Ομιλία Πάρι Κουκουλόπουλου στο 38ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ
Πριν τρία χρόνια τέτοιες μέρες ο κ. Τσίπρας ύψωνε τα λάβαρα του αγώνα ενάντια στη Μικρή ΔΕΗ, εδώ στη Δυτική Μακεδονία.
Λίγους μήνες μετά, ο κ. Τσίπρας έγινε πρωθυπουργός και σήμερα είμαστε εδώ για να κρίνουμε και να συγκρίνουμε το εναλλακτικό του σχέδιο για τη ΔΕΗ και έχουμε στη διάθεσή μας όλα τα δεδομένα.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κανένα μέτρο σύγκρισης γιατί η λύση του κ. Τσίπρα δεν είναι μόνο πολύ χειρότερη, αλλά εξόχως βλαπτική για το δημόσιο συμφέρον και καταστροφική για τη ΔΕΗ και τη Δυτική Μακεδονία.
Εντελώς συνοπτικά:
1. Με τη μικρή ΔΕΗ παραχωρούνταν το 30% της πελατείας της ΔΕΗ και πολύ μικρότερο ποσοστό των παγίων της, σταθμοί και ορυχεία, έναντι ελάχιστου τιμήματος 2 δισ. ευρώ.
Σήμερα παραχωρείται το 50% της πελατείας και το 40% του λιγνιτικού δυναμικού της ΔΕΗ με άγνωστο τίμημα και σίγουρα πολύ χαμηλότερο. Πρόκειται για σοβαρή βλάβη στο δημόσιο συμφέρον που θα κυνηγάει για πολλά χρόνια τον κ. Τσίπρα και τους συνεργούς του και όχι μόνο στον ύπνο τους.
2. Τόσο η απαίτηση ελάχιστου τιμήματος δύο δισ. ευρώ όσο και η υποχρέωση του κατόχου της Μικρής ΔΕΗ να κατασκευάσει τη Μελίτη II οδηγούσαν υποχρεωτικά σε αναζήτηση σοβαρού επενδυτή.
Το σχέδιο του κ. Τσίπρα σήμερα ανοίγει διάπλατα την πόρτα σε μεταπρατικά συμφέροντα που επιτυγχάνουν αυτό που επεδίωκαν εδώ και πολλά χρόνια, το διαμοίρασμα των ιματίων της Δ.Ε.Η.
Πίσω από την ρητορική του κ. Τσίπρα περί διαπλοκής κρύβεται η προκλητική ενδυνάμωση της σε βάρος της ΔΕΗ και τελικά του δημοσίου συμφέροντος.
3. Η σταδιακή απόσυρση όλων των ρυπογόνων μονάδων παλιάς τεχνολογίας στο ενεργειακό κέντρο της Δυτικής Μακεδονίας και η αντικατάστασή τους με σύγχρονες μονάδες αντιρρυπαντικής τεχνολογίας μικρότερης ισχύος και με βελτιωμένο βαθμό απόδοσης κατά 50 % περίπου ήτανβασική επιλογή που υπηρετούσε η Μικρή ΔΕΗ.
Η επιλογή αυτή προστάτευε το στρατηγικό χαρακτήρα του εθνικού μας καυσίμου στην ανταγωνιστική τιμή της KWh γιατί έδινε στα λιγνιτικά κοιτάσματα μεγάλη διάρκεια ζωής και επέτρεπε πολύ πιο ορθολογική αξιοποίηση τους.
Σήμερα επιδιώκεται η επιμήκυνση του χρόνου ζωής των παλιών μονάδων με αποτέλεσμα την πολύ γρήγορη εξάντληση των λιγνιτικών αποθεμάτων. Αυτή η εξέλιξη με τη σειρά της οδηγεί τη χώρα σε ενεργειακή επαιτεία και την κιλοβατώρα στα ύψη.
4. Είναι σε όλους γνωστό ότι Δυτική Μακεδονία επί 60 και πλέον χρόνια σήκωσε στις πλάτες της ενεργειακά την Ελλάδα και κράτησε ανταγωνιστική την τιμή της κιλοβατώρας συμβάλλοντας όσο καμία άλλη περιοχή στην εκβιομηχάνιση της χώρας.
Όλοι οι Δυτικομακεδόνες γνωρίζουμε ότι τα λιγνιτικά αποθέματα μια μέρα τελειώνουν, αλλά η μετάβαση στη μεταλιγνιτική περίοδο δεν είναι απλή υπόθεση λόγω του τεράστιου μεγέθους του ενεργειακού τομέα για την τοπική οικονομία.
Σχέδιο μα πάνω από όλα χρόνο και χρήμα χρειάζεται η Δυτική Μακεδονία για την ασφαλή μετάβαση της στη νέα εποχή. Ο νόμος για την μικρή ΔΕΗ έδινε απλόχερα αυτά ακριβώς που χρειάζεται ο τόπος εξασφαλίζοντας ένα γιγαντιαίο επενδυτικό πρόγραμμα 5 δισ. ευρώ για τη Δυτική Μακεδονία.
Σήμερα οι επιλογές της κυβέρνησης οδηγούν τη Δυτική Μακεδονία στην ερήμωση για δεύτερη φορά στη νεότερη ιστορία της.
Η πρώτη ήταν μετά τον εμφύλιο πόλεμο, όπου η Δυτική Μακεδονία υπήρξε το επίκεντρο του. Ο τόπος τότε έχασε τον ανθό του στα πεδία των μαχών και οι περισσότεροι από τους επιζήσαντες αναζήτησαν την τύχη τους στις μεγάλες πόλεις και την ξενιτιά.
Σήμερα καλείται η Δυτική Μακεδονία να πληρώσει ξανά τα σπασμένα αυτών που δίχασαν την ελληνική κοινωνία τα τελευταία χρόνια με επικεφαλής τον κ. Τσίπρα.
Το ζήτημα δεν είναι μόνο πολιτικό, είναι και εθνικό, αλλά πάνω απ’ όλα ηθικό.
Εδώ ο κ. Τσίπρας και οι συνεργοί του δεν έχουν δικαίωμα να μιλάνε για ηθικό πλεονέκτημα γιατί εδώ ελέγχεται η ηθική τους υπόσταση.
Τι απαντάει σε όλα αυτά η κυβέρνηση; Κάτι ψελίζει περί απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και περί κανόνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το ψέμα είναι το τελευταίο καταφύγιο αυτής κυβέρνησης και το χρησιμοποιεί και αυτή τη φορά, όπως έπραξε και πριν από λίγο ο κ Σταθάκης λέγοντας ανερυθρίαστα ότι το 51% της ΔΕΗ παραμένει στο Δημόσιο.
Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου χρονολογείται από το 2008 και έχει επαναληφθεί αρκετές φορές από τότε σε διάφορες εκδοχές.
Όσο για την εναρμόνισή μας με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτά είναι γνωστά από την ένταξή μας στην ΕΟΚ.
Ειδικά σήμερα είναι άστοχο και άκομψο να λέγονται τέτοιες κοινοτοπίες από τον Υπουργό γιατί σαν σήμερα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπέγραφε την ένταξη μας στην ΕΟΚ πριν 38 χρόνια.
Εδώ βρίσκεται και η ουσία του ζητήματος που προσπαθεί να αποκρύψει ο κ. Τσίπρας και οι συνεργοί του.
Ο στρατηγικός στόχος του έθνους στο πλαίσιο της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας ήταν και παραμένει η ένταξη και η διαρκής ισχυροποίηση του μέσα στους διεθνείς θεσμούς του ανεπτυγμένου κόσμου.
Από την ένταξη μας στην ΕΟΚ και κυρίως μετά την συμμετοχή μας στην ΟΝΕ, η χώρα προσδιορίζεται από την ανάγκη της σύγκλισης.
Η κρίση που βιώνουμε εδώ και οκτώ χρόνια υπήρξε αποτέλεσμα:
της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης
του δημοσιονομικού εκτροχιασμού 2004-2009 και
συγκεκριμένων παθογενειών και υστερήσεων στη σύγκλιση μας με την Ευρώπη.
Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι οι κανόνες Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά οι δυνάμεις της οπισθοδρόμησης και του λαϊκισμού που ισχυρίζονται κάθε φορά ότι έχουν άλλες καλύτερες λύσεις εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παραπλανώντας τον ελληνικό λαό.
Το αποτέλεσμα των υστερήσεων και των καθυστερήσεων στην σύγκλιση μας με την Ευρώπη φαίνεται στη ΔΕΗ με σπάνια καθαρότητα.
Η προωθούμενη επιλογή από τον κ. Τσίπρα και τους συνεργούς του είναι πολύ χειρότερη από τη Μικρή ΔΕΗ. Η Μικρή ΔΕΗ ήταν επίσης πολύ χειρότερη από την επιλογή της αναζήτησης στρατηγικού επενδυτή στον ενιαίο όμιλο ΔΕΗ.
Όσοι στηρίξαμε αυτές τις επιλογές πολεμηθήκαμε λυσσαλέα από τις δυνάμεις της οπισθοδρόμησης και του λαϊκισμού με επικεφαλής τον κ. Τσίπρα και σήμερα συγκομίζουμε όλοι μαζί ολέθρια αποτελέσματα.
Μεταφέροντας στο συνέδριο της ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ το χαιρετισμό της Προέδρου του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Φώφης Γεννηματά έχω ένα ξεκάθαρο μήνυμα.
Λέμε όχι στα ύποπτα και καταστροφικά σχέδια του κ. Τσίπρα και των συνεργών του που οδηγούν στην απαξίωση της ΔΕΗ και στην ερήμωση της Δυτικής Μακεδονίας.
Υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι αυτά που γίνονται τα ψηφίσαμε με το τρίτο μνημόνιο.
Λένε ψέματα ή πραγματικά δε γνωρίζουν το τρίτο μνημόνιο.
Στη σελίδα 1029 του σχετικού ΦΕΚ μπορεί ο καθένας να δει τι ψηφίστηκε τον Αύγουστο του 2015.
Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν λύσεις εδώ που φτάσαμε.
Ξεκάθαρα ναι, υπάρχουν λύσεις πολύ καλύτερες από τις καταστροφικές επιλογές της Κυβέρνησης αν ακολουθήσουμε ένα δρόμο με προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Το ελάχιστο τίμημα των 2 δισ. ευρώ και η δέσμευση του για επενδύσεις στη Δυτική Μακεδονία, η αναζήτηση επενδυτή και όχι αγοραστή, η κατασκευή της Μελίτης II,η επιστροφή των ορυχείων μετά την εξάντληση τους στο δημόσιο, η κατοχύρωση των εργαζομένων και ο αναλογικός και δίκαιος διαχωρισμός του 30% των πελατών της ΔΕΗ δεν υπήρχαν στο αρχικό σχέδιο για τη Μικρή ΔΕΗ.
Υπάρχουν όμως στο νόμο που ψηφίστηκε τελικά και είναι προσθήκες και τροπολογίες που φέρουν υπογραφές και ονοματεπώνυμα και τη σφραγίδα ΠΑΣΟΚ.
Η διαδικασία της σύγκλισης και της εναρμόνισης μας με τους ευρωπαϊκούς κανόνες δεν είναι διεκπεραίωση όπως νομίζει η ΝΔ ούτε καταναγκαστικό έργο όπως νομίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια επιβεβλημένη εξέλιξη για τη χώρα που μπορεί να έχει ακόμα και στα δύσκολα προοδευτικό πρόσημο, δηλαδή όφελος για τους πολλούς και όχι για τους ολιγάρχες.
Υπάρχουν λύσεις και σήμερα με μια προϋπόθεση, το τέλος του βίου αυτής της κυβέρνησης και την αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των προοδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Σε αυτό τον αγώνα σας καλούμε να μπείτε μπροστά.
Όσο γρηγορότερα φύγουν τόσο καλύτερα.
