βιωματική αναφορά της σ’ αυτό, η διατήρηση στη μνήμη των Ζαγκλιβερινών του προσώπου και του μαρτυρίου της Αγίας για το Χριστό.
Η αρχή αυτής της ιερής σχέσης ξεκινά από το 1984, από μια Ασματική Ακολουθία που ήρθε στα χέρια μου και που περιείχε και το Συναξάρι της Αγίας Ακυλίνας, που με εντυπωσίαζε κάθε φορά που το διάβαζα. Το 2011 φτιάξαμε στο Ναό του Αγίου Διονυσίου την τοιχογραφία της Αγίας Ακυλίνας και της Αγίας Κυράννας. Είχα την περιέργεια και το ζήλο να γνωρίσουμε περισσότερα γι’ αυτές. Ένα χρόνο μετά, το Φθινόπωρο του 2012 επισκεφτήκαμε την Όσσα. Και ‘’πέσαμε’’ έκπληκτοι πάνω στις δύο Νεομάρτυρες (αφού μόλις το Φεβρουάριο του 2012 είχαν βρεθεί τα λείψανα της Αγίας Ακυλίνας), την ιστορία των οποίων, μας την περιέγραψαν ολοζώντανα ο αρχιμ. Ιωάννης Αρσενιάδης και ο πρωτοπ. Θωμάς Φαρδής. Έτσι ξεκίνησαν όλα.
Στο βιβλίο ‘’Η ΑΓΙΑ ΑΚΥΛΙΝΑ Η ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙΝΗ, Ζαγκλιβέρι 1984’’ περιέχεται ο βίος και η ‘’Ακολουθία, ο Παρακλητικός Κανών, οι Χαιρετισμοί και τα Εγκώμια της Αγίας’’ τα οποία ‘’εποιήθησαν εν Αγίω Όρει υπό Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου, Υμνογράφου της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας’’. Είναι το βιβλίο από το οποίο γνώρισα την Αγία Ακυλίνα.
Το βιβλίο ‘’ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΕΣΕΩΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΕΝΔΟΞΟΥ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΑΚΥΛΙΝΗΣ-ΑΓΓΕΛΙΝΗΣ ΤΗΣ ΕΚ ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙΟΥ ΚΑΤΑΓΟΜΕΝΗΣ’’, (του Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννου, έκδοση: Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών, Όσσα Λαγκαδά, 2012), περιέχει όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που αφορούν στην εύρεση και την ταυτοποίηση των ιερών λειψάνων της Αγίας.
Το νεώτερο βιβλίο ‘’Η ΑΓΙΑ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΚΥΛΙΝΑ Η ΖΑΓΚΛΙΒΕΡΙΝΗ’’ (του Αρχιμ. Χρυσοστόμου Μαΐδώνη, Πρωτοσυγκέλλου-Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, έκδοση: Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου, 2013) ασχολείται και πάλι με το ίδιο θέμα, το βίο, την εύρεση των λειψάνων και την μετακομιδή τους.
Απολυτίκιον. Ήχος πλ.α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ζαγκλιβέριον χαίρει εν τη αθλήσει σου, η σε βλαστήσασα κώμη ως άνθος εύοσμον, Ακυλίνα του Χριστού καλλιπάρθενε, συ γαρ ενήθλησας στερρώς, και εδέξω εκ Θεού, το στέφος της αφθαρσίας, εκδυσωπούσα απαύστως, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις καλλιπάρθενε του Χριστού, Μάρτυς Ακυλίνα, η αθλήσασα ανδρικώς, του Ζαγκλιβερίου, η δόξα και το κλέος, ω αίτει ευπραγίαν, και θείον έλεος.
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας,
παπαδάσκαλος
