Mε αφορμή την Παγκόσμια μέρα κατά των Ναρκωτικών (26 Ιουνίου), συνδιοργανώνουμε από κοινού με το αθλητικό σωματείο Ελπίδα Εορδαίας και το παράρτημα του Εθνικού Συμβουλίου κατά των Ναρκωτικών, στην πόλη της Πτολεμαΐδας μαθητικό τουρνουά μπάσκετ 3 με 3.
Είναι δεδομένο ότι παίρνουμε θέση ενάντια στα ναρκωτικά, με την έννοια ότι τα ναρκωτικά δεν είναι η λύση για να λύσουμε τα καθημερινά μας προβλήματα, αλλά ο δρόμος για να δημιουργήσουμε νέα προβλήματα στην υγεία μας , και για πολλούς δυστυχώς και ο δρόμος προς το θάνατο.
Πρέπει ωστόσο να τονίσουμε την υποκρισία με την οποία αντιμετωπίζει το σύστημα το θέμα. Τα ναρκωτικά (όπως και ο αλκοολισμός, ο τζόγος, η πορνεία κ.λπ.) αποτελούν κοινωνικό ζήτημα. Δεν είναι τυχαίο παρά την ανάπτυξη υπερεξοπλισμένων μονάδων Δίωξης και τους δρακόντειους νόμους κατά της χρήσης στις περισσότερες χώρες, το αποτέλεσμα είναι η αύξηση της διάδοσης των ναρκωτικών. Ιδιαίτερα τον καιρό της κρίσης, η συσσωρευμένη καταπίεση και πίκρα από την υπερενταντικοποίηση και τον κανιβαλικό ανταγωνισμό που αναπτύσσονται στα σχολεία και τα πανεπιστήμια ή από τη φτώχεια και την ανεργία, δημιουργούν δέλεαρ για εφήμερες αποδράσεις που βαίνουν μοιραίες. Τα ναρκωτικά λοιπόν αποτελούν «δικλείδα» εκτόνωσης της πίεσης που δημιουργεί η αθλιότητα της καθημερινής ζωής στον καπιταλισμό, όπως και πολλά άλλα φαινόμενα άλλωστε .
Τα ναρκωτικά αποτελούν «δικλείδα» που το ίδιο το σύστημα αναπαράγει υπόγεια, ενώ ισχυρίζεται ηθικολογικά ότι καταπολεμά. Δεξιές κυβερνήσεις και θρησκευτικές οργανώσεις στην αμερικανική και ευρωπαϊκή ήπειρο, μοναρχίες και δικτατορίες σε Ασία και Αφρική δήθεν στηρίζουν τη μάχη κατά των ναρκωτικών , στην πραγματικότητα όμως αφενός κάνουν πλάτες στους μεγάλους «επιχειρηματίες» των ναρκωτικών και της μαφίας, που γνωρίζουν πάρα πολύ καλά. Πολλοί από τους μαφιόζους επιχειρηματίες άλλωστε είναι παράλληλα και «καθωσπρέπει» επιχειρηματίες, μεγάλοι εφοπλιστές, διοικούν ποδοσφαιρικές ομάδες, διεκδικούν την αγορά ΜΜΕ , χρηματοδοτούν ναζιστικές συμμορίες, δολοφονούν μάρτυρες κατηγορίας σε δίκες που αφορούν τις παράνομες δραστηριότητές τους, αποτελούν «κράτος εν κράτει» και οι κυβερνήσεις των αφεντικών δεν τολμούν να τους αγγίξουν.
Αντίθετα το κράτος συνηθίζει να υποστηρίζει την καταστολή των χρηστών και των κατώτατης βαθμίδας μικροδιακινητών , ταυτίζοντας τους χρήστες με τους κοινούς εγκληματίες. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο, διαχωρίζουμε ρητά τη θέση μας από το ελληνικό υπερσυντηρητικό «τόξο» που ουσιαστικά υποστηρίζει τη συνέχεια του σημερινού άθλιου καθεστώτος, όπου το 40% των κρατουμένων έχει φυλακιστεί με την κατηγορία της χρήσης ναρκωτικών.Οι χρήστες πρέπει να αντιμετωπίζονται ως ασθενείς και όχι ως εγκληματίες. Σαφώς λοιπόν καταδικάζουμε την ποινικοποίηση της χρήσης που σπρώχνει χιλιάδες φτωχόπαιδα στα δίχτυα των μηχανισμών καταστολής. Αντίθετα διεκδικούμε την αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών μαζί με τη δραστική αύξηση της χρηματοδότησης και τη βελτίωση παροχών θεραπείας και επανένταξης από το δημόσιο σύστημα υγείας. Αυτό πρέπει να διεκδικούμε ώστε να αφαιρεθεί η εξουσία από τη μαφία των ναρκεμπόρων (συχνά με τη συνενοχή της αστυνομίας) και να μπορεί να ελεγχθεί καλύτερα από το κράτος το ζήτημα της διακίνησης ναρκωτικών, αλλά και ο μόνος τρόπος για να μην υπόκεινται σε κρατική βία χιλιάδες αθώοι αδύναμοι άνθρωποι-θύματα της βαρβαρότητας του συστήματος .
Στην κοινωνία που οραματιζόμαστε δεν θα υπάρχουν ναρκωτικά και έμποροι (παρά μόνο αν υπάρχουν ορισμένα ναρκωτικά φάρμακα που κρίνει η ιατρική κοινότητα απαραίτητα για συγκεκριμένες ενδείξεις, χορηγούμενα αποκλειστικά από τους ίδιους), και το βασικότερο δεν θα υπάρχει ανάγκη να αναζητήσει κανείς τα ναρκωτικά για να «δραπετεύσει», καθώς οι ανθρώπινες ανάγκες θα ικανοποιούνται στο έπακρο και η ανθρωπότητα θα περάσει από το στάδιο της ανάγκης στο στάδιο της δημιουργίας και της ελευθερίας.
Μέχρι τότε και με αυτή τη λογική, στηρίζουμε το μαθητικό τουρνουά μπάσκετ με σύνθημα «ΝΑΙ στον αθλητισμό – ΟΧΙ στα ναρκωτικά». Χωρίς να παραβλέπουμε την ταξικότητα που εισχωρεί και στον αθλητισμό, όπως και σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής, η αθλητική δραστηριότητα μπορεί να αποτελέσει μια υγιή βαλβίδα εκτόνωσης της καθημερινής πίεσης, με θετικές επιδράσεις στην υγεία και με την εκπαίδευση σε έναν πιο υγιή τρόπο ζωής. Υγιή τρόπο ζωής που δε χρειάζεται για να υπηρετήσουμε απλώς και να υπομείνουμε το σημερινό σύστημα της βαρβαρότητας, αλλά για να δώσουμε και να ενώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για το ανατρέψουμε.