1965: Ένας έφηβος από τη Σιάτιστα Κοζάνης λάτρης των Beatles, των Rolling Stones,του Elvis και του James Brown αγοράζει με κόπο την πρώτη του κιθάρα. Στην συνέχεια μετακομίζει στην Λάρισα και ιδρύει ένα από τα εντυπωσιακότερα συγκροτήματα της Θεσσαλίας και όχι μόνο, τους Lovers. Εμφανίζονται σε γνωστά night club της εποχής με τον κόσμο να σχηματίζει ουρές για να τους παρακολουθήσει ζωντανά.
1972: Ο νεαρός τραγουδιστής κατεβαίνει στην Αθήνα, υπογράφει συμβόλαιο με μια από της μεγαλύτερες δισκογραφικές εταιρίες της χώρας και εμφανίζεται σε τηλεοπτικές εκπομπές.
1976: Επισκέπτεται την Τζαμάικα, δίνει συναυλίες και τον φιλοξενεί ο Bob Marley.
Θα μπορούσε να είναι σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, είναι όμως η αληθινή ιστορία του Σιατιστινού τραγουδιστή Σωτήρη Κοματσιούλη.
Σας παρουσιάζουμε την συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Σωτήρης Κοματσιούλης στον Λάμπρο Κ. Παπαλάμπρο αποκλειστικά για το KOZANILIFE.GR.
-K. Σωτήρη, σας καλωσορίζουμε στο KOZANILIFE.GR και σας ευχαριστούμε που δεχτήκατε την πρόσκληση μας. Πείτε μας ποια είναι η σχέση σας με την περιοχή της Κοζάνης και ποια ήταν τα πρώτα σας μουσικά βήματα;
Δεν θα μπορούσα να αρνηθώ μια τέτοια πρόταση! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Γεννήθηκα στην διαδρομή από Καστοριά προς Σιάτιστα κάπου κοντά στο Μικρόκαστρο μέσα σε ένα στρατιωτικό φορτηγό James. Ο πατέρας μου ήταν από την Σιάτιστα και η μητέρα μου από την Καστοριά έτσι πηγαινοερχόμασταν συχνά. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα παιδικά μου χρόνια τα πέρασα στην Καστοριά. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 ο πατέρας μου συνεργάστηκε με ένα μαγαζί γουναρικών στην Λάρισα. Έτσι μετακομίσαμε οικογενειακός στην Λάρισα αλλά εγώ ερχόμουν πολύ συχνά στην Κοζάνη μιας και η αδελφή μου έμενε εκεί γιατί ήταν παντρεμένη με έναν αστυνομικό που υπηρετούσε στο Α.Τ Κοζάνης. Μετά ο πατέρας μου αποφάσισε να ανοίξει και ένα μαγαζάκι στην Κοζάνη με γουναρικά. Άρα οι επισκέψεις μου ήταν συχνότατες. Εκείνη την εποχή ήδη είχα στην Λάρισα ένα συγκρότημα με το όνομα Lovers στο οποίο ήμουν ο τραγουδιστής και ήταν ιδιαιτέρως γνωστό στην Θεσσαλία. Παίζαμε με μεγάλα ονόματα της εποχής όπως Olympians, Sover group, The Greeks, Persons (πρώιμοι Socrates) τους MGC με τον Πουλικάκο και άλλα πολλά. Δεν θα ήταν υπερβολή να σας πω, ότι οι Lovers για πολλούς ήταν μακράν καλύτεροι από πολλά γνωστά συγκροτήματα της εποχής. Φανταστείτε ότι είχαμε 4 πνευστά και παίζαμε αρκετά Soul κομμάτια όπως James Brown, Rocky Roberts κ.α. Χαρακτηριστική ήταν η στιγμή που ήρθε σε μια συναυλία μας η Βίκυ Μοσχολιού και όταν μας άκουσε έδωσε εντολή να εκκενωθεί η πίστα ώστε να χορέψει σόλο ένα μοντέρνο τραγούδι μας.
-Επισκεφτήκατε την Κοζάνη με το συγκρότημα σας Lovers την δεκαετία του ’60;
Ναι επισκέφτηκα την Κοζάνη μιας και εκεί είχα πάρα πολλούς φίλους και ειδικά τον Μάρκο Ματιάκη ο οποίος μας κανόνισε να παίξουμε στο ξενοδοχείο Ξενία.
-Υπήρχε ανταπόκριση από την νεολαία της Κοζάνης στην συναυλία που κάνατε στο Ξενία; Τι σας έχει μείνει πιο έντονα στην μνήμη από την συναυλία σας εκεί;
Φυσικά και υπήρχε ανταπόκριση του κόσμου στην συναυλία μας. Όλοι μου οι φίλοι ήταν εκεί και πολλοί άλλοι. Υπήρχε μια ατμόσφαιρα φανταστική. Πρώτη φορά με άκουγαν οι φίλοι μου να τραγουδάω ζωντανά με το συγκρότημα και ήταν για αυτούς μια μεγάλη ευχάριστη έκπληξη, γιατί μέχρι τότε μόνο λόγια άκουγαν από εμένα για το συγκρότημα μου. Εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι είχε αρκετές έφηβες κοπέλες που χόρευαν ασταμάτητα καθόλη τη διάρκεια της συναυλίας μας. Πολλές από αυτές ήταν μοντέρνα ντυμένες με μίνι φούστες και όλα τα αξεσουάρ της εποχής! Θυμάμαι επίσης ένα τοπικό ερασιτεχνικό συγκρότημα της Κοζάνης με το όνομα Sterns τους οποίους είχα δει ζωντανά σε μια συναυλία τους στο Βελβεντό Κοζάνης και κάποια στιγμή γνώρισα μερικά μέλη. Αν δεν κάνω λάθος νομίζω ότι αργότερα κάπου άκουσα ότι ένα μέλος του συγκροτήματος ασχολήθηκε μετά από χρόνια με την πολιτική, αλλά δεν θυμάμαι ονόματα, πέρασαν πολλά χρόνια από τότε.
-Επισκεφτήκατε ξανά την περιοχή τα επόμενα χρόνια;
Ναι, λίγα χρόνια αργότερα ήμουν τραγουδιστής στην Αθήνα στο συγκρότημα Κάστορες. Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του καιρού εκείνου στο progressive rock και για πολλούς ήταν οι αντίπαλοι των Socrates. Προσπαθήσαμε να παίξουμε στην Κοζάνη αλλά δεν βρήκαμε κατάλληλο χώρο και έτσι πήγαμε να παίξουμε αναγκαστικά στη Σιάτιστα και στην Καστοριά. Ήταν το 1973. Αυτές οι συναυλίες σημείωσαν μεγάλη επιτυχία, στα 70s πλέον ο κόσμος διψούσε για ροκ. Όποτε βρίσκω παλιούς φίλους που ήταν παρών σε αυτές τις συναυλίες μου λένε ακόμα τα καλύτερα.
-Το 1972 κατεβήκατε στην Αθήνα, ποια ήταν η πορεία σας εκεί;
Το πρώτο πράγμα που κατάφερα να κάνω όταν πήγα στην Αθήνα ήταν να υπογράψω συμβόλαιο με την εταιρία Pan-Vox για 10 χρόνια με σκοπό να κυκλοφορήσω πολλά τραγούδια μου. Με προόριζαν για μεγάλο όνομα. Το 1972 μπήκαμε στο στούντιο ηχογραφήσεων της Columbia και ηχογράφησα τον δίσκο ‘’Επιδρομή από τον Άρη/Σαν τον άνεμο’’ με την συνοδεία του γνωστού συγκροτήματος Sounds του Τάκη Αντωνιάδη. Αυτός ο δίσκος σήμερα είναι συλλεκτικός και μια κόπια του σε καλή κατάσταση αγγίζει τα 600 ευρώ. Εμφανιζόμουν τακτικά σε τηλεοπτικές εκπομπές της εποχής (Ντισκοτέκ για νεολαία/Ο Άκης Πάντας παρουσιάζει/Ο Τομ Τομ παρουσιάζει/Ο Άλκης Στέας παρουσιάζει). Στην πορεία οι υπεύθυνοι της εταιρίας και οι αρχές κατάλαβαν ότι είμαι κατά της χούντας και τότε ξεκίνησε ένας πόλεμος εναντίον μου. Έτσι εγκατέλειψα την Ελλάδα για 37 χρόνια.
-Διαβάζω σε παλιότερη συνέντευξη ότι είχατε σχέση με την γνωστή ηθοποιό Μαρία Βασιλείου, την Ευδοκία όπως την ξέρει ο κόσμος από την ομώνυμη κινηματογραφική ταινία του Αλέξη Δαμιανού (Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας). Μιλήστε μας γι’αυτό.
Ναι αυτό είναι αλήθεια, στα τέλη του 1972 εμφανιζόμουν στο κλαμπ ΑBC σαν πρώτο όνομα. Ερχόταν πολλά γνωστά ονόματα να με ακούσουν όπως η Αλίκη Βουγιουκλάκη, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου που δεν ήταν ακόμα γνωστός, ο Παύλος Σιδηρόπουλος και πολλοί άλλοι. Ανάμεσα σε αυτούς τους θαμώνες ήταν και η Μαρία Βασιλείου. Μέσα σε λίγες μέρες αφού γνωριστήκαμε κάναμε δεσμό. Της είχα μιλήσει για τα προβλήματα που είχα με την χούντα και έτσι αποφασίσαμε να εγκαταλείψουμε την χώρα και να πάμε στην Αγγλία με το Μagic Bus. Η Μαρία είχε Αγγλική υπηκοότητα. Μεγάλη περιπέτεια… 10 μέρες κάναμε να φτάσουμε, ως που τελικά όταν φτάσαμε στα σύνορα της Αγγλίας είχα πρόβλημα να μπω στην χώρα. Πάνω σε όλο αυτό το μπέρδεμα και τον πανικό με ρώτησε ένας τελωνιακός υπάλληλος αν γνώριζα προσωπικά τον Μπιθικώτση, του είπα αμέσως ναι! (η αλήθεια είναι ότι δεν τον γνώριζα). Μετά από λίγο έρχεται ξανά ο ίδιος τελωνιακός και μου λέει: «Πήρα τηλέφωνο τον Μπιθικώτση και μου είπε ότι είσαι φίλος του και πολύ καλό παιδί». Φυσικά έμεινα με το στόμα ανοιχτό… Κάπως έτσι κατάφερα να περάσω τα σύνορα. Μέσα σε λίγες μέρες παντρεύτηκα με πολιτικό γάμο την Μαρία Βασιλείου για να πάρω άδεια παραμονής στην Αγγλία.
-Με ποια ονόματα συνεργαστήκατε στην Αγγλία;
Phil Lynott, Gary Moore των Thin Lizzy ,Rory Gallagher,10cc,Robert Wyatt κ.α
-Στην Τζαμάικα πως βρεθήκατε και πότε;
Νομίζω ήταν το 1976 όταν γνώρισα στο Λονδίνο τυχαία κάτι έγχρωμα παιδιά που είχαν ένα συγκρότημα με το όνομα Demin, οι μετέπειτα Third World. Ήταν τα ανίψια του Bob Marley αλλά δεν το γνώριζα αυτό. Μαζί τους έδωσα πολλές συναυλίες στα γκέτο της Αγγλίας, ήμουν ο μοναδικός λευκός σε αρκετές συναυλίες! Κάποια στιγμή μου λένε: «Πάμε στην Τζαμάικα,έλα μαζί μας». Άλλο που δεν ήθελα και εγώ και έτσι βρέθηκα στην Τζαμάικα.
-Γνωρίσατε από κοντά στην Τζαμάικα τον θρύλο της ρέγκε Bob Marley, τι άνθρωπος ήταν και πως ήταν η σχέση σας;
Ήταν ένας από του ποιο αγνούς, απλούς και φιλάνθρωπους ανθρώπους που γνώρισα πότε στην ζωή μου. Δεν χρειάζεται να σας πω και πόσο μεγάλος καλλιτέχνης ήταν. Ερχόταν που και που στις πρόβες που έκανα εκεί, στο μοναδικό στούντιο της Τζαμάικα και έπαιζε μαζί μου ρυθμική κιθάρα. Όλα αυτά με αγάπη, χωρίς κανένα κόμπλεξ και με συμβούλευε πάνω στην μουσική. Συχνά έμενα στο σπίτι του στο οποίο φιλοξενούσε πολύ κόσμο. Θυμάμαι ένα βράδυ ήμασταν 50 άτομα! Μάλιστα του άρεσε πάρα πολύ τα βράδια να του μιλώ για την αρχαία Ελλάδα! Έμεινα συνολικά στη Τζαμάικα περίπου δυόμιση χρόνια, τα ποιο ξέγνοιαστα χρόνια της ζωής μου! Μετά γύρισα στο Μanchester και άνοιξα δικό μου μαγαζί, το Bouzouki by night.
-Αυτή την εποχή με τι ασχολείστε;
Εδώ και 7 χρόνια επέστρεψα σχεδόν μόνιμα στην Ελλάδα μιας και αρκετός κόσμος με έψαχνε γιατί είχα εξαφανιστεί για πολλά χρόνια από τα ελληνικά μουσικά δρώμενα. Αυτό τον καιρό εμφανίζομαι τακτικά σε χώρους της Αθήνας και κυκλοφορώ δίσκους σε βινύλιο και cd. Έχω κυκλοφορήσει τα τελευταία 7 χρόνια, 2 μεγάλα album σε βινύλιο, 2 μικρούς δίσκους 45 στροφών (Mr. Genie Records) και πρόσφατα 2 cd σε ανεξάρτητη παραγωγή.
-Σας ευχαριστούμε πολύ για την συνομιλία μας και για τα ενδιαφέροντα πράγματα που μας είπατε.
Σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω στον κόσμο της Κοζάνης, ήταν μια όμορφη συζήτηση που με ταξίδεψε πίσω στο παρελθόν. Ελπίζω κάποια στιγμή να την επισκεφτώ ξανά την Κοζάνη και να τραγουδήσω. Θα ήταν κάτι που θα με έδινε χαρά και συγκίνηση. Επίσης οποίος φίλος θέλει να επικοινωνήσει μαζί μου για οτιδήποτε μπορεί να με βρει στο facebook με το όνομα Steve Gemos / Σωτήρης Κοματσιούλης.
Επιμέλεια Λάμπρος Κ. Παπαλάμπρος για το KOZANILIFE.GR
Ανώνυμος
- Edit
Μετα απο ολα αυτα
Ξυπνησες.
Έλλην
- Edit
Πόση ζήλια και φθόνος πια!!! Έλεος…
ΝΙΚΟΣ
- Edit
ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΑΤΣΙΟΥΛΗ ΠΟΥ ΕΒΓΑΙΝΕ ΣΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΣΤΟΡΑΚΗ ΤΟΤΕ. ΩΡΑΙΕΣ ΕΠΟΧΕΣ
Ανώνυμος
- Edit
ela re kozani, exeis vgalei tetoious kallitexnes?